Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ιάκωβος της Αραγωνίας (μοναχός)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ιάκωβος της Αραγωνίας (μοναχός)
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση29  Σεπτεμβρίου 1296
Θάνατος1334
Δήμος της Ταρραγόνα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμοναχός
Knight of the Order of Montesa
Οικογένεια
ΓονείςΙάκωβος Β΄ της Αραγωνίας και Λευκή του Ανζού
ΑδέλφιαRaimondo Berengario d'Aragona
Αλφόνσος Δ΄ της Αραγωνίας
Μαρία της Αραγωνίας, κυρία του Καμέρος
Πέτρος της Ριβαγόθα
Ισαβέλλα της Αραγωνίας, βασίλισσα της Γερμανίας
Βιολάντε της Αραγωνίας
Κωνσταντία της Αραγωνίας
Blanca d'Aragó

Ο Ιάκωβος της Αραγωνίας, (Ισπανική γλώσσα : Jaime, 29 Σεπτεμβρίου 1296 - Ιούλιος 1334) από τον Οίκο της Βαρκελώνης ήταν διάδοχος στο Βασίλειο της Αραγωνίας αλλά προτίμησε να ακυρώσει τον γάμο του και να γίνει μοναχός.[1] Ήταν ο πρωτότοκος γιος τού Ιακώβου Β΄ της Αραγωνίας και της Λευκής των Καπετιδών-Ανζού κόρης τού Καρόλου Β΄ της Νάπολης και δεύτερης από τις τέσσερις συζύγους του πατέρα του. Όταν η Λευκή ήταν έγκυος την άνοιξη του 1296 ο πατέρας του έστειλε και έφεραν έναν αξιόλογο ιατρό από το Παρίσι ο οποίος βοήθησε τη Λευκή στη γέννηση τού Ιακώβου. Ο ίδιος ο βασιλιάς επέβλεπε την υγεία τού διαδόχου, τού όρισε ιατρούς και τους ζητούσε αναφορές. Ακόμη και ο αρχιθαλαμηπόλος τού διαδόχου ήταν ιατρός. Όρισε τον Ιάκωβο ως γενικό πληρεξούσιο (procurator general) με τη δικαιοδοσία να χειρίζεται δικαστικές υποθέσεις στο όνομα τού βασιλιά. Το 1313 ο Ιάκωβος είχε σοβαρό πυρετό, αλλά το ξεπέρασε.[1] Η συμφωνία τού αρραβώνα του με την Ελεονώρα από τον Καστιλιανό Οίκο της Ιβρέα έγινε το 1308 στο Μονρεάλ δε Αρίθα. Η συμφωνία ήταν μεγάλης σπουδαιότητας, καθώς η ενός έτους Ελεονώρα ήταν το πρώτο τέκνο τού Φερδινάνδου Δ΄ της Καστίλης.

Το 1312 η Ελεονώρα ήλθε στην Αραγωνία για να μεγαλώσει ως μελλοντική βασίλισσα. Όμως ο Ιάκωβος ήταν εξαιρετικά απροσδόκητος, την άνοιξη τού 1318, στα 22 έτη του, ανακοίνωσε στον πατέρα του ότι επιθυμούσε τη διακοπή τού αρραβώνα και την παραίτησή του από τη διαδοχή, ώστε να γίνει μοναχός, αν και δεν είχε δείξει ως τότε ενδιαφέρον για μία τέτοια ζωή.[1][2][3] Ο εξοργισμένος πατέρας του προσπάθησε να τον αποτρέψει, αλλά χωρίς επιτυχία. Το καλοκαίρι ασθένησε από αποστήματα και πέρασε έτσι ασθενής το φθινόπωρο και το χειμώνα, αυτό το είχε ως πρόφαση για να μην επισκεφθεί τον πατέρα του, πράγμα που χειροτέρεψε τη σχέση τους.[1] Οι διαδικασίες για την τελετή προχωρούσαν, παρά την αντίθεσή του, ο γάμος εορτάστηκε το 1319 στη Γανδέσα όμως ο Ιάκωβος αρνιόταν να τον ολοκληρώσει, ήταν 23 ετών και η σύζυγός του 12.[2] Τελικά ο βασιλιάς ενέδωσε στο αίτημα τού γιου του.[1] Σε μία συνέλευση των ευγενών στη μονή τού Αγ. Φραγκίσκου στην Ταρραγόνα στις 22 Δεκεμβρίου ο γάμος ακυρώθηκε, καθώς δεν είχε ολοκληρωθεί. Ο Ιάκωβος εισήλθε στο Τάγμα τού Αγ. Ιωάννη της Ιερουσαλήμ, αργότερα το άφησε για το τοπικό Τάγμα της Μοντέσα.[3][4] Ο Ιάκωβος ήταν ασταθής και ακόλαστος και αυτό χειροτέρευε τις σχέσεις του με τον πατέρα του και ενόχλησε έντονα τον βασιλιά.[1] Το 1327 απεβίωσε ο βασιλιάς και τον διαδέχθηκε ο δευτερότοκος γιος του Αλφόνσος Δ΄ της Αραγωνίας, ο οποίος, πρόσφατα χήρος, νυμφεύτηκε την Ελεονώρα το 1329. Ο Ιάκωβος απεβίωσε το 1334 σε ηλικία 38 ετών.[1][4]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 McVaugh, Michael R. (2002). Medicine Before the Plague: Practitioners and Their Patients in the Crown of Aragon, 1285–1345. Cambridge University Press. σσ. 20, 21, 26
  2. 2,0 2,1 Sturcken, H.T. (1979). "The unconsummated marriage of Jaime of Aragon and Leonor of Castile (October 1319)". Journal of Medieval History. Cambridge University Press. 5 (3): 185–201
  3. 3,0 3,1 Studia hispanica in honorem R. Lapesa. Cátedra-Seminario Menéndez Pidal. 1972. σ. 559
  4. 4,0 4,1 Grierson, Philip; Travaini, Lucia (1998). Medieval European Coinage: Italy (III) South Italy, Sicily, Sardinia. Cambridge University Press. σ. 294
  • McVaugh, Michael R. (2002). Medicine Before the Plague: Practitioners and Their Patients in the Crown of Aragon, 1285–1345. Cambridge University Press. pp. 20, 21, 26. ISBN 0521524547.
  • Sturcken, H.T. (1979). "The unconsummated marriage of Jaime of Aragon and Leonor of Castile (October 1319)". Journal of Medieval History. Cambridge University Press. 5 (3): 185–201.