Μετάβαση στο περιεχόμενο

Backstreet Boys

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Backstreet Boys
Οι Backstreet Boys στα μουσικά βραβεία iHeartRadio 2019, στο Λος Άντζελες.
Βιογραφικό
ΚαταγωγήΟρλάντο Φλόριντα, ΗΠΑ
Είδη
Παρουσία1993 - σήμερα
ΔισκογραφικέςK-BAHN, RCA (τρέχουσα), Jive, Legacy (πρώην)
ΣυνεργασίαNKOTBSB, New Kids on the Block, NSYNC, Aaron Carter, Nick & Knight, Westlife
Ιστοσελίδαbackstreetboys.com
Μέλη

Οι Backstreet Boys (σύντομα: BSB)[1] είναι αμερικανικό μουσικό συγκρότημα, που ιδρύθηκε στο Ορλάντο της Φλόριντα, το 1993. Η μπάντα αποτελείται από τους Αλεξάντερ Τζέιμς "Έι Τζέι" ΜακΛίν, Χάουι Ντόροου, Νικ Κάρτερ και τα ξαδέρφια Κέβιν Ρίτσαρντσον και Μπράιαν Λίτρελ.

Το συγκρότημα έγινε διάσημο με τον πρώτο διεθνή δίσκο, Backstreet Boys (1996). Την επόμενη χρονιά κυκλοφόρησε το δεύτερο διεθνές άλμπουμ Backstreet's Back (1997), και με τον πρώτο αμερικάνικο δίσκο οι παγκόσμιες επιτυχίες συνεχίστηκαν. Έγιναν σούπερσταρ με το τρίτο τους δίσκο Millenium (1999) και τον ακόλουθο Black & Blue (2000).

Μετά από μια πενταετή παύση, ανασυγκροτήθηκαν και κυκλοφόρησαν τον δίσκο επανόδου Never Gone (2005). Με την ολοκλήρωση της περιοδείας Never Gone το 2006, ο Ρίτσαρντσον αποχώρησε από την μπάντα.[2] Η τετραμελής πλέον ομάδα κυκλοφόρησε τους δύο δίσκους: Unbreakable (2007) και This is Us (2009).

Το 2012, ανακοινώθηκε η επιστροφή του Ρίτσαρντσον στο συγκρότημα.[3] Την επόμενη χρονιά εόρτασαν την 20η επέτειο τους με την κυκλοφορία του πρώτου ανεξάρτητου δίσκου, In a World Like This (2013), που έφτασε στο τοπ 5. Παράλληλα, κυκλοφόρησε το πρώτο τηλεοπτικό ντοκιμαντέρ για το συγκρότημα, με τίτλο Backstreet Boys: Δείξτε τους τι αξίζετε, τον Ιανουάριο του 2015.[4]

Οι Backstreet Boys έχουν περισσότερες από 100 εκατομμύρια πωλήσεις δίσκων παγκόσμια,[5] είναι μπεστ σέλερ αντρική μπάντα και μεταξύ των μπεστ σέλερ μουσικών καλλιτεχνών παγκοσμίως. Από το Σαντ, είναι οι πρώτοι που οι εννέα δίσκοι τους έφτασαν στο τοπ 10 του Billboard 200[6]. Οι επιτυχίες για εκείνους συνεχίζονται, ενώ το συγκρότημα έχει αστέρι στη Λεωφόρο της Δόξας στο Χόλυγουντ, από τις 22 Απριλίου 2013.[7]

Ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

1993-1994: Ίδρυση και αρχές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι Χάουι Ντόροου και Α.Τζ. ΜακΛίν ζούσαν στο Ορλάντο της Φλόριντα, όπου γνωρίστηκαν και αργότερα βρέθηκαν με τον Νικ Κάρτερ μέσα από οντισιόν.[8] Οι τρεις αποφάσισαν να σχηματίσουν ένα τρίο. Τα ξαδέρφια τους Κέβιν Ρίτσαρντσον και Μπράιαν Λίτρελ από Λέξινγκτον Κεντάκι, τραγουδούσαν στη χορωδία της τοπικής εκκλησίας και σε εορτές όταν ήταν παιδιά. Ο Ρίτσαρντσον μετακόμισε στο Ορλάντο το 1990, όπου εργαζόταν στον Κόσμο του Ντίσνευ την ημέρα και στη μουσική καριέρα του τα βράδια. Τελικά, γνωρίστηκε με τους Ντόροου, Κάρτερ, και ΜακΛίν μέσα από συνεργασίες και οι τέσσερις αποφάσισαν να ιδρύσουν ένα μουσικό συγκρότημα.

Κατά τη διάρκεια όλων αυτών, ο Λου Πέρλμαν το 1992 έβαλε αγγελία σε εφημερίδα του Ορλάντο ζητώντας μουσικούς για μπάντα.[9] Ο ΜακΛίν ήταν ο πρώτος που πέρασε την οντισιόν και έγινε το πρώτο μέλος της μπάντας. Τον Ιανουάριο του 1993, ο Πέρλμαν ανακοίνωσε νέα οντισιόν και εκατοντάδες νέοι καλλιτέχνες προσήλθαν στο Kissimmee. Τελικά, επιλέχθηκαν οι Κάρτερ, Ντόροου και Ρίτσαρντσον.[10] Ο Λίτρελ μετακόμισε από το Λέξινγκτον του Κεντάκι στο Ορλάντο για να συμμετέχει στο συγκρότημα, στις 20 Απριλίου του 1993. Η 20η Απριλίου είναι η επέτειος της ίδρυσης του συγκροτήματος.[11] Ο Πέρλμαν ονόμασε το συγκρότημα Backstreet Boys (αγόρια του πίσω δρόμου), με έμπνευση από τις υπαίθριες αγορές στους μικρούς δρόμους του Ορλάντο.[12]

Η πρώτη συναυλία του συγκροτήματος έγινε στο SeaWorld του Ορλάντο την 8 Μαΐου του 1993.[13] Το καλοκαίρι του 1993 η μπάντα έπαιξε σε διάφορα βένιου εκδηλώσεων, σε εμπορικά κέντρα, εστιατόρια και ένα διακεκριμένο φιλανθρωπικό γκαλά στο Φορτ Λόντερντέιλ της Φλόριντα.[14] Το φθινόπωρο ξεκίνησαν περιοδεία σε αμερικάνικα σχολεία (με συμπεριλαμβανόμενο το πρώην σχολείο του Λίτρελ, Λυκειο Τέιτς Κρικ, και κέρδισαν τους θαυμαστές τους ενόσω διεκδικούσαν ένα καλό δισκογραφικό συμβόλαιο. Παραλίγο να υπογράψουν συμβόλαιο με τη Mercury Records το 1993, αλλά η συμφωνία ναυάγησε εξαιτίας του καλλιτέχνη John Mellencamp.[15] Τον Φεβρουάριο του 1994, οι Τζεφ Φένστερ (αντιπρόεδρος της δισκογραφικής Ζόμπα/JIVE) και Ντάβιντ Ρένζερ παρακολούθησαν συναυλία του συγκροτήματος σε ένα γυμνάσιο στο Κλίβελαντ, και υπέγραψαν το πρώτο τους δισκογραφικό συμβόλαιο.[16]

1995-1997: Πρώτος δίσκος, παγκόσμια επιτυχία, και Backstreet's Back

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Ιούνιο του 1995, η ομάδα ταξίδεψε στη Σουηδία για να ηχογραφήσουν μερικά τραγούδια με τους Μαξ Μάρτιν και Ντενίζ ΠοΠ, με συμπεριλαμβανόμενο το πρώτο σινγκλ του συγκροτήματος "We've Got It Goin' On". Τον Αύγουστο του 1995 κυκλοφόρησε στα ραδιόφωνα και την η Σεπτεμβρίου κυκλοφόρησε ο δίσκος του σινγκλ.[17] Δεν γνώρισε ιδιαίτερη επιτυχία στις ΗΠΑ, έφτασε μόνο τη θέση No. 69 τον Δεκέμβριο του 1995,[18] αλλά έφτασε το τοπ 5 σε Γερμανία, Ελβετία, Αυστρία, Γαλλία και Ολλανδία.[19] Κατόπιν της ευρωπαϊκής επιτυχίας τους ξεκίνησαν καλοκαιρινή περιοδεία, ως επί το πλείστον στην Ευρώπη. Τον Απρίλιο 1996 ολοκληρώθηκε η ηχογράφηση του πρώτου δίσκου Backstreet Boys, και την 6 Μαΐου 1996 κυκλοφόρησε παγκόσμια[20] εκτός των ΗΠΑ και Καναδά, όπου καθυστέρησε μέχρι τον Οκτώβριο του 1996.[21]

Η δημοτικότητά τους έφτασε στα ύψη στην Ευρώπη. Το τραγούδι "I'll Never Break Your Heart" (Ποτέ δεν θα Σπάσω την Καρδιά Σου) έγινε Χρυσό στη Γερμανία με πώληση 250.000 αντίτυπων[22] και το 1996 το συγκρότημα ψηφίστηκε ως Νο. 1 από τους διεθνείς. Την ίδια χρονιά κέρδισαν τον πρώτο τους πλατινένιο δίσκο στη Γερμανία για την πώληση 500.000 αντίτυπων. Λίγο αργότερα ξεκίνησαν περιοδεία στην Ασία και τον Καναδά. Ήταν ένα πολύ επιτυχημένο καλλιτεχνικό ντεμπούτο παγκόσμια, και κέρδισαν πολλά βραβεία, όπως το Durchstarter (Καλύτεροι Πρωτοεμφανιζόμενοι) στα Γερμανικά Viva Comet Awards το 1996.[23]

Την 17 Φεβρουαρίου 1997 κυκλοφόρησε το τελευταίο σινγκλ από τον πρώτο δίσκο τους: "Anywhere for You"(Οπουδήποτε για Εσένα).[24] Το τραγούδι "Quit Playing Games (with My Heart)" (Σταμάτα να Παίζεις Παιχνίδια με την Καρδιά Μου), που αρχικά κυκλοφόρησε στην Ευρώπη τον Οκτώβριο 1996 ως το τέταρτο σινγκλ, κυκλοφόρησε στις ΗΠΑ τον Μάιο 1997 για τον επερχόμενο πρώτο αμερικάνικο δίσκο. Έφτασαν το Νο 2 στο Billboard Hot 100, και κέρδισαν έναν πλατινένιο δίσκο για την πώληση περισσότερων από ένα εκατομμύριο αντίτυπων.[25][26]

Από το 1996 ετοίμαζαν τον δεύτερο δίσκο, Backstreet's Back (Οι Backstreet Επέστρεψαν). Τον Φεβρουάριο 1997 κυκλοφόρησε το τραγούδι "If You Stay"(Αν Μείνεις) για μουσική επένδυση του Booty Call. Την 11 Αυγούστου 1997 κυκλοφόρησε παγκόσμια το Backstreet's Back. Την 12 Αυγούστου 1997 κυκλοφόρησε ο ομότιτλος αμερικάνικος πρώτος δίσκος που περιλάμβανε τραγούδια από τον πρώτο δίσκο του συγκροτήματος.[27] Έφτασε στο Νο. 4 στο αμερικάνικου πίνακα κατατάξεων και πώλησε 14 εκατ. αντίτυπα.[28] Εν τω μεταξύ, ο δεύτερος δίσκος Backstreet's Back, έφτασε το Νο. 1 σε Γερμανία, Νορβηγία, Ελβετία, Φινλανδία, Ολλανδία, Βέλγιο και Αυστρία,[29] με περισσότερες από πέντε εκατομμύρια πωλήσεις στην Ευρώπη. Συνολικά, οι δίσκοι τους πραγματοποίησαν περισσότερες από 28 εκατομμύρια πωλήσεις σε όλο τον κόσμο.[30]

Το 1998, ο Λίτρελ κατέθεσε μήνυση κατά του Λου Πέρλμαν και της Trans-Continental ισχυριζόμενος ότι ο Πέρλμαν απέκρυψε κέρδη από το συγκρότημα.[31] Από το 1993 έως το 1997, ο Πέρλμαν και η εταιρεία του κέρδισαν 10 εκατομμύρια δολάρια ενώ οι καλλιτέχνες πληρώθηκαν μόνο $300,000.[32] Το επόμενο έτος οι ΜακΛίν, Ρίτσαρντσον και Ντόροου εντάχθηκαν στην αγωγή και έγιναν συμβιβασμοί και διακανονισμοί.[33]

1998-1999: Το Millennium και οι σούπερσταρ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Νοέμβριο 1997, οι γιατροί διέγνωσαν καρδιολογικά προβλήματα στον Λίτρελ.[34] Η εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς αναβλήθηκε δύο φορές, επειδή βρισκόταν σε περιοδεία, και τελικά έγινε την 8 Μαΐου 1998, στα μέσα της Περιοδείας Backstreet's Back. Η περιοδεία αναβλήθηκε μέχρι τον Ιούλιο 1998 για να αναρρώσει ο Λίτρελ.

Την 7 Οκτωβρίου 1998 το συγκρότημα τιμήθηκε με τα «Κλειδιά Της Πόλης» από τον δήμαρχο του Ορλάντο, ως ευχαριστία για τη συναυλία προς όφελος των πληγέντων του ανεμοστρόβιλου, όπου συγκεντρώθηκαν πάνω από $250.000. Η μέρα ανακηρύχθηκε Ημέρα των Backstreet Boys στο Ορλάντο.[35] Και άρχισαν την ηχογράφηση του τρίτου δίσκου, Millennium (Χιλιετία), στην αρχή του μήνα και στη μέση της μήνυσης.[36] Η παγκόσμια επιτυχία "I Want It That Way" (Το Θέλω Έτσι) που ήταν κορυφαίο σε περισσότερες από 25 χώρες, προμήνυε επιτυχία και για το Millennium.[37][38] Κυκλοφόρησε την 18 Μαΐου 1999, παράλληλα με την εμφάνιση του συγκροτήματος στο MTV Total Request Live.

Ο δίσκος έφτασε στο No. 1 του Billboard 200 και πραγματοποίησε 1,134,000 πωλήσεις την πρώτη εβδομάδα κυκλοφορίας του. Τα τέσσερα σινγκλ που κυκλοφόρησαν από το Millennium: "I Want It That Way", "Larger than Life", "Show Me the Meaning of Being Lonely", και "The One". Το 1999 ήταν αμερικάνικο μπέστ σέλερ με 9,445,732 πωλήσεις. Eπίσης, κατέχει το ρεκόρ για τις περισσότερες αποστολές σε ένα χρόνο, με 11 εκατομμύρια αποστολές. Παρέμεινε στο Billboard για 93 εβδομάδες, τελικά πούλησε περισσότερα από 12 εκατομμύρια αντίτυπα στις Ηνωμένες Πολιτείες και έγινε 13 φορές πλατινένιος. Από τον Ιανουάριο του 2013, είναι ο 4ος πιο εμπορικός δίσκος στις ΗΠΑ της SoundScan εποχής.

Την 2 Ιουνίου 1999 οι Backstreet Boys ξεκίνησαν την Περιοδεία για το Millenium, που κατάφερε εξάντληση των εισιτηρίων σε 115 παραστάσεις σε 84 πόλεις, συν αυτές που προστέθηκαν λόγω υψηλής ζήτησης.[39] Το δεύτερο σκέλος, που χρηματοδοτήθηκε από την Sears, κατάφερε εξάντληση των εισιτηρίων για την 14 Αυγούστου και έσπασε τα ρεκόρ πωλήσεων.[40][41] Η συναυλία στο Georgia Dome της Ατλάντα, κατάφερε την 5η θέση σε αριθμό θεατών στην αμερικάνικη Ιστορία και την πρώτη θέση σε αριθμό θεατών ποπ συναυλίας.[42]

Τον Οκτώβριο του 1999 το συμβόλαιο του συγκροτήματος με τη δισκογραφική JIVE κηρύχθηκε άκυρο, όμως σύντομα επέτυχαν εξαιρετική συμφωνία αξίας τουλάχιστο $60 εκατ. με την JIVE.[43]

2000–2001: Black and Blue και The Hits – Κεφάλαιο Ένα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Μάιο του 2000 ταξίδεψαν στις Μπαχάμες για να ηχογραφήσουν κάποια από τα τραγούδια του τέταρτου δίσκου.[44] Οι εργασίες άρχισαν την 1 Ιουλίου 2000 στη Στοκχόλμη της Σουηδίας και ολοκληρώθηκαν τον Σεπτέμβριο.[45] Την 28 Αυγούστου 2000 κυκλοφόρησε το τραγούδι "It's True" (Είναι Αλήθεια) σε ένα συλλεκτικό δίσκο που διατέθηκε αποκλειστικά στα εστιατόρια Burger King τιτλοφορούμενο Για τους Οπαδούς.

Την 21 Νοεμβρίου 2000 κυκλοφόρησε ο δίσκος Black & Blue (Μαύρο και Μπλε).[46] Για να προωθήσουν την κυκλοφορία του, έκαναν τον γύρω του κόσμου σε 100 ώρες, επισκέφτηκαν τη Στοκχόλμη, το Τόκιο, το Σίδνεϊ, το Κέιπ Τάουν, το Ρίο ντε Τζανέιρο και τη Νέα Υόρκη. Χρειάστηκαν 55 ώρες για τα ταξίδια και 45 ώρες διήρκεσαν οι δημόσιες εμφανίσεις. Το 2001 κυκλοφόρησε το DVD της μικρής περιοδείας και ένα επιτραπέζιο παιχνίδι τιτλοφορούμενο σε Around The World (Σε Όλο τον Κόσμο). Ο δίσκος κατάφερε τις καλύτερες διεθνείς πωλήσεις στην παγκόσμια ιστορία, με την πώληση περισσότερων από 5 εκατομμύρια αντίτυπων μέσα στην πρώτη εβδομάδα. Στις Ηνωμένες Πολιτείες πούλησαν 1,6 εκατομμύρια δίσκους μέσα στην πρώτη εβδομάδα, και έφτασαν την πρώτη θέση ξεπερνώντας τους Beatles. Κυκλοφόρησαν τρία σινγκλ του δίσκου: "Shape of My Heart", "The Call", and "More than That".

Την 28 Ιανουαρίου 2001, οι Backstreet Boys τραγούδησαν τον Αμερικανικό εθνικό ύμνο στο Σούπερ Μπόουλ XXXV στην Τάμπα, της Φλόριντα.[47] Μια εβδομάδα νωρίτερα, ξεκίνησαν την Περιοδεία Black & Blue, με προγραμματισμένες παραστάσεις σε πέντε ηπείρους. Διακόπηκε προσωρινά τον Ιούλιο, επειδή ο Μακλίν που είχε προβλήματα αλκοολισμού και κατάθλιψης εισήχθηκε σε πρόγραμμα αποτοξίνωσης.[48] Η περιοδεία συνεχίστηκε τον Αύγουστο και ολοκληρώθηκε τον Νοέμβριο.

Την 11 Σεπτεμβρίου 2001 οι Τρομοκρατικές Επιθέσεις ήταν δυσάρεστη εμπειρία για το συγκρότημα. Το βράδυ της 10 Σεπτεμβρίου, εξαντλήθηκαν τα εισιτήρια για την παράσταση του συγκροτήματος στη Βοστώνη, Μασαχουσέτη. Το επόμενο πρωί, η γυναίκα του Λίτρελ, Λιάνν είχε προγραμματίσει πτήση επιστροφής στο Λος Άντζελες με την Πτήση 11 της American Airlines, μαζί με τον ξυλουργό Ντάνιελ Λι, ο οποίος επέστρεφε στο σπίτι του στο Λος Άντζελες για να δει τη γυναίκα του, που επρόκειτο να γεννήσει το δεύτερο παιδί τους. Εκείνο το βράδυ, ωστόσο, η Λιάνν ακύρωσε την πτήση επειδή αποφάσισε να περάσει περισσότερο χρόνο με τον άντρα της. Δυστυχώς, ο Λι ήταν ένας από τους 92 ανθρώπους που σκοτώθηκαν, όταν το αεροπλάνο συνετρίβη στον Βόρειο Πύργο του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου.[49] Την επόμενη μέρα, κατά τη διάρκεια της συναυλίας στο Τορόντο, ο Λίτρελ δήλωσε το πένθος του για τον Λι και ζήτησε ενός λεπτού σιγή προς τιμήν του Λι και όλων των θυμάτων των επιθέσεων.[50]

Την 23 Οκτωβρίου 2001 κυκλοφόρησε ο πρώτος συλλεκτικός δίσκος Τhe Hits-Chapter One (Οι Επιτυχίες – Κεφάλαιο Ένα). [51] Συν το πρωτοεμφανιζόμενο τραγούδι "Drowning"(Πνίγομαι).[52] Ο δίσκος έφτασε το τοπ 5 σε ΗΠΑ, Ηνωμένο Βασίλειο,[53] Γερμανία, και Καναδά, και το τοπ 10 σε Ελβετία, Αυστρία, Ολλανδία και Νέα Ζηλανδία. Στις ΗΠΑ, ο δίσκος έγινε πλατινένιος με πωλήσεις περισσότερων από ένα εκατομμύριο αντίτυπων. Έγινε πλατινένιος και από την IFPI για την πώληση περισσότερων από ένα εκατομμύριο αντίτυπων στην Ευρώπη. Το "Drowning" έφτασε στο τοπ 10 πολλών χωρών και από το 2002 ο δίσκος έχει πραγματοποιήσει περίπου έξι εκατομμύρια πωλήσεις παγκόσμια.

2002-2004: Παύση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2002 το συγκρότημα ζήτησε αλλαγή μάνατζερ.[54] Ο Κάρτερ, συνέχισε τη σόλο καριέρα του με την ίδια εταιρεία. Η ηχογράφηση του επόμενου δίσκου ξεκίνησε χωρίς αυτόν. Η σχέση τους με τη Δισκογραφική JIVE επιδεινώθηκε όταν οι Backstreet Boys κατέθεσαν μήνυση κατά της Μουσικής Εταιρείας Ζόμπα (μητρική της JIVE) για $75 έως 100 εκατ., ισχυριζόμενοι παραβίαση της συμφωνίας.[55] Ο λόγος ήταν ότι ο σόλο δίσκος του Κάρτερ Now or Never (Τώρα Ή Ποτέ) προωθήθηκε εις βάρος του συγκροτήματος.

Τον Νοέμβριο 2003, ο ΜακΛίν εμφανίστηκε στο The Oprah Winfrey Show όπου μίλησε για τον εθισμό του στο αλκοόλ και τα ναρκωτικά, και τις επιπτώσεις που είχαν στη φήμη του.[56] Τα υπόλοιπα μέλη τον εξέπληξαν όταν ήρθαν προσωπικά να τον στηρίξουν, και επρόκειτο για την πρώτη δημόσια εμφάνιση του συγκροτήματος σε διάστημα δύο χρόνων. Ξεκίνησαν προσπάθειες ανασχηματισμού και συμβιβασμών, ώστε να ηχογραφήσουν νέο δίσκο στις αρχές του επόμενου έτους. [57]

2004-2006: Never Gone και αποχώρηση του Ρίτσαρντσον 

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι Backstreet Boys στο KISS FM Jingle Bell Bash 8.

Τον Ιανουάριο 2004 οι Backstreet Boys ξεκίνησαν την ηχογράφηση του νέου δίσκου τους.[58] Και με παραστάσεις προώθησαν την επάνοδό τους στη μουσική σκηνή. Τον Σεπτέμβριο, ξεκίνησαν μία μικρή Ασιατική περιοδεία, επισκέφτηκαν το Πεκίνο, τη Σαγκάη, το Τόκιο και τη Μανίλα. Κατόπιν της επιτυχούς περιοδείας, ανακοίνωσαν νέα περιοδεία στο Μεξικό, και επισκέφτηκαν την Πόλη του Μεξικού και το Μοντερρέι.

Την 28 Μαρτίου 2005 κυκλοφόρησε στα ραδιόφωνα το πρώτο σινγκλ του δίσκου, "Incomplete" (Ατελής). Λίγο μετά, τον Μάρτιο, ξεκίνησαν την Περιοδεία Up Close & Personal (Κοντά και Προσωπικά). Το "Incomplete" έφτασε στο Νο. 13 στο αμερικάνικο Billboard Hot 100, και το τοπ 10 σε 13 χώρες. Έφτασε την πρώτη θέση στην Αυστραλία και ήταν η πρώτη τους επιτυχία στη χώρα.

Την 14 Ιουνίου 2005, μετά από ένα χρόνο ηχογραφήσεων, οι Backstreet Boys κυκλοφόρησαν τον comeback δίσκο Never Gone (Ποτέ Απών). Ο δίσκος άρχισε στη θέση Νο. 3 του αμερικάνικου πίνακα κατατάξεων με 291,000 πωλήσεις μέσα στην πρώτη εβδομάδα. Ωστόσο, επικρίθηκαν από τους Rolling Stone για αναπάντεχες αλλαγές στυλ.[59][60] Το Never Gone έγινε πλατινένιο στις ΗΠΑ και κυκλοφόρησαν τέσσερα σινγκλ από τον δίσκο. Το δεύτερο σινγκλ, "Just Want You to Know"(Θέλω Μόνο Να Ξέρεις),έφτασε το τοπ 10 του Ηνωμένου Βασιλείου. Το τρίτο σινγκλ "Crawling Back to You" κυκλοφόρησε στις ΗΠΑ και το "I Still..." στον υπόλοιπο κόσμο. Από το 2008, Το Never Gone έχει πραγματοποιήσει περισσότερες από 10 εκατομμύρια πωλήσεις αντίτυπων σε όλο τον κόσμο.[61]

Την 22η Ιουλίου 2005 οι Backstreet Boys ξεκίνησαν το πρώτο σκέλος της Περιοδείας Never Gone στο Δυτικό Πάλμ Μπήτς της Φλόριντα. Διήρκεσε μέχρι τον Νοέμβριο του 2005 στην Ευρώπη και τον Ιανουάριο 2006 ξεκίνησε το δεύτερο σκέλος στο Τόκιο της Ιαπωνίας. Η περιοδεία ολοκληρώθηκε την 2 Φεβρουαρίου 2006 στη Μελβούρνη της Αυστραλίας.

Την 23η Ιουνίου 2006, ανακοινώθηκε ότι ο Ρίτσαρντσον έφυγε από το συγκρότημα λόγω προσωπικών επιδιώξεων.[62] Στην επίσημη ιστοσελίδα τους δήλωσαν αμοιβαία ότι η αποχώρηση είναι κοινή συνεναίσει και αν η πόρτα παραμείνει ανοιχτή ίσως επιστρέψει.[63] Μετά την αποχώρηση τους προτάθηκε να μετονομαστούν σε Backstreet αλλά δεν συμφώνησαν.[64] Επίσης, απέρριψαν την πρόταση για επιλογή νέου μέλους από ένα πρόγραμμα ριάλιτι για μουσικούς, αν και πολλοί εκδήλωσαν ενδιαφέρον για τη θέση του Ρίτσαρντσον, όπως ο Σαμ Λικάτα[65][66] και τα πρώην μέλη των NSYNC Λάνς Μπάσο και Τζόι Φατόν.[67] 

2006–2010: Unbreakable και This Is Us

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εμφάνιση των Backstreet Boys στην Περιοδεία του Unbreakable χωρίς τον Ρίτσαρντσον

Δύο ημέρες μετά την ανακοίνωση της αποχώρησης του Ρίτσαρντσον, οι Backstreet Boys μπήκαν στο στούντιο για να ηχογραφήσουν τον έκτο δίσκο. Την 30 Οκτωβρίου 2007 κυκλοφόρησε ο δίσκος με το όνομα Unbreakable (Αδιάσπαστος). Με θετικές κριτικές, άρχισε από το Νο. 7 στο Billboard 200 με 81,000 πωλήσεις μέσα στην πρώτη εβδομάδα κυκλοφορίας.[68] Στην Ιαπωνία έφτασε στο Νο. 1 των εβδομαδιαίων κατατάξεων Oricon για μια εβδομάδα. Από τον δίσκο κυκλοφόρησαν δύο σινγκλ "Inconsolable"(Απαρηγόρητος) και "Helpless When She Smiles" (Αβοήθητος όταν χαμογελά).

Τον Νοέμβριο 2008 το συγκρότημα ξεκίνησε παγκόσμια περιοδεία για την προώθηση του Unbreakable με αφετηρία το Τόκιο της Ιαπωνίας. Έγιναν συναυλίες σε Αυστραλία, Ιαπωνία, Μεξικό, Ηνωμένο Βασίλειο, Ευρώπη, Ασία, Καναδά και Ηνωμένες Πολιτείες. Η συναυλία στο λονδρέζικο O2 Arena βιντεοσκοπήθηκε και διατέθηκε για διαδικτυακή παρακολούθηση στην ιστοσελίδα του MSN.[69] Την 23 Νοεμβρίου 2008, ο Ρίτσαρντσον επανασυνδέθηκε με την υπόλοιπη ομάδα στη σκηνή του Παλλάδιου στο Χόλιγουντ του Λος Άντζελες, για την τελευταία στάση της βορειοαμερικάνικης περιοδείας.[70]

Την 6 Οκτωβρίου 2009, κυκλοφόρησαν τον δίσκο This is Us (Αυτοί Είμαστε).[71] Σε αυτόν τον δίσκο, ο ήχος τους επέστρεψε σε χορευτικούς ποπ ρυθμούς και ακούστηκε πιο R&B.[72] Ο δίσκος έφτασε το Νο. 9 στο Billboard 200 με περισσότερες από 42.000 πωλήσεις μέσα στην πρώτη εβδομάδα κυκλοφορίας.[73] Στην Ιαπωνία κορυφώθηκε στο Νο 2 και έγινε Πλατινένιος για αποστολές 250.000 αντίτυπων.[74] Από τον δίσκο κυκλοφόρησαν δύο σινγκλ: "Straight Through My Heart"(Ολόκαρδα) and "Bigger"(Μεγαλύτερος).

Λίγες μέρες μετά την προώθηση του νέου δίσκου και τα γυρίσματα του βιντεοκλίπ για το "Bigger" στην Ιαπωνία, ο Λίτρελ προσβλήθηκε από γρίπη των χοίρων, οπότε το συγκρότημα χρειάστηκε να ακυρώσει μια εμφάνιση στο Hard Rock Cafe στη Νέα Υόρκη για τη νεουορκέζικη εκδήλωση Pinktober την 5 Οκτωβρίου 2009.[75] Σε όλα τα μέλη συνταγογραφήθηκε Tamiflu από τον γιατρό, παρόλο που δεν παρουσίασαν συμπτώματα της γρίπης.[76] Ακύρωσαν, επίσης, την προγραμματισμένη για την 6 Οκτωβρίου εμφάνιση στο CBS Early Show, που ήταν και η μέρα κυκλοφορίας του νέου τους δίσκου, This Is Us.[77] Στα τέλη Oκτωβρίου 2009 ξεκίνησαν την Περιοδεία για το This Is Us, που διήρκεσε για περισσότερο από ένα χρόνο και έγιναν 122 παραστάσεις.

Την 22 Οκτωβρίου 2010, οι Backstreet Boys και Ρίτσαρντσον βιντεοσκόπησαν ένα κομμάτι για Το Oprah Winfrey Show. Και έκαναν κοινή εμφάνιση στο στούντιο για δεύτερη φορά από την αποχώρηση του Ρίτσαρντσον.[78]

2011-2012: NKOTBSB και επιστροφή του Ρίτσαρντσον

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Μάιο 2011 ανακοίνωσαν ότι διέκοψαν την πολύχρονη συνεργασία τους με τη δισκογραφική JIVE Records.[79] Τον ίδιο μήνα ξεκίνησαν από κοινού περιοδεία με τους New kids on the block, σύντμηση: NKOTBSB.[80] Προ της περιοδείας, κυκλοφόρησαν ένα συλλεκτικό δίσκο με τις μεγαλύτερες επιτυχίες τους, τιτλοφορούμενο NKOTBSB, που περιλάμβανε μία μίξη mash-up και δύο νέα τραγούδια.[81] Στο τέλος του 2011, η περιοδεία βρέθηκε στο Νο 17 του ετήσιου Billboard για τις "Τοπ 25 περιοδείες", με περισσότερα από $40 εκατομμύρια κέρδη από 51 παραστάσεις.[82] Η περιοδεία διήρκεσε μέχρι τον Ιούνιο του 2012, με 80 παραστάσεις σε Βόρεια Αμερική, Ευρώπη, Αυστραλία, και Ασία. Κατά τη διάρκεια της συναυλίας στο Staples Center του Λος Άντζελες, τον Ιούλιο 2011, συμμετείχε και ο Ρίτσαρντσον.[83]

Την 3 Δεκεμβρίου 2011 οι Backstreet Boys τραγούδησαν στο πάρτι του Ρίτσαρντσον στις Μπαχάμες, όπως είχε ανακοινωθεί τον Οκτώβριο 2001 στο πρόγραμμα On Air with Ryan Seacrest (Στον Αέρα με τον Ράιαν Σήκρεστ). Στην ίδια εκπομπή, ο Ρίτσαρντσον δήλωσε ότι θα ήθελε περισσότερες εμφανίσεις με το συγκρότημα.[84] Όλα μαζί επέτρεψαν εικασίες για οριστική επανασύνδεση του συγκροτήματος,[85] αλλά δεν απάντησαν σχετικά.

Πιστεύω ότι ήταν η σωστή απόφαση. Για να προοδεύσουμε το μέγιστο δυνατό εμείς οι πέντε, δεν θα ήταν με άλλο συγκρότημα, θα ήμασταν οι ίδιοι.

--Μπράιαν Λίτρελ[86]

Την 29 Απριλίου 2012, οι Backstreet Boys ανακοίνωσαν κοινή εμφάνιση με τον Ρίτσαρντσον σε ένα λονδρέζικο show.[87] Πράγματι έγιναν συζητήσεις για επανασύνδεση που αποφάσισε να μην υλοποιήσει, οπότε η επίσκεψή του παρέμεινε μυστική έως το τέλος της περιοδείας.[86][88] Η ομάδα αποδέχτηκε την επιστροφή του Ρίτσαρντσον με ευτυχία. Ο ίδιος δήλωσε κατενθουσιασμένος επειδή μεταξύ τους έχουν από παλιά καλή χημεία και σχέσεις.[89][90]

Τον Ιούλιο 2012 οι Backstreet Boys συγκατοίκησαν και άρχισαν τις εργασίες για τον νέο δίσκο με παραγωγό τον Μάρτιν Τερέφε στο Λονδίνο.[91] Την 31 Αύγουστου 2012, κανόνισαν την καλοκαιρινή σειρά συναυλιών Good morning America's (Καλημέρα Αμερική) στο Σέντραλ Παρκ της Νέας Υόρκης. Επρόκειτο για την πρώτη παρουσίαση των 5 μελών μετά την επανασύνδεση. Κατά τη διάρκεια της συναυλίας ανακοίνωσαν την τρίτη τους κρουαζιέρα για τον Οκτώβριο 2013.[92]

Την 5 Νοεμβρίου 2012 πρωτοπαρουσιάστηκε το χριστουγεννιάτικο σινγκλ του Ρίτσαρντσον με τίτλο "It's Christmas Time Again" (Είναι Χριστούγεννα και Πάλι) στο AOL Music,[93] και κυκλοφόρησε επίσημα την επόμενη ημέρα.[94] Το τραγούδι έφτασε στο Νο1 του Billboard κατατάξεων για ψηφιακά εορταστικά τραγούδια.[95]

2013–2015: 20η Επέτειος, In a World Like This, και ντοκιμαντέρ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Την 20 Απριλίου 2013, οι Backstreet Boys, εόρτασαν την 20η επέτειο του συγκροτήματος με εκδηλώσεις για τους θαυμαστές στο Χόλυγουντ.[96][97] Δύο ημέρες νωρίτερα, την 22η Απριλίου 2013, απέκτησαν το δικό τους αστέρι στο Λεωφόρος της Δόξας στο Χόλυγουντ και η μέρα ανακοινώθηκε ως Ημέρα των Backstreet Boys στο Χόλιγουντ. Τον Μάιο 2013 ξεκίνησαν την περιοδεία για την 20η επέτειό τους, με τίτλο Περιοδεία In a World Like This (Σε έναν Κόσμο Σαν Αυτόν).[98] Η περιοδεία διήρκεσε περισσότερο από δύο χρόνια, με πάνω από 170 παραστάσεις σε Βόρεια Αμερική, Νότια Αμερική, Ευρώπη, Ασία, Αυστραλία και Μέση Ανατολή. Το 2014 η περιοδεία έφτασε το Νο. 44 σε τζίρο με ακαθάριστο κέρδος $32,8 εκατ., και 607.407 πωλήσεις εισιτηρίων,[99] με μη συμπεριλαμβανόμενες αυτές των 2013 και 2015.

Το πρώτο σινγκλ "In a World Like This" (Σε έναν Κόσμο Σαν Αυτόν) από τον όγδοο και ομότιτλο δίσκο In a World Like This, κυκλοφόρησε ψηφιακά την 25 Ιουνίου 2013 και στα ραδιόφωνα την 22 Ιουλίου 2013. Ο δίσκος κυκλοφόρησε στις ΗΠΑ την 30 Ιουλίου 2013 και σε άλλες χώρες λίγο αργότερα. Επρόκειτο για τον πρώτο δίσκο που κυκλοφόρησαν ανεξάρτητα με τη δική τους δισκογραφική K-BAHN. Έφτασε στο τοπ 5 σε ΗΠΑ, Καναδά, Ολλανδία, Γερμανία, Ελβετία, Ισπανία, Ταϊβάν και Ιαπωνία,[100][101] και τον Ιανουάριο 2015 είχε πραγματοποιήσει 800.000 πωλήσεις αντίτυπων.[102] Τον Νοέμβριο 2013 κυκλοφόρησαν το δεύτερο σινγκλ από το άλμπουμ, "Show 'Em (What You're Made Of)"(Δείξτε Τους Τι Αξίζετε).

Η ομάδα έκανε μια σύντομη εμφάνιση στην ταινία του 2013  This Is the End (Αυτό Είναι το Τέλος), ως φανταστική εκδοχή του εαυτού τους ερμηνεύοντας το τραγούδι τους ""Everybody (Backstreet's Back)"",[103] για την οποία κέρδισαν το βραβείο για την "Καλύτερη Μουσική Στιγμή" στα 2014 MTV Movie Awards.[104] Τον Δεκέμβριο 2013, οι Backstreet Boys τραγούδησαν δύο από τα χριστουγεννιάτικα τραγούδια τους στην ετήσια τηλεοπτική εκπομπή "Χριστούγεννα στην Ουάσινγκτον", όπου παρευρίσκονταν και ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Μπαράκ Ομπάμα με την οικογένειά του.[105]

Την 24 Μαρτίου 2014 τα μέλη του συγκροτήματος βρέθηκαν στο δικαστήριο για τη μήνυση που κατέθεσαν κατά του πρώην μάνατζερ τους Λου Πέρλμαν. Δήλωσαν ότι ο Πέρλμαν ακόμα τους χρωστάει $3,451,456.04 και διεκδίκησαν επιπλέον $87,728.58 για τα νομικά έξοδα της πολύχρονης δικαστικής διαμάχης.[106] Αλλά λίγο νωρίτερα τον ίδιο μήνα δήλωσαν ότι έχουν προβλήματα χρονοδιαγράμματος και ζήτησαν αναβολή της ακρόασης για 90 ημέρες.[107] Την 21 Οκτωβρίου 2014 αποδέχτηκε διακανονισμό για $99,000 μετρητά, 34 καρούλια από κασέτες ήχους, 26 Cd, επτά κασέτες ηχογράφησης σε στούντιο, έξι σφραγισμένες αφίσες, τρεις κασέτες ήχου, και μια κασέτα VHS. Οι ηχογραφήσεις περιλαμβάνουν κάποιες ακυκλοφόρητα μίξεις, δοκιμαστικά ντέμο και πρωτότυπα υλικά.[108]

Το ντοκιμαντέρ για το συγκρότημα Backstreet Boys: Show 'Em What You're Made Of κυκλοφόρησε σε θέατρα και διαδικτυακά την 30 Ιανουαρίου 2015 στις ΗΠΑ, την 26 Φεβρουαρίου 2015 σε Ηνωμένο Βασίλειο και Ευρώπη και την 28 Μαρτίου στον υπόλοιπο κόσμο.[109] Η ταινία εξιστορεί την πορεία της καριέρας τους, έως την ηχογράφηση του δίσκου In A World Like This το 2013.

Την 10 Απριλίου 2015 οι Ρίτσαρντσον και Littrell μπήκαν στο Κεντάκι Music Hall of Fame.[110]

2015–2020: Η ταινία Dead 7, ο ένατος δίσκος και η διαμονή στο Λας Βέγκας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Αύγουστο του 2015, τα μέλη της μπάντας Κάρτερ, Dorough και McLean κινηματογράφησαν μια ταινία που ο Κάρτερ τιτλοφόρησε Dead 7. Η ταινία επικεντρώνεται σε μία ετερόκλητη μπάντα πιστολάδων και τις περιπέτειές τους μετά σε μία μετααποκαλυπτική πανούκλα ζόμπι.[111] Η ταινία έκανε πρεμιέρα την 1 Απρίλιο 2016 στο κανάλι SyFy. Την 28 Μαρτίου κυκλοφόρησε ένα δωρεάν αντίτυπο του τραγουδιού "In The End" ερμηνευόμενο από τα μέλη του συγκροτήματος Νικ Κάρτερ, AJ McLean και Howie D, τους Τζόι Φατόν και Chris Kirkpatrick από τους NSYNC, τον Τζεφ Τίμονς από τους 98 Degrees και τον Έρικ Μάικλ Estrada από τους O-Town.[112] Το επίσημο DVD κυκλοφόρησε την 7 Ιουνίου 2016.[113]

Τον Οκτώβριο 2015 ο McLean αποκάλυψε ότι η ομάδα ξεκίνησε εργασίες για τον ένατο δίσκο. Ανακοίνωσε συνεργασία με τον παραγωγό Jacob Kasher, ο οποίος έχει δουλέψει με τους Maroon 5 και Britney Spears. Και ότι ελπίζουν για ολοκλήρωση του δίσκου πριν την έναρξη της επόμενης κρουαζιέρας τον Μάιο 2016.[114]

Την 29 Ιανουαρίου 2016 οι Backstreet Boys έκαναν μουσική εμφάνιση στο τελευταίο επεισόδιο της κωμικής σειράς του NBC με τίτλο Undateable. Ακόλουθα, οι Carter και McLean υποστήριξαν την Gigi Hadid στο Lip Sync Battle.[115]

Την 1 Απριλίου 2016 ο Κάρτερ δήλωσε στην εκπομπή Entertainment Tonight ότι το συγκρότημα υπέγραψε συμφωνία με το Live Nation για 9 παραστάσεις με "διαμονή" στο Λας Βέγκας [116] Ο ΜακΛίν επιβεβαίωσε τη συμφωνία και δήλωσε στο Us Magazine ότι θα διαμένουν εκεί από τον Ιανουάριο 2017.[117] Τον Ιούλιο 2016 το συγκρότημα εμφανίστηκε στην εκπομπή του ABC Greatest Hits.[118] Την 19 Αυγούστου 2016 κυκλοφόρησαν το τραγούδι "God, Your Mama, and Me", σε ντουέτο με τους Florida Georgia Line, από τον τρίτο δίσκο τους τιτλοφορούμενο Dig Your Roots.[119] Το τραγούδι έφτασε το Νο. 92 του τοπ 100 την 18 Μαρτίου 2017.[120]

Την 15 Σεπτεμβρίου 2016 οι ΜακΛίν και Κάρτερ δήλωσαν επίσημα ότι ο νέος δίσκος τους θα ολοκληρωθεί τον επερχόμενο χρόνο, μαζί με μία περιοδεία για τα πρωτοσέλιδα.[121] Την 23 Σεπτεμβρίου οι Backstreet Boys επιβεβαίωσαν διαμονή και παραστάσεις στο Λας Βέγκας για το 2017, με τίτλο "Backstreet Boys: Larger than Life".[122][123]

Την 14 Μαΐου 2018 οι Backstreet Boys ανακοίνωσαν το νέο τους σινγκλ "Don't Go Breaking My Heart", που κυκλοφόρησε την 17 Μαΐου ως πρώτο του νέου δίσκου με υπογραφή της RCA Records.[124] Στις 9 Νοεμβρίου κυκλοφόρησαν το σινγκλ "Chances" και ανακοίνωσαν τον τίτλο του 9ου άλμπουμ τους, "DNA", το οποίο κυκλοφόρησε στις 25 Ιανουαρίου 2019. Στις 4 Ιανουαρίου 2019 κυκλοφόρησαν το τρίτο σινγκλ του DNA, το "No Place". Στις 11 Μαΐου 2019 οι Backstreet Boys ξεκίνησαν την παγκόσμια περιοδεία τους DNA World Tour.[125] Στις 15 Μαρτίου 2020 αναγκάστηκαν να διακόψουν την περιοδεία λόγω της πανδημίας κορονοϊού.[126] Αρχικά, προγραμμάτισαν νέες ημερομηνίες για το 2021, και μετά για το 2022 ή το 2023.[127]

Στις 8 Απριλίου του 2019 το συγκρότημα άνοιξε εκθετήριο στο Μουσείο Γκράμι, με αναμνηστικά από συναυλίες, όπως ρούχα και φωτογραφίες.[128][129] Στις 10 Απριλίου τους απένειμαν το «Κλειδί για το Βέγκας Στριπ» και η ημέρα αυτή ανακηρύχτηκε επίσημα «Ημέρα των Backstreet Boys».[130] Στον εορτασμό της 20ης επετείου από την κυκλοφορία του "I Want It That Way" αποθανατίστηκαν στο Planet Hollywood καθώς άφησαν τα αποτυπώματα των χεριών τους δίπλα στα αποτυπώματα άλλων εμβληματικών διασημοτήτων.[131][132] Τον ίδιο μήνα ανακοίνωσαν ότι θα κυκλοφορήσουν το πρώτο τους άλμπουμ με χριστουγεννιάτικα τραγούδια.[133] Στις 9 Φεβρουαρίου 2020 ανακοίνωσαν στα σόσιαλ μίντια το δεύτερο σκέλος της περιοδείας τους, DNA World Tour.[134] Στις 18 Δεκεμβρίου 2020 κυκλοφόρησαν ένα σινγκλ μαζί με την Μπρίτνεϊ Σπίαρς, το "Matches", το οποίο μπήκε στο άλμπουμ της, το "Glory". [135][136]

2021–σήμερα: DNA World Tour και A Very Backstreet Christmas

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με την περιοδεία τους να έχει αναβληθεί λόγω της πανδημίας, οι Backstreet Boys στρώθηκαν στη δουλειά για το πρώτο Χριστουγεννιάτικο άλμπουμ τους, τον Μάρτιο του 2021.[137] Στις 12 Ιουλίου ανακοίνωσαν επίσημα ότι επιστρέφουν στο Λας Βέγκας για Χριστουγεννιάτικες παραστάσεις τον Νοέμβριο-Δεκέμβριο 2021.[138][139] Στις 14 Αυγούστου ο Κάρτερ είπε ότι είπε ότι ολοκληρώθηκαν οι ηχογραφήσεις για το Χριστουγεννιάτικο άλμπουμ και έχουν ετοιμάσει και τις φωτογραφίες για το εξώφυλλο.[140] Δυστυχώς, με την πανδημία η παραγωγή του άλμπουμ έπεσε να είναι εκπρόθεσμη,[141] και το συγκρότημα αναγκάστηκε να ακυρώσει τις παραστάσεις στο Λας Βέγκας και να αναβάλλει την κυκλοφορία του άλμπουμ για τα τέλη του 2022.[142]

Στις 23 Φεβρουαρίου 2022 οι Backstreet Boys ανακοίνωσαν ότι θα ξεκινήσουν τη συνέχεια της περιοδείας τους, DNA World Tour, με 4 συναυλίες στο Λας Βέγκας.[143] Η περιοδεία συνεχίστηκε στη Βόρεια Αμερική και θα την ολοκληρωθεί τον Μάρτιο του 2023 στη Νέα Ζηλανδία.[144]

Από τις 17 Ιουνίου 2022, τις ημέρες που γίνονται συναυλίες της περιοδείας, κυκλοφορεί ένα διαφημιστικό για το επερχόμενο Χριστουγεννιάτικο άλμπουμ του συγκροτήματος, και έχει σύνδεσμο για προπαραγγελία του άλμπουμ στην ιστοσελίδα τους.[145] Το A Very Backstreet Christmas αναμένεται να κυκλοφορήσει στις 14 Οκτωβρίου 2022.[146]

Στις 24 Ιουνίου 2022, η Αμερικανική εταιρεία κατασκευής αυτοκινήτων πολυτελείας Λινκολν συνεργάστηκε με τους Backstreet Boys για μία εικονική συναυλία, η οποία έγινε στη Φιλαδέλφεια για τους χρήστες του WeChat που βρίσκονταν κυρίως στην Κίνα, και μεταδόθηκε από το κανάλι WeChat της Tencent. Συνολικά 44,2 εκατομ. θεατές παρακολούθησαν τη ζωντανή μετάδοση και άρεσε σε 25,5 εκατομ., όπως είπε η Tencent. Έτσι σηματοδοτήθηκε η τρίτη υψηλότερη προσέλευση και το μεγαλύτερο ρεκόρ κοινού σε συναυλία ζωντανής μετάδοσης στο WeChat. Την επόμενη ημέρα, το #As Long As You Love Me έφτασε στην 1η θέση του Κινεζικής πλατφόρμας weibo (μοιάζει με το τουίτερ).[147][148]

Καλλιτεχνία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι Backstreet Boys, πάντα διατείνονταν ότι αποτελούν γκρουπ τραγουδιστών και όχι αγορίστικη μπάντα.[149] Αποφεύγοντας το στερεότυπο αγορίστικης μπάντας και την ανάκρουση από το λιπ-σινκ σκάνδαλο των New Kids On The Block, σε κάθε ευκαιρία που παρουσιάζεται τραγουδούν χωρίς συνοδεία μουσικών οργάνων.[150] Το 1993 απάντησαν σε μία διαφήμιση για ένα συγκρότημα με την παρουσία των "New Kids on the Block και τον ήχο των Boyz II Men", και επιδιώκοντας τη λευκή έκδοση των Boyz II Men.[151] "Ήμασταν οπαδοί των New Kids, αλλά ήταν τα πρότυπά μας; Όχι. Μοιάζαμε με τους Shai, Jodeci, Boyz II Men, πραγματικοί τραγουδιστές. Αυτούς ακούσαμε και αυτούς προτιμήσαμε" δήλωσε ο Λίτρελ το 2011.[152]

Οι Backstreet Boys προτιμούν την πολυφωνική αρμονία, αντίθετα από πολλά άλλα συγκροτήματα. Στα ρεφρέν οι Λίτρελ, Κάρτερ, και ΜακΛίν συνήθως τραγουδούν τη μελωδία, ο Ντόροου εναρμονίζει τα ανώτερα και ο Ρίτσαρντσον καλύπτει τα μπάσα μέρη.[153][154] Κατά την απουσία του Ρίτσαρντσον, το μέρος του καλύπτεται από τους ΜακΛίν και Κάρτερ[155], ενώ ο Ντόροου παίρνει τα σόλο μέρη.[156]

Το μουσικό στυλ των Backstreet Boys έχει εξελιχθεί με την πάροδο των ετών. Στους δύο πρώτους δίσκους τραγουδούσαν ένα υβρίδιο της R&B και μίξη dance club pop με τζακ balladry και hip-hop.[157][158] Στα Millennium και Black & Blue, μετατοπίστηκαν από το R&B and shift σε περισσότερο ποπ και ποπ ρόκ, όπως φάνηκε στα τραγούδια "I Want It That Way", "Shape of My Heart", "Larger than Life", και "Not For Me". Το ύφος του δίσκου επανόδου Never Gone, το 2005, ήταν πολύ διαφορετικό, περισσότερο σύγχρονων ενήλικων με ζωντανή μουσική παρά σαν τον προηγούμενο ποπ ήχο με πολλά συνθεσάιζερ.[159][160] Συγκριτικά προς τους προηγούμενους δίσκους, το Never Gone "είναι πιο ζωντανό, ελαφρύτερο, με λιγότερα ρεφρέν και περισσότερα μουσικά όργανα".[161] Ο πρώτος δίσκος τους χωρίς τον Ρίτσαρντσον, Unbreakable, μοιάζει με το Never Gone. Κλίνει προς σύγχρονων ενήλικων και σύγχρονη ποπ μουσική με χαρακτηριστικές συνυφασμένες χορωδιακές αρμονίες, πιάνο, έγχορδα, κιθάρα και τύμπανα,[162] με λίγα στοιχεία hip-hop και reggae σε κάποια κομμάτια, όπως το "One in A Million".[163] Στον έβδομο δίσκο τους, This Is Us επέστρεψαν σε ρυθμούς dance-pop σε συνδυασμό με electropop. Συγκριτικά προς το Unbreakable ο ήχος ήταν πιο R&B. Ο πρώτος ανεξάρτητος δίσκος του συγκροτήματος, In a World Like This, και πρώτος κατόπιν της επανόδου του Ρίτσαρντσον, είναι ένα μίγμα σύγχρονης ποπ, σύγχρονων ενήλικων, και χορευτικής μουσικής, με στοιχεία τραγουδιστή-τραγουδοποιού, όπως στα τραγούδια "Try", "Madeleine" και "Trust Me".[164]

Συνεργασίες και δραστηριότητες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το δεύτερο σκέλος της Περιοδείας Millennium, και ταυτόχρονα πρώτο βορειοαμερικάνικο σκέλος, ήταν χορηγία του Sears επίσημα τιτλοφορούμενο "Το Sears Παρουσιάζει τους Backstreet Boys Στο Millennium". Η χορηγία ήταν μέρος της νέας ολοκληρωμένης διαφημιστικής εκστρατείας του Sears αποκλειστικά με τους Backstreet Boys. Η καμπάνια περιελάμβανε διαφημιστικά σποτάκια των 30 δευτερολέπτων με τα μέλη του συγκροτήματος, που προβλήθηκαν το διάστημα 1-15 Αυγούστου 1999. Και "πίσω-στο-σχολείο" κληρώσεις με δώρα για πέντε θαυμαστές: δωροεπιταγή $2.000 για ψώνια στο Sears με το αγαπημένο τους μέλος του συγκροτήματος, και ένα ταξίδι για τέσσερις για τη συναυλία του συγκροτήματος την 1 Δεκέμβριο 1999 στην Τάμπα της Φλόριντα.[165]

Τον Φεβρουάριο 2000 ο Κάρτερ, που ήταν συλλέκτης κόμικς, γνώρισε τον δημιουργό κόμικς Σταν Λι, μέσω του μάνατζέρ τους από The Firm. Μαζί παρουσίασαν την ιδέα τους για μία σειρά κόμικς έξι τευχών όπου τα μέλη των Backstreet Boys θα εμφανίζονται ως υπερήρωες με την ονομασία "Cyber Crusaders". Τελικά, περιορίστηκαν σε 1 τεύχος.[166] Το κόμικ, με τίτλο Backstreet Project, κυκλοφόρησε το 2000 και διατέθηκε για αγορά σε συναυλίες και διαδικτυακά καταστήματα την περίοδο 2000-2001. Το 2000 κυκλοφόρησε, επίσης, μία σειρά από flash-based webisodes.[167]

Τον Ιανουάριο 2000, οι Backstreet Boys υπέγραψαν συμφωνία με την αλυσίδα εστιατορίων Burger King. Η συμφωνία περιελάμβανε μία αποκλειστική συλλογή διαθέσιμη για πώληση μόνο σε εστιατόρια Burger King. Η συλλογή περιείχε τρία Cd με το νέο τραγούδι "It's True" και ζωντανές ηχογραφήσεις από προηγούμενες συναυλίες, και μια κασέτα VHS με πλάνα από τα παρασκήνια και συνεντεύξεις.[168] Τον Αύγουστο 2000, συμπεριέλαβαν στη συμφωνία τρία τηλεοπτικά διαφημιστικά σποτ με τους Backstreet Boys, και διαφημιστικά δωράκια: ένα παιχνίδι από το κόμικ Backstreet Project Cyber Crusader σε κάθε παιδικό γεύμα Burger King Big Kids Meal και Kids Meal.[169]

Τον Αύγουστο 2012 οι Backstreet Boys αποκάλυψαν ότι θα πρωταγωνιστούν σε μία διαφήμιση του Old Navy,[170] που άρχισε να προβάλλεται την 19 Σεπτεμβρίου 2012. "Ήταν ένας σπουδαίος τρόπος να δείξουμε στον κόσμο ότι επιστρέψαμε" είπε ο Ρίτσαρντσον για το διαφημιστικό. Την 14 Σεπτεμβρίου 2012 το συγκρότημα εμφανίστηκε σε μία εκδήλωση του Old Navy με θέμα "Fit For Fall Fashion Show for All" στο Bryant Park της Νέας Υόρκης.[171]

Την 12 Μαρτίου 2014, κατά τη διάρκεια της περιοδείας στην Ευρώπη, γυρίστηκαν οι διαφημίσεις για τη σουηδική εταιρεία NetOnNet, και άρχισαν να προβάλλονται τον Μάιο 2014.[172] Ειδικά για τα διαφημιστικά ηχογράφησαν ένα τραγούδι με τίτλο "Lager Than Life", που ήταν ριμέικ του "Larger Than Life" με διαφορετική ενορχήστρωση.[173] Το τραγούδι κυκλοφόρησε και ως σινγκλ στο iTunes σε διάφορες χώρες.[174]

Τα μέλη του συγκροτήματος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δισκογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Backstreet Boys (1996)
  • Backstreet's Back (1997)
  • Backstreet Boys (1997)
  • Millennium (1999)
  • Black & Blue (2000)
  • Never Gone (2005)
  • Unbreakable (2007)
  • This Is Us (2009)
  • In a World Like This (2013)
  • DNA (2019)

Φιλμογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Έτος Τίτλος Ρόλος Πληροφορίες
1998 Sabrina The Teenage Witch Σύντομη εμφάνιση Επεισόδιο: S02E18 "The Band Episode". Προβολή: 27 Φεβρουαρίου 1998
2002 Arthur[175] Τραγουδιστές - ως οι ίδιοι Ειδικός τίτλος "Arthur: It's Only Rock 'N' Roll". Προβολή: 2 Σεπτεμβρίου 2002
2013 This Is the End Σύντομη εμφάνιση Στην αρχή της ταινίας τραγουδούν "Everybody (Backstreet's Back)" 
2015 Backstreet Boys: Show 'Em What You're Made Of Οι ίδιοι Ντοκιμαντέρ
2017 Drop the Mic Οι ίδιοι Επεισόδιο: Nicole Scherzinger vs. Lil Rel Howery / Charlie Puth vs. Backstreet Boys. Προβολή: 21 Νοεμβρίου 2017

Βραβεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το συγκρότημα τιμήθηκε με οκτώ υποψηφιότητες για Βραβείο Grammy έως το 2019, με συμπεριλαμβανόμενες τέσσερις υποψηφιότητες για το 2000. Τους έχουν απονεμηθεί δύο American Music Awards, επτά Billboard Music Awards, δύο MTV Video Music Awards, ένα Juno Award και πολλά άλλα.[176]

Περιοδείες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρωταγωνιστές

  • We Wanna Be With You Tour (1995–1996)
  • Backstreet Boys: Live In Concert Tour (1996–1997)
  • Backstreet's Back Tour (1997–1998)
  • Into the Millennium Tour (1999–2000)
  • Black & Blue Tour (2001)
  • Up Close & Personal Tour (2005)
  • Never Gone Tour (2005–2006)
  • Unbreakable Tour (2008–2009)
  • This Is Us Tour (2009–2011)
  • In a World Like This Tour (2013–2015)
  • DNA Tour (2019-2021)

Συμπρωταγωνιστές

  • NKOTBSB Tour (with New Kids on the Block) (2011–2012)

Έναρξης

  • Smooth Tour (with Florida Georgia Line, Nelly & Chris Lane) (Select Dates)

Διαμονής

  • Backstreet Boys: Larger Than Life (2017—2019)

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «Backstreet Boys». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Φεβρουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2011. 
  2. ↑ «Kevin Richardson Quits Backstreet Boys». MTV. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Νοεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2018. 
  3. ↑ «Backstreet Boys Welcome Back Kevin Richardson». MTV. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Ιουνίου 2012. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουλίου 2012. 
  4. ↑ Garibaldi, Christina (2 Δεκεμβρίου 2014). «Backstreet Boys Are Back With A New Movie: Find Out When It Hits Theaters». MTV. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Δεκεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2014. 
  5. ↑ Feeney, Katherine (2010-01-06). «Backstreet Boys are back». The Sydney Morning Herald. https://www.smh.com.au/entertainment/backstreet-boys-are-back-20100106-ltvn.html. Ανακτήθηκε στις 2014-01-21. 
  6. ↑ «Robin Thicke Gets First No. 1 Album On Billboard 200». Billboard. 7 Αυγούστου 2013. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2013. 
  7. ↑ «Backstreet Boys Get Star on Hollywood Walk of Fame». People. 22 Απριλίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 22 Απριλίου 2012. 
  8. ↑ «Backstreet Boys Biography». StarPulse.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Αυγούστου 2009. Ανακτήθηκε στις 15 Μαρτίου 2010. 
  9. ↑ Burrough, Bryan (Νοέμβριος 2007). «Mad About the Boys». Vanity Fair. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2010-03-01. https://web.archive.org/web/20100301181540/http://www.vanityfair.com/culture/features/2007/11/pearlman200711?currentPage=3. Ανακτήθηκε στις 2017-03-10. 
  10. ↑ Murrin, Anita (2 Σεπτεμβρίου 2005). «The Backstreet Boys get back to basics». Inside Portland. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Ιανουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 10 Μαρτίου 2017. 
  11. ↑ «HAPPY 18TH ANNIVERSARY TO OUR BOYS!!!». 20 Απριλίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Μαΐου 2012. Ανακτήθηκε στις 14 Ιουνίου 2012. 
  12. ↑ Feigenbaum, Nancy (1991-07-31). «Merchants Say They're Bugged By Problems At New Flea Market». Orlando Sentinel. http://articles.orlandosentinel.com/1991-07-31/business/9107310103_1_backstreet-market-vendors-flea-market. Ανακτήθηκε στις 2017-03-10. 
  13. ↑ «From big hits to big lawsuits». Sun-Sentinel. 2008-12-21. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-02-03. https://archive.today/20130203094638/http://articles.sun-sentinel.com/2008-12-21/news/0812180190_1_lou-pearlman-sync-new-yorker. Ανακτήθηκε στις 2012-07-23. 
  14. ↑ Denise McLean (2003). Backstreet Mom. ISBN 1-932100-15-6. 
  15. ↑ Gray, Tyler (2008). The Hit Charade. HarperCollins. σελ. 108. ISBN 978-0-06-170186-3. But before any deal could be inked, it was derailed by longtime Mercury recording artist John Cougar Mellencamp, Lou said. He threatened to walk away from the label if they got in the boy band business. 
  16. ↑ «CelebrityAccess Industry Profile: David Renzer». Celebrity Access. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουλίου 2012. 
  17. ↑ «10 Questions with ... Mark Bergman». Allaccess.com. 25 Μαΐου 2009. Ανακτήθηκε στις 4 Απριλίου 2012. 
  18. ↑ «Wayback Machine». 2 Νοεμβρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Νοεμβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2018. CS1 maint: Unfit url (link)
  19. ↑ Hung, Steffen. «Backstreet Boys - We've Got It Goin' On - swisscharts.com». www.swisscharts.com. Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2018. 
  20. ↑ «Backstreet Boys - Backstreet Boys - swisscharts.com». 11 Φεβρουαρίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Φεβρουαρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2018. CS1 maint: Unfit url (link)
  21. ↑ Inc, Nielsen Business Media (9 Νοεμβρίου 1996). Billboard. Nielsen Business Media, Inc. 
  22. ↑ Musikindustrie, Bundesverband. «BVMI | Datenbank». www.musikindustrie.de (στα Γερμανικά). Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2018. 
  23. ↑ «Viva.tv - Events - COMET 2007: History - Die Gewinner». 22 Μαρτίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Μαρτίου 2007. Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2018. CS1 maint: Unfit url (link)
  24. ↑ «Backstreet Boys-Anywhere For You». swisscharts.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Φεβρουαρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 3 Μαρτίου 2010. 
  25. ↑ Nielsen Business Media, Inc (23 Μαΐου 1998). Backstreet Boys View Their Teen Act Origins As the Start of their Career. Billboard Magazine. Ανακτήθηκε στις 4 Αυγούστου 2010. 
  26. ↑ «Backstreet Boys US certifications on Quit Playing Games». RIAA. Ανακτήθηκε στις 3 Μαρτίου 2010. 
  27. ↑ Nielsen Business Media, Inc (19 Ιουλίου 1997). Backstreet Boys Move Onto Main. Billboard Magazine. Ανακτήθηκε στις 2 Μαρτίου 2010. 
  28. ↑ «Backstreet Boys - Biography | Billboard». www.billboard.com (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Νοεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2018. 
  29. ↑ Hung, Steffen. «Backstreet Boys - Backstreet's Back - swisscharts.com». www.swisscharts.com. Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2018. 
  30. ↑ «Backstreet Boys To Tape Concert Special As New Single, Album Prepare For Release >> LiveDaily». 2 Φεβρουαρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Φεβρουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2018. CS1 maint: Unfit url (link)
  31. ↑ «Backstreet Boys: Local manager milked millions». Orlando Business Journals. 14 Σεπτεμβρίου 1998. Ανακτήθηκε στις 13 Αυγούστου 2012. 
  32. ↑ Carlson, Peter (1999-11-06). «THE MUSIC MACHINE: 'Big Poppa' Pearlman Takes Kids and Turns Them Into Stars. Then They Sue Him». Washington Post. http://search.proquest.com.ezproxy1.library.arizona.edu/docview/1707922510/E5C7D3D8C3634551PQ/1?accountid=8360. Ανακτήθηκε στις 2015-10-02. 
  33. ↑ «Backstreet Boys Sue Pearlman, Trans Continental». Billboard. Ανακτήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 2010. 
  34. ↑ Helligar, Jeremy (14 Σεπτεμβρίου 1998). «Where the Boys Are». People. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Μαΐου 2012. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2012. 
  35. ↑ «Mark Your Calendar For Backstreet Day». Orlando Sentinel. Ανακτήθηκε στις 26 Μαΐου 2012. 
  36. ↑ «Backstreet Boys Settle With Pearlman, Record New Album». MTV. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Ιανουαρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 3 Μαρτίου 2010. 
  37. ↑ «Chart Stats – Backstreet Boys – I Want It That Way». Ανακτήθηκε στις 12 Φεβρουαρίου 2011. 
  38. ↑ «Backstreet Boys' European chart-positions on I Want It That Way». swisscharts.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Φεβρουαρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2010. 
  39. ↑ «Backstreet Boys Wrap Up Sold-out World Tour». World Beat (NYRock). 2000-03-24. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2008-09-05. https://web.archive.org/web/20080905021755/http://www.nyrock.com/worldbeat/03_2000/032400.asp. Ανακτήθηκε στις 2008-05-18. 
  40. ↑ Nailen, Dan (1999-10-23). «Backstreet Boys Take Success 'Into the Millennium'». The Salt Lake Tribune. http://www.backstreet.net/www.cgi?x=show&d=news&i=991023-0857-01&c=1&b=8. Ανακτήθηκε στις 2008-05-18. 
  41. ↑ Evans, Rob (1999-08-19). «Backstreet Boys Cash In On Unorthodox Ticket Sales Plan». LiveDaily. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2010-02-11. https://web.archive.org/web/20100211075201/http://livedaily.com/news/22.html. Ανακτήθηκε στις 2008-05-18. 
  42. ↑ Bob, By (30 Οκτωβρίου 2009). «U2's Rose Bowl Show Breaks Attendance Record». Billboard.biz. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2012. 
  43. ↑ Lewis, Mark (11 Νοεμβρίου 1999). «Backstreet Boys Pave Golden Road In New Deal With JIVE Records». Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2012. 
  44. ↑ «Backstreet Bahama Boys». CBS News. 2000-05-16. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-07-10. https://web.archive.org/web/20150710001627/http://www.cbsnews.com/news/backstreet-bahama-boys/. Ανακτήθηκε στις 2010-03-05. 
  45. ↑ «Backstreet's Kevin Gets Hitched». MTV. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Ιανουαρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2010. 
  46. ↑ «Backstreet Boys album Black & Blue». MTV. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Ιανουαρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 3 Μαρτίου 2010. 
  47. ↑ «super bowl XXXV :: superbowl 35 :: superbowl 2001». Super-bowl-history.us. 28 Ιανουαρίου 2001. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 4 Απριλίου 2012. 
  48. ↑ «The Oprah Winfrey Show – Transcript» (PDF). HARPO PRODUCTIONS INC. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 17 Απριλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2012. 
  49. ↑ «Air Canada Centre, Toronto – September 12, 2001». 13 Σεπτεμβρίου 2001. Ανακτήθηκε στις 28 Αυγούστου 2012. 
  50. ↑ «Backstreet Boys Make Donations From Ticket Sales». 14 Σεπτεμβρίου 2001. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Ιουνίου 2016. Ανακτήθηκε στις 28 Αυγούστου 2012. 
  51. ↑ «Allmusic: The Hits: Chapter One». AllMusic. Ανακτήθηκε στις 14 Μαρτίου 2013. 
  52. ↑ Christian (13 Νοεμβρίου 2001). «Drowning by Backstreet Boys». Song of the Decade. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 4 Απριλίου 2012. 
  53. ↑ «Backstreet Boys' UK chart-positions». Chart Stats. Ανακτήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2010. 
  54. ↑ Strauss, Neil (2002-08-18). «MUSIC; The Lost Boys: How a Pop Sensation Came Undone». New York Times. https://www.nytimes.com/2002/08/18/arts/music-the-lost-boys-how-a-pop-sensation-came-undone.html. Ανακτήθηκε στις 2012-08-24. 
  55. ↑ «Backstreet Boys' Backs Are Up». Cbsnews.com. 11 Φεβρουαρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Ιουλίου 2009. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2012. 
  56. ↑ «Backstreet Boys Inspired By Oprah To Hit Studio Again». MTV. 4 Δεκεμβρίου 2003. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Φεβρουαρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2010. 
  57. ↑ «Everybody, Backstreet's back». The Boston Globe. 2003-12-20. http://www.boston.com/ae/celebrity/articles/2003/12/20/everybody_backstreets_back/. Ανακτήθηκε στις 2010-03-05. 
  58. ↑ Friedman, Roger (2004-02-09). «Justin Timberlake Gets Debut Movie Role». Fox News. http://www.foxnews.com/story/0,2933,110867,00.html. Ανακτήθηκε στις 2010-03-05. 
  59. ↑ «Backstreet Boys 'Never Gone'». Rolling Stone. 2005-06-16. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2009-05-15. https://web.archive.org/web/20090515030248/http://www.rollingstone.com/artists/backstreetboys/albums/album/7372446/review/7373586/never_gone. Ανακτήθηκε στις 2018-08-08. 
  60. ↑ «Backstreet Boys 'Never Gone'». CBS News. 2005-06-14. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-02-21. https://www.webcitation.org/65clPb5qw?url=http://www.cbsnews.com/stories/2005/06/14/earlyshow/series/summer_concerts/main701852.shtml. Ανακτήθηκε στις 2018-08-08. 
  61. ↑ «SingerUniverse Magazine – Backstreet Boys article». Singeruniverse.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Φεβρουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2012. 
  62. ↑ «Kevin Richardson Quits Backstreet Boys». MTV. 26 Ιουνίου 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Φεβρουαρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2010. 
  63. ↑ «Statement to our fans from the Backstreet Boys regarding Kevin Richardson departure from the group». Backstreet Boys. 23 Ιουνίου 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Ιουνίου 2006. 
  64. ↑ «Backstreet Boys hope to restore fading fortunes». Reuters. 12 Οκτωβρίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 4 Σεπτεμβρίου 2012. 
  65. ↑ «Sam Licata Wants Back In Backstreet». BillyMasters.com. 3 Ιουλίου 2006. Ανακτήθηκε στις 4 Σεπτεμβρίου 2012. [νεκρός σύνδεσμος]
  66. ↑ «Sam Licata Wants Back In Backstreet». Popdirt. 3 Ιουλίου 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Μαΐου 2013. Ανακτήθηκε στις 4 Σεπτεμβρίου 2012. 
  67. ↑ «LISTEN: Backstreet's Brian Littrell talks tour, AJ's rehab and more». 19 Ιανουαρίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (Audio) στις 1 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 4 Σεπτεμβρίου 2012. 
  68. ↑ «Eagles Fly Past Britney To Debut At No. 1». Billboard. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2012. 
  69. ↑ «Backstreet Boys Live in Concert on MSN Video». MSN. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Απριλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2012. 
  70. ↑ «Backstreet Boys – All Five Of Them – Reunite Onstage In L.A.». MTV. 24 Νοεμβρίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Ιουνίου 2012. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουλίου 2012. 
  71. ↑ Glastetter, Jason (28 Ιουλίου 2009). «Backstreet Boys are back, alright! July 28, 2009». Theendofirony.net. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2012. 
  72. ↑ «This Is Us' review at Allmusic». Allmusic. 
  73. ↑ «Michael Buble Beats Kiss». Billboard. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Ιουλίου 2011. 
  74. ↑ «Search results of the Japanese Oricon Weekly Albums Chart, second week of October 2009». oricon.co.jp (στα Ιαπωνικά). Oricon. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Οκτωβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 2009. 
  75. ↑ «Brian Littrell Has Swine Flu». People. 5 Οκτωβρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Νοεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 13 Αυγούστου 2012. 
  76. ↑ Kaufman, Gil (5 Οκτωβρίου 2009). «Backstreet Boys' Brian Littrell Diagnosed With Swine Flu». MTV News. MTV Networks. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Ιουνίου 2011. Ανακτήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 2011. 
  77. ↑ «Brian Littrell Diagnosed with Swine Flu». Backstreet Boys. 5 Οκτωβρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Δεκεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 13 Αυγούστου 2012. 
  78. ↑ «The Backstreet Boys Reunite». Oprah.com. Ανακτήθηκε στις 23 Μαΐου 2012. 
  79. ↑ «Backstreet Boys part ways with longtime label JIVE: 'This is the best thing that could happen to us'». Entertainment Weekly. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουλίου 2012. 
  80. ↑ PR Newswire (2011-05-02). Rising Pop Star Ashlyne Huff is Set to Join This Summer's NKOTBSB Tour as the Opening Act. Δελτίο τύπου. Ανακτήθηκε στις 2011-05-21.
  81. ↑ PR Newswire (2011-04-11). The Fans Have Spoken! NKOTBSB Track Listing Revealed!. Δελτίο τύπου. Ανακτήθηκε στις 2011-04-16.
  82. ↑ «Top 25 Tours of 2011». Billboard. Prometheus Global Media. 8 Δεκεμβρίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Δεκεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 27 Δεκεμβρίου 2011. 
  83. ↑ «Kevin Richardson joins Backstreet Boys and New Kids on the Block in Los Angeles». Pop2it – Zap2it. 2 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 23 Μαΐου 2012. 
  84. ↑ «Kevin Richardson On Appearing with the Backstreet Boys Again [AUDIO]». Ryan Seacrest Productions. 25 Οκτωβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 25 Οκτωβρίου 2011. 
  85. ↑ «Kevin Richardson Contemplates Rejoining the Backstreet Boys». US Weekly. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2012. 
  86. ↑ 86,0 86,1 «Brian Littrell Q&A! (Melbourne 19/5)» (Video). 19 Μαΐου 2012. Ανακτήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 2012. 
  87. ↑ «Special Announcement from London!». 29 Απριλίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Μαΐου 2012. Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2012. 
  88. ↑ «AJ McLean & Jonathan Knight Interview» (Video). Novum. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2012. 
  89. ↑ «Backstreet Boys Recording Fifth Album as a Quintet, Living Together in London». US Magazine. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2012. 
  90. ↑ «All Five Original Backstreet Boys Prep New Album». Rolling Stone. 18 Ιουλίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2012. 
  91. ↑ «Reunited Backstreet Boys Announce 'Good Morning America' Concert». ABC News. 17 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουλίου 2012. 
  92. ↑ «The Backstreet Boys Reunite On 'Good Morning America,' Announce Backstreet Cruise For 2013 (VIDEO)». Huffington Post. 31 Αυγούστου 2012. Ανακτήθηκε στις 31 Αυγούστου 2012. 
  93. ↑ Malach, Maggie (5 Νοεμβρίου 2012). «Backstreet Boys, 'It's Christmas Time Again' Premiere: Band Rings in Holiday Season with New Song». AOL Music. Ανακτήθηκε στις 5 Νοεμβρίου 2012. 
  94. ↑ «It's Christmas Time Again». Amazon. Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2012. 
  95. ↑ Trust, Gary (16 Νοεμβρίου 2012). «Weekly Chart Notes: Phillip Phillips Finds His 'Home' At No. 1». Billboard. Ανακτήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 2012. 
  96. ↑ Gonzalez, Sandra (21 Απριλίου 2013). «Backstreet Boys reflect on their 20th anniversary, release album sneak peeks». Entertainment Weekly. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Απριλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 22 Απριλίου 2013. 
  97. ↑ Clare, Donna (21 Απριλίου 2013). «The Backstreet Boys Celebrate 20 Years». CNN. Ανακτήθηκε στις 22 Απριλίου 2013. 
  98. ↑ «Backstreet Boys Announce 'In a World Like This' 20th Anniversary Tour». On Air With Ryan Seacrest. 13 Μαΐου 2013. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2013. 
  99. ↑ «2014 Year End Top 100 Worldwide Tours» (PDF). Pollstar Pro. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 31 Δεκεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 2015. 
  100. ↑ «Billboard Japan Top Albums». Billboard. Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2013. 
  101. ↑ «INTL: Backstreet Boys' New Album 'In A World Like This' Enters The Top5». BMG. 14 Αυγούστου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 16 Αυγούστου 2013. 
  102. ↑ «Backstreet Boys return with a new album!». Jawhara Magazine. 19 Νοεμβρίου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Ιουλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2018. 
  103. ↑ «Best of 2013 (Behind the Scenes): Evan Goldberg on how much of 'This Is The End' was improvised, his favorite moments». EW. 3 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 7 Ιανουαρίου 2014. 
  104. ↑ Clark, Cindy (13 Απριλίου 2014). «2014 MTV Movie Awards winner's list». USA Today. Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2014. 
  105. ↑ Clark, Cindy (16 Δεκεμβρίου 2013). «Obamas, Hugh Jackman celebrate 'Christmas in Washington'». USA Today. Ανακτήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου 2013. 
  106. ↑ «Backstreet's Back ... In Court! BSB Suing Former Manager Lou Pearlman For $3.5 Million». Radar Online. 7 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 11 Μαρτίου 2014. 
  107. ↑ Chutchian, Maria (7 Μαρτίου 2014). «Backstreet Boys To Quit Playing Games With Ch. 11 Claims». Law360. Ανακτήθηκε στις 11 Μαρτίου 2014. 
  108. ↑ Brinkmann, Paul. «Backstreet Boys get recordings, posters in final Pearlman payout». Orlando Sentinel. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2014. [νεκρός σύνδεσμος]
  109. ↑ «international : Backstreet Boys». Backstreetboys.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Ιανουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2015. 
  110. ↑ Papadatos, Markos (12 Απριλίου 2015). «Backstreet Boys members inducted into Kentucky Music Hall of Fame». Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2015. 
  111. ↑ «First Images from Dead 7 Feature the Backstreet Boys in the Wild West». Dread Central. 
  112. ↑ Flaherty, Keely (28 Μαρτίου 2016). «Members Of The Backstreet Boys, NSYNC, O-Town, And 98 Degrees Recorded A New Song». Ανακτήθηκε στις 28 Μαρτίου 2016. 
  113. ↑ «Dead 7 Release Date». 
  114. ↑ Tailor, Lenna (18 Οκτωβρίου 2015). «Backstreet Boys' A.J. McLean on Fiery Solo Song, Nick Carter Zombie Western». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Απριλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 2015. 
  115. ↑ «'Undateable' books Backstreet Boyz, Weezer, and Charlie Puth». Entertainment Weekly's EW.com. Ανακτήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2016. 
  116. ↑ «EXCLUSIVE: Nick Carter Confirms Backstreet Boys' Las Vegas Residency, Teases New Album». Ανακτήθηκε στις 4 Ιουλίου 2016. 
  117. ↑ «Backstreet Boy A.J. McLean Raves About Britney's Hot Body». Ανακτήθηκε στις 4 Ιουλίου 2016. 
  118. ↑ «Watch Greatest Hits TV Show». ABC. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουλίου 2016. 
  119. ↑ «Backstreet Boys Go Country With Florida Georgia Line – Listen To 'God, Your Mama, & Me'». HollywoodLife.com. Ανακτήθηκε στις 19 Αυγούστου 2016. 
  120. ↑ Trust, Gary (2017-03-08). «Backstreet's Back! Backstreet Boys Notch First Billboard Hot 100 Hit Since 2007». http://www.billboard.com/articles/columns/chart-beat/7717247/backstreet-boys-first-billboard-hot-100-decade-god-your-mama-me. 
  121. ↑ «Backstreet Boys Going Country?: AJ & Nick Talk New Album After Florida Georgia Line Collab». HollywoodLife.com. Ανακτήθηκε στις 15 Σεπτεμβρίου 2016. 
  122. ↑ «Backstreet Boys To Perform Las Vegas Residency». 2016-09-24. http://www.foxnews.com/entertainment/2016/09/24/backstreet-boys-to-perform-las-vegas-residency.html. 
  123. ↑ «Backstreet Boys Announce 2017 Las Vegas Residency». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Αυγούστου 2017. Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2018. 
  124. ↑ «Backstreet Boys Announce New Single 'Don't Go Breaking My Heart'». Billboard. Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2018. 
  125. ↑ «Backstreet Boys World Arena Tour: 70 Dates | Billboard». archive.ph. 6 Οκτωβρίου 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Οκτωβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2022. CS1 maint: Unfit url (link)
  126. ↑ «Backstreet Boys and The Offspring cancel their concerts in Brazil on COVID-19 - Spain's News». web.archive.org. 17 Νοεμβρίου 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Νοεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2022. CS1 maint: Unfit url (link)
  127. ↑ «@backstreetboys 29 d'abr. de 2020». web.archive.org. 17 Νοεμβρίου 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Νοεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2022. CS1 maint: Unfit url (link)
  128. ↑ «Backstreet Boys' Nick Carter Interview: On New Grammy Museum Exhibit & Renewed Success | Billboard». web.archive.org. 12 Απριλίου 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2022. CS1 maint: Unfit url (link)
  129. ↑ «An Evening With Backstreet Boys | GRAMMY Museum». web.archive.org. 15 Απριλίου 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2022. CS1 maint: Unfit url (link)
  130. ↑ VegasNews (12 Απριλίου 2019). «Backstreet Boys Presented With Keys to Las Vegas' Iconic Strip; April 10 Declared as "Backstreet Boys Day" by Clark County Commissioner Jim Gibson». www.vegasnews.com (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Μαΐου 2021. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2022. 
  131. ↑ «Backstreet Boys' 'I Want It That Way' Turns 20: The Story Behind the Hit's Mystery Lyrics | Billboard». web.archive.org. 10 Απριλίου 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2022. CS1 maint: Unfit url (link)
  132. ↑ «Backstreet Boys Honored with Iconic Handprint Ceremony at Planet Hollywood Resort & Casino in Las Vegas». web.archive.org. 14 Απριλίου 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2022. CS1 maint: Unfit url (link)
  133. ↑ «The Backstreet Boys Are Releasing Their First-Ever Christmas Album». web.archive.org. 15 Απριλίου 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2022. CS1 maint: Unfit url (link)
  134. ↑ «Watch: Backstreet Boys on 'DNA' tour, Christmas album plans - UPI.com». web.archive.org. 13 Φεβρουαρίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Φεβρουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2022. CS1 maint: Unfit url (link)
  135. ↑ «Confirmed: Britney Spears Is Dropping A Song With The Backstreet Boys | Hit Network». web.archive.org. 2 Δεκεμβρίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Δεκεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2022. CS1 maint: Unfit url (link)
  136. ↑ «BRITNEY SPEARS "Matches" | (Radio Date: 18/12/2020)». radiodate.it (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2022. 
  137. ↑ «Backstreet Boys Are Recording Their First-Ever Christmas Album - Music Mayhem Magazine». web.archive.org. 12 Ιουλίου 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Ιουλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2022. CS1 maint: Unfit url (link)
  138. ↑ «Backstreet Boys back in Las Vegas for a Christmas residency - ABC News». web.archive.org. 12 Ιουλίου 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Ιουλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2022. CS1 maint: Unfit url (link)
  139. ↑ «Backstreet Boys to Perform Christmas-Themed Las Vegas Residency | PEOPLE.com». web.archive.org. 12 Ιουλίου 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Ιουλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2022. CS1 maint: Unfit url (link)
  140. ↑ «Nick Carter (@nickcarter) on Instagram | Ghostarchive». ghostarchive.org. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2022. 
  141. ↑ «Backstreet Boys' AJ McLean Shares Group's Most 'Hated' Song – Billboard». web.archive.org. 17 Νοεμβρίου 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Νοεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2022. CS1 maint: Unfit url (link)
  142. ↑ «Backstreet Boys (@backstreetboys) on Instagram | Ghostarchive». ghostarchive.org. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2022. 
  143. ↑ February 23, Daniela Avila· Pm, 2022 05:00. «The Backstreet Boys Announce Las Vegas Shows Ahead of Their DNA World Tour: 'Vegas Is in Our DNA'». PEOPLE.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2022. 
  144. ↑ «@backstreetboys 2 de nov». web.archive.org. 17 Νοεμβρίου 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Νοεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2022. CS1 maint: Unfit url (link)
  145. ↑ «@WHOTheBckstreet Jun 18». Twitter. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2022. 
  146. ↑ Brandle, Lars· Brandle, Lars (12 Ιουλίου 2022). «Backstreet Boys Are Releasing a Christmas Album: Kevin Richardson Details the 3 New Original Songs». Billboard (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2022. 
  147. ↑ Backstreet Boys DNA Live 2022.06.24 (Virtual Show on WeChat Channel) w/ Westlife [Mobile Version], https://www.youtube.com/watch?v=prgCjaBm-u0, ανακτήθηκε στις 2022-07-25 
  148. ↑ «US pop band Backstreet Boys evokes Chinese nostalgia with hit concert on WeChat». South China Morning Post (στα Αγγλικά). 25 Ιουνίου 2022. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2022. 
  149. ↑ Michelson, Noah (13 Ιουνίου 2010). «Catching Up with the Backstreet Boys». Out Magazine. Ανακτήθηκε στις 1 Οκτωβρίου 2012. 
  150. ↑ Reece, Doug (19 Ιουλίου 1997). Backstreet Boys Move Onto Main. Billboard. Ανακτήθηκε στις 1 Οκτωβρίου 2012. 
  151. ↑ «Ep. 196 | Backstreet Boys | Behind the Music». VH1. Ανακτήθηκε στις 1 Οκτωβρίου 2012. 
  152. ↑ Karger, Dave (20 Μαΐου 2011). «Summer music preview: NKOTBSB». Entertainment Weekly. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Μαρτίου 2013. Ανακτήθηκε στις 1 Οκτωβρίου 2012. 
  153. ↑ «Howie D coming for Sarah CD launch». The Philippine Star. 9 Σεπτεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 2 Οκτωβρίου 2012. 
  154. ↑ Cooper, Chet. «Kevin Richardsons Interview by Chet Cooper». Ability Magazine. Ανακτήθηκε στις 2 Οκτωβρίου 2012. 
  155. ↑ «Backstreet Boys Hope New Album Shows 'Evolution'». Billboard. 10 Αυγούστου 2007. Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2012. 
  156. ↑ Robbins, Jefferson (28 Ιουλίου 2010). «Four-part harmony». The Wenatchee World. Ανακτήθηκε στις 2 Οκτωβρίου 2012. 
  157. ↑ «Backstreet Boys Full Biography». VH1. Ανακτήθηκε στις 1 Οκτωβρίου 2012. 
  158. ↑ Jermolajew, Taylor. «Backstreet's Back Review». Sputnik Music. Ανακτήθηκε στις 1 Οκτωβρίου 2012. 
  159. ↑ «Never Gone – Backstreet Boys». AllMusic. Ανακτήθηκε στις 2 Οκτωβρίου 2012. 
  160. ↑ Bodia, Joe. «Backstreet Boys – Never Gone Tour». Gashaus. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Δεκεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 1 Οκτωβρίου 2012. 
  161. ↑ «Backstreet Boys The Man Band». MTV. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Νοεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 1 Οκτωβρίου 2012. 
  162. ↑ Lamb, Bill. «Backstreet Boys – Unbreakable». About.com. New York Times Company. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2012. 
  163. ↑ «Backstreet Boys' Unbreakable: An Undeniably Strong Album». Yahoo! Voices. 2007-10-26. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-06-20. https://web.archive.org/web/20120620022144/http://voices.yahoo.com/backstreet-boys-unbreakable-undeniably-strong-album-618866.html?cat=33. Ανακτήθηκε στις 2012-05-12. 
  164. ↑ «Review: Backstreet's Back 'In A World Like This' And They're 'Alright'». Starpulse. 2 Αυγούστου 2013. Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2013. 
  165. ↑ «Sears Launches New Marketing Campaign for the 'Sears Presents Backstreet Boys Into The Millennium Tour'». PR Newswire. 26 Ιουλίου 1999. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2012. 
  166. ↑ Backstreet Project. Stan Lee Media. 2000. σελ. 30. 
  167. ↑ Farber, Jim (23 Αυγούστου 2000). «Zap, pow, click! The Backstreet gang adds superpowered animation». New York Daily News. Ανακτήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2012. [νεκρός σύνδεσμος]
  168. ↑ Basham, David (21 Ιανουαρίου 2000). «Backstreet Boys Plan New LP For October; Burger King To Issue Promo CD, Video». MTV. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Μαΐου 2013. Ανακτήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 2012. 
  169. ↑ «Backstreet Boys Fans 'Have It Their Way' at Burger King(R) Burger King Corporation Launches Unprecedented CD and Video Promotion». PR Newswire. 18 Αυγούστου 2000. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Μαΐου 2017. Ανακτήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2012. 
  170. ↑ Hovermale, Kelsey (20 Σεπτεμβρίου 2012). «Backstreet's Back.. And You Can Get Their Jeans! [VIDEO]». Ryan Seacrest Productions. Ανακτήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2012. 
  171. ↑ «Backstreet's Back – In an Old Navy Ad». People. 20 Σεπτεμβρίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Σεπτεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2012. 
  172. ↑ «Backstreet Boys sjunger "Lager than life" för Netonnet» (στα Σουηδικά). Dragens Media. 22 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2014. 
  173. ↑ «The Backstreet Boys Are All Rockstars In A Swedish Warehouse? They're Totally Lager Than Life In This Overseas Commercial!». Perez Hilton. 23 Μαΐου 2014. Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2014. 
  174. ↑ «Lager Than Life (feat. Backstreet Boys) - Single». iTunes. 22 Μαΐου 2014. Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2014. 
  175. ↑ Nigatu, Heben. «17 Famous People Who Guest Starred On "Arthur"». BuzzFeed (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 1 Αυγούστου 2018. 
  176. ↑ «Awards for Backstreet Boys». MetroLyrics. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Ιουλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου 2016. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Backstreet Boys στο Wikimedia Commons


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Backstreet_Boys&oldid=10750114"