Άραβες στην Τουρκία
اتراك عرب | |
---|---|
Αυτός ο χάρτης δείχνει την κατανομή των Αράβων το 1965 | |
Συνολικός πληθυσμός | |
1.500.000 έως 2.000.000 (2011)[1][2](αραβική μειονότητα μόνο) 4.000.000 έως πάνω από 5.000.000 (2017)[3][4] (συμπεριλαμβανομένων των Σύριων πρόσφατων προσφύγων). Εκτιμάται ότι ο αραβικός πληθυσμός πριν τον Συριακό Εμφύλιο Πόλεμο το 2011 ήταν από 1.500.000[5] έως πάνω από 2.000.000,[6] με τους πρόσφατους Σύριους πρόσφυγες 3.424.237,[7][4] επομένως οι Άραβες στην Τουρκία αποτελούν αριθμός οπουδήποτε από το 4.8 έως το 5.9% του πληθυσμού. Με άλλο τρόπο, υπάρχουν σχεδόν 4.5 με πάνω από 5 εκατομμύρια Άραβες.[8][6][9] | |
Περιοχές με σημαντικούς πληθυσμούς | |
Κυρίως Διαμέρισμα Νοτιοανατολικής Ανατολίας | |
Γλώσσες | |
Αραβικά, Τουρκικά[10] | |
Θρησκεία | |
Κυρίως Σουνίτες και Αλεβίτες, Χριστιανική μειονότητα 18.000 ατόμων[11] | |
Σχετιζόμενες εθνικές ομάδες | |
Αραβική διασπορά |
Οι Άραβες στην Τουρκία (αραβικά: العرب في تركيا, τουρκικά: Türkiye'deki Araplar) είναι πολίτες και κάτοικοι της Τουρκίας που έχουν αραβική καταγωγή.
Παρασκήνιο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Εκτός από τις μεγάλες κοινότητες των εκτοπισμένων και της διασποράς στην Κωνσταντινούπολη και σε άλλες μεγαλύτερες πόλεις, οι νότιες και νοτιοανατολικές επαρχίες έχουν μια σημαντική αραβική κοινότητα.[12]
Οι Τούρκοι Άραβες είναι κυρίως μουσουλμάνοι που ζουν κατά μήκος των νοτιοανατολικών συνόρων με τη Συρία και το Ιράκ στις ακόλουθες επαρχίες: Μπατμάν, Μπιτλίς, Γκαζιαντέπ, Χατάι, Μαρντίν, Μους, Σιίρτ, Σιρνάκ, Σανλιούρφα, Μερσίνης και Αδάνων. Οι Άραβες στο ανατολικό τμήμα των συνόρων αποτελούνται από πολλές φυλές Βεδουίνων εκτός από άλλους Άραβες που εγκαταστάθηκαν εκεί πριν τα τουρκικά φύλα καταφτάσουν στην Ανατολία από την Κεντρική Ασία τον 11ο αιώνα. Πολλοί από αυτούς τους Άραβες έχουν δεσμούς αίματος με τους Άραβες που ζουν στη Συρία, ειδικά στην πόλη Ράκκα. Η αραβική κοινωνία στην Τουρκία είναι καλά ενσωματωμένη στον τουρκικό πληθυσμό, αλλά μερικοί μιλούν αραβικά εκτός από τα τουρκικά. Η Συνθήκη της Λωζάνης παραχώρησε στην Τουρκία μεγάλες περιοχές που ανήκαν στην Οθωμανική Συρία, ιδίως στο βιλαέτι του Χαλεπίου.[13]
Εκτός από ένα σημαντικό τμήμα Σουνιτών Σάφι'ι, περίπου 300.000 έως 350.000 ανήκουν στον Αλαουισμό[14] αλλά χωρίς στενή σύνδεση με την τουρκική παραλλαγή. Περίπου 18.000 Άραβες Χριστιανοί[11] ανήκουν κυρίως στο Πατριαρχείο Αντιοχείας.
Δημογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο πληθυσμός των Αράβων στην Τουρκία ποικίλλει ανάλογα με τις διάφορες πηγές. Μια τουρκική μελέτη εκτιμά ότι ο αραβικός πληθυσμός είναι μεταξύ 1.1 και 2.4%.[15] Μια αμερικανική εκτίμηση από το 1995 βάζει τους αριθμούς μεταξύ 800.000 και 1 εκατομμυρίου.[5] Σύμφωνα με το Ethnologue, το 1992 υπήρχαν 500.000 άτομα με τα αραβικά ως μητρική γλώσσα στην Τουρκία.[16] Σύμφωνα με μια τουρκική μελέτη βασισμένη σε μια μεγάλη έρευνα το 2006, το 0.7% του συνολικού πληθυσμού στην Τουρκία ήταν εθνοτικά αραβικό.[17]
Αξιοσημείωτα άτομα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Εμινέ Ερντογάν, σύζυγος του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, με καταγωγή από το Σιίρτ.[18]
- Χουσεΐν Τσελίκ, πολιτικός, με Άραβα πατέρα.[19]
- Μουράτ Γιλντιρίμ, ηθοποιός, με Αραβική μητέρα.[20]
- Μουραθάν Μουνγκάν, συγγραφέας, με Άραβα πατέρα.[21]
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Τούρκοι στον Αραβικό κόσμο
- Αλαουίτες στην Τουρκία
- Επαρχία Χατάι
- Αραβική διασπορά
- Ιρακινοί στην Τουρκία
- Σύριοι στην Τουρκία
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Arabs: Turkey's new minority». Al-Monitor (στα Αγγλικά). 12 Σεπτεμβρίου 2014.
- ↑ «Turkey - Arabs». countrystudies.us.
- ↑ (UNHCR), United Nations High Commissioner for Refugees. «UNHCR Syria Regional Refugee Response». UNHCR Syria Regional Refugee Response (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2018. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2018.
- ↑ 4,0 4,1 http://cadmus.eui.eu/handle/1814/11298 The Iraqi Refugee Crisis and Turkey: a Legal Outlook
- ↑ 5,0 5,1 Helen Chapin Metz, ed. Turkey: A Country Study. Washington: GPO for the Library of Congress, 1995.
- ↑ 6,0 6,1 «Turkey's demographic challenge». www.aljazeera.com. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2016.
- ↑ «UNHCR Syria Regional Refugee Response/ Turkey». UNHCR. 31 Δεκεμβρίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2018. Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2016.
- ↑ «The Impact of Syrian Refugees on Turkey». www.washingtoninstitute.org. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2016.
- ↑ Ozdemir, Soner Cagaptay, Oya Aktas and Cagatay. «The Impact of Syrian Refugees on Turkey». Soner Cagaptay. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Μαρτίου 2017. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2018.
- ↑ Lahdo, Ablahad (2009). The Arabic Dialect of Tillo in the Region of Siirt. Uppsala Universitet, Department of African and Asian Languages. http://uu.diva-portal.org/smash/get/diva2:218909/FULLTEXT02.pdf.
- ↑ 11,0 11,1 Christen in der islamischen Welt – Aus Politik und Zeitgeschichte (APuZ 26/2008)
- ↑ Die Bevölkerungsgruppen in Istanbul (türkisch) Αρχειοθετήθηκε February 3, 2012, στο Wayback Machine.
- ↑ Translation of the Treaty of Lausanne (1923). The original text was in French.
- ↑ Die Nusairier weltweit und in der Türkei (türkisch) Αρχειοθετήθηκε 2011-12-17 στο Wayback Machine.
- ↑ Ali Tayyar Önder: Türkiye'nin etnik yapısı: Halkımızın kökenleri ve gerçekler. Kripto Kitaplar, Istanbul 2008, (ISBN 605-4125-03-6), S. 103. (in Turkish)
- ↑ Tu. Turkey: Languages. Accessed on 19 September 2013.
- ↑ «Toplumsal yapı araştırması 2006» (PDF). KONDA Research and Consultancy. 2006. σελίδες 15–16. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 15 Φεβρουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 10 Μαΐου 2012. .(Τουρκικά)
- ↑ "Mrs Erdogan's many friends", The Economist, 12 August 2004
- ↑ Yaklaşık 5-6 milyon Türk-Kürt evliliği var, Sabah, 2010
- ↑ «Murat Yıldırım: 'Annem Arapça, babam Kürtçe konuşur'». Akşam. 3 Φεβρουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 2 Μαρτίου 2017.
- ↑ «Kürt değilim, kökenim Arap».
Περαιτέρω ανάγνωση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Werner, Arnold (2000). «The Arabic dialects in the Turkish province of Hatay and the Aramaic dialects in the Syrian mountains of Qalamun: two minority languages compared». Στο: Owens, Jonathan, επιμ. Arabic as a minority language. Book Publishers. σελίδες 347–370.