Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ιερά Μητρόπολις Σύρου, Τήνου, Άνδρου, Κέας και Μήλου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Επισκοπή Άνδρου)
Ιερά Μητρόπολις Σύρου, Τήνου, Άνδρου, Κέας, Μυκόνου, Μήλου, Σίφνου, Σερίφου, Κιμώλου, Κύθνου, Φολεγάνδρου και Σίκινου
Γενικές πληροφορίες
Ίδρυση1833
XώραΕλλάδα
ΈδραΕρμούπολη
ΥπαγωγήΕκκλησία της Ελλάδος
Ιεραρχία
ΜητροπολίτηςΔωρόθεος Β΄ (Πολυκανδριώτης)
Ιστοσελίδα
imsyrou.gr

Η Ιερά Μητρόπολις Σύρου, Τήνου, Άνδρου, Κέας, Μυκόνου, Μήλου, Σίφνου, Σερίφου, Κιμώλου, Κύθνου, Φολεγάνδρου και Σίκινου, συχνά αναφερόμενη απλώς ως «Ιερά Μητρόπολις Σύρου[α]», είναι μία από τις Μητροπόλεις της Εκκλησίας της Ελλάδος. Δημιουργήθηκε το 1833 και με τη σημερινή της μορφή υπάρχει από το 1922.

Περιλαμβάνει τα νησιά Σύρο, Τήνο, Άνδρο, Μύκονο, Κέα, Κύθνο, Σέριφο, Σίφνο, Κίμωλο, Μήλο, Σίκινο, Φολέγανδρο και Δήλο. Μητροπολίτης της είναι από το 2001 ο Δωρόθεος Β΄ (Πολυκανδριώτης).

Ιστορικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Χριστιανισμός διαδόθηκε στις Κυκλάδες από τον 3ο μ.Χ. αιώνα. Αυτό φαίνεται από τις χριστιανικές κατακόμβες της Μήλου, αλλά και από την ίδρυση της «Επισκοπής Δήλου», της πρώτης Επισκοπής των Κυκλάδων, τον 4ο αιώνα[9].

Στην «Επισκοπή Δήλου» υπαγόταν αρχικά και η Σύρος. Αργότερα περιελήφθη στην «Επισκοπή Κέας και Κύθνου», η οποία υπαγόταν στην «Αρχιεπισκοπή Αθηνών» μέχρι το 1204. Το 1537 επανασυστάθηκε η «Επισκοπή Κέας, Κύθνου και Σύρας» και από το 1621 ως το 1833 υπήχθη στην «Αρχιεπισκοπή Άνδρου»[9].

Μετά την Ελληνική Επανάσταση και την μονομερή ανακήρυξη Αυτοκεφαλίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, το 1833, ονομάστηκε «Επισκοπή Κυκλάδων». Το 1852[β] προήχθη σε Αρχιεπισκοπή και ο τίτλος της μεταβλήθηκε σε «Σύρου και Τήνου». Από το 1900 προστέθηκε στον τίτλο και η Άνδρος, ενώ το 1922 προήχθη σε Μητρόπολη, όπως όλες οι επισκοπές της Ελλάδος, και προσετέθη στον τίτλο η Κέα και η Μήλος.

Επισκοπικός κατάλογος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Όνομα Έτη Σχόλια
Επίσκοποι Άνδρου
Ζώιλος μέσα 4ου αιώνα συμμετείχε σε Σύνοδο στην Αλεξάνδρεια το 362[11]
Παλλάδιος μέσα 5ου αιώνα συμμετείχε σε Σύνοδο στην Κωνσταντινούπολη το 459[11]
Κώνστας ~ 681 συμμετείχε στην ΣΤ΄ Οικουμενική Σύνοδο[11]
Λέων 9ος/10ος αιώνας[12]
Βενιαμίν ; – 3 Απριλίου 1610[13] καθαιρέθηκε επί Πατριάρχου Νεοφύτου Β΄, αθωώθηκε το 1612[14]
Νεόφυτος ; – 1612 καθαιρέθηκε[14]
Αρχιεπίσκοποι Άνδρου
Γρηγόριος πριν τον Ιούνιο 1622[15] – Δεκέμβριος 1626 καθαιρέθηκε διότι προσεβλήθη από λέπρα[16]
Μακάριος 19 Δεκεμβρίου 1626[16] – 1630 καθαιρέθηκε[17]
Κύριλλος 1630[18] – 1654; καθαιρέθηκε[19]
Αυξέντιος 10 Φεβρουαρίου 1654[19] – 1666 καθαιρέθηκε δις[20]
Ιάκωβος ~ 1671 αναφέρεται ως φιλοκαθολικός[21]
Γεράσιμος Β΄ Μάρτιος 1677[22] – Μάιος 1678[23] πρώην Οικουμενικός Πατριάρχης, καθαιρέθηκε
Μακάριος πριν το 1707[24]
Ναθαναήλ[24]
Αθανάσιος πριν το 1708 – μετά το 1712[24]
Γρηγόριος ~ 1713[24]
Διονύσιος (Καΐρης) 1719 – 1748[25]
Φιλόθεος 1759 – 1766[24]
Ιωάσαφ 1768 – 1774[24]
Διονύσιος ~ 1776 – 2 Αυγούστου 1791 †[26]
Παγκράτιος (Καρκάκης) Αύγουστος 1799 – 30 Αυγούστου 1810 †[27]
Διονύσιος (Καρκάκης) Σεπτέμβριος 1810 – 12 Οκτωβρίου 1835[27] αδελφός του προκατόχου του
Επίσκοποι Κυκλάδων
Άνθιμος (Κομνηνός) 21 Νοεμβρίου 1833 – 9 Ιουλίου 1842 †
Δανιήλ (Κοντούδης) 28 Οκτωβρίου 1842 – 4 Μαΐου 1862 † από Καρυστίας, από 10 Ιουλίου 1852 Αρχιεπίσκοπος Σύρου και Τήνου
Αρχιεπίσκοποι Σύρου και Τήνου
Αλέξανδρος (Λυκούργος-Λογοθέτης) 12 Ιουνίου 1866 – 17 Οκτωβρίου 1875 †
Μεθόδιος (Παπαναστασόπουλος) 21 Φεβρουαρίου 1882 – 27 Απριλίου 1903 † από τον Ιανουάριο του 1900 Αρχιεπίσκοπος Σύρου, Τήνου και Άνδρου
Αρχιεπίσκοποι Σύρου, Τήνου και Άνδρου
Αθανάσιος (Λεβεντόπουλος) 10 Ιουλίου 1907 – 16 Μαρτίου 1929 † από το 1922 Μητροπολίτης
Μητροπολίτες Σύρου, Τήνου, Άνδρου, Κέας και Μήλου
Φιλάρετος (Ιωαννίδης) 6 Νοεμβρίου 1930 – 11 Νοεμβρίου 1960 από Σικάγου, παραιτήθηκε για λόγους υγείας
Δωρόθεος Α΄ (Στέκας) 21 Νοεμβρίου 1965 – 14 Αυγούστου 2001 †
Δωρόθεος Β΄ (Πολυκανδριώτης) 15 Δεκεμβρίου 2001 – σήμερα

Η Μητρόπολη σήμερα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το εσωτερικό του καθολικού της μονής Παναγίας Τουρλιανής

Μονές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στην Μητρόπολη λειτουργούν σήμερα οι παρακάτω μονές[28]:

Ανδρικές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. Παναχράντου Άνδρου
  2. Αγ. Νικολάου Άνδρου
  3. Αγ. Μαρίνης Άνδρου
  4. Βρύσεως Σίφνου
  5. Ταξιαρχών Σερίφου
  6. Παναγίας Τουρλιανής Μυκόνου
  7. Αγ. Ιωάννου Ταλάντων Σύρου
  8. Αγ. Γεωργίου του Καπούλη

Γυναικείες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. Κοιμήσεως Θεοτόκου Κεχροβουνίου Τήνου
  2. Ζωοδόχου Πηγής Άνδρου
  3. Αγ. Βαρβάρας Σύρου
  4. Κοιμήσεως Παλαιοκάστρου Μυκόνου
  5. Χρυσοπηγής Σικίνου

Υποσημειώσεις και παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Υποσημειώσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Ο επίσημος τίτλος της Μητροπόλεως από το 1922 είναι «Ιερά Μητρόπολις Σύρου, Τήνου, Άνδρου, Κέας και Μήλου[1]». Εντούτοις συχνά αναφέρεται απλώς ως «Ιερά Μητρόπολις Σύρου[2]». Η ίδια η Μητρόπολη επιτείνει την σύγχυση αυτοαποκαλούμενη στην επίσημη ιστοσελίδα της ως «Ιερά Μητρόπολις Σύρου, Τήνου, Άνδρου, Κέας, Μυκόνου, Μήλου, Σίφνου, Σερίφου, Κιμώλου, Κύθνου, Φολεγάνδρου, Σίκινου[3]», ενώ δημοσιεύει ανακοινώσεις κατά περίπτωση ως «Ιερά Μητρόπολις Σύρου & Σίφνου[4]», «Σύρου & Σερίφου[5]», «Σύρου & Άνδρου[6]», «Σύρου & Μυκόνου[7]», «Σύρου & Μήλου[8]», κοκ.
  2. ↑ δυνάμει του Νόμου Σ΄/10-07-1852[10]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Αριθμός Βεβαίωσης Υπουργείου Παιδείας 150/7.1.2002, ΦΕΚ 3/2002, σελ. 17 (pdf)
  2. ↑ «Ιερά Μητρόπολη Σύρου: Ανακοίνωση λειτουργικών εκδηλώσεων για το Νέο Έτος». Syros Agenda. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2022. 
  3. ↑ «Η Μητρόπολη». Ιερά Μητρόπολις Σύρου. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Δεκεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2022. 
  4. ↑ «Ιερά Μητρόπολις Σύρου & Σίφνου: Πολιτιστικές Εκδηλώσεις – Καλοκαίρι 2018». Σιφναϊκό Φως. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2022. 
  5. ↑ «Ιερά Μητρόπολις Σύρου και Σερίφου, Πανσεριφιακή Ιερά Πανήγυρις (...)». Ιερά Μητρόπολις Σύρου. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2022. 
  6. ↑ «Αναγγελία εκδημίας Πρωτοπρεσβυτέρου Μιχαήλ Ψαριανού». Ιερά Μητρόπολις Σύρου. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Δεκεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2022. 
  7. ↑ «Ιερά Μητρόπολις Σύρου & Μυκόνου, Πρώτη πανήγυρις των τριών νεοφανών οσίων (...)». Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2022. 
  8. ↑ «Ιερά Μητρόπολις Σύρου & Μήλου: Ανακοίνωση χειροτονίας πρεσβυτέρου». Ιερά Μητρόπολις Σύρου. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2022. 
  9. ↑ 9,0 9,1 «Σύντομη ιστορική εκκλησιαστική αναδρομή της Σύρου». Ιερά Μητρόπολις Σύρου. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Δεκεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2022. 
  10. ↑ Εφημερίς της Κυβερνήσεως αριθμ. 25, 10 Ιουλίου 1852 (pdf)
  11. ↑ 11,0 11,1 11,2 Κώδιξ, σελ. 210.
  12. ↑ Laurent 1963, σελ. 537.
  13. ↑ «Παύση του Βενιαμίν από το αξίωμα του Αρχιεπισκόπου Άνδρου». Ακαδημία Αθηνών. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2022. 
  14. ↑ 14,0 14,1 Κώδιξ, σελ. 212.
  15. ↑ Παπαδόπουλος-Κεραμεύς, Αθανάσιος (1963). Ιεροσολυμιτική Βιβλιοθήκη, ήτοι κατάλογος των εν ταις βιβλιοθήκαις του αγιωτάτου αποστολικού τε και καθολικού ορθοδόξου πατριαρχικού θρόνου των Ιεροσολύμων και πάσης Παλαιστίνης αποκειμένων ελληνικών κωδίκων, τόμος τέταρτος (1899) (PDF). Βρυξέλλες: Culture et Civilisation. σελ. 12. Ανακτήθηκε στις 10 Νοεμβρίου 2023. 
  16. ↑ 16,0 16,1 Αποστολόπουλος 1987, σελ. 399.
  17. ↑ Αποστολόπουλος 1987, σελ. 403.
  18. ↑ Σίμος Μιλτ., Συμεωνίδης (2009). Ενέργειες του Αρχιεπισκόπου Άνδρου Κυρίλλου για ανάδειξη της Σύρου σε επισκοπή (PDF). Άνδρος. σελ. 338. 
  19. ↑ 19,0 19,1 Αποστολόπουλος 1987, σελ. 322.
  20. ↑ Αποστολόπουλος 1987, σελ. 146.
  21. ↑ «Η «ευρωπαϊκή πορεία» του Θεοφάνους Μαυρογορδάτου, πρώην μητροπολίτου Παροναξίας (1671-1677)». Ναξιακά: Επετηρίδα της Ομοσπονδίας Ναξιακών συλλογών 3-4: 117. 2013-2014. https://simossymeonidis.gr/wp-content/uploads/2019/07/Naxiaka_tom.3-4_2013-2014.pdf. Ανακτήθηκε στις 30 Οκτωβρίου 2023. 
  22. ↑ Αποστολόπουλος 1987, σελ. 157-158.
  23. ↑ Σάθας, Κ.Ν. Μεσαιωνική Βιβλιοθήκη - Γ΄ Τόμος. σελ. 603. 
  24. ↑ 24,0 24,1 24,2 24,3 24,4 24,5 Κώδιξ, σελ. 215.
  25. ↑ Πασχάλης, Δημήτριος (1924). Διονύσιος Καΐρης ο Α΄ Αρχιεπίσκοπος Άνδρου (1719-1748). Αθήνα: Φοίνικος. 
  26. ↑ Κώδιξ, σελ. 216.
  27. ↑ 27,0 27,1 Κώδιξ, σελ. 217.
  28. ↑ Εκκλησία της Ελλάδος.

Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικές συνδέσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ιερά_Μητρόπολις_Σύρου,_Τήνου,_Άνδρου,_Κέας_και_Μήλου&oldid=10803775"