Terra Mariana
Η Terra Mariana (Μεσαιωνικά λατινικά: η Γη της Μαρίας) ήταν η επίσημη ονομασία[1] της Μεσαιωνικής Λιβονίας[2][3] ή της Παλαιάς Λιβονίας[4][5] (στα γερμανικά: Alt-Livland, στα εσθονικά: Vana-Liivimaa, στα λετονικά: Livonija). Σχηματίστηκε ως αποτέλεσμα της Λιβονιακής Σταυροφορίας στα εδάφη των σημερινών Εσθονία και Λετονία. Εγκαθιδρύθηκε στις 2 Φεβρουαρίου 1207, ως μέρος της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, αλλά το 1215 ο Πάπας Ιννοκέντιος ΙΙΙ την ανακήρυξε υπήκοο της Αγίας Θάλασσας.
Ο παπικός εκπρόσωπος Γουίλιαμ της Μοντένα χώρισε την Terra Mariana σε φεουδαρχικές κοινότητες: το Δουκάτο της Εσθονίας (υπό τον βασιλιά της Δανίας); Αρχιεπισκοπή της Ρίγας; την Επισκοπή του Courland, την Επισκοπή του Dorpat, την Επισκοπή του Ösel–Wiek; και περιοχές υπό τη στρατιωτική διοίκηση των Λιβονιακών αδερφών του Σπαθιού. Μετά το 1236, οπότε έγινε η Μάχη της Saule, τα επιζήσαντα μέλη των Αδερφών συγχωνεύτηκαν με τους Τευτονικό Τάγμα της Πρωσίας και έτσι έγινε γνωστή ως Λιβονιακό Τάγμα. Το 1346 το Λιβονιακό Τάγμα αγόρασε το Δουκάτο της Εσθονίας από τη Δανία.
Σε όλη τη διάρκεια ύπαρξης της Μεσαιωνικής Λιβονίας, παρατηρήθηκε ένας συνεχής αγώνας για την υπεροχή μεταξύ των περιοχών της Εκκλησίας, του Τάγματος, της κοσμικής, Γερμανικής αριστοκρατίας και τον κατοίκων της Ρίγας και του Ρεβάλ. Μετά την ήττα του Τάγματος στη μάχη του Grunwald, το 1410, το Τευτονικό Τάγμα και το κράτος του παρήκμασε και έτσι το Λιβονιακό Τάγμα απέκτησε την ανεξαρτησία του.
Το 1561, κατά τη διάρκεια του Λιβονιακού Πολέμου, η Terra Mariana σταμάτησε να υπάρχει. Τα βόρια τμήματα της κατοχυρώθηκαν στη Σουηδική Αυτοκρατορία και αποτέλεσαν το Δουκάτο της Εσθονίας, ενώ τα νότια έγιναν μέρος του Μεγάλου Δουκάτου της Λιθουανίας -και επομένως σε ύστερη φάση της Πολωνικο-Λιθουανικής Κοινοπολιτείας- ως το Δουκάτο της Λιβονίας και ων Δουκάτων του Courland και του Semigallia. Το νησί Saaremaa έγινε μέρος της Δανίας. Από την αρχή του 20ου αι. η Terra Mariana (Στα Εσθονικά: Maarjamaa) εξυμνήθηκε στην Εσθονική ποίηση. Το 1995 το Τάγμα του Σταυρού της Terra Mariana εγκαθιδρύθηκε για να τιμήσει την ανεξαρτησία της Εσθονίας.
Η Terra Marianna μπορεί να θεωρηθεί σε ένα πλαίσιο σχετικό με το Χριστιανικό και την αποικιοκρατία.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Terra Mariana ιδρύθηκε στις 2 Φεβρουαρίου 1207[6] ως πριγκιπάτο της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας[7] προτού χάσει αυτό το καταστατικό το 1215, όταν ο Πάπας Ιννοκέντιος Γ΄ την ανακήρυξε έδαφος της Αγίας-Έδρας[8]. Η Terra Mariana διαιρέθηκε σε φεουδαρχικά πριγκιπάτα από τον λεγάτο του Πάπα Γουλιέλμο της Μοντένα, με τα εδάφη να κυβερνιούνται από τους Αδελφούς του Ξίφους[9]. Το βόρειο τμήμα της έγινε ένα dominum directum της Δανικής Εσθονίας[10][11].
Μετά τη Μάχη του Σιαουλάι το 1236, τα επιζήσαντα μέλη των Αδελφών του Ξίφους ενσωματώθηκαν το 1237 στο Τευτονικό Τάγμα της Πρωσίας όπου έγιναν το Τάγμα της Λιβονίας. Το Τάγμα της Λιβονίας αγόρασε τη Δανική Εσθονία. Σε όλη τη διάρκεια της ύπαρξης της παλαιάς Λιβονίας θα υπάρξει μια μόνιμη διαμάχη για την εξουσία αυτής της περιοχής μεταξύ της Εκκλησίας, του Τάγματος, της γερμανικής αριστοκρατίας και των κατοίκων των πόλεων της Χανσεατικής Ένωσης Ρίγα και Ρέβαλ. Έπειτα από την ήττα του στη διάρκεια της Μάχης του Γκρούνβαλντ το 1410, το Τευτονικό Τάγμα και το Μοναστικό Κράτος των Τευτόνων Ιπποτών κατέρρευσαν, ωστόσο, το Τάγμα της Λιβονίας κατάφερε να διατηρήσει μια ανεξάρτητη ύπαρξη. Το 1561, στη διάρκεια του Πολέμου της Λιβονίας, η Terra Mariana έπαψε να υφίσταται.[1] Οι βόρειες περιοχές της παραχωρήθηκαν στη Σουηδική Αυτοκρατορία και αποτέλεσαν το Δουκάτο της Εσθονίας, ενώ τα νότια εδάφη του ενσωματώθηκαν στο Μεγάλο Δουκάτο της Λιθουανίας, στο Δουκάτο της Κουρλάνδης και στο Δουκάτο της Λιβονίας. Το νησί Σάαρεμαα ενσωματώθηκε στη Δανία.
Δείτε Επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 (Αγγλικά) Terra Mariana, The Encyclopedia Americana, 1967
- ↑ (Γαλλικά) Karl Johann von Blomberg, Description de la Livonie: Avec une Relation de l'origine du progres et de la décadence de l'ordre teutonique, Utrecht, Guillaume Van Poolsum, 1705
- ↑ (Αγγλικά) Andres Kasekamp, Medieval Livonia, Mc Millan, 2010
- ↑ (Γαλλικά) François-Gabriel Bray, Essai critique sur l'histoire de la Livonie, Volume 1 (ISBN 9781148145891)
- ↑ ώστε να διαφοροποιείται του Δουκάτου της Λιβονίας και της Κυβέρνησης της Λιβονίας που δημιουργήθηκαν από τμήματα των εδαφών της μετά τον καταμερισμό της
- ↑ (Αγγλικά) Alfreds Bilmanis, Latvian-Russian Relations: Documents, The Latvian legation, 1944
- ↑ (Γαλλικά) Charles George Herbermann, The Catholic Encyclopedia, Robert Appleton Company, 1907
- ↑ (Αγγλικά) Alfreds Bilmanis, The Church in Latvia, 1945
- ↑ (Αγγλικά) An Historical Overview of the Crusade to Livonia Αρχειοθετήθηκε 2016-03-23 στο Wayback Machine., William Urban, On-line Reference Book for Medieval studies, 28 Ιανουαρίου 2012
- ↑ (Αγγλικά) Eric Christiansen, The Northern Crusades, Penguin, 1997 (ISBN 0140266534)
- ↑ (Αγγλικά) Helle Knut, The Cambridge History of Scandinavia: Prehistory to 1520, Cambridge University Press, 2003
