Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μαυσωλείο του Αυγούστου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
 Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|8|11|2024}}

Συντεταγμένες: 41°54′22″N 12°28′35″E / 41.90611°N 12.47639°E / 41.90611; 12.47639

Μαυσωλείο του Αυγούστου
Mausoleo di Augusto
Χάρτης
Είδοςαρχαιολογική θέση και ρωμαϊκό μαυσωλείο[1]
Γεωγραφικές συντεταγμένες41°54′22″N 12°28′35″E
Διοικητική υπαγωγήCampo Marzio, Τομέας 1 της Ρώμης[1], Λάτιο και Ρώμη
ΧώραΙταλία[2]
Έναρξη κατασκευής28 π.Χ.
Ιστότοπος
Επίσημος ιστότοπος
Commons page Πολυμέσα
δεδομένα (π)

Το Μαυσωλείο του Αυγούστου είναι μεγάλος τάφος που έχτισε ο Ρωμαίος Αυτοκράτορας Αύγουστος το 28 π.Χ. στο Πεδίον του Άρεως της Ρώμης, στην Ιταλία. Το μαυσωλείο βρίσκεται σήμερα στην πλατεία Piazza Augusto Imperatore και είναι κλειστό στους τουρίστες. Το πέρασμα του χρόνου και η αμέλεια έχουν απογυμνώσει τα ερείπια σε μεγάλο βαθμό. Παρ’ όλα αυτά, το κτίσμα παραμένει εντυπωσιακό ορόσημο εντός του Πεδίου του Άρεως.

Κατασκευή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Χάρτης της Ρώμης με την τοποθεσία του Μαυσωλείου

Το Μαυσωλείο ήταν ένα από τα πρώτα έργα που ξεκίνησε ο Αύγουστος μετά τη νίκη του στη Ναυμαχία του Ακτίου το 31 π.Χ. Ήταν κυκλικό, αποτελούμενο από διαδοχικούς ομόκεντρους κύκλους αίθριου και τούβλων, έχοντας φυτεμένα κυπαρίσσια και πιθανότατα με κωνική οροφή και κάποιο άγαλμα του Αυγούστου (δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι, καθώς η αναπαράστασή του είναι ακόμη αδύνατη). Το κτήριο στηριζόταν από θόλους, που στο κάτω μέρος τους, άφηναν ελεύθερη την είσοδο προς τους τάφους. Η κεντρική είσοδος στηριζόταν από δύο δίδυμους οβελίσκους από γρανίτη και χρώματος ροζ οι οποίοι υπάρχουν μέχρι σήμερα. Ο ένας είναι στην Piazza dell’Esquilino (βορειοδυτικά της βασιλικής της Σάντα Μαρία Ματζόρε) και ο άλλος στο συντριβάνι του Quirinale. Το συνολικό μέγεθος του μνημείου ήταν διαμέτρου 90 μ. και ύψους 42 μ.

Ενταφιασθέντες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εξωτερική άποψη του Μαυσωλείου (2021)

΄Ενας διάδρομος οδηγούσε από την είσοδο στο κέντρο του μαυσωλείου. Εκεί υπήρχε μια αίθουσα με τρεις κόγχες που κρατούσαν τις χρυσές λάρνακες με τις στάχτες της αυτοκρατορικής οικογένειας. Πριν τον Αύγουστο, στο μαυσωλείο θάφτηκε πρώτος ο Μάρκος Κλαύδιος Μαρκέλλος το 23 π.Χ., ο Μάρκος Αγρίππας το 12 π.Χ., ο Νέρων Κλαύδιος Δρούσος το 9 π.Χ., η Οκταβία η Νεότερη (αδερφή του Αυγούστου) το 9 ή 11 π.Χ. και οι εγγονοί και κληρονόμοι του Αυγούστου Γάιος Καίσαρας και Λεύκιος Καίσαρας. Μετά το θάνατο του Αυγούστου στο μαυσωλείο εισήχθησαν οι στάχτες της γυναίκας του Λιβίας, του Γερμανικού, της Αγριππίνας της Πρεσβύτερης, της Ιουλίας Λιβίλλας (κόρης της τελευταίας), των δύο γιων του Γερμανικού Νέρωνα και Δρούσου Καίσαρα, του Καλιγούλα, του Τιβέριου, του Δρούσου Ιούλιου Καίσαρα (γιου του Τιβέριου), του Νέρωνα Κλαύδιου Δρούσου και της Αντωνίας της Νεότερης (γονείς του Κλαύδιου), του Κλαύδιου, του Βρετανικού (γιου του Κλαύδιου) και επίσης το βαλσαμωμένο σώμα της Ποππαίας Σαβίνας (γυναίκας του Νέρωνα), οι στάχτες της Ιουλίας Δόμνας (αργότερα μεταφέρθηκε στο Μαυσωλείο του Αδριανού) και αυτές του Νέρβα, του τελευταίου αυτοκράτορα για τον οποίο άνοιξε τις πύλες του το μαυσωλείο.

Μεταγενέστερη ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 410, κατά τη Λεηλασία της Ρώμης από τον Αλάριχο, οι Γότθοι έσπασαν τον θόλο, έκλεψαν τις λάρνακες και σκόρπισαν τις στάχτες, χωρίς όμως να καταστρέψουν τη δομή του κτηρίου (Lanciani). Στον Μεσαίωνα οι τεχνητοί τύμβοι οχυρώθηκαν και μετατράπηκαν σε φρούρια (όπως και το Μαυσωλείο του Αδριανού. που μετετράπη στο Καστέλ Σαντ'Άντζελο) και κατοικήθηκε από την Οικογένεια Κόλοννα. Μετά την καταστροφική ήττα του Κομμιούνε της Ρώμης από τον Κόμη του Τούσκουλου 1167, η οικογένεια Κόλοννα λοιδωρήθηκε και εκδιώχθηκε και η οχύρωση του μαυσωλείου καταστράφηκε. Έτσι, το μαυσωλείο ερημώθηκε στη μορφή που το βρίσκουμε σήμερα.
Τον 19ο αιώνα, το μαυσωλείο χρησιμοποιήθηκε για ταυρομαχίες και αργότερα ως συναυλιακός χώρος. Η περιοχή λειτούργησε ως ενοποιημένος αρχαιολογικός χώρος για πρώτη φορά τη δεκαετία του 1930. σε συνδυασμό με τον γειτονικό Βωμό της Ειρήνης, που είχε μόλις ανακαινισθεί. Ο Μπενίτο Μουσολίνι οραματιζόταν το μαυσωλείο σε κεντρική θέση της νέας Ρώμης που επιθυμούσε, ώστε να τονίσει τη σχέση της αρχαίας Ρώμης με το φασιστικό καθεστώς του. Ο Μουσολίνι έβλεπε τον εαυτό του ως «αναγεννημένο Αύγουστο», που θα οδηγούσε την Ιταλία σε νέες δόξες.

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. 10080. Ανακτήθηκε στις 31  Ιουλίου 2018.
  2. ↑ (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. Ανακτήθηκε στις 30  Ιουλίου 2018.

Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Dal Maso, Leonardo B., Rome of the Caesars. Bonechi: Florence, 1974.
  • Lanciani, Rodolpho.Pagan and Christian Rome, 1892. On-line
  • Young, Norwood., P. Barrera (rev.). Rome and Its Story. J.M. Dent & Sons Ltd: London, 1951 (original edition, 1901).

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Μαυσωλείο_του_Αυγούστου&oldid=10181037"