Βένκεσλας Κομπέργκερ
Βένκεσλας Κομπέργκερ | |
---|---|
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Wenceslas Cobergher (Ολλανδικά) |
Γέννηση | 1560[1][2][3] Αμβέρσα[4] |
Θάνατος | 23 Νοεμβρίου 1634[5][6][7] Βρυξέλλες[8] |
Χώρα πολιτογράφησης | Νότιες Κάτω Χώρες |
Ιδιότητα | ζωγράφος[9][10], μηχανικός[9][10], αρχιτέκτονας[9][10], χαράκτης, ποιητής[10], χαλκοχαράκτης[10], Ενέχυρο[10] και νομισματολόγος[10] |
Σημαντικά έργα | Ιδού ο άνθρωπος |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Βένκεσλας Κόμπεργκερ (φλαμανδικά: Wenceslas Cobergher, Αμβέρσα, 1560 - Βρυξέλλες, 23 Νοεμβρίου 1634), μερικές φορές αναφερόμενος και ως Βένζελ Κουμπέργκερ (Wenzel Coebergher) αλλά και Vincenzo Coebberger, ήταν φλαμανδός αναγεννησιακός αρχιτέκτονας, μηχανικός, ζωγράφος, χαράκτης, νομισματολόγος, παθιασμένος αρχαιοδίφης, κατασκευαστής ποτάσσας για εργαστήρια σαπώνων και οικονομολόγος[11]. Σήμερα η ιδιότητα του ζωγράφου έχει κάπως περιπέσει σε λήθη, αλλά είναι κυρίως γνωστός ως ο άνθρωπος που ήταν υπεύθυνος για την αποστράγγιση της βαλτώδους περιοχής Les Moëres στα σύνορα Γαλλίας - Βελγίου. Θεωρείται, επίσης, ως ένας από τους πατέρες του φλαμανδικού μπαρόκ αρχιτεκτονικού στυλ στη Νότια Ολλανδία.
Βιογραφικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε στην Αμβέρσα, πιθανότατα το 1560 (1557, σύμφωνα άλλη πηγή), ήταν φυσικό αλλά νόθο τέκνο του Wenceslas Coeberger και της Catharina Raems, όπως αναγράφεται σε διάταγμα του Μαΐου 1579. Το όνομά του γράφεται επίσης ως Wenceslaus, Wensel ή Wenzel. το επώνυμό του μερικές φορές καταγράφεται ως Coberger, Cobergher, Coebergher, και Koeberger.
Πριν γίνει ευρέως γνωστός ως μηχανικός, ο Κομπέργκερ ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του ως ζωγράφος και αρχιτέκτονας. Το 1573 ξεκίνησε τη μαθητεία του με Δάσκαλο τον ζωγράφο Μέρτεν ντε Φος. Ακολουθώντας το παράδειγμα του Δασκάλο του, ο Κουμπέργκερ ταξίδεψε στην Ιταλία το 1579, θέλοντας να εκπληρώσει το όνειρο κάθε ζωγράφου της πατρίδας του, να μελετήσει τον ιταλικό πολιτισμό και την ιταλική ζωγραφική. Κατά το ταξίδι του προς Ιταλία, διέμεινε για μικρό χρονικό διάστημα στο Παρίσι, όπου έμαθε, διαβάζοντας τη διαθήκη της εκλειπούσης πλέον μητέρας του, ότι ήταν νόθος γιος της. Ως συνέπεια αυτής της εξέλιξης, επέστρεψε άμεσα στην Αμβέρσα, προκειμένου να διευθετήσει ορισμένα νομικά θέματα που προέκυψαν με βάση αυτό το δεδομένο. Το ίδιο έτος αναχώρησε εκ νέου για την Ιταλία και, το 1580, εγκαταστάθηκε στη Νάπολη, όπως εμφαίνεται από ένα συμβόλαιο, και παρέμεινε εκεί ως το 1597. Κατά πολλούς έφυγε από τη Φλάνδρα προκειμένου να αποφύγει τις θρησκευτικές διαμάχες της εποχής, ενώ κατ' άλλους προκειμένου να γλιτώσει από τη βάσανο του ανεκπλήρωτου έρωτά του με τη θυγατέρα του Δασκάλου του.
Στη Νάπολη σύναψε συμβόλαιο με αμοιβή οκτώ δουκάτα, σε συνεργασία με τον Φλαμανδό ζωγράφο και έμπορο έργων τέχνης Κορνέλις ντε Σμετ. Το 1583 επέστρεψε για σύντομο χρονικό διάστημα στην Αμβέρσα, αγοράζοντας αγαθά με δανεικά χρήματα, προκειμένου να επιστρέψει στην Ιταλία. Αναφέρεται εκ νέου στη Νάπολη το 1588. Το 1591 συνεργάζεται με τον συμπατριώτη του ζωγράφο Γιάκομπ Φράνκερτ τον Πρεσβύτερο.
Εισερχόμενος στην υπηρεσία των αρχιδουκών Αλβέρτου και Ισαβέλλας, χάρη στους οποίους έγινε γνωστός, εγκατέλειψε την ενασχόλησή του με τη ζωγραφική. ΑΥτοί τον βοήθησαν να λάβει επιστολή του βασιλέα, στην οποία αναγνωριζόταν ως νόμιμο τέκνο των γονέων του, γεγονός που τον βοήθησε στην αποκατάσταση της τιμής του.
Το 1597 μετοίκησε στη Ρώμη, όπως καταδεικνύει επιστολή προς τον Πέτερ Πάουλ Ρούμπενς). Κατά το χρονικό αυτό διάστημα προετοίμασε ένα βιβλίο νομισματολογίας σύμφωνα με το παραδοσιακό στυλ του Χέντρικ Χόλτσιους. θα πρέπει, επίσης, να είχε αποκτήσει σημαντική φήμη ως γνώστης της Τέχνης, καθώς το 1598 του ζητήθηκε να πραγματοποιήσει μιαν απογραφή και να εκτιμήσει την αξία των πινάκων της συλλογής του αποβιώσαντος Καρδιναλίου Μπονέλλι.
Μετά τον θάνατο της πρώτης του συζύγου, Μιχαέλα Κερφ (Michaela Cerf) στις 7 Ιουλίου 1599, νυμφεύτηκε εκ νέου τέσσερεις μήνες αργότερα, σε ηλικία σαράντα ετών. Δεύτερη σύζυγός του ήταν η Σουζάννα Φράνκερτ, η δεκαπεντάχρονη θυγατέρα του Γιάκομπ Φράνκερτ του νεότερου, ο οποίος είχε επίσης δραστηριοποιηθεί στη Ρώμη. Με τη δεύτερη συζυγό του απέκτησαν εννέα παιδιά, ενώ από τον πρώτο του γάμο δεν είχε αποκτήσει κανένα.
Κατά την παραμονή του στη Ρώμη ο Κομπέργκερ άρχισε να ενδιαφέρεται ιδιαότερα για τη μελέτη των ρωμαϊκών αρχαιοτήτων, την αρχαία αρχιτεκτονική και γλυπτική. Ενδιαφέρθηκ, επίσης, ιδιαίτερα για τον τρόπο με τον οποίον οι Ρωμαίοι απεικόνιζαν τους θεούς τους σε πίνακες, σε μπρούτζινα και μαρμάρινα αγάλματα, τα ανάγλυφα αλά και στα νομίσματά τους. Απέκτησε σημαντική συλλογή νομισμάτων και μεταλλίων Ρωμαίων αυτοκρατόρων. Τα σχέδια και οι περιγραφές του συμπιλήθηκαν σε ομάδες χειρογράφων, δύο από τις οποίες διασώζονται στη Νασικλική Βιβλιοθήκη του Βελγίου στις Βρυξέλλες.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ (Ολλανδικά) RKDartists. 17466. Ανακτήθηκε στις 23 Αυγούστου 2017.
- ↑ «Wenceslaus Coberger». Biografisch Portaal. 62163407.
- ↑ «Wenceslaus Cobergher». Biografisch Portaal. 55871433.
- ↑ www
.britannica .com /EBchecked /topic /123352 /Wenceslas-Cobergher. - ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 146242100.
- ↑ FINA Wiki. Αυστριακή Ακαδημία Επιστημών. 660. Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2020.
- ↑ «Identifiants et Référentiels» (Γαλλικά) Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. 252857712. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουνίου 2024.
- ↑ ODIS. PS_97662. Ανακτήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2023.
- ↑ 9,0 9,1 9,2 (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 9 Αυγούστου 2021. 500003648. Ανακτήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2024.
- ↑ 10,0 10,1 10,2 10,3 10,4 10,5 10,6 (Αγγλικά) ECARTICO. 1887. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουνίου 2024.
- ↑ « Wenceslas-Cobergher », Encyclopædia Britannica Online. [www.britannica.com].
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Wenzel Coebergher στο Wikimedia Commons