Giovanni da Procida (υποβρύχιο)
| Πληροφορίες | |
|---|---|
| Τύπος και κλάση | Υποβρύχιο κλάσης Mameli |
| Ναυπηγείο | Cantieri navali Tosi di Taranto, Τάραντας |
| Έναρξη ναυπήγησης | 1925 |
| Καθέλκυση | 1η Απριλίου 1928 |
| Ένταξη σε υπηρεσία | 19 Ιανουαρίου 1929 |
| Κατάληξη | Διαλύθηκε το 1948. |
| Γενικά χαρακτηριστικά | |
| Εκτόπισμα | 823 t (810 LT) στην επιφάνεια 1009 t (993 LT) σε κατάδυση |
| Μήκος | 64,6 m |
| Πλάτος | 6,51 m |
| Βύθισμα | 4,3 m |
| Πρόωση | Οι ντιζελοκινητήρες απέδιδαν έως και 1550 bhp Οι ηλεκτροκινητήρες απέδιδαν έως και 550 hp. |
| Ταχύτητα | 15 kn (στην επιφάνεια) 8 kn (σε κατάδυση) |
| Αυτονομία | 4360 ναυτικά μίλια με ταχύτητα πλεύσης 8 kn (στην επιφάνεια) 110 ναυτικά μίλια με ταχύτητα πλεύσης 8 kn (σε κατάδυση) |
| Μεγ. βάθος κατάδυσης | 90 m |
| Πλήρωμα | 49 αξιωματικούς υπαξιωματικοί και ναύτες |
| Οπλισμός | 1 πυροβόλο των 102 mm 2 πολυβόλα των 13,2 mm 6 τορπιλοσωλήνες των 533 mm |
Το Giovanni da Procida ήταν ένα από τα τέσσερα υποβρύχια κλάσης Mameli που ναυπηγήθηκαν για το Ιταλικό Βασιλικό Ναυτικό (Regia Marina) την δεκαετία του 1920. Το συγκεκριμένο υποβρύχιο ενεπλάκη στα τεκταινόμενα του Ισπανικού Εμφυλίου, στο πλαίσιο της υποστήριξης που παρείχε η Φασιστική Ιταλία στην πλευρά των Εθνικιστών. Επίσης είχε δράση στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, επιβίωσε και εν τέλει διαλύθηκε μεταπολεμικά.
Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τα υποβρύχια της κλάσης Mameli ήταν από τα πρώτα που ναυπηγήθηκαν στην Ιταλία μετά το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Είχαν εκτόπισμα 823 t (810 LT) στην επιφάνεια και 1009 t (993 LT) σε κατάδυση. Είχαν μήκος 64,6 m, πλάτος 6,51 m και βύθισμα 4,3 m.[1] Μπορούσαν να επιχειρούν σε βάθος έως και 90 m[2] και το πλήρωμά τους αποτελούνταν από 49 αξιωματικούς υπαξιωματικούς και ναύτες.[1]
Στην επιφάνεια προωθούνταν από δύο ντιζελοκινητήρες που απέδιδαν έως και 1550 bhp. Όταν ήταν σε κατάδυση προωθούνταν από δύο ηλεκτροκινητήρες που απέδιδαν έως και 550 hp. Η μέγιστη ταχύτητά τους έφθανε στους 15 kn στην επιφάνεια και 7,2 kn σε κατάδυση. Αντίστοιχα, η ακτίνα δράσης τους όταν έπλεαν στην επιφάνεια ήταν 4360 ναυτικά μίλια (με ταχύτητα πλεύσης 8 kn), ενώ σε κατάδυση ανέρχονταν σε 110 ναυτικά μίλια με ταχύτητα πλεύσης 3 kn.[2]
Διέθεταν τέσσερις τορπιλοσωλήνες των 533 mm στην πλώρη και δύο ακόμη, ίδιου διαμετρήματος, στην πρύμνη ενώ μπορούσαν να μεταφέρουν έως και δέκα τορπίλες συνολικά. Τα Mameli διέθεταν επίσης ένα πυροβόλο των 102 mm, ενώ αντιαεροπορική προστασία μπορούσαν να παρέχουν δύο πολυβόλα των 13,2 mm.[1]
Επιχειρησιακή ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
 |
Η ενότητα αυτή είναι κενή, ανεπαρκώς ανεπτυγμένη ή ανολοκλήρωτη. Η βοήθειά σας είναι καλοδεχούμενη! |
Η ναυπήγηση του Giovanni Da Procida άρχισε το 1925 στις εγκαταστάσεις της Cantieri navali Tosi di Taranto στον Τάραντα.[1] Καθελκύστηκε την 1η Απριλίου 1928 και ολοκληρώθηκε το επόμενο έτος.[1] Εν μέσω του Ισπανικού Εμφυλίου επιχείρησε χωρίς επιτυχία να τορπιλίσει πλοίο ενώ πραγματοποιούσε περιπολία στο Αιγαίο (24 Αυγούστου–4 Σεπτεμβρίου 1937).[3]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Bagnasco, Erminio (1977). Submarines of World War Two. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 0-87021-962-6.
- Brescia, Maurizio (2012). Mussolini's Navy: A Reference Guide to the Regina Marina 1930–45. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 978-1-59114-544-8.
- Chesneau, Roger, επιμ. (1980). Conway's All the World's Fighting Ships 1922–1946. Greenwich, UK: Conway Maritime Press. ISBN 0-85177-146-7.
- Frank, Willard C. Jr. (1989). «Question 12/88». Warship International XXVI (1): 95–97. ISSN 0043-0374.
- Rohwer, Jürgen (2005). Chronology of the War at Sea 1939–1945: The Naval History of World War Two (Third Revised έκδοση). Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 1-59114-119-2.
| |||||
