Αλεξάντρουφ Κουγιάφσκι
Συντεταγμένες: 52°52′35″N 18°41′36″E / 52.87639°N 18.69333°E
| Αλεξάντρουφ Κουγιάφσκι | |||
|---|---|---|---|
.JPG) | |||
| |||
  Αλεξάντρουφ Κουγιάφσκι | |||
 | |||
| Χώρα | Πολωνία | ||
| Διοικητική υπαγωγή | Πόβιατ Αλεξάντρουφ | ||
| Ίδρυση | 1834 | ||
| Έκταση | 7,23 km² | ||
| Πληθυσμός | 11.910 (31 Δεκεμβρίου 2021)[1] | ||
| Ταχ. κωδ. | 87-700 και 87-712 | ||
| Τηλ. κωδ. | +48 54 | ||
| Ζώνη ώρας | UTC+01:00 (επίσημη ώρα) UTC+02:00 (θερινή ώρα) | ||
| Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος | ||
 Σχετικά πολυμέσα | |||
Το Αλεξάντρουφ Κουγιάφσκι (πολωνικά: Aleksandrów Kujawski, μέχρι το 1879: Τρογιάνουφ [Trojanów], 1879–1919: Αλεξάντρουφ Πογκρανίτσνι [Aleksandrów Pograniczny]) είναι πόλη και η έδρα του Πόβιατ Αλεξάντρουφ, στο Βοεβοδάτο Κουγιαβίας-Πομερανίας της βορειοκεντρικής Πολωνίας. Είναι η έδρα της Γκμίνα Αλεξάντρουφ Κουγιάφσκι (αν και δεν αποτελεί μέρος της επικράτειας αυτής της γκμίνα). Βρίσκεται περίπου 18 χλμ. νοτιοανατολικά του Τόρουν. Έχει έκταση 7,23 χλμ2 και πληθυσμό 11.910 κατοίκων (2021).[2]
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο σιδηροδρομικός σταθμός Τρογιάνουφ, ο οποίος ιδρύθηκε κατά την κατασκευή της σιδηροδρομικής γραμμής από το Κούτνο στο Τόρουν μεταξύ 1859 και 1865, ήταν ο πυρήνας της πόλης, η οποία ιδρύθηκε το 1862. Εξίσου σημαντική ήταν η θέση του κοντά στα σύνορα της Ρωσικής Αυτοκρατορίας (Βασίλειο της Πολωνίας/Ρωσικός Διαμελισμός) με το Βασίλειο της Πρωσίας (Πρωσικός Διαμελισμός, αργότερα και η Γερμανική Αυτοκρατορία). Το 1879, μια συνάντηση μεταξύ του Ρώσου αυτοκράτορα Αλέξανδρου Β΄ και του Γερμανού αυτοκράτορα Γουλιέλμου Α΄ πραγματοποιήθηκε εδώ. Με την ευκαιρία αυτή, ο τόπος μετονομάστηκε σε Aleksandrowo και έλαβε δημοτικά δικαιώματα. Αργότερα μετονομάστηκε σε Aleksandrów Pograniczny («Αλεξάντρουφ στα σύνορα»).
Η πόλη έλαβε το σημερινό της όνομα το 1919 μετά την αποκατάσταση της Πολωνίας ως ανεξάρτητου κράτους. Κατά τα έτη 1921–1923 υπήρχε ένα στρατόπεδο εγκλεισμού για στρατιώτες της Λαϊκής Δημοκρατίας της Ουκρανίας στο Αλεξάντρουφ Κουγιάφσκι. Το 1932, το Αλεξάντρουφ Κουγιάφσκι έγινε η έδρα του Πόβιατ Νιεσάβα, η οποία την 1η Απριλίου 1938 έγινε μέρος του Βοεβοδάτου Πομερανίας (1919-1939) στη Δεύτερη Πολωνική Δημοκρατία.
Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής της Πολωνίας, μεταξύ Οκτωβρίου 1939 και Ιανουαρίου 1940, οι Γερμανοί δολοφόνησαν πολλούς Πολωνούς από την πόλη στο κοντινό δάσος Οντόλιον (βλ. ναζιστικά εγκλήματα κατά του πολωνικού έθνους).[3] Τον Οκτώβριο του 1939, οι Γερμανοί συνέλαβαν πέντε Σαλεσιανούς από την πόλη[3] και το 1940 έδιωξαν 735 Πολωνούς, τα σπίτια, τα εργαστήρια και τα γραφεία των οποίων στη συνέχεια παραδόθηκαν σε Γερμανούς αποίκους ως μέρος της πολιτικής Lebensraum (Ζωτικός χώρος).[4]
Μεταξύ 1975 και 1998 η πόλη ήταν μέρος του Βοεβοδάτου Βουοτσουάβεκ.
Μεταφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οδικές μεταφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο δρόμος βοεβοδάτου 266 (Κόνιν – Τσιεχοτσίνεκ) διέρχεται απευθείας από την πόλη. Ο Αυτοκινητόδρομος Α1, που αποτελεί μέρος της Ευρωπαϊκής Οδού Ε75, περνάει περίπου 3 χιλιόμετρα ανατολικά της πόλης.
Σιδηροδρομικές μεταφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Οι σιδηροδρομικές γραμμές 18 και 245 διέρχονται από την πόλη. Η πόλη έχει σιδηροδρομικό σταθμό.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Στατιστική Υπηρεσία Πολωνίας. bdl
.stat .gov .pl /bdl /dane /teryt /jednostka. Ανακτήθηκε στις 12 Σεπτεμβρίου 2022. - ↑ «Aleksandrów Kujawski w liczbach» [Αλεξάντρουφ Κουγιάφσκι σε αριθμούς]. polskawliczbach.pl (στα Πολωνικά).
- ↑ 3,0 3,1 Βαρντζίνσκα, Μάρια (2009). Był rok 1939. Operacja niemieckiej policji bezpieczeństwa w Polsce. Intelligenzaktion (στα Πολωνικά). Βαρσοβία: Ινστιτούτο Εθνικής Μνήμης. σελ. 209.
- ↑ Βαρντζίνσκα, Μάρια (2009). Wysiedlenia ludności polskiej z okupowanych ziem polskich włączonych do III Rzeszy w latach 1939–1945 (στα Πολωνικά). Βαρσοβία: Ινστιτούτο Εθνικής Μνήμης. σελ. 225.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Επίσημος ιστότοπος (πολωνικά)
- Εβραϊκή κοινότητα του Αλεξάντρουφ Κουγιάφσκι στο Virtual Shtetl
