Διαδέχτηκε τον αδελφό του Άνουντ Ιάκωβο ως βασιλιά της Σουηδίας γύρω στο 1050. Ο Εδμόνδος απέκτησε την προσωνυμία ο Κακός ("Slemme"), εξαιτίας της στάσης του εναντίον της Αρχιεπισκοπής της Βρέμης και υπέρ του Άγγλου ιεραποστόλου Οσμούνδου.[4][5] Στο Δίκαιο του Βαστεργκότλαντ αναφέρεται ότι ο Εδμόνδος γινόταν ένας δυσάρεστος άνδρας, όταν ήθελε να επιτύχει ένα στόχο και ότι φρόντισε να οριοθετήσει τα σύνορα μεταξύ Σουηδίας και Δανίας.[6]
Το προσωνύμιο Γηραιός του αποδίδεται από τον Αδάμ της Βρέμης και θεωρείται ότι του δόθηκε εξαιτίας της μεγάλης του ηλικίας, ή επειδή ήταν μεγαλύτερος από τον αδελφό του Άνουντ Ιάκωβο.[7]
Ο Ε(δ)μόνδος ήταν ο τελευταίος βασιλιάς του Οίκου του Μούνσε, καθώς και οι δύο γιοι του απεβίωσαν πριν από εκείνον.[8][9] Στον θρόνο τον διαδέχτηκε ο γαμπρός του Στένκιλ, σύζυγος της κόρης του Ινγκαμόντερ. [10][11]
Η αρίθμηση των Έρικ αρχίζει από τον Έρικ ΣΤ΄, που είναι στην πραγματικότητα ο Α΄, καθώς οι πρώτοι πέντε είναι μυθικοί. Το ίδιο και οι πρώτοι έξι Κάρολοι είναι μυθικοί: ο Κάρολος Ζ΄ θα έπρεπε να είναι ο Α΄.
