Μετάβαση στο περιεχόμενο

Queen (άλμπουμ)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Queen
Στούντιο άλμπουμ από Queen
Κυκλοφορία6 Ιουλίου 1973 (Ευρώπη)
4 Σεπτεμβρίου 1973 (Αμερική)[1]
ΗχογράφησηΣεπτέμβριος 1971, Ιανουάριος 1972 - Ιανουάριος 1973 στο Λονδίνο[1]
Μουσικό είδοςHeavy Metal, Hard Rock, Progressive Rock
Διάρκεια39:09
ΠαραγωγήΤζον Άντονι, Ρόι Τόμας Μπέικερ, Queen
ΔισκογραφικήΕΜΙ (Ευρώπη)
Elektra (Αμερική)
Δισκογραφικό χρονολόγιο
(Queen)
Queen
(1973)
Queen II
(1974)

Queen είναι ο τίτλος του πρώτου στούντιο άλμπουμ του βρετανικού ροκ συγκροτήματος Queen, το οποίο κυκλοφόρησε στις 6 Ιουλίου του 1973 μέσω της δισκογραφικής εταιρείας "ΕΜΙ".[2]

Ιστορία του άλμπουμ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σχηματισμός και εύρεση μπασίστα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1968, ο Ρότζερ Τέιλορ απάντησε σε μία αγγελία των Μπράιαν Μέι και Τιμ Στάφελ, η οποία ζητούσε για ένα ντράμερ στο στυλ του Τζίντζερ Μπέηκερ των Cream. Οι τρεις μουσικοί σχημάτισαν τους Smile, οι οποίοι γνώρισαν επιτυχία σε τοπικό επίπεδο και υπέγραψαν συμβόλαιο με την "Mercury Records", κυκλοφορώντας το σινγκλ "Earth" χωρίς επιτυχία.[3] Ο Στάφελ αποχώρησε το 1970 για να δημιουργήσει τους Humpty Bong, πριν ασχοληθεί με την γραφιστική. Ο συμμαθητής του Στάφελ στο κολέγιο, Φρέντι Μπουλσάρα, ήταν οπαδός του συγκροτήματος και μετά την αποχώρηση του πρώτου, πρότεινε στους Μέι και Τέιλορ να σχηματίσουν ένα νέο συγκρότημα.

Η νέα σύνθεση ξεκίνησε να αναζητάει όνομα, με τον Μέι να προτιμάει το Grand Dance και τον Τέιλορ το Rich Kids, αλλά τελικά επικράτησε η πρόταση του Μπουλσάρα για να ονομαστούν Queen. Την ίδια χρονική περίοδο, ο Μπουλσάρα άλλαξε το επίθετο του σε Μέρκιουρι και το συγκρότημα δοκίμασε τον μπασίστα Μάικ Γκρός,[4] φίλο του Τέιλορ, ο οποίος μετέβη από την πόλη του Τρούρο στο Λονδίνο για τις πρώτες τους πρόβες την άνοιξη του 1970, πριν δώσουν την πρώτη τους συναυλία στις 27 Ιουνίου του ίδιου έτους στο Τρούρο για φιλανθρωπικούς σκοπούς.[5]

Στις 12 Ιουλίου 1970, το συγκρότημα έδωσε την πρώτη του συναυλία με την ονομασία Queen στο Ιμπίριαλ Κόλετζ του Λονδίνου, αλλά μετά από τρεις ακόμη εμφανίσεις, ο Γκρος αποχώρησε από το σχήμα, με τον Μπάρι Μίτσελ να παίρνει την θέση του.[6] Ο Μίτσελ παρέμεινε στους Queen μέχρι τον Ιανουάριο του 1971, όταν και αποχώρησε λόγω της έλλειψης εμπορικής επιτυχίας από το συγκρότημα. Μετά από ένα σύντομο πέρασμα του Νταγκ Μπόγκι από το σχήμα,[7] στην σύνθεση τους εντάχθηκε ο Τζον Ντίκον μετά από οντισιόν, τον Φεβρουάριο του 1971.[8]

Οι Μέρκιουρι και Μέι είχαν γράψει αρκετά κομμάτια και επιθυμούσαν να πραγματοποιήσουν τις πρώτες τους ηχογραφήσεις, αλλά τα στούντιο στα οποία στράφηκαν δεν αποδέχονταν το ύφος της μουσικής τους για να υπογράψουν κάποιο συμβόλαιο. Τελικά, τον Σεπτέμβριο του 1971 και μετά από πρόταση του Τέρι Γίντον, φίλου του Μπράιαν Μέι, τους έγινε γνωστό ότι τα "De Lane Lea Studios" έψαχναν για ένα νέο συγκρότημα με σκοπό να δοκιμάσουν τα μηχανήματα τους. Οι Queen ηχογράφησαν τα τραγούδια "Liar", "Great King Rat", "Keep Yourself Alive", "Jesus" και "The Night Comes Down" για το πρώτο τους ντέμο, το οποίο απέστειλαν σε αρκετές δισκογραφικές εταιρείες.[9]

Κατά τις ηχογραφήσεις, ο παραγωγός Τζον Άντονι,[10] πρώην συνεργάτης των Smile, επισκέφθηκε το συγκρότημα και εντυπωσιάστηκε από την μουσική τους, προτείνοντας τους στους υπεύθυνους των "Trident Studios", Μπάρι και Νόρμαν Σέφιλντ.[11] Ο πρώτος από τους δύο, ήταν ο κύριος υπεύθυνος για να υπογράψει το συγκρότημα στο μάνατζμεντ της "Trident", το οποίο προώθησε το ντέμο τους σε διάφορες εταιρείες.

Οι ηχογραφήσεις του δίσκου πραγματοποιήθηκαν σε μικρά χρονικά διαστήματα κατά την διάρκεια του 1972 μέχρι και τον Ιανουάριο του 1973, με τους Queen να προσπαθούν να επιτύχουν την καλύτερη δυνατή εκτέλεση του κάθε κομματιού.[1] Τα τραγούδια του πρώτου τους άλμπουμ είχαν ήδη παιχτεί σε συναυλίες του συγκροτήματος, ενώ κάποιες από τις μέχρι τότε συνθέσεις τους ηχογραφήθηκαν στους επόμενους δύο δίσκους τους. Το κομμάτι "Doing All Right", ήταν σύνθεση των Στάφελ και Μέι και συμπεριλήφθηκε στον δίσκο,[12] ενώ το "Polar Bear", επίσης σύνθεση του Στάφελ, έμεινε εκτός τελικής κοπής.[13] Άλλα τραγούδια που έμειναν εκτός δίσκου ήταν το "Mad The Swine" του Μέρκιουρι, το "Stone Cold Crazy" το οποίο ήταν ένα ποτ-πουρί από ροκ εντ ρολ τραγούδια όπως το "Jailhouse Rock", το μπλουζ "See What A Fool I've Been",[14] τα "Ogre Battle", "White Queen (As It Began)" και "Seven Seas Of Rhye" που συμπεριλήφθηκαν στον δεύτερο δίσκο τους, όπως και το "Hangman", το οποίο παιζόταν ζωντανά μέχρι το 1975 αλλά δεν συμπεριλήφθηκε ποτέ σε επίσημη κυκλοφορία.[15]

Κυκλοφορία και εμπορική επιτυχία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το "Queen" ολοκληρώθηκε στις αρχές του 1973, με το μάνατζμεντ του συγκροτήματος να τους κλείνει συμφωνία με την "ΕΜΙ" για την Μεγάλη Βρετανία και την "Elektra Records" για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Εναλλακτικοί τίτλοι για το άλμπουμ ήταν οι "Deary Me", "Top Fax", "Pix" και "Info", αλλά επικράτησε η απλότητα του ονόματος του συγκροτήματος.[16]

Ο δίσκος κυκλοφόρησε τον Ιούλιο του 1973 χωρίς να γνωρίσει μεγάλη επιτυχία, όπως και το σινγκλ "Keep Yourself Alive". Μπήκε στους βρετανικούς καταλόγους επιτυχιών τον Μάρτιο του 1974, όταν οι Queen είχαν ήδη ηχογραφήσει τον δεύτερο τους δίσκο, σκαρφαλώνοντας μέχρι το # 32. Τελικά, έφθασε μέχρι το # 24 τον Φεβρουάριο του 1975, μετά την επιτυχία του σινγκλ "Killer Queen",[17] ενώ στις Ηνωμένες Πολιτείες έφθασε στο, αποδεκτό για ένα άγνωστο βρετανικό συγκρότημα, # 83. Πλέον, έχει βραβευθεί ως χρυσό και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού.

Το άλμπουμ επανεκδόθηκε το 1991 σε μορφή CD από την "Hollywood Records", με επιπλέον κομμάτια τα "Mad The Swine", μία εναλλακτική εκτέλεση του "Keep Yourself Alive" και ένα remix του "Liar".[18] Επίσης, είχε κυκλοφορήσει σε μορφή κασέτας με διαφορετική σειρά τραγουδιών,[19] ενώ το 2011 η "Universal Records" κυκλοφόρησε μία έκδοση του σε μορφή διπλού CD, με το πρώτο μέρος να περιλαμβάνει ολόκληρη την αρχική έκδοση του δίσκου και το δεύτερο ένα EP με έξι τραγούδια, τα πέντε εκ των οποίων ήταν το ντέμο του 1971 και το τελευταίο το "Mad The Swine", ηχογραφημένο τον Ιούνιο του 1972.[20]

Τραγούδια του δίσκου

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αρ. TίτλοςΣυνθέτες Διάρκεια
1. "Keep Yourself Alive"  May 3:46
2. "Doing All Right"  May, Staffell 4:10
3. "Great King Rat"  Mercury 5:41
4. "My Fairy King"  Mercury 4:07
5. "Liar"  Mercury 6:26
6. "The Night Comes Down"  May 4:24
7. "Modern Times Rock 'n' Roll"  Taylor 1:48
8. "Son and Daughter"  May 3:19
9. "Jesus"  Mercury 3:45
10. "Seven Seas of Rhye"  Mercury 1:10

Queen (άλμπουμ)

Επίσημη κυκλοφορία: 6 Ιουλίου 1973

Χώρα Θέση
Ηνωμένο Βασίλειο [21] 24
Ηνωμένες Πολιτείες [22] 83

Queen (άλμπουμ)

Οι μουσικοί των Queen

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι μουσικοί οι οποίοι ηχογράφησαν το "Queen" ήταν οι εξής:

Γκεστ συμμετοχές
  1. 1,0 1,1 1,2 Queen (album) - Queenpedia.com
  2. «Queen // Virgin EMI Records». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2016. 
  3. QueenVault.com - Smile
  4. Queen in Cornwall: Mike Grose: Queens first bassist
  5. 45 Years Ago: Queen Play Their First Show
  6. Barry Mitchell: Queen's second bassist (Aug 70/Jan 71)
  7. EXCLUSIVE INTERVIEW WITH DOUG BOGIE, THIRD BASS PLAYER FROM QUEEN
  8. 45 Years Ago: John Deacon Joins Queen
  9. The Queen Chronology: The Recording & Release History of Queen
  10. John Anthony | Biography & History | AllMusic
  11. Barry Sheffield - Queenpedia.com
  12. Doing All Right - Queenpedia.com
  13. Polar Bear - Queenpedia.com
  14. See What A Fool I've Been - Queenpedia.com
  15. Hangman - Queenpedia.com
  16. Queen - QUEENWILLROCKYOU.WEEBLY.COM
  17. Queen - Killer Queen (Top Of The Pops, 1974) - YouTube
  18. Queen - Queen (CD, Album) at Discogs
  19. Queen - Queen (Cassette, Album) at Discogs
  20. Queen - Queen (CD, Album) at Discogs
  21. Queen | full Official Chart History | Official Charts Company
  22. «Queen - Chart history | Billboard». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2016. 
  23. Gold & Platinum - RIAA
  24. «Certified Awards - BPI». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Σεπτεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2016. 
  25. Wyróżnienia - Platynowe płyty CD - Archiwum - ZPAV