Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα πετοσφαίρισης ανδρών
Εμφάνιση
Το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα πετοσφαίρισης ανδρών αποτελεί ένα σημαντικό θεσμό σε επίπεδο Ευρώπης για το άθλημα του βόλεϊ. Η πρώτη διοργάνωση διεξήχθη το 1948 στη Ρώμη και νικήτρια αναδείχθηκε η Τσεχοσλοβακία, με νίκη επί της Γαλλίας.[1][2]
Η καλύτερη θέση που έχει καταλάβει η Ελλάδα είναι το χάλκινο Μετάλλιο το 1987 στη Γάνδη.[3]
Μετάλλια και 4η θέση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Έτος | Διοργανώτρια χώρα / πόλη | Τελικός | Αγώνας για τις θέσεις 3–4 | Χώρες | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() |
Σκορ | ![]() |
![]() |
Σκορ | 4η θέση | |||
1948 | ![]() Ρώμη |
![]() |
Όμιλος (3–0) |
![]() |
![]() |
Όμιλος (3–0) |
![]() |
6 |
1950 | ![]() Σόφια |
![]() |
Όμιλος (3–0) |
![]() |
![]() |
Όμιλος (3–2) |
![]() |
6 |
1951 | ![]() Παρίσι |
![]() |
Όμιλος (3–0) |
![]() |
![]() |
Όμιλος (0–3) |
![]() |
10 |
1955 | ![]() Βουκουρέστι |
![]() |
Όμιλος (3–1) |
![]() |
![]() |
Όμιλος (3–2) |
![]() |
14 |
1958 | ![]() Πράγα |
![]() |
Όμιλος (3–1) |
![]() |
![]() |
Όμιλος (3–2) |
![]() |
20 |
1963 | ![]() Κλουζ-Ναπόκα, Τίργκου Μούρες |
![]() |
Όμιλος (3–0) |
![]() |
![]() |
Όμιλος (3–2) |
![]() |
17 |
1967 | ![]() Κωνσταντινούπολη, Άγκυρα, Άδανα, Σμύρνη |
![]() |
Όμιλος (3–2) |
![]() |
![]() |
Όμιλος (1–3) |
![]() |
20 |
1971 | ![]() Ίμολα, Μιλάνο, Μόντενα, Τορίνο |
![]() |
Όμιλος (0–3) |
![]() |
![]() |
Όμιλος (3–0) |
![]() |
22 |
1975 | ![]() Βελιγράδι, Κράλιεβο, Σκόπια, Σουμπότιτσα |
![]() |
Όμιλος (3–0) |
![]() |
![]() |
Όμιλος (3–2) |
![]() |
12 |
1977 | ![]() Ελσίνκι, Όουλου, Τάμπερε, Τούρκου |
![]() |
3–1 | ![]() |
![]() |
3–0 | ![]() |
12 |
1979 | ![]() Παρίσι, Νανσί, Νάντη, Σαιν-Κεντέν, Τουλούζη |
![]() |
Όμιλος (3–0) |
![]() |
![]() |
Όμιλος (3–0) |
![]() |
12 |
1981 | ![]() Μπουργκάς, Πάζαρτζικ, Βάρνα |
![]() |
Όμιλος (3–0) |
![]() |
![]() |
Όμιλος (3–1) |
![]() |
12 |
1983 | ![]() Ανατολικό Βερολίνο, Έρφουρτ, Σουλ |
![]() |
Όμιλος (3–1) |
![]() |
![]() |
Όμιλος (2–3) |
![]() |
12 |
1985 | ![]() |
![]() |
Όμιλος (3–0) |
![]() |
![]() |
Όμιλος (3–1) |
![]() |
12 |
1987 | ![]() Γάνδη, Γκενκ, Άουντερχεμ |
![]() |
3–1 | ![]() |
![]() |
3–2 | ![]() |
12 |
1989 | ![]() Στοκχόλμη, Ερεμπρού |
![]() |
3–1 | ![]() |
![]() |
3–0 | ![]() |
12 |
1991 | ![]() Βερολίνο, Αμβούργο, Καρλσρούη |
![]() |
3–0 | ![]() |
![]() |
3–0 | ![]() |
12 |
1993 | ![]() Όουλου, Τούρκου |
![]() |
3–2 | ![]() |
![]() |
3–1 | ![]() |
12 |
1995 | ![]() Πειραιάς, Πάτρα |
![]() |
3–2 | ![]() |
![]() |
3–0 | ![]() |
12 |
1997 | ![]() Αϊντχόφεν, Ντεν Μπος |
![]() |
3–1 | ![]() |
![]() |
3–1 | ![]() |
12 |
1999 | ![]() Βιέννη, Βίνερ Νόιστατ |
![]() |
3–1 | ![]() |
![]() |
3–0 | ![]() |
8 |
2001 | ![]() Οστράβα |
![]() |
3–0 | ![]() |
![]() |
3–2 | ![]() |
12 |
2003 | ![]() Βερολίνο, Καρλσρούη, Λειψία |
![]() |
3–2 | ![]() |
![]() |
3–1 | ![]() |
12 |
2005 | ![]() ![]() |
![]() |
3–2 | ![]() |
![]() |
3–0 | ![]() |
12 |
2007 | ![]() Μόσχα, Αγία Πετρούπολη |
![]() |
3–2 | ![]() |
![]() |
3–1 | ![]() |
16 |
2009 | ![]() Κωνσταντινούπολη, Σμύρνη |
![]() |
3–1 | ![]() |
![]() |
3–0 | ![]() |
16 |
2011 | ![]() ![]() |
![]() |
3–1 | ![]() |
![]() |
3–10 | ![]() |
16 |
2013 | ![]() ![]() |
![]() |
3–1 | ![]() |
![]() |
3–0 | ![]() |
16 |
2015 | ![]() ![]() |
![]() |
3–0 | ![]() |
![]() |
3–1 | ![]() |
16 |
2017 | ![]() Κρακοβία, Γκντανσκ, Κατοβίτσε, Στετίνο, Βαρσοβία |
![]() |
3–2 | ![]() |
![]() |
3–2 | ![]() |
16 |
2019 | ![]() ![]() ![]() ![]() |
![]() |
3–1 | ![]() |
![]() |
3–0 | ![]() |
24 |
2021 | ![]() ![]() ![]() ![]() |
![]() |
3–2 [5] | ![]() |
![]() |
3–0 [5] | ![]() |
24 |
2023 | ![]() ![]() ![]() ![]() |
![]() |
3–0 [6] | ![]() |
![]() |
3–2 [6] | ![]() |
24 |
Πίνακας μεταλλίων
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Kυρίαρχη είναι η Σοβιετική Ένωση με 12 τίτλους και ακολουθεί η Ιταλία με επτά.
Θέση | Χώρα | Χρυσά | Αργυρά | Χάλκινα | Σύνολο |
---|---|---|---|---|---|
1 | ![]() |
12 | 0 | 2 | 14 |
2 | ![]() |
7 | 5 | 3 | 15 |
3 | ![]() |
3 | 4 | 0 | 7 |
4 | ![]() |
2 | 5 | 4 | 11 |
5 | ![]() |
2 | 3 | 3 | 8 |
6 | ![]() |
2 | 0 | 3 | 5 |
7 | ![]() |
1 | 4 | 2 | 7 |
8 | ![]() |
1 | 2 | 2 | 5 |
![]() |
1 | 2 | 2 | 5 | |
10 | ![]() |
1 | 1 | 3 | 5 |
11 | ![]() |
1 | 0 | 0 | 1 |
12 | ![]() |
0 | 3 | 1 | 4 |
13 | ![]() |
0 | 1 | 4 | 5 |
14 | ![]() |
0 | 1 | 1 | 2 |
15 | ![]() |
0 | 1 | 0 | 1 |
![]() |
0 | 1 | 0 | 1 | |
17 | ![]() |
0 | 0 | 2 | 2 |
18 | ![]() |
0 | 0 | 1 | 1 |
Σύνολο (18 χώρες) | 33 | 33 | 33 | 99 |
- 1948 – 1977: Δεν απονεμήθηκε
- 1979 –
Βλάντιμιρ Κόντρα
- 1983 –
Φράνκο Μπερτολι
- 1985 –
Βιτσεσλάβ Ζάιτσεφ
- 1987 –
Φιλίπ Μλάν
- 1989 –
Μπενγκτ Γκούσταφσον
- 1991 –
Ντμίτρι Φόμιν
- 1993 –
Αντρέα Τζάνι
- 1995 –
Λορέντζο Μπερνάρντι
- 1997 –
Χίντο Γκέρτσεν
- 1999 –
Αντρέα Τζάνι
- 2001 –
Ιβάν Μίλκοβιτς
- 2003 –
Αντρέα Σαρτορέτι
- 2005 –
Αλμπέρτο Τσιζόλα
- 2007 –
Συμεών Πολτάβσκι
- 2009 –
Πιότρ Γκρούσκα
- 2011 –
Ιβάν Μίλκοβιτς
- 2013 –
Ντμίτρι Μουσέρσκι
- 2015 –
Αντονίν Ρουζιέ
- 2017 –
Μαξίμ Μιχαήλοφ
- 2019 –
Ούρος Κοβάτσεβιτς
- 2021 –
Σιμόνε Τζανέλι
- 2023 –
Γουιλφρέδο Λεόν
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1ο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ανδρών www-old.cev.eu
- ↑ Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ανδρών - Ιστορία eurovolley.cev.eu Αρχειοθετήθηκε 2023-03-15 στο Wayback Machine.
- ↑ Το θαύμα της Γάνδης www.volleyplanet.gr Αρχειοθετήθηκε 2020-12-02 στο Wayback Machine.
- ↑ Διοργανώτριες πόλεις του πρωταθλήματος 2021 eurovolley.cev.eu Αρχειοθετήθηκε 2023-02-01 στο Wayback Machine.
- ↑ 5,0 5,1 Η Ιταλία σε 5 σετ πήρε τον 7ο τίτλο τηςeurovolley.cev.eu Αρχειοθετήθηκε 2023-08-15 στο Wayback Machine.
- ↑ 6,0 6,1 Η Πολωνία επέστρεψε στην κορυφή της Ευρώπηςeurovolley.cev.eu Αρχειοθετήθηκε 2023-09-18 στο Wayback Machine.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι - Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- CEV - Επίσημος ιστότοπος www.cev.eu
- Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα Πετοσφαίρισης Ανδρών www-old.cev.eu
- «Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Πετοσφαίρισης Ανδρών 1948 - 2009». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Δεκεμβρίου 2007. sports123.com
- Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα Πετοσφαίρισης Αμδρών - Γυναικών / Πλήρη αποτελέσματα www.todor66.com
- Θα έχουμε πάντα τη Γάνδη... www.onsports.gr Αρχειοθετήθηκε 2022-04-25 στο Wayback Machine.
- Γάνδη, 4 Οκτωβρίου 1987: Το χρονικό του "χάλκινου" θριάμβου www.volleyball.gr Αρχειοθετήθηκε 2022-12-07 στο Wayback Machine.