Μετάβαση στο περιεχόμενο

Bersagliere (αντιτορπιλικό, 1938)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Bersagliere
Σκίτσο του αντιτορπιλικού Bersagliere όπου απεικονίζεται με την παραλλαγή που είχε το 1942.
Πληροφορίες
Τύπος και κλάσηαντιτορπιλικό κλάσης Soldati
ΝαυπηγείοCantieri Navali Riuniti (CNR), Παλέρμο
Έναρξη ναυπήγησης21 Απριλίου 1937
Καθέλκυση3 Ιουλίου 1938
Ένταξη σε υπηρεσία1 Απριλίου 1939
ΚατάληξηΒυθίστηκε από συμμαχικά αεροσκάφη στις 7 Ιανουαρίου 1943.
Γενικά χαρακτηριστικά
Εκτόπισμακανονικό: 1850–1880 t 1820-1850 LT
πλήρες: 2490–2590 t (2450–2550 LT)
Μήκοςολικό: 106,7 m
Πλάτος10,15 m
Βύθισμα3,15-4,3 m
ΠρόωσηΤο προωστικό σύστημα απέδιδε έως και 48000 shp.
Ταχύτητα34-35 kn (σε επιχειρησιακές συνθήκες)
Αυτονομία2340 ναυτικά μίλια με ταχύτητα πλεύσης 14 kn.
Πλήρωμα206 αξιωματικοί, υπαξιωματικοί και ναύτες
Οπλισμός2×2 πυροβόλα των 120 mm
1 πυροβόλο κατάδειξης στόχων των 120 mm
8 αντιαεροπορικά πυροβόλα των 20 mm
2 τρίδυμοι τορπιλοσωλήνες των 533 mm
2 εκτοξευτές βομβών βυθού
48 νάρκες
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Το Bersagliere ήταν ένα από τα δεκαεννέα αντιτορπιλικά κλάσης Soldati που ναυπηγήθηκαν για τo Ιταλικό Βασιλικό Ναυτικό (Regia Marina) στα τέλη της δεκαετίας του 1930 και στις αρχές της δεκαετίας του 1940. Ολοκληρώθηκε στις αρχές του 1939 και ήταν ένα από τα τελευταία της πρώτης ομάδας σκαφών αυτής της κλάσης που εντάχθηκαν σε υπηρεσία. Είχε πολεμική δράση κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Περιγραφή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κύριο λήμμα: Αντιτορπιλικό κλάσης Soldati

Τα αντιτορπιλικά κλάσης Soldati ήταν ελαφρώς βελτιωμένες εκδοχές της προηγούμενης κλάσης Oriani.[1] Είχαν ολικό μήκος 106,7 m.[2] Το πλάτος τους ήταν 10,15 m και το μέσο βύθισμά τους έφτανε τα 3,15 m, ενώ με πλήρες φορτίο ανέρχονταν σε 4,3 m.[3] Τα Soldati είχαν εκτόπισμα 1830-1850 t (1800-1820 LT) με κανονικό φορτίο και 2450-2550 t (2410-2510 LT) με πλήρες.[4] Το πλήρωμα κατά τη διάρκεια του πολέμου ανερχόταν σε 206 αξιωματικούς υπαξιωματικούς και ναύτες.[2]

Σχεδιασμένα για μέγιστη ισχύ 48000 shp και ταχύτητα 34-35 kn σε επιχειρησιακές συνθήκες, τα πλοία της κλάσης αυτής έφτασαν σε ταχύτητες 39-40 kn κατά τη διάρκεια των θαλάσσιων δοκιμών τους, όντας όμως ελαφρώς φορτωμένα. Είχαν ακτίνα δράσης 2340 ναυτικών μιλίων με ταχύτητα πλεύσης 14 kn και 682 ναυτικών μιλίων με ταχύτητα 34 kn.[4]

Ο κύριος οπλισμός αποτελούνταν από τέσσερα πυροβόλα των 120 mm εγκατεστημένα σε ζεύγη σε δύο πυργίσκους, έναν στην πλώρη μπροστά από την υπερκατασκευή, καθώς και έναν ακόμη στην πρύμνη. Υπήρχε επίσης ένα πυροβόλο των 120 mm που μπορούσε να βάλει βλήματα φωτισμού/κατάδειξης στόχων.[5] Αντιαεροπορική προστασία παρείχαν οκτώ πυροβόλα των 20 mm,[4] ενώ ο οπλισμός συμπληρώνονταν από δύο τρίδυμους τορπιλοσωλήνες των 533 mm εγκατεστημένους στο μέσον του πλοίου. Παρόλο που δεν ήταν εφοδιασμένα με σύστημα σόναρ για ανθυποβρυχιακό πόλεμο, τα πλοία της κλάσης αυτής διέθεταν ζεύγος εκτοξευτών βομβών βυθού. Μπορούσαν επίσης να μεταφέρουν έως και 48 νάρκες.[2]

Επιχειρησιακή ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η ενότητα αυτή είναι κενή, ανεπαρκώς ανεπτυγμένη ή ανολοκλήρωτη. Η βοήθειά σας είναι καλοδεχούμενη!

Η ναυπήγηση του Bersagliere ξεκίνησε στις 21 Απριλίου 1937 στις εγκαταστάσεις της CNR στο Παλέρμο.[6] Ολοκληρώθηκε στις 3 Ιουλίου 1938 και εντάχθηκε σε υπηρεσία την 1η Απριλίου του επόμενου έτους.[6]

Στις αρχές του 1943 αρκετά ιταλικά αντιτορπιλικά, συμπεριλαμβανομένου του Bersagliere, λάμβαναν τακτικά μέρος σε αποστολές ανεφοδιασμού των δυνάμεων του Άξονα στην Τυνησία μεταφέροντας στρατεύματα από την Ιταλία στην Αφρική και τραυματίες και αιχμαλώτους πολέμου πίσω στην Ιταλία στο ταξίδια της επιστροφής.[7] Στις 7 Ιανουαρίου το Bersagliere χτυπήθηκε και βυθίστηκε στο λιμάνι του Παλέρμο κατά τη διάρκεια αεροπορικής επιδρομής από αμερικανικά βομβαρδιστικά B-24.[7][8]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Brescia, p. 127
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 Roberts, p. 300
  3. ↑ Whitley, p. 169
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 Brescia, p. 128
  5. ↑ Fraccaroli, p. 55
  6. ↑ 6,0 6,1 Whitley 1988, p. 169.
  7. ↑ 7,0 7,1 Rohwer and Hümmelchen 1992, p. 188
  8. ↑ Shores et al., p. 690.

Βιβλιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Brescia, Maurizio (2012). Mussolini's Navy: A Reference Guide to the Regina Marina 1930–45. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 978-1-59114-544-8. 
  • Fraccaroli, Aldo (1968). Italian Warships of World War II. Shepperton, UK: Ian Allan. ISBN 0-7110-0002-6. 
  • Roberts, John (1980). «Italy». Στο: Chesneau, Roger, επιμ. Conway's All the World's Fighting Ships 1922–1946. New York: Mayflower Books. σελίδες 280–317. ISBN 0-8317-0303-2. 
  • Rohwer, Jürgen· Hümmelchen, Gerhard (1992). Chronology of the War at Sea 1939–1945. London: Greenhill Books. ISBN 1-85367-117-7. 
  • Rohwer, Jürgen (2005). Chronology of the War at Sea 1939–1945: The Naval History of World War Two (Third Revised έκδοση). Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 1-59114-119-2. 
  • Shores, Christopher· Massimello, Giovanni· Guest, Russell· Olynyk, Frank· Bock, Winfried (2012). A History of the Mediterranean Air War 1940–1945. Two: North African Desert February 1942 – March 1943. London: Grub Street. ISBN 978-1-909166-12-7. 
  • Smigielski, Adam (1995). «Italy». Στο: Chumbley, Stephen, επιμ. Conway's All the World's Fighting Ships 1947-1995. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. σελίδες 195–218. ISBN 1-55750-132-7. 
  • Whitley, M. J. (1988). Destroyers of World War 2: An International Encyclopedia. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 1-85409-521-8. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Bersagliere_(αντιτορπιλικό,_1938)&oldid=10356017"