Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου Κ-21
Το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου Ελπίδων είναι μια ποδοσφαιρική διοργάνωση της UEFA που διοργανώνεται κάθε δύο χρόνια.
Με τη σημερινή της μορφή, η διοργάνωση χρονολογείται από το 1978. Πριν από αυτήν υπήρχε το Κύπελλο Θριάμβου για τους ποδοσφαιριστές ηλικίας κάτω των 23 ετών (Κ-23), το οποίο διεξαγόταν από το 1967 ως το 1970. Το όριο ηλικίας μειώθηκε στα 21 (Κ-21) για το πρωτάθλημα του 1978 και έκτοτε παραμένει το ίδιο.
Από το 1992, η διοργάνωση λειτουργεί επίσης και ως προκριματικά της UEFA για τους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Σε διεθνές επίπεδο, η FIFA δε διοργανώνει Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ελπίδων στην ηλικία κάτω των 21 ετών. Αντί αυτού, η Διεθνής Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία διοργανώνει κάθε δύο χρόνια Παγκόσμιο Πρωτάθλημα κάτω των 20 ετών.
2013
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στη διοργάνωση του 2013 τον τίτλο κατέκτησε για 4η φορά η Ισπανία. Στον τελικό που διεξήχθη στο Ισραήλ, στις 18 Ιουνίου, κέρδισε την Ιταλία με 4–2 και αναδείχθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης.[1]
2015
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στην επόμενη διοργάνωση, το 2015, η Σουηδία αναδείχθηκε πρωταθλήτρια κερδίζοντας την Πορτογαλία στα πέναλτι.[2]
2017
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Γερμανία κατέκτησε τον τίτλο για δεύτερη φορά επικρατώντας με 1–0 της Ισπανίας το 2017 στον τελικό που έγινε στις 30 Ιουνίου[3], στην οποία διοργάνωση υπήρξε και αύξηση των ομάδων στα τελικά από 8 σε 12.
2019
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο τελικός του 2019 ήταν αγώνας επανάληψη του προηγούμενου τελικού, όπου αυτήν τη φορά η Ισπανία κατέκτησε τον τίτλο επικρατώντας εύκολα με 2–1 της Γερμανίας, ισοφαρίζοντας έτσι το ρεκόρ των 5 κατακτήσεων της Ιταλίας, και τη Γερμανία να αποτυγχάνει να υπερασπιστεί τον τίτλο της.[4]
2021
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στον τελικό του 2021, στην οποία διοργάνωση υπήρξε και αύξηση των ομάδων στα τελικά από 12 σε 16, οι φιναλίστ ήταν η Γερμανία και η Πορτογαλία, με τη Γερμανία να νικάει 1–0, με ένα τέρμα στο 49ο λεπτό, φτάνοντας έτσι αισίως στις 3 κατακτήσεις συνολικά, που τη φέρνουν μόνη τρίτη σε κατακτήσεις, ξεπερνώντας τις Αγγλία, Ολλανδία και ΕΣΣΔ (2 κατακτήσεις), και με τον νυν προπονητή της, Στέφαν Κουντζ, να έχει κάνει 2/3 νίκες στους τρεις τελευταίους τελικούς της διοργάνωσης.[5]
Νικητές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Κύπελλο Θριάμβου (Κ-23)
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο αντίπαλος επιλεγόταν τυχαία και γρήγορα η μορφή αυτή της διοργάνωσης αντικαταστάθηκε από άλλη, εναρμονισμένη με τους κανόνες του ποδοσφαίρου.
Ημερομηνία | Νικητές | Ηττημένοι | Τόπος διεξαγωγής τελικού | |
Ιούνιος 1967 | ![]() |
![]() |
Στάρα Ζαγόρα, Βουλγαρία | |
Σεπτέμβριος 1967 | ![]() |
![]() |
Μπουργκάς, Βουλγαρία | |
Νοέμβριος 1967 | ![]() |
![]() |
Πλέβεν, Βουλγαρία | |
Απρίλιος 1968 | ![]() |
![]() |
Σόφια, Βουλγαρία | |
Οκτώβριος 1968 | ![]() |
![]() |
Ρούσε, Βουλγαρία | |
Ιούνιος 1969 | ![]() |
![]() |
Νόβι Σαντ, Γιουγκοσλαβία | |
Νοέμβριος 1969 | ![]() |
![]() |
Ζρενιάνιν, Γιουγκοσλαβία | |
Μάρτιος 1970 | ![]() |
![]() |
Αθήνα, Ελλάδα |
Πρωταθλητές Κ-23
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Έγιναν 3 τέτοια πρωταθλήματα.
Παρατίθενται κατά σειρά η διοργάνωση, η νικήτρια χώρα και η φιναλίστ.
1970–1972 | ![]() |
![]() |
|
1972–1974 | ![]() |
![]() |
|
1974–1976 | ![]() |
![]() |
Πρωταθλητές Κ-21 και φιναλίστ [6]
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Διοργάνωση | Νικητές | Σκορ | Φιναλίστ | Διοργανωτές |
---|---|---|---|---|
1978 | ![]() |
1–0 / 4–4 5–4 (Συνολικά) |
![]() |
|
1980 | ![]() |
0–0 / 1–0 1–0 (Συνολικά) |
![]() |
|
1982 | ![]() |
3–1 / 2–3 5–4 (Συνολικά) |
![]() |
|
1984 | ![]() |
1–0 / 2–0 3–0 (Συνολικά) |
![]() |
|
1986 | ![]() |
1–2 / 2–1 3–3 (Συνολικά) (3–0 πέναλτι) |
![]() |
|
1988 | ![]() |
0–0 / 3–0 3–0 (Συνολικά) |
![]() |
|
1990 | ![]() |
4–2 / 3–1 7–3 (Συνολικά) |
![]() |
|
1992 | ![]() |
2–0 / 0–1 2–1 (Συνολικά) |
![]() |
|
1994 | ![]() |
1–0 (παράταση) |
![]() |
![]() |
1996 | ![]() |
1–1 (4–2 πέναλτι) |
![]() |
|
1998 | ![]() |
1–0 | ![]() |
|
2000 | ![]() |
2–1 | ![]() |
|
2002 | ![]() |
0–0 (3–1 πέναλτι) |
![]() |
|
2004 | ![]() |
3–0 | ![]() |
|
2006 | ![]() |
3–0 | ![]() |
|
2007 | ![]() |
4–1 | ![]() |
|
2009 | ![]() |
4–0 | ![]() |
![]() |
2011 | ![]() |
2–0 | ![]() |
![]() |
2013 | ![]() |
4–2 | ![]() |
![]() |
2015 | ![]() |
0–0 (4–3 πέναλτι) |
![]() |
![]() |
2017 | ![]() |
1–0 | ![]() |
![]() |
2019 | ![]() |
2–1 | ![]() |
![]() |
2021 | ![]() |
1–0 | ![]() |
![]() ![]() |
2023 | ![]() |
1–0 | ![]() |
![]() ![]() |
2025 | ![]() |
Πρωτάθλημα Κ-21 - Νικητές ανά χώρα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ισπανία - 5
Ιταλία - 5
Γερμανία - 3
Αγγλία - 3
Ολλανδία - 2
Σοβιετική Ένωση - 2
Γαλλία - 1
Σουηδία - 1
Γιουγκοσλαβία - 1
Τσεχία - 1
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου
- Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου Κ-19
- Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου Κ-17
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation (RSSSF) Πλήρης καταγραφή των διοργανώσεων, συμπεριλαμβανομένων και των πρωταθλημάτων Κ-23.
- Το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ελπίδων της UEFA στο UEFA.com
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Report». UEFA (στα Αγγλικά). 18 Ιουνίου 2013. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2013.
- ↑ «2015 Under-21 EURO: Spot-on Sweden make history». UEFA.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2021.
- ↑ «2017 Under-21 EURO: Germany claim second title». UEFA.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2021.
- ↑ «2019 Under-21 EURO: Spain become five-time champions». UEFA.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2021.
- ↑ «Highlights, report: Germany beat Portugal for third U21 EURO title». UEFA.com (στα Αγγλικά). 6 Ιουνίου 2021. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουνίου 2021.
- ↑ «UEFA European Under-21 Championship: full history». UEFA (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2021.