Ζεϊνιφελέκ Χανιμεφέντι
| Ζεϊνιφελέκ Χανιμεφέντι | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | زین فلك خانم (Οθωμανικά Τουρκικά) |
| Γέννηση | 1824 (περίπου) Βόρειος Καύκασος |
| Θάνατος | 1842 Κωνσταντινούπολη |
| Αιτία θανάτου | φυματίωση |
| Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
| Τόπος ταφής | Τέμενος Φατίχ και d:Q55698673 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Οθωμανική Αυτοκρατορία |
| Θρησκεία | Σουνιτισμός |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | οθωμανικά Τουρκικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αριστοκράτης |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Αμπντούλ Μετζίτ Α΄ |
| Τέκνα | Μπεχιγιέ Σουλτάνα |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Βαλιντέ Σουλτάνα |
Η Ζεϊνιφελέκ Χανιμεφέντι (Οθ. Τούρκικα:زین فلک خانم) (Τούρκικα: Zeynifelek Hanımefendi, 1824 - 1842) ήταν η πέμπτη σύζυγος του σουλτάνου Αμπντούλ Μετζίτ Α΄ της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.[1]
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε to 1824 στο Βόρειο Καύκασο, και ήταν κόρη του Ασλάν Κλιτς και της Σάσα Χανίμ Λου.[2] Είχε δύο αδέλφια την Ιχβάν Χανίμ και τον Οσμάν Μπέη.[3]
Η Ζεϊνιφελέκ ήταν ένα από τα κορίτσια που αγάπησε η Βαλιντέ Σουλτάν και επιλέγει ως υποψήφια νύφη. Για το λόγο αυτό, της έδωσε σωστή εκπαίδευση και την έκανε να μάθει ζωγραφική.[3] Είχε μεταφερθεί στην Κωνσταντινούπολη σε νεαρή ηλικία, όπου ο πατέρας της την εμπιστεύτηκε στο αυτοκρατορικό χαρέμι μαζί με την αδερφή της Ιχβάν, και της ξαδέρφες της,[4] Εσμαχάν Ικλάλ Λου και την Αρφά Γκεριγιαλφέρ Κλιτς.[5][6] Το όνομά της σύμφωνα με το έθιμο του οθωμανικής αυλής άλλαξε σε Ζεϊνιφελέκ.
Το 1839 παντρεύτηκε τον Αμπντούλ Μετζίτ. Της δόθηκε ο τίτλος της "Δεύτερης Τυχερής". Στις 22 Φεβρουαρίου 1841, γέννησε το μοναδικό της παιδί, μια κόρη, Μπεχιγιέ Σουλτάν στο Παλιό Παλάτι Μπεσίκτας.[7]
Πέθανε από φυματίωση το 1842,[8] και είναι θαμμένη στο Μαυσωλείο Νακσιντίλ Σουλτάν, στο Φατίχ Τζαμί της Κωνσταντινούπολης.[3][9][10]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ The Rise of the Turks and the Ottoman Empire Αρχειοθετήθηκε 2012-06-28 στο Wayback Machine. Retrieved on 2007-09-16
- ↑ Açba 2007, σελ. 48.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Açba 2007, σελ. 49.
- ↑ Açba 2007, σελ. 48-9.
- ↑ Açba 2007, σελ. 48 n. 19.
- ↑ Açba 2007, σελ. 48 n. 18.
- ↑ Uluçay 2011, σελ. 220.
- ↑ White 1846, σελ. 10-11.
- ↑ White 1846, σελ. 10.
- ↑ White 1846, σελ. 11.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Peirce, Leslie P., The Imperial Harem: Women and Sovereignty in the Ottoman Empire, Oxford University Press, 1993, ISBN 0-19-508677-5 (paperback)
- Yavuz Bahadıroğlu, Resimli Osmanlı Tarihi, Nesil Yayınları (Ottoman History with Illustrations, Nesil Publications), 15th Ed., 2009, ISBN 978-975-269-299-2 (Hardcover)
- Uluçay, M. Çağatay (2011). Padişahların kadınları ve kızları. Ötüken. ISBN 978-9-754-37840-5.
- Açba, Harun (2007). Kadın efendiler: 1839-1924. Profil. ISBN 978-9-759-96109-1.
- Sakaoğlu, Necdet (2008). Bu Mülkün Kadın Sultanları: Vâlide Sultanlar, Hâtunlar, Hasekiler, Kandınefendiler, Sultanefendiler. Oğlak Yayıncılık. ISBN 978-6-051-71079-2.
- Charles White (1846). Three years in Constantinople; or, Domestic manners of the Turks in 1844. London, H. Colburn.