Δίκη του Άουσβιτς (Πολωνία)
Η Δίκη του Άουσβιτς διεξήχθη στην Πολωνία το 1947, όταν οι αρχές της χώρας και συγκεκριμένα το Ανώτατο Δικαστήριο της Πολωνίας παρέπεμψε σε δίκη σαράντα πρώην μέλη του προσωπικού των στρατοπέδων συγκέντρωσης Άουσβιτς. Η διαδικασία άρχισε στις 24 Νοεμβρίου 1947 και ολοκληρώθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 1947.[1] Από τους κατηγορουμένους οι πλέον διάσημοι ήταν οι Άρτουρ Λημπενχένσε (), ένας από τους διοικητές του στρατοπέδου, η Μαρία Μάντελ, επικεφαλής των γυναικείων τμημάτων του Άουσβιτς και ο γιατρός της SS Γιόχαν Κρέμερ. Δικάστηκαν επίσης άλλοι 34 άνδρες και 4 γυναίκες που είχαν υπηρετήσει ως δεσμοφύλακες ή ιατροί στο στρατόπεδο.
Ετυμηγορία του Ανωτάτου Δικαστηρίου (απόσπασμα)
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι βασανισμοί των κρατουμένων [του Άουσβιτς] που ήδη είχαν βασανιστεί μέχρις εσχάτων [χωρίς νομικές εξουσιοδοτήσεις], είναι η απόδειξη της ανθρώπινης βαρβαρότητας που επιδείχθηκε από αυτούς του κατηγορούμενους, οι οποίοι, ως αποτέλεσμα της δίκης καταδικάζονται σε θάνατο. Τα απαριθμηθέντα βίαια εγκλήματα που διαπράχθηκαν από τους αναφερόμενους κατηγορούμενους, οι οποίοι όλοι πήραν, σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό, μέρος στη μαζική δολοφονία των αιχμαλώτων, αποκαλύπτουν επίσης ότι οι κατηγορούμενοι συμμετείχαν στις πράξεις θανάτωσης για δική τους ευχαρίστηση και όχι σύμφωνα με τις εντολές των προϊσταμένων τους. Αν δεν υπήρχε η εκφρασμένη επιθυμία τους να σκοτώσουν, θα είχαν επιδείξει στοιχεία συμπάθειας για τα θύματα, ή τουλάχιστον θα είχαν επιδείξει αδιαφορία για τα δεινά τους, αλλά δεν θα τους είχαν βασανίσει μέχρι θανάτου. |
Znęcanie się nad i tak nadmiernie udręczonymi więźniami dowodzi wielkiego zezwierzęcenia tych oskarżonych, którzy w wyniku przewodu sądowego zostali skazani na karę śmierci. To znęcanie się ze strony tych oskarżonych, którzy wszyscy brali mniejszy lub większy udział w zabijaniu więźniów, wskazuje też na to, że ci oskarżeni brali udział w tych zabójstwach z potrzeby wewnętrznej zabijania, a nie w wykonaniu rozkazu przełożonych. Gdyby bowiem nie odczuwali potrzeby zabijania, to albo okazywaliby więźniom współczucie, albo też byliby dla nich obojętni, lecz nie znęcaliby się nad nimi.[2] |
Κατηγορούμενοι - Ποινές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Οι βαθμοί παρατίθενται αυτούσιοι, καθώς δεν υπάρχει ακριβές ανάλογό τους στον τακτικό στρατό.
| # | Κατηγορούμενος | Βαθμός | Θέση | Ποινή |
|---|---|---|---|---|
| 1 | Άρτουρ Λημπενχένσελ | SS-Obersturmbannführer | Διοικητής του στρατοπέδου | θάνατος δι' απαγχονισμού (πραγματοποιήθηκε) |
| 2 | Χανς Αουμάιερ | SS-Sturmbannführer | Επικεφαλής του στρατοπέδου προληπτικής κράτησης | θάνατος δι' απαγχονισμού (πραγματοποιήθηκε) |
| 3 | Μαξιμίλιαν Γκράμπνερ | SS-Untersturmführer | επικεφαλής της Γκεστάπο του στρατοπέδου | θάνατος δι' απαγχονισμού (πραγματοποιήθηκε) |
| 4 | Καρλ Μέκελ | SS-Obersturmbannführer | διευθυντής διοίκησης στρατοπέδου | θάνατος δι' απαγχονισμού (πραγματοποιήθηκε) |
| 5 | Μαρία Μάντελ | SS-Oberaufseherin | Διοικητής γυναικείου τμήματος Άουσβιτς ΙΙ Μπίρκεναου | θάνατος δι' απαγχονισμού (πραγματοποιήθηκε) |
| 6 | Φραντς Ξαβέρ Κράους | SS-Sturmbannführer | αξιωματικός πληροφοριών | θάνατος δι' απαγχονισμού (πραγματοποιήθηκε) |
| 7 | Λούντβιχ Πλάγκε | SS-Oberscharführer | επικεφαλής απολογισμού | θάνατος δι' απαγχονισμού (πραγματοποιήθηκε) |
| 8 | Φριτς Μπούντροκ | SS-Unterscharführer | επικεφαλής απολογισμού | θάνατος δι' απαγχονισμού (πραγματοποιήθηκε) |
| 9 | Βίλχελμ Γκέρχαρντ Γκέρινγκ (Gehring) | SS-Hauptscharführer | διοικητής τμήματος στρατοπέδου | θάνατος δι' απαγχονισμού (πραγματοποιήθηκε) |
| 10 | Όττο Λετς | SS-Unterscharführer | υποδιοικητής τμήματος στρατοπέδου | θάνατος δι' απαγχονισμού (πραγματοποιήθηκε) |
| 11 | Χάινριχ Γιόστεν | SS-Obersturmführer | διοικητής φρουράς στρατοπέδου | θάνατος δι' απαγχονισμού (πραγματοποιήθηκε) |
| 12 | Γιόζεφ Κόλλμερ | SS-Obersturmführer | διοικητής φρουράς στρατοπέδου | θάνατος δι' απαγχονισμού (πραγματοποιήθηκε) |
| 13 | Έρικ Μούσφελτ | SS-Oberscharführer | διευθυντής κρεματορίων του Μπίρκεναου | θάνατος δι' απαγχονισμού (πραγματοποιήθηκε) |
| 14 | Χέρμαν Κίσρνερ | SS-Unterscharführer | διοίκηση στρατοπέδου | θάνατος δι' απαγχονισμού (πραγματοποιήθηκε) |
| 15 | Χανς Σουμάχερ | SS-Unterscharführer | διευθυντής προμηθειών τροφίμων | θάνατος δι' απαγχονισμού (πραγματοποιήθηκε) |
| 16 | Άουγκουστ Μπόγκους | SS-Scharführer | διεύθυνση στρατοπέδου | θάνατος δι' απαγχονισμού (πραγματοποιήθηκε) |
| 17 | Therese Brandl | SS-Aufseherin | SS-Erstaufseherin | θάνατος δι' απαγχονισμού (πραγματοποιήθηκε) |
| 18 | Πάουλ Σκσούρεκ | SS-Unterscharführer | διοικητής μπλοκ παραπηγμάτων | θάνατος δι' απαγχονισμού (πραγματοποιήθηκε) |
| 19 | Πάουλ Γκέτσε | SS-Rottenführer | διοικητής μπλοκ παραπηγμάτων | θάνατος δι' απαγχονισμού (πραγματοποιήθηκε) |
| 20 | Χέρμπερτ Πάουλ Λούντβιχ | SS-Oberscharführer | διοικητής μπλοκ παραπηγμάτων | θάνατος δι' απαγχονισμού (πραγματοποιήθηκε) |
| 21 | Κουρτ Χούγκο Μύλλερ | SS-Unterscharführer | διοικητής μπλοκ παραπηγμάτων | θάνατος δι' απαγχονισμού (πραγματοποιήθηκε) |
| 22 | Γιόχαν Κρέμερ | SS-Obersturmführer | ιατρός στρατοπέδου | θάνατος δι' απαγχονισμού (μετατράπηκε σε ισόβια) |
| 23 | Άρτουρ Μπραϊτβίζερ | SS-Unterscharführer | διοίκηση στρατοπέδου | θάνατος δι' απαγχονισμού (μετατράπηκε σε ισόβια) |
| 24 | Ντέτλεφ Νέμπε | SS-Sturmscharführer | αρχιφύλακας λόχου φύλαξης | ισόβια |
| 25 | Καρλ Ζόιφερτ | SS-Hauptscharführer | διευθυντής μπλοκ κρατουμένων | ισόβια |
| 26 | Χανς Κοχ | SS-Unterscharführer | απολύμανση στρατοπέδου | ισόβια |
| 27 | Λουίζε Νταντς | SS-Aufseherin | γυναίκα φρουρός | ισόβια |
| 28 | Άντολφ Μέντεφιντ | SS-Unterscharführer | φρουρός | ισόβια |
| 29 | Άντον Λέχνερ | SS-Rottenführer | φρουρός | ισόβια |
| 30 | Φραντς Ρομάικατ | SS-Unterscharführer | διοίκηση στρατοπέδου | 15ετής φυλάκιση |
| 31 | Χανς Χόφφμανν | SS-Rottenführer | τμήμα Γκεστάπο στρατοπέδου | 15ετής φυλάκιση |
| 32 | Χίλντεργκαρντ Λέχερτ | SS-Aufseherin | γυναίκα φρουρός | 15ετής φυλάκιση |
| 33 | Άλις Ορλόβσκι | SS-Aufseherin | γυναία φρουρός | 15ετής φυλάκιση |
| 34 | Γιοχάννες Βέμπερ | SS-Sturmmann | κουζίνα στρατοπέδου | 15ετής φυλάκιση |
| 35 | Αλεξάντερ Μπύλοβ | SS-Sturmmann | φρουρός | 15ετής φυλάκιση |
| 36 | Έντουαρντ Λόρεντς | SS-Unterscharführer | φρουρός | 15ετής φυλάκιση |
| 37 | Ρίχαρντ Σρέντερ | SS-Unterscharführer | λογιστικό τμήμα | 10ετής φυλάκιση |
| 38 | Έριχ Ντίνγκες | SS-Sturmmann | οδηγός | 5ετής φυλάκιση |
| 39 | Καρλ Γέτσκε | SS-Oberscharführer | φρουρός | 3ετής φυλάκιση |
| 40 | Χανς Μυνχ | SS-Untersturmführer | ιατρός ιδρύματος υγιεινής της SS | αθωώθηκε |
Ο Ρούντολφ Ες δικάστηκε σε άλλη, ξεχωριστή δίκη και εκτελέστηκε στις 16 Απριλίου 1947 μπροστά από το κρεματόριο του Άουσβιτς Ι. Η δίκη του διοικητή του Άουσβιτς Ές, που πραγματοποιήθηκε ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου της Πολωνίας στη Βαρσοβία τον Μάρτιο του 1947 ήταν, στην πραγματικότητα, η πρώτη από τις δίκες του Άουσβιτς, την οποία ακολούθησε η δίκη στην Κρακοβία μερικούς μήνες αργότερα.[2]
Σύνοψη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το Ανώτατο Εθνικό Δικαστήριο που συνεδρίασε στην Κρακοβία, επέβαλε 23 θανατικές ποινές και 17 ποινές φυλάκισης, από ισόβια δεσμά ως τριετούς διάρκειας. Όλες οι εκτελέσεις έγιναν στις 28 Ιανουαρίου 1948 στη φυλακή Μοντελούπιχ (Montelupich) της Κρακοβίας, μιας "από τις πλέον απαίσιες φυλακές των Ναζί στην κατεχόμενη Πολωνία", την οποία χρησιμοποιούσε η Γκεστάπο καθ' ολόκληρη τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.[2][3] Οι Μαρία Μάντελ και Τερέζε Μπραντλ ήταν οι πρώτες που εκτελέστηκαν. Μόνον ένας αθωώθηκε, ο επιλοχίας Χανς Μυνχ, ο οποίος αρνήθηκε να συμμετάσχει στις διαδικασίες επιλογής και έκανε μάταια, αλλά επιβεβαιωμένα, αιτήματα για χορήγηση περισσότερης τροφής στους κρατουμένους.[4]
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Δίκη του Άουσβιτς (Γερμανία)
- Δίκη του Μπέλζεκ διεξήχθη ενώπιον του 1ου τοπικού Δικαστηρίου του Μονάχου στα μέσα της δεκαετίας του1960. Οκτώ μέλη της SSπου υπηρέτησαν στο Στρατόπεδο εξόντωσης Μπέλζεκ καταδικάστηκαν, επτά αθωώθηκαν
- Δίκες του Κέλμνο σχετικά με το προσωπικό που υπηρέτησε στο στρατόπεδο εξόντωσης Κέλμνο. Έγιναν στην Πολωνία και στη Γερμανία και οι αποφάσεις διέφεραν χρονικά σχεδόν κατά 20 έτη μεταξύ τους.
- Δίκη του Νταχάου διεξήχθη στον χώρο του πρώην στρατοπέδου συγκέντρωσης Νταχάου κατά το χρονικό διάστημα 1945–1948
- Δίκη του Μαϊντάνεκ, η μακροβιότερη δίκη εγκλημάτων πολέμου, διήρκεσε πάνω από τριάντα χρόνια
- Δίκη της Νυρεμβέργης δικάστηκαν οι 23 ανώτατοι αξιωματούχοι και ηγέτες της Ναζιστικής Γερμανίας, 1945–1946
- Δίκη του Σομπιμπόρ έγινε στο Χάγκεν της Γερμανίας το 1965 και αφορούσε στο Στρατόπεδο εξόντωσης Σομπιμπόρ
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Hermann Langbein (2013). «Auschwitz Trials (Cracow)». Auschwitz-Birkenau. Jewish Virtual Library. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2013.
Source: Encyclopaedia Judaica. Bibliography: Naumann, Auschwitz (Eng., 1966); H. Langbein, Der Auschwitz-Prozess: eine Documentation, 2 vols. (1965); Brand, in: Yad Vashem Bulletin, 15 (1964), 43–117.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Paweł Brojek (Nov 24, 2012), Pierwszy proces oświęcimski (Η πρώτη δίκη του Άουσβιτς). Αρχειοθετήθηκε 2013-10-22 στο Wayback Machine. Portal Prawy.pl. Retrieved May 12, 2013.
- ↑ Adam Bajcar, Poland: A Guidebook, translated by S. Tarnowski, Interpress Publishers, Warsaw 1972.
- ↑ «Swedish Television Interview with Hans Münch». Svenska Kommitten Mot Antisemitism (Swedish Committee Against Antisemitism); SS-Untersturmfuehrer Hans Muench (in) "Foernekandet av Foerintelsen. Nynazistisk historiefoerfalskning efter Auschwitz" by Stephane Bruchfeld. The Nizkor Project. 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιουνίου 2013. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2013.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- The Jewish Virtual Library: Auschwitz Trial
- Cyprian T., Sawicki J., Siedem wyroków Najwyższego Trybunału Narodowego, Poznań, 1962
- G. Álvarez, Mónica. "Guardianas Nazis. El lado femenino del mal". Madrid: Grupo Edaf, 2012. ISBN 978-84-414-3240-6