Επαρχία Τεμένους
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Η Επαρχία Τεμένους περιελάμβανε μία στενόμακρη λωρίδα γης από βορρά προς νότο. Ανατολικά οριζόταν από την Επαρχία Πεδιάδος, δυτικά από την Επαρχία Μαλεβιζίου, στα νότια από την Επαρχία Μονοφατσίου και από βορρά από τον κόλπο του Ηρακλείου. Βρισκόταν γύρω από την πόλη του Ηρακλείου, ο οποίος αναφερόταν ως Paracandia και ανήκε στο βενετικό κράτος, χωρίς να είχε μοιραστεί στους αποίκους. Αποτελείτο από γηλόφους οι οποίοι ήταν από αμπελώνες και ελαιώνες. Στο κέντρο δέσποζε το ιερό βουνό του Δία, ο Γιούχτας. Η επαρχία εκκλησιαστικώς υπαγόταν στην Ιερά Αρχιεπισκοπή Κρήτης.
Ιστορικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το όνομα της Επαρχίας οφειλόταν σε φρούριο, το οποίο έκτισε ο Νικηφόρος Φωκάς στο ύψωμα Ρόκκα, κοντά στο σημερινό χωριό Κανλί Καστέλλι έπειτα από την καταστροφή του αραβικού Χάνδακα το 961. Το βυζαντινό φρούριο ανακαινίστηκε από τους Ενετούς και αποτέλεσε καταφύγιο για τον πρώτο Βενετό Δούκα της Κρήτης, Ιάκωβο Τιέπολο, κατά την επανάσταση των Αγιοστεφανιτών. Ο Τιέπολο έφυγε μεταμφιεσμένος σε γυναίκα από τον Χάνδακα και στη συνέχεια κήρυξε πόλεμο εναντίον του Μάρκου Σανούδου, Δούκα της Νάξου, μέχρι πρότινος συμμάχου του. Πολλά ερείπια του φρουρίου σώζονται σήμερα. Οι Βενετοί διατήρησαν το όνομα του φρουρίου και έπειτα από την Άλωση της Κρήτης από τους Τούρκους ονομάστηκε Κανλί Καστέλλι, που σημαίνει αιματοβαμμένο φρούριο. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι κατά την έφοδο του 1647 για την κατάληψη του φρουρίου υπέστησαν πανωλεθρία, χωρίς να μπορέσουν να το καταλάβουν.
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Το Ηράκλειον και ο νομός του. Ηράκλειο: Νομαρχία Ηρακλείου. 1971.
