Buick
 | |
 | |
| Νομική μορφή | εταιρεία δημοσίου ενδιαφέροντος |
|---|---|
| Κλάδος | βιομηχανία αυτοκίνησης |
| Ίδρυση | 1899 |
| Ιδρυτής | David Dunbar Buick |
| Έδρα | Ντιτρόιτ, Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής |
| Περιοχές δραστηρ. | Βόρεια Αμερική, Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, Καναδάς και Μεξικό |
| Προϊόντα | αυτοκίνητο |
| Ιδιοκτήτης | General Motors (από 1908) |
| Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος |
| Μέσα κοινωνικής δικτύωσης | |
    | |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Η Buick (Μπιούικ) είναι αμερικανική μάρκα κατασκευής ημι-πολυτελών αυτοκινήτων, που ανήκει στον όμιλο της General Motors (GM) από το 1908. Ιδρύθηκε το 1899 από τον Σκωτσέζο εφευρέτη David Dunbar Buick, αρχικά ως Buick Auto-Vim and Power Company και από τις 19 Μαΐου 1903 ως Buick Motor Company. Ως αποτέλεσμα, είναι σήμερα ο παλαιότερος αμερικανικός κατασκευαστής αυτοκινήτων σε λειτουργία (τυπικώς, η αρχαιότερη αμερικανική εταιρεία παραγωγής οχημάτων που επιβιώνει ακόμα και σήμερα, είναι η Autocar Company, που ιδρύθηκε το 1897, αλλά παρήγαγε αυτοκίνητα μόνο έως το 1911 και από τότε μέχρι σήμερα κατασκευάζει αποκλειστικά και μόνο βαρέα φορτηγά. Το 1897 ιδρύθηκε επίσης η Oldsmobile, αλλά καταργήθηκε από την General Motors το 2004). Επίσης, ήταν και η εταιρεία που ίδρυσε τον όμιλο της General Motors το 1908,[1] ο οποίος ξεκίνησε να επεκτείνεται το 1909 όταν εξαγόρασε την Cadillac, που ιδρύθηκε το 1902 (και στη συνέχεια εξαγόρασε και άλλες μάρκες), ενώ και οι δύο μάρκες είναι και από τα παλαιότερα εμπορικά σήματα αυτοκινήτων στον κόσμο.
Κατά το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας της στη Βόρεια Αμερική και μέχρι σήμερα, η Buick υπήρξε και παραμένει η δεύτερη στην ιεραρχία πολυτελέστερη μάρκα στον όμιλο της General Motors, πίσω μόνο από την Cadillac που κατασκευάζει αυτοκίνητα πολυτελείας. Αντιθέτως, η Buick θεωρείται επίσημα ως μάρκα ημι-πολυτελής (semi-luxury) και εισαγωγικής στην πολυτέλειας (entry-luxury). Κυρίως απευθύνεται σε όσους δεν μπορούν να διαθέσουν τα λεφτά για την αγορά μιας Cadillac (αν την επιθυμούν ως καινούρια αντί για μεταχειρισμένη) ή ενδεχομένως να μην θέλουν κάτι τέτοιο (όπως, για παράδειγμα, για κοινωνικούς λόγους - ενδεικτικώς, για αποφυγή κοινωνικής πρόκλησης), αλλά επιθυμούν ένα αυτοκίνητο πάνω από τα κοινά στάνταρ.
Διαθεσιμότητα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Από το 1999, η Buick άρχισε να παράγεται και να διατίθεται επίσημα και στην Κίνα, μέσω της κοινοπραξίας Shanghai-GM, όπου και γνώρισε ακόμα μεγαλύτερη απήχηση και έγινε μία από τις δημοφιλέστερες αυτοκινητοβιομηχανίες. Μάλιστα στη χώρα αυτή έγινε εξαιρετικά δημοφιλής περισσότερο στο νεανικό κοινό, σε αντίθεση με τη Βόρεια Αμερική, όπου εξακολουθεί να αντιμετωπίζεται ως εταιρεία με την μέγιστη απήχηση κυρίως στους αγοραστές μεγάλων ηλικιών. Ο λόγος της εμπορικής της επιτυχίας στην Κίνα είναι μια έντονη «ψυχολογική προσκόλληση» ενός τμήματος της κοινής γνώμης προς τη μάρκα αυτή, επειδή χρησιμοποιήθηκε εκτενώς από αρκετούς Κινέζους ηγέτες του παρελθόντος. Ενδεικτικώς, μοντέλα της Buick ήταν σε χρήση ως επίσημα κυβερνητικά αυτοκίνητα από τον τελευταίο αυτοκράτορα Που Γι, τον πρώτο πρόεδρο Σουν Γιατ-Σεν, και τον πρώτο πρωθυπουργό (στο διάστημα από το 1949 έως το 1976) Τσου Εν Λάι.[2]
Είναι εντυπωσιακό ότι σήμερα το 80% των διεθνών πωλήσεων της Buick καταγράφονται στην Κίνα,[3] ενώ επίσης διατίθεται στις ΗΠΑ, στον Καναδά και στο Μεξικό. Ειδικότερα στο Μεξικό, αρχικά διατέθηκε από το 1921 έως το 1997 και εισήχθη εκ νέου από το 2009, λόγω της οριστικής κατάργησης της Pontiac, με αποτέλεσμα την επιστροφή της Buick στη χώρα για να αναπληρώσει το κενό.
Εδώ να σημειωθεί ότι από το 1994 έως το 2021 οι ξένες αυτοκινητοβιομηχανίες εξαναγκάζονταν, λόγω της κινεζικής νομοθεσίας, να δημιουργήσουν μια κοινή επιχείρηση / κοινοπραξία (50:50) με μια κινεζική εταιρεία προκειμένου να παράγουν αυτοκίνητα επί κινεζικού εδάφους, γλιτώνοντας έτσι τους φόρους εισαγωγής. Το κέρδος της Κίνας από αυτή τη κίνηση ήταν ότι οι τοπικές αυτοκινητοβιομηχανίες απέκτησαν τεχνολογική και επιχειρησιακή τεχνογνωσία στη παραγωγή αυτοκινήτων.
Από την 1η Ιανουαρίου 2022, ωστόσο, τα πράγματα άλλαξαν, με την Κίνα να επιτρέπει σε όλες τις ξένες αυτοκινητοβιομηχανίες να κατασκευάζουν, αν θέλουν, αυτοκίνητα στη Κίνα αποκλειστικά μόνες τους.
Το 2017, η Buick πούλησε πάνω από 1,4 εκατομμύρια αυτοκίνητα παγκοσμίως, σημειώνοντας νέο ρεκόρ για την εταιρεία, αν και η συντριπτική πλειοψηφία των πωλήσεων ήταν στην Κίνα.[4] Ειδικότερα στη Βόρεια Αμερική, τα μοντέλα της Buick πωλούνται σχεδόν πάντα σε μικτές αντιπροσωπείες μαζί με τα μοντέλα της GMC, η οποία διαχρονικά προσφέρει μόνο SUV και pick-up, όλα παράλληλες εκδόσεις με μοντέλα της Chevrolet. Ωστόσο, η GMC είναι επίσης (όπως και η Buick) ημι-πολυτελής μάρκα, με τα μοντέλα της να προσφέρουν λίγο πληρέστερο εξοπλισμό από τα δίδυμα μοντέλα της Chevrolet. To 2022, το εμπορικό μερίδιο της Buick στην αγορά των ΗΠΑ ήταν 1,2% και μάλιστα ήταν μόλις το μισό από το εμπορικό μερίδιο του έτους 2000.
Στα τέλη του 2023, οι μισοί αντιπρόσωποι της Buick στις Ηνωμένες Πολιτείες αποφάσισαν να σταματήσουν την εμπορία οχημάτων Buick επειδή αρνήθηκαν την πώληση ηλεκτρικών αυτοκινήτων και μάλιστα είχαν μόλις αποκλείσει τη σχετική επανεκπαίδευση των εργαζομένων.[5]
Από τη δεκαετία του 1950 έως τη δεκαετία του 1970, πολλά μοντέλα της Opel προσφέρθηκαν μέσω του δικτύου πωλήσεων της Buick στις Ηνωμένες Πολιτείες, διατηρώντας όμως το όνομα και το σήμα της Opel, όπως το Opel Rekord P1 (1957 - 1960), το Opel Olympia του 1967, το Opel Ascona, το Opel Manta A και ιδίως το Opel GT. Τα μοντέλα της δίδυμης εταιρείας Vauxhall πωλούνταν μέσω αντιπροσώπων της Pontiac.
Το λογότυπο της Buick, που ονομάζεται «Trishield» («τριπλή ασπίδα»), αποτελείται από τρεις ασπίδες ευθυγραμμισμένες διαγώνια: η αριστερή βαμμένη κόκκινη, η κεντρική λευκή και η δεξιά γκρι ή μπλε.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «The Buick, A Complete History», third ed., 1987, Terry P. Dunham and Lawrence Gustin.
- ↑ Frankel, Todd C. (January 20, 2016). «"That's a Buick?" In China, unlike the U.S., there's no doubt». The Washington Post. https://www.washingtonpost.com/news/business/wp/2016/01/20/thats-a-buick-in-china-unlike-the-u-s-theres-no-doubt/.
- ↑ Frankel, Todd C. (January 20, 2016). ««That’s a Buick?» In China, unlike the U.S., there’s no doubt». Washington Post. https://www.washingtonpost.com/news/business/wp/2016/01/20/thats-a-buick-in-china-unlike-the-u-s-theres-no-doubt/.
- ↑ «Two Straight Years of 1.4 Million Sales for Buick». General Motors. 12 Ιανουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 2018.
- ↑ «Buick Dealer Network Cut In Half After Refusing To Sell EVs», by Adrian Padeanu, 20 December 2023. motor1.com
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- «The Buick, A Complete History», Dunham and Gustin.
- «Seventy Years of Buick», George H. Dammann, éd. Crestline Pub Co., 6 / 1975. ISBN 978-0912612041.
- Flammang, James M./Kowalke, Ron: «Standard Catalog of American Cars 1976–1999». Krause Publications, Iola 1999. ISBN 0-87341-755-0.
- «Buick: Performance Portfolio 1947-1962», R.M. Clarke, éd. Brooklands Books Ltd, 12 / 2000, 140p. ISBN 978-1855205369.
- «Standard Catalog of Buick 1903–2004». Krause Publications, 2004, ISBN 0-87349-760-0.
