Ανυπότακτη Γαλλία
Ανυπότακτη Γαλλία La France insoumise | |
|---|---|
.png) | |
| Πρόεδρος | Αντριάν Κατεννένς |
| Ιδρυτής | Ζαν-Λυκ Μελανσόν |
| Ίδρυση | 10 Φεβρουαρίου 2016 |
| Έδρα | Rue de Dunkerque 43, Παρίσι |
| Ιδεολογία | Δημοκρατικός σοσιαλισμός[1] Κυριαρχισμός[2] Οικοσοσιαλισμός[3] Λαϊκισμός[4] Ευρωσκεπτικισμός[2] Αντι-διαφθορά[5] Ριζοσπαστική αριστερά[6] |
| Πολιτικό φάσμα | Αριστερά |
| Εθνική προσχώρηση | Νέο Λαϊκό Μέτωπο (2024-) NUPES (2022-2024) |
| Ευρωπαϊκή προσχώρηση | Τώρα ο Λαός! Ευρωπαϊκή Αριστερή Συμμαχία για τον Λαό και τον Πλανήτη |
| Ομάδα Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου | Η Αριστερά στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο |
| Χρώματα | Ερυθρό Μωβ |
| Εθνοσυνέλευση | 71 / 577
|
| Γερουσία | 0 / 348
|
| Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο | 9 / 81
|
| Περιφερειακά συμβούλια | 0 / 1.758
|
| Ιστότοπος | |
| lafranceinsoumise.fr | |
| Πολιτικό σύστημα στη Γαλλία Πολιτικά κόμματα Εκλογές | |
Το κόμμα Ανυπότακτη Γαλλία (γαλλικά: La France insoumise·, αρκτικόλεξο: LFI ή FI), με επίσημο λογότυπο το πεζό ελληνικό γράμμα φ, είναι αριστερό γαλλικό πολιτικό κόμμα που ιδρύθηκε το 2016 από τον τότε Ευρωβουλευτή Ζαν-Λυκ Μελανσόν. Κύριες ιδεολογίες του κόμματος, είναι ο δημοκρατικός σοσιαλισμός, η εθνική κυριαρχία και ο οικοσοσιαλισμός.
Το κόμμα, με υποψήφιο τον Μελανσόν, συμμετείχε στις προεδρικές εκλογές του 2017 όπου έλαβε 19,5% και στις προεδρικές του 2022 όπου έλαβε 22%. Ενώ παλαιότερα είχε ισχνή παρουσία στην Εθνοσυνέλευση, στις βουλευτικές εκλογές του 2022 ηγήθηκε της συμμαχίας NUPES, η οποία έλαβε ποσοστό 31,5% και 131 έδρες (από τις οποίες οι 72 ανήκουν στην Ανυπότακτη Γαλλία), καθιστώντας έτσι το κόμμα δεύτερη δύναμη στην χώρα.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑
- Nordsieck, Wolfram (2017). «France». Parties and Elections in Europe.
- Arthur Nazaret (10 April 2014). «Quand Dray plante sa plume dans Mélenchon» (στα γαλλικά). Le Journal du Dimanche. http://www.lejdd.fr/Politique/Quand-Dray-plante-sa-plume-dans-Melenchon-661163. Ανακτήθηκε στις 29 March 2018.
- ↑ 2,0 2,1 Abel Mestre (21 October 2017). «La tentation souverainiste de Jean-Luc Mélenchon». Le Monde. https://www.lemonde.fr/politique/article/2017/10/21/la-tentation-souverainiste-de-jean-luc-melenchon_5204145_823448.html. Ανακτήθηκε στις 2 March 2019.
- ↑ Nordsieck, Wolfram (2017). «France». Parties and Elections in Europe.
- ↑
- Denis Tugdual (5 April 2013). «Le Pen-Mélenchon: la mode est au langage populiste» (στα γαλλικά). L'Express. http://www.lexpress.fr/actualite/politique/le-pen-melenchon-la-mode-est-au-langage-populiste_1237437.html. Ανακτήθηκε στις 29 March 2018.
- Jean-Laurent Cassely (15 April 2013). «Le populisme "vintage" de Jean-Luc Mélenchon, trop élaboré pour être efficace» (στα γαλλικά). Slate. http://www.slate.fr/story/70687/melenchon-populisme-vintage. Ανακτήθηκε στις 29 March 2018.
- ↑ «DOCUMENT LCP - Jean-Luc Mélenchon veut des députés "insoumis" aux ordres». 3 Νοεμβρίου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Ιανουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2022.
- ↑ Πρότυπο:Article.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- (Γαλλικά) Επίσημος ιστότοπος
