Ναλανιντίλ Χανιμεφέντι
| Ναλανιντίλ Χανιμεφέντι | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | نالان دل خانم (Οθωμανικά Τουρκικά) |
| Γέννηση | 1823 Ανάπα |
| Θάνατος | 23 Οκτωβρίου 1865 Παλάτι Φεριγιέ |
| Αιτία θανάτου | φυματίωση |
| Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
| Τόπος ταφής | Γενί Τζαμί |
| Χώρα πολιτογράφησης | Οθωμανική Αυτοκρατορία |
| Θρησκεία | Σουνιτισμός |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | οθωμανικά Τουρκικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Αμπντούλ Μετζίτ Α΄ |
| Τέκνα | Σενιχά Σουλτάν |
Η Ναλανιντίλ Χανιμεφέντι (Οθ. Τούρκικα:نالان دل خانم) (Τούρκικα: Nalandil Hanımefendi, 1829 - 1865) ήταν η δέκατη τέταρτη σύζυγος του σουλτάνου Αμπντούλ Μετζίτ Α΄ της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.[1]
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε το 1829 στην Ανάπα, και ήταν κόρη του Νατίκχου Τσιπακουέ Μπέη.[2] Είχε μια αδελφή την Τερμπιγιέ Χανιμεφέντι.[3]
Μεταφέρθηκε σε νεαρή ηλικία στην Κωνσταντινούπολη, όπου ο πατέρας της την εμπιστεύτηκε στο αυτοκρατορικό χαρέμι. Σύμφωνα με το έθιμο της οθωμανικής αυλής το όνομά της, άλλαξε σε Ναλανιντίλ.[2]
Το 1851 παντρεύτηκε τον Αμπντούλ Μετζίτ Α΄. Της δόθηκε ο τίτλος "Τέταρτη Τυχερή", στις 7 Δεκεμβρίου 1851, αφού γέννησε το πρώτο της παιδί, μια κόρη, τη Σενιχά Σουλτάν στο Παλιό Παλάτι Τσιραγάν.[4][5] Προς το τέλος του 1852 ονομάστηκε "Τρίτη Τυχερή" και το 1853 σε "Δεύτερη Τυχερή". Στις 20 Μαρτίου 1853, γέννησε το δεύτερο παιδί της, έναν γιο, τον Ηγεμόνας Μεχμέτ Αμπντουσαμέντ.[6] Το 1854, της δόθηκε ο τίτλος "Πρώτη Τυχερή".[6] Στις 2 Μαρτίου 1855, γέννησε το τρίτο της παιδί, μια κόρη, την Σεχιμέ Σουλτάν στο Παλιό Παλάτι Μπεηλέρμπεη.[7]
Μετά το θάνατο του Αμπντούλ Μετζίτ το 1861, η Ναλανιντίλ εγκαταστάθηκε στο Παλάτι Φεριγιέ. Πέθανε το 1865,[8] και είναι θαμμένη στο Νέο Μαυσωλείο Κυριών, Γενί Τζαμί της Κωνσταντινούπολης.[6]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ The Rise of the Turks and the Ottoman Empire Αρχειοθετήθηκε 2012-06-28 στο Wayback Machine. Retrieved on 2007-09-16
- ↑ 2,0 2,1 Açba 2007, σελ. 66.
- ↑ Açba 2007, σελ. 67 n. 30.
- ↑ Uluçay 2011, σελ. 227.
- ↑ Açba 2007, σελ. 67.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 Uluçay 2011, σελ. 212.
- ↑ Uluçay 2011, σελ. 229.
- ↑ Süreyya, Mehmed (1996). Sicill-i Osmanî — Volume 1. σελ. 31.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Peirce, Leslie P., The Imperial Harem: Women and Sovereignty in the Ottoman Empire, Oxford University Press, 1993, ISBN 0-19-508677-5 (paperback)
- Yavuz Bahadıroğlu, Resimli Osmanlı Tarihi, Nesil Yayınları (Ottoman History with Illustrations, Nesil Publications), 15th Ed., 2009, ISBN 978-975-269-299-2 (Hardcover)
- Uluçay, M. Çağatay (2011). Padişahların kadınları ve kızları. Ötüken. ISBN 978-9-754-37840-5.
- Açba, Harun (2007). Kadın efendiler: 1839-1924. Profil. ISBN 978-9-759-96109-1.
- Sakaoğlu, Necdet (2008). Bu Mülkün Kadın Sultanları: Vâlide Sultanlar, Hâtunlar, Hasekiler, Kandınefendiler, Sultanefendiler. Oğlak Yayıncılık. ISBN 978-6-051-71079-2.