Μετάβαση στο περιεχόμενο

Goffredo Mameli (υποβρύχιο)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Goffredo Mameli
Πληροφορίες
Τύπος και κλάσηΥποβρύχιο κλάσης Mameli
ΝαυπηγείοCantieri navali Tosi di Taranto, Τάραντας
Έναρξη ναυπήγησης1925
Καθέλκυση9 Δεκεμβρίου 1926
Ένταξη σε υπηρεσία1929
ΚατάληξηΔιαλύθηκε το 1948.
Γενικά χαρακτηριστικά
Εκτόπισμα823 t (810 LT) στην επιφάνεια
1009 t (993 LT) σε κατάδυση
Μήκος64,6 m
Πλάτος6,51 m
Βύθισμα4,3 m
ΠρόωσηΟι ντιζελοκινητήρες απέδιδαν έως και 1550 bhp
Οι ηλεκτροκινητήρες απέδιδαν έως και 550 hp.
Ταχύτητα15 kn (στην επιφάνεια)
8 kn (σε κατάδυση)
Αυτονομία4360 ναυτικά μίλια με ταχύτητα πλεύσης 8 kn (στην επιφάνεια)
110 ναυτικά μίλια με ταχύτητα πλεύσης 8 kn (σε κατάδυση)
Μεγ. βάθος κατάδυσης90 m
Πλήρωμα49 αξιωματικούς υπαξιωματικοί και ναύτες
Οπλισμός1 πυροβόλο των 102 mm
πολυβόλα των 13,2 mm
τορπιλοσωλήνες των 533 mm

Το Goffredo Mameli ήταν το πρωτοπόρο πλοίο της ομώνυμης κλάσης τεσσάρων υποβρυχίων που ναυπηγήθηκαν για το Ιταλικό Βασιλικό Ναυτικό (Regia Marina) την δεκαετία του 1920.

Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα υποβρύχια της κλάσης Mameli ήταν από τα πρώτα που ναυπηγήθηκαν στην Ιταλία μετά το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Είχαν εκτόπισμα 823 t (810 LT) στην επιφάνεια και 1009 t (993 LT) σε κατάδυση. Είχαν μήκος 64,6 m, πλάτος 6,51 m και βύθισμα 4,3 m.[1] Μπορούσαν να επιχειρούν σε βάθος έως και 90 m[2] και το πλήρωμά τους αποτελούνταν από 49 αξιωματικούς υπαξιωματικούς και ναύτες.[1]

Στην επιφάνεια προωθούνταν από δύο ντιζελοκινητήρες που απέδιδαν έως και 1550 bhp. Όταν ήταν σε κατάδυση προωθούνταν από δύο ηλεκτροκινητήρες που απέδιδαν έως και 550 hp. Η μέγιστη ταχύτητά τους έφθανε στους 15 kn στην επιφάνεια και 7,2 kn σε κατάδυση. Αντίστοιχα, η ακτίνα δράσης τους όταν έπλεαν στην επιφάνεια ήταν 4360 ναυτικά μίλια (με ταχύτητα πλεύσης 8 kn), ενώ σε κατάδυση ανέρχονταν σε 110 ναυτικά μίλια με ταχύτητα πλεύσης 3 kn.[2]

Διέθεταν τέσσερις τορπιλοσωλήνες των 533 mm στην πλώρη και δύο ακόμη, ίδιου διαμετρήματος, στην πρύμνη ενώ μπορούσαν να μεταφέρουν έως και δέκα τορπίλες συνολικά. Τα Mameli διέθεταν επίσης ένα πυροβόλο των 102 mm, ενώ αντιαεροπορική προστασία μπορούσαν να παρέχουν δύο πολυβόλα των 13,2 mm.[1]

Επιχειρησιακή ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ναυπήγηση τουGoffredo Mameli ξεκίνησε το 1925 στις εγκαταστάσεις της Cantieri navali Tosi di Taranto στον Τάραντα.[1] Καθελκύστηκε στις 9 Δεκεμβρίου 1926 και ολοκληρώθηκε το 1929.[1]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Chesneau, p. 307
  2. 2,0 2,1 Bagnasco, p. 140

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Bagnasco, Erminio (1977). Submarines of World War Two. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 0-87021-962-6. 
  • Brescia, Maurizio (2012). Mussolini's Navy: A Reference Guide to the Regina Marina 1930–45. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 978-1-59114-544-8. 
  • Chesneau, Roger, επιμ. (1980). Conway's All the World's Fighting Ships 1922–1946. Greenwich, UK: Conway Maritime Press. ISBN 0-85177-146-7. 
  • Rohwer, Jürgen (2005). Chronology of the War at Sea 1939–1945: The Naval History of World War Two (Third Revised έκδοση). Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 1-59114-119-2.