Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ανακωχή της Θεσσαλονίκης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Οι επίσημοι όροι της ανακωχής με τη Βουλγαρία
Οι Βούλγαροι αντιπρόσωποι (από αριστερά στα δεξιά): Ιβάν Λούκοβ, Αντρέι Λιάψεβ και Σύμεων Ράντεβ

Η Ανακωχή με τη Βουλγαρία (γνωστή και ως Ανακωχή της Θεσσαλονίκης) υπογράφτηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 1918 στη Θεσσαλονίκη της Ελλάδας, μεταξύ του Βασιλείου της Βουλγαρίας και των δυνάμεων της Αντάντ. Η ανακωχή υπογράφτηκε μετά από αίτηση της βουλγαρικής κυβέρνησης για κατάπαυση του πυρός στις 24 Σεπτεμβρίου. Η ανακωχή τέθηκε σε ισχύ στις 30 Σεπτεμβρίου και σήμανε την έξοδο της Βουλγαρίας από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Η συνθήκη υπογράφτηκε από τον Γάλλο Στρατηγό Λουί Φρανσέτ ντ' Εσπέρεϋ και μια επιτροπή Βουλγάρων αντιπροσώπων, την οποία αποτελούσαν ο Στρατηγός Ιβάν Λούκοβ, ο Αντρέι Λιάψεβ και Σύμεων Ράντεβ (διπλωμάτης).

Οι όροι της ανακωχής ήσαν οι εξής: η Βουλγαρία θα προχωρούσε σε άμεση αποστράτευση και σε εκκένωση των ελληνικών και σερβικών περιοχών που είχε καταλάβει. Η ανακωχή έθετε περιορισμούς στο μέγεθος της στρατιωτικής δύναμης της Βουλγαρίας και απαιτούσε την επιστροφή του στρατιωτικού εξοπλισμού του ελληνικού Δ' Σώματος Στρατού, τον οποίο οι Βούλγαροι είχαν καταλάβει κατά τη διάρκεια της κατοχής της Ανατολικής Μακεδονίας το 1916. Η ανακωχή βρισκόταν σε ισχύ μέχρι την υπογραφή της συνθήκης του Νεϊγύ.

  • (1919) «Bulgaria Armistice Convention, September 29th, 1918». The American Journal of International Law Vol. 13 No.4 Supplement: Official Documents, σελ. 402-404.