Ανδραδίτης
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
 Ανδραδίτης. Προέλευση: Καλιφόρνια, ΗΠΑ | |
| Γενικά | |
|---|---|
| Κατηγορία | Νησοπυριτικά. Ομάδα γρανάτη |
| Χημικός τύπος | Ca3Fe2(SiO4)3 |
| Ορυκτολογικά χαρακτηριστικά | |
| Πυκνότητα | 3,9 gr/cm3 |
| Χρώμα | Κίτρινο, πρασινοκίτρινο, πρασινοκάστανο, ενίοτε μέλαν |
| Σύστημα κρυστάλλωσης | Κυβικό |
| Κρύσταλλοι | Ρομβικά δωδεκάεδρα, εικοσιτετράεδρα |
| Υφή | Κοκκώδης, συμπαγής |
| Διδυμία | Όχι |
| Σκληρότητα | 6,5 - 7,5 |
| Σχισμός | Δεν υφίσταται |
| Θραύση | Ανώμαλη ή κογχοειδής |
| Λάμψη | Αδαμάντινη έως ρητινώδης, σπανίως αλαμπής |
| Γραμμή κόνεως | Λευκή |
| Πλεοχρωισμός | Όχι |
| Διαφάνεια | Διαφανής έως ημιδιαφανής |
Ο ανδραδίτης (αγγλ. andradite) είναι νησοπυριτικό ορυκτό του ασβεστίου και του σιδήρου. Οφείλει το όνομά του στον Βραζιλιάνο ορυκτολόγο José Bonifácio de Andrada e Silva (1763-1838), ο οποίος τον εντόπισε και τον περιέγραψε.
Εμφάνιση, παραγενέσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Απαντάται σε ασβεστόλιθο που έχει υποστεί μεταμόρφωση επαφής, αλλά και σε ασβεστούχα πυριγενή πετρώματα, όπως συηνίτη. Τιτανιούχος παραλλαγή του (ονομάζεται μελανίτης και έχει μαύρο χρώμα) απαντά σε αλκαλικά πυριγενή πετρώματα. Ανευρίσκεται επίσης σε σερπεντινίτη και χλωριτούχους σχιστόλιθους.
Σχετίζεται με βεζουβιανίτη, χλωρίτη, επίδοτο, ορυκτά της ομάδας του σπινελίου, ασβεστίτη, δολομίτη, μαγνητίτη και διοψίδιο.
Συχνά εξαλλοιώνεται προς χλωρίτη, τάλκη, σερπεντίνη και λειμωνίτη. Η παραλλαγή του ανδραδίτη που περιέχει χρώμιο έχει έντονο πράσινο χρώμα, αποκαλείται αδαμαντοειδής και χρησιμοποιείται ως ημιπολύτιμος λίθος.
Λόγω της μεγάλης σκληρότητάς του χρησιμοποιείται, όπως τα περισσότερα ορυκτά της ομάδας, στην κατασκευή υλικών και εργαλείων λείανσης.
Απαντά σε πολλά σημεία της Γης. Αξιοσημείωτες, από πλευράς μεγέθους και σχήματος κρυστάλλων, εμφανίσεις του είναι στην Ιταλία (περιοχές Καμπανίας, Βιτέρμπο, Λομβαρδίας, Πεδεμοντίου και Λατίου), στην Αγγλία, στη Ρουμανία, την Ουκρανία (περιοχή Ζιτομίρ), τη Γερμανία, την Ελβετία, την περιοχή Arendal στη Νορβηγία, τα Ουράλια όρη στη Ρωσία, το Minas Gerais στη Βραζιλία, το Μεξικό, τις ΗΠΑ (Αριζόνα, Καλιφόρνια, Αρκάνσας, Αλάσκα, την Κίνα, το Μαρόκο, τη Γουϊνέα και την Αιθιοπία.
Στην Ελλάδα απαντά ο μελανίτης στην Πάνορμο της Τήνου ενώ κοινός ανδραδίτης βρίσκεται στη Σέριφο, το Κάτω Νευροκόπι Δράμας, το Βέρμιο στην Πέλλα, τη Λαμία (Όρθρυς), την Ερέτρια και στους μελιλιθικούς μεταμορφωμένους ασβεστόλιθους του συμπλέγματος της Μαρώνειας στο Νομό Ροδόπης.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Τμήμα Γεωλογίας Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Αρχειοθετήθηκε 2012-01-17 στο Wayback Machine.
- Handbook of Mineralogy
- Mindat.org
- Galleries.com
- Webmineral.com
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- James Dwight Dana, Manual of Mineralogy and Lithology, Containing the Elements of the Science of Minerals and Rocks, READ BOOKS, 2008 ISBN 1-4437-4224-4
- Frederick H. Pough, Roger Tory Peterson, Jeffrey (PHT) Scovil, A Field Guide to Rocks and Minerals, Houghton Mifflin Harcourt, 1988 ISBN 0-395-91096-X
- Walter Schumann, R. Bradshaw, K. A. G. Mills, Handbook of Rocks, Minerals and Gemstones, Houghton Mifflin Harcourt, 1993 ISBN 0-395-51137-2