Γερμανοκρατούμενη Ευρώπη
Ως γερμανοκρατούμενη Ευρώπη εννοούνται οι κυρίαρχες χώρες της Ευρώπης που ήταν ολικώς ή μερικώς κατεχόμενες και αστικά κατεχόμενες (συμπεριλαμβανομένων των κρατών-μαριονετών) από τις στρατιωτικές δυνάμεις και την κυβέρνηση της Ναζιστικής Γερμανίας σε διάφορες χρονικές στιγμές μεταξύ του 1939 και του 1945, κατά τη διάρκεια και λίγο πριν από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, γενικά διοικούμενες από το ναζιστικό καθεστώς. Η γερμανική Βέρμαχτ κατέλαβε τα ευρωπαϊκά εδάφη:
- ανατολικά έως την πόλη Μοζντόκ στο βόρειο Καύκασο της Σοβιετικής Ένωσης (1942-1943)
- βόρεια έως τον οικισμό Μπάρεντσμπουργκ στο Σβάλμπαρντ του Βασιλείου της Νορβηγίας
- νότια έως το νησί Γαύδος του Βασιλείου της Ελλάδας
- δυτικά έως το νησί Ουεσάν της Γαλλικής Δημοκρατίας
Εκτός της Ευρώπης, οι γερμανικές δυνάμεις έλεγξαν αποτελεσματικά περιοχές της Βόρειας Αφρικής στην Αίγυπτο, τη Λιβύη και την Τυνησία μεταξύ 1940 και 1945. Οι Γερμανοί στρατιωτικοί επιστήμονες ίδρυσαν τον μετεωρολογικό σταθμό Σάτσγκρίμπερ τόσο βόρεια έως τη Γη της Αλεξάνδρας στη Γη του Φραγκίσκου Ιωσήφ - αναμφισβήτητα μέρος της Ασίας. Οι επανδρωμένοι γερμανικοί μετεωρολογικοί σταθμοί λειτουργούσαν επίσης στη Βόρεια Αμερική (Γροιλανδία: Holzauge, Bassgeiger και Edelweiß). Επιπλέον, τα γερμανικά πλοία Kriegsmarine λειτουργούσαν σε όλους τους ωκεανούς του κόσμου καθ 'όλη τη διάρκεια του πολέμου.
Ιστορικό
Αρκετές γερμανοκρατούμενες χώρες εισήλθαν αρχικά στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο ως Σύμμαχοι του Ηνωμένου Βασιλείου[1] ή της Σοβιετικής Ένωσης.[2] Μερικές αναγκάστηκαν να παραδοθούν πριν από το ξέσπασμα του πολέμου, όπως η Τσεχοσλοβακία.[3] Άλλες, όπως η Πολωνία (εισβολή την 1η Σεπτεμβρίου 1939),[4] κατακτήθηκαν στη μάχη και μετά καταλήφθηκαν. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι νόμιμες κυβερνήσεις πήγαν στην εξορία, σε άλλες περιπτώσεις οι εξόριστες κυβερνήσεις σχηματίστηκαν από τους πολίτες της χώρας σε άλλες Συμμαχικές χώρες.[5] Ορισμένες χώρες που κατέλαβε η ναζιστική Γερμανία ήταν επίσημα ουδέτερες. Άλλες ήταν πρώην μέλη των δυνάμεων του Άξονα που καταλήφθηκαν από τις γερμανικές δυνάμεις σε μεταγενέστερο στάδιο του πολέμου, όπως η Φινλανδία, η Ισπανία και η Ουγγαρία.[6][7]
Κατεχόμενες χώρες
Οι κατεχόμενες χώρες περιελάμβαναν το σύνολο ή το περισσότερα μέρος από τις ακόλουθες:
Κατεχόμενη χώρα ή περιοχή | Κράτη-μαριονέτες ή στρατιωτικές διοικήσεις | Χρονικό της κατοχής | Γερμανική προσαρτημένη ή κατεχόμενη χώρα | Κινήματα αντίστασης | |
---|---|---|---|---|---|
![]() |
![]() |
8 Σεπτεμβρίου 1943 – 29 Νοεμβρίου 1944 | Καμία | Αλβανική αντίσταση | |
![]() |
![]() |
30 Ιουνίου 1940 – 9 Μαΐου 1945 | Καμία | Αντίσταση του Γκέρνσεϊ | |
![]() |
![]() |
1 Ιουλίου 1940 – 9 Μαΐου 1945 | Καμία | Αντίσταση του Τζέρσεϊ | |
![]()
|
![]() |
1 Οκτωβρίου 1938 – 11 Μαΐου 1945 | ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Τσεχοσλοβακική αντίσταση | |
![]() |
Καμία. Παρόλο που υπήρξε σημαντική λαϊκή υποστήριξη στην Αυστρία για κάποιο είδος (επαν)ενοποίησης με τη Γερμανία, οι καγκελάριοι Ένγκελμπερτ Ντόλφους και ο διάδοχός του Κουρτ φον Σούσνιγκ ήθελαν να διατηρήσουν τουλάχιστον κάποιο είδος ανεξαρτησίας. Ο Ντόλφους είχε εφαρμόσει ένα αυταρχικό καθεστώς που τώρα ονομάζεται Αυστροφασισμός, συνεχίζοντας από τον Σούσνιγκ, το οποίο φυλάκισε πολλά μέλη του αυστριακού ναζιστικού κόμματος και του Σοσιαλοδημοκρατικού Κόμματος, όπου και τα δύο τάχθηκαν υπέρ της ενοποίησης. Η βία από τα μέλη του αυστριακού ναζιστικού κόμματος, συμπεριλαμβανομένης της δολοφονίας του Ντόλφους, μαζί με τη γερμανική προπαγάνδα και τελικά τις απειλές εισβολής από τον Αδόλφο Χίτλερ, οδήγησε τελικά τον Σούσνιγκ να συνθηκολογήσει και να παραιτηθεί. Ο Χίτλερ, ωστόσο, δεν περίμενε τον ορκωτό διάδοχό του, τον Αυστριακό Ναζί Άρτουρ Ζάις-Ίνκβαρτ, να ορκιστεί και διέταξε τα γερμανικά στρατεύματα να εισβάλουν στην Αυστρία την αυγή της 12ης Μαρτίου 1938, όπου συναντήθηκαν με ενθαρρυντικά πλήθη και έναν αυστριακό στρατό που προηγουμένως είχε διαταχθεί να μην αντισταθεί. | 12 Μαρτίου 1938 – 9 Μαΐου 1945 | ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Αυστριακή αντίσταση | |
Ελεύθερη Πόλη του Ντάντσιχ | Καμία. Η πόλη προσαρτήθηκε απευθείας στη Γερμανία μαζί με το γειτονικό Βοεβοδάτο της Πολωνικής Πομερανίας. | 1 Σεπτεμβρίου 1939 – 9 Μαΐου 1945 | ![]() |
Αντίσταση του Ντάντσιχ | |
![]() |
![]()
|
10 Μαΐου 1940 – 9 Μαΐου 1945 | ![]() ![]() ![]() |
Γαλλική αντίσταση | |
![]() |
![]() |
10 Μαΐου 1940 – Φεβρουαρίου 1945 | ![]() |
Λουξεμβουργιανή αντίσταση | |
![]() |
Ιταλικαί Νήσοι Αιγαίου Πελάγους | 8 Σεπτεμβρίου 1943 – 8 Μαΐου 1945 | Καμία | ||
![]() |
![]() |
10 Μαΐου 1940 – 4 Φεβρουαρίου 1945 | ![]() |
Βελγική αντίσταση | |
![]() |
προτεκτοράτο | 9 Απριλίου 1940 – 5 Μαΐου 1945 | Καμία | Δανική αντίσταση | |
![]() |
![]() |
6 Απριλίου 1941 – 8 Μαΐου 1945 | Καμία | Ελληνική αντίσταση | |
![]() |
![]()
|
19 Μαρτίου 1944 – Μαΐου 1945 | Καμία | Ουγγρική αντίσταση | |
![]() |
Ιταλική Κοινωνική Δημοκρατία | 8 Σεπτεμβρίου 1943 – 2 Μαΐου 1945 | Καμία | Ιταλική αντίσταση | |
![]() |
![]() |
9 Απριλίου 1940 – 8 Μαΐου 1945 | Καμία | Νορβηγική αντίσταση | |
![]() |
![]() |
10 Μαΐου 1940 – 20 Μαΐου 1945 | Καμία | Ολλανδική αντίσταση | |
Βασίλειο της Γιουγκοσλαβίας | ![]()
|
6 Απριλίου 1941 – 15 Μαΐου 1945 | ![]() ![]() |
Γιουγκοσλαβική αντίσταση | |
![]() |
Καμία | 8 Σεπτεμβρίου 1943 – 3 Σεπτεμβρίου 1944 | Καμία | ||
![]() |
Καμία | 15 Σεπτεμβρίου 1944 – 25 Απριλίου 1945 | Καμία | Φινλανδική αντίσταση | |
![]() |
![]() |
22 Μαρτίου 1939 – 21 Ιουλίου 1940
23 Ιουνίου 1941 – 5 Αυγούστου 1941 |
![]() |
Λιθουανική αντίσταση | |
![]() |
![]()
|
1 Σεπτεμβρίου 1939 – 9 Μαΐου 1945 | ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Πολωνική αντίσταση | |
![]() |
Καμία | 17 Σεπτεμβρίου 1944 – 20 Σεπτεμβρίου 1944 | Καμία | ||
![]() |
![]() |
30 Απριλίου 1941 – Ιανουάριος 1945 | Καμία | Σερβική αντίσταση | |
![]() |
![]() |
23 Μαρτίου 1939 – Μάιος 1945 | Καμία | Σλοβακική αντίσταση | |
![]() |
Καμία. Σε ένα δημοψήφισμα το 1935, πάνω από το 90% των κατοίκων υποστήριξε την επανένωση με τη Γερμανία έναντι της παραμονής ως προτεκτοράτο της Γαλλίας και του Ηνωμένου Βασιλείου της Ένωσης των Εθνών ή της ένωσης με τη Γαλλία. | 1 Μαρτίου 1935 – Απρίλιος 1945 | ![]() |
Αντίσταση του Σάαρ | |
![]() |
![]() |
30 Ιουνίου 1941 – Σεπτέμβριος 1941 | ![]() |
Ουκρανική αντίσταση | |
![]() |
Δημοκρατία του Λέπελ
|
22 Ιουνίου 1941 – 10 Μαΐου 1945 | ![]() ![]() |
Σοβιετική αντίσταση |
Εξόριστες κυβερνήσεις
Συμμαχικές εξόριστες κυβερνήσεις
Εξόριστη κυβέρνηση | Πρωτεύουσα σε εξορία | Χρονολόγιο εξορίας | Κατακτητές |
---|---|---|---|
![]() |
![]() |
1941–1945 | ![]() |
Ελεύθερη Γαλλία | ![]() (1940–1941) (1942 – 31 Αυγούστου 1944) |
1940 – 31 Αυγούστου 1944 | ![]() |
![]() |
![]() (29/30 Σεπτεμβρίου 1939 – 1940) ![]() (1940 – 12 Ιουνίου 1940) (12 Ιουνίου 1940 – 1990) |
29/30 Σεπτεμβρίου 1939 – 22 Δεκεμβρίου 1990 | ![]()
|
![]() |
![]() (22 Οκτωβρίου 1940 – 8 Σεπτεμβρίου 1944) |
22 Οκτωβρίου 1940 – 8 Σεπτεμβρίου 1944 | ![]() |
![]() |
Καμία | 1943–1945 | ![]() |
![]() |
![]() |
1940–1944 | ![]() |
![]() |
![]() |
29 Απριλίου 1941 – 11,Οκτωβρίου 1944 | ![]() |
![]() |
![]() |
7 Ιουνίου 1940 – 31 Μαΐου 1945 | ![]() |
Βασίλειο της Γιουγκοσλαβίας | ![]() |
7 Ιουνίου 1941 – 7 Μαρτίου 1945 | ![]()
|
![]() |
![]() |
1940–1945 | ![]() |
![]() |
![]() (2 Οκτωβρίου 1939 – 1940) (1940–1941)
(1941–1945) |
2 Οκτωβρίου 1939 – 2 Απριλίου 1945 | ![]() |
Εξόριστες κυβερνήσεις των Δυνάμεων του Άξονα
Εξόριστη κυβέρνηση | Πρωτεύουσα σε εξορία | Χρονολόγιο εξορίας | Κατακτητές |
---|---|---|---|
Βασίλειο της Βουλγαρίας | Βιέννη, Ναζιστική Γερμανία | 16 Σεπτεμβρίου 1944 - 10 Μαΐου 1945 | Βασίλειο της Βουλγαρίας |
Γαλλία του Βισύ | Σίγκμαρινγκεν, Ναζιστική Γερμανία | 1944 - 22 Απριλίου 1945 | Προσωρινή κυβέρνηση της Γαλλικής Δημοκρατίας |
Βασίλειο της Ουγγαρίας | Βιέννη, Ναζιστική Γερμανία
Μόναχο, Ναζιστική Γερμανία |
28/29 Μαρτίου 1945 - 7 Μαΐου 1945 | Τρίτη Τσεχοσλοβακική Δημοκρατία Βασίλειο της Ουγγαρίας |
Βασίλειο της Ρουμανίας | Βιέννη, Ναζιστική Γερμανία | 1944-1945 | Βασίλειο της Ρουμανίας |
Κρατικό Συμβούλιο του Μαυροβουνίου | Ζάγκρεμπ, Ανεξάρτητο Κράτος | Καλοκαίρι 1944 - 8 Μαΐου 1945 | Βασίλειο της Γιουγκοσλαβίας |
Σλοβακική Δημοκρατία | Κρεμσμούνστερ, Ναζιστική Γερμανία | 4 Απριλίου 1945 - 8 Μαΐου 1945 | Τρίτη Τσεχοσλοβακική Δημοκρατία |
Ουδέτερες εξόριστες κυβερνήσεις
Εξόριστη κυβέρνηση | Πρωτεύουσα σε εξορία | Χρονολόγιο εξορίας | Κατακτητές |
---|---|---|---|
![]() |
![]() (1923–1938)
|
1919 – παρόν | ![]()
|
![]() |
![]() (1944 – 20 Αυγούστου 1991) |
17 Ιουνίου 1940 – 20 Αυγούστου 1991 | ![]() |
![]() |
![]() (1920–1939)
|
1920 – 22 Αυγούστου 1992 | ![]() |
![]() |
![]()
|
4 Απριλίου 1939 – 1 Ιουλίου 1977 | ![]() |
Δείτε επίσης
- Drang nach Osten («Προχωρήστε προς τα Ανατολικά»)
- Lebensraum («Ζωτικός Χώρος»)
- Neuordnung («Νέα Τάξη»)
- Περιοχές που προσαρτήθηκαν από τη ναζιστική Γερμανία
- Μεγάλο Γερμανικό Ράιχ
- Παγγερμανισμός
Παραπομπές
- ↑ Πραζμόφκσα, Ανίτα (23 Μαρτίου 1995). Britain and Poland 1939–1943: The Betrayed Ally (στα Αγγλικά). Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ. ISBN 9780521483858.
- ↑ Μούρχαουζ, Ρότζερ (14 Οκτωβρίου 2014). The Devils' Alliance: Hitler's Pact with Stalin, 1939–1941 (στα Αγγλικά). Basic Books. ISBN 9780465054923.
- ↑ Γκόλντστεϊν, Έρικ· Λουκς, Ιγκόρ (12 Οκτωβρίου 2012). The Munich Crisis, 1938: Prelude to World War II (στα Αγγλικά). Routledge. ISBN 9781136328329.
- ↑ Encyclopædia Britannica, German occupied Europe. World War II. Ανακτήθηκε την 1η Σεπτεμβρίου 2015 από το Internet Archive.
- ↑ Κόγουεϊ, Μάρτιν· Γκοτόβιτς, Χοσέ (30 Αυγούστου 2001). Europe in Exile: European Exile Communities in Britain 1940–45 (στα Αγγλικά). Berghahn Books. ISBN 9781782389910.
- ↑ Χάνσον, Βίκτορ Ντέιβις (17 Οκτωβρίου 2017). The Second World Wars: How the First Global Conflict Was Fought and Won (στα Αγγλικά). Basic Books. ISBN 9780465093199.
- ↑ Κορνίλιους, Ντέμπορα Σ. (2011). Hungary in World War II: Caught in the Cauldron (στα Αγγλικά). Πανεπιστήμιο Φόρντχαμ. ISBN 9780823233434.
Βιβλιογραφία
- Μπανκ, Ίαν. Εκκλησίες και Θρησκεία στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο (Κατοχή στην Ευρώπη) (2016)
- Γκίλντεα, Ρόμπερτ και Ολιβιέ Βιβιορκά. Surviving Hitler and Mussolini: Daily Life in Occupied Europe (2007).
- Κλέμαν, Χάιν AM και Σεγκέι Κουντριασόφ, Occupied Economies: An Economic History of Nazi-Occupied Europe, 1939–1945 (2011).
- Λάγκρου, Πίτερ. The Legacy of Nazi Occupation: Patriotic Memory and National Recovery in Western Europe, 1945–1965 (1999)
- Μαζάουερ, Μαρκ (2008). Hitler's Empire: Nazi Rule in Occupied Europe. Λονδίνο: Allen Lane. ISBN 9780713996814.
- Σεκ, Ράφαελ; Φαμπιάν Θεοφιλάκης και Τζούλια Σ. Τοριέ, εκδόσεις. German-occupied Europe in the Second World War (Routledge, 2019). σελ. 276 Online κριτική
- Σνίντερ, Τίμοθι. Bloodlands: Europe Between Hitler and Stalin (2010), για την Ανατολική Ευρώπη
- Τόινμπι, Άρνολντ, εκδ. Survey of International Affairs, 1939–1946: Hitler's Europe (Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, 1954) σελ. 730 διαδικτυακή κριτική πλήρες κείμενο online δωρεάν
Πρωταρχικές πηγές
- Κάρλαϊλ Μάργκαρετ, εκδ. Documents on International Affairs, 1939-1946. Τόμος II, Hitler's Europe (Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, 1954) σελ. 362