Βρεταννικός
| Βρεταννικός | |
|---|---|
 Ο Βρεταννικός ως βρέφος που κρατά η μητέρα του Μεσσαλίνα | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Tiberius Claudius Caesar Britannicus (Λατινικά) |
| Γέννηση | 12 Φεβρουαρίου 41 Ρώμη |
| Θάνατος | 11 Φεβρουαρίου 55 Ρώμη |
| Αιτία θανάτου | δηλητηρίαση[1] |
| Συνθήκες θανάτου | ανθρωποκτονία |
| Τόπος ταφής | Μαυσωλείο του Αυγούστου |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Ρώμη |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | λατινική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Κλαύδιος και Βαλερία Μεσσαλίνα |
| Αδέλφια | Κλαυδία Αντωνία (ετεροθαλής αδελφή από πατέρα) Κλαυδία Οκταβία Κλαύδιος Δρούσος (ετεροθαλής αδελφός από πατέρα) Claudia Julia (ετεροθαλής αδελφή από πατέρα) |
| Οικογένεια | Ιουλιο-Κλαυδιανή δυναστεία και Claudii Nerones |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Βρεταννικός (π. 12 Φεβρουαρίου 41 μ.Χ. - 11 Φεβρουαρίου 55) από την Ιουλιο-Κλαυδιανή δυναστεία ήταν γιος τού Αυτοκράτορα Κλαύδιου και της τρίτης συζύγου του Βαλερίας Μεσσαλίνας, κόρης τού Μάρκου Βαλέριου Μεσσάλα. Το αρχικό όνομά του ήταν Τιβέριος Κλαύδιος Γερμανικός· το 43 ο Κλαύδιος κατέκτησε τη Βρεταννία και άλλαξε το όνομα τού γιου του σε Τιβέριος Κλαύδιος Καίσαρ Βρεταννικός.[2]
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο μεγαλύτερος γιος τού Κλαύδιου, ο Κλαύδιος Δρούσος, είχε αποβιώσει τεσσάρων ετών, έτσι ο Βρεταννικός έμεινε μόνος διάδοχος. [3]H Μεσσαλίνα είχε ισχυρή επιρροή, όμως το 48 στην εορτή των Βιμιναλίων παντρεύτηκε προσποιητά έναν από τους εραστές της, τον Γάιο Σίλιο και έκανε ένα δαπανηρό γαμήλιο συμπόσιο. Οι πολιτικοί εχθροί της, όπως ο Νάρκισσος, πληροφόρησαν τον Κλαύδιο, ότι οι δύο τους σχεδίαζαν να τον εκτοπίσουν και ο Νάρκισσος, προφασιζόμενος ότι είχε διαταγή τού Κλαυδίου, διέταξε τον φόνο της. Το επόμενο έτος ο Κλαύδιος νυμφεύτηκε για τέταρτη φορά, με την Αγριππίνα τη Νεότερη. Γι' αυτήν ήταν ο τρίτος γάμος· από τον πρώτο της είχε γιο τον Νέρωνα, ο οποίος υιοθετήθηκε από τον Κλαύδιο και νυμφεύτηκε την Κλαυδία Οκταβία, κόρη τού Κλαύδιου από τη Μεσσαλίνα. [4]Το 54 απεβίωσε ο Κλαύδιος και ο Νέρων, που ήταν τέσσερα έτη μεγαλύτερος τού Βρεταννικού, αναγορεύθηκε Αυτοκράτορας. Τέσσερις μήνες μετά ο Βρεταννικός απεβίωσε σε ηλικία 14 ετών, δηλητηριασμένος με διαταγή τού Νέρωνα, για να μην απειλήσει ως γνήσιος γιος, τον θρόνο του. Τα γεγονότα περιγράφονται στα Χρονικά του Τάκιτου.[5]
Η ζωή του ενέπνευσε τον Γάλλο δραματουργό Ρακίνα και έγραψε την τραγωδία Βρεταννικός (1669).[6]
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Dio Cassius. Historia Romanum. Books LX-LXII.
- Suetonius. Twelve Caesars. Life of Claudius. Life of Titus.
- Tacitus. Annals. Books XI-XIII.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Britannicus» (Ρωσικά)
- ↑ . «dbpedia.org/page/Britannicus».
- ↑ . «en-academic.com/dic.nsf/Britannicus».
- ↑ . «greek-language.gr/digitalResources/Η Ρώμη και ο κόσμος της».
- ↑ . «gallica.bnf.fr/ark:/Oeuvres complètes de Tacite. Tome premier. Annales».
- ↑ . «salon-litteraire.linternaute.com/fr/jean-racine/britannicus-de-racine-resume». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Νοεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2022.