Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ιερά Μητρόπολις Καισαρείας (Καππαδοκίας)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Εκκλησία της Παναγίας στην Καισάρεια

Η Ιερά Μητρόπολις Καισαρείας ήταν μια επαρχία (Μητρόπολη) του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Η επισκοπή υπήρχε από το 325 έως το 1922 με έδρα της την Καισάρεια της Καππαδοκίας. Ο τίτλος του Μητροπολίτη Καισαρείας, υπερτίμου και εξάρχου πάσης Ανατολής υπάρχει[1] από το 1934[2].

Ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Καισάρεια κατοικήθηκε από την 4η χιλιετία π.Χ. Η πόλη ονομαζόταν αρχικά Μάζακα και μετά το 150 π.Χ.Ευσέβεια. Μετά το 17 μ.Χ., οπότε κατακτήθηκε από την Ρώμη, έλαβε το όνομα Καισάρεια. Η πόλη έγινε Μητρόπολη το 325, αρχικά έχοντας τιμητική υπεροχή έναντι των άλλων επισκοπών της περιοχής (Νικομηδείας, Γαγγρών, Αγκύρας, Αμασείας, Νεοκαισαρείας και Σεβαστείας). Μετά την Δ΄ Οικουμενική Σύνοδο του 451, όλες οι επισκοπές τέθηκαν υπό το Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως[1].

Η Μητρόπολη είχε 5 επισκοπές τον 7ο αιώνα, 12 τον 10ο αιώνα και 8 τον 12ο αιώνα. Μετά την κατάκτηση της περιοχής από τους Σελτζούκους, ο αριθμός τους σταδιακά μειώθηκε και τον 14ο αιώνα δεν έμεινε ούτε μία. Η Μητρόπολη περιελάμβανε τις πόλεις Μουταλάσκη, Νεάπολη, Προκόπιο, Υοσγάτη, Μωκισσό, Κιρκισό, Ζήλα, Ευχάνεια, Ασκληπιείο[2].

Μετά την ήττα της Ελλάδας στον Ελληνοτουρκικό πόλεμο και την ανταλλαγή πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας το 1923, δεν έμεινε καθόλου Ορθόδοξος πληθυσμός στα εδάφη της Μητρόπολης[2].

Επισκοπικός κατάλογος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Μέγας Βασίλειος, Αρχιεπίσκοπος Καισαρείας (370-379)
Πιστοποιητικό βάπτισης, 1892
Όνομα Έτη Σχόλια
Πριμιανός ή Λογγίνος θρυλείται
Θεόκριτος β΄ μισό 2ου αιώνα
Αλέξανδρος 170 – 211
Φιρμιλιανός 230 ~ 268
Λεόντιος Α΄ ~ 285[3]
Αγρικόλαος (;) 314 σε κάποιους καταλόγους αναφέρεται ως επίσκοπος Καισαρείας της Καππαδοκίας, σε άλλους της Παλαιστίνης[4]
Ευσέβιος Α΄ 315 – 320
Λεόντιος Β΄ 4ος αιώνας συμμετείχε στην Πρώτη Σύνοδο της Νίκαιας το 325[3]
Ευσέβιος Β΄ ~ 335
Διάνιος ~ 336
Ευσέβιος Γ΄ ~ 340
Ευλάλιος
Ερμογένης – 341
Διάνιος Β΄ 341 – 362
Ευσέβιος Δ΄ 362 – 370
Βασίλειος 370 – 379
Ηρακλείδης 379 – 380
Ελλάδιος ή Παλλάδιος[5] 380 – 396
Φαρέτριος 396 – 404
Αρχέλαος 404 – 431
Φίρμος 431 – 438
Θαλάσσιος Α΄ 438 – 452 συμμετείχε στη Δ΄ Οικουμενική Σύνοδο[6]
Αλύπιος ~ 458[7]
Θαλάσσιος Β΄ ~ 469
Αλύπιος ~ 513
Αρέθας Α΄ ~ 518
Ηλίας ~ 530
Σωτήριος πριν το 535 – μετά το 536
Θεόδωρος 538 – 550 Μονοφυσίτης
Αρέθας Β΄ ~ 550
Σωτήριχος ~ 553
Θεόκριτος ~ 560
Ανδρέας τέλη 6ου – αρχές 7ου αι.[8]
Φιλαλήθης ~ 681
Κυριακός ~ 691
Αγάπιος πριν το 787 – μετά το 792
Νικόλαος ~ 806
Θωμάς ~ 812
Ιωάννης πρώτο μισό 9ου αιώνα[9]
Ευσχήμων Α΄ πριν το 857 – μετά το 859
Ευθύμιος ~ 865 – ;
Παύλος ~ 867
Προκόπιος ~ 879
Θεοφάνης Α΄ ~ 886
Ευσχήμων Β΄ ~ 889
Αρέθας Γ΄ 903 ~ 939
Βασίλειος Β΄ πριν το 912 – μετά το 918
Θεοφάνης Β΄ πριν το 928 – μετά το 933
Βασίλειος Γ΄ ~ 933 – ;
Αρέθας Δ΄ ~ 945
Ευσέβιος Ε΄ ~ 950
Βασίλειος Δ΄ 950 – μετά το 980
Στέφανος πριν τον Μάρτιο 1166[10] ~ 1177[11]
Βασίλειος Χρυσόμαλλος ~ 1295[12]
Λέων ~ 1296[13]
Μάξιμος ~ 1508[14]
Μητροφάνης πριν το 1546[14] – 1565 υπογράφει την καθαίρεση του Πατριάρχη Ιωάσαφ Β΄ (Ιαν. 1565)[15], τον οποίο και διαδέχτηκε
Παρθένιος ~ 1583[16]
Παχώμιος ~ 1583/4 εξελέγη, αλλά δεν χειροτονήθηκε[17]
Γρηγόριος ~ 1608[18] – Σεπτέμβριος 1623[19]
Γερμανός Σεπτέμβριος 1623 – Ιούνιος 1627 από Μήλου[19]
Επιφάνιος Ιούνιος 1627[20] – ;
Γρηγόριος 1630 – ; από Χαλκηδόνος, παραιτήθηκε[21]
Ισαάκ 8 Ιουνίου 1630[22] – ; από Χαλκηδόνος
Ζαχαρίας Νοέμβριος 1642 – Δεκέμβριος 1648[23] από Μυρέων[24]
Άνθιμος Δεκέμβριος 1648 – μετά το 1659[25] από πρώην Σάμου[23]
Γρηγόριος ; – Οκτώβριος 1674 καθαιρέθηκε[26]
Γερμανός 5 Οκτωβρίου 1674[26] – Μάιος 1676 καθαιρέθηκε[27]
Κυπριανός πριν τον Ιανουάριο 1700[28] – 1707 κατόπιν Οικουμενικός Πατριάρχης
Ιερεμίας 1708 – 1716
Νεόφυτος 1716; – 1734 μετέπειτα Οικουμενικός Πατριάρχης
Γεράσιμος ~ 1741[29]
Κύριλλος ~ 1744[30]
Παρθένιος πριν τον Σεπτέμβριο 1748[31] – μετά τον Φεβρουάριο 1754[32]
Παΐσιος Α΄ πριν το 1760[33] – μετά τον Σεπτέμβριο 1763[34]
Γρηγόριος πριν το 1787[35] – μετά τον Σεπτέμβριο 1794
Χρύσανθος πριν το 1799 κατόπιν Βεροίας, μετέπειτα Οικουμενικός Πατριάρχης
Λεόντιος Γ΄ Ιούλιος 1796 – 1 Οκτωβρίου 1801 από Μελενίκου, παραιτήθηκε
Φιλόθεος Οκτώβριος 1801 – Μάιος 1816 † από Τυρνόβου
Μελέτιος Μάιος 1816 – Ιούνιος 1817 † από Νεοκαισαρείας
Ιωαννίκιος Ιούνιος 1817 – 15 Νοεμβρίου 1823 † από Νικαίας, συνελήφθη το 1821, πέθανε στην φυλακή
Χρύσανθος Νοέμβριος 1823 – Δεκέμβριος 1830 κατόπιν Εφέσου
Γεράσιμος (Δομνηνός) Δεκέμβριος 1830 – Μάρτιος 1832 παραιτήθηκε[36], κατόπιν Αγκύρας
Παΐσιος Β΄ (Κεπόγλου) Μάρτιος 1832 – 30 Ιανουαρίου 1871[36] †
Βασίλειος (Αστερίου) 1871 από Αγχιάλου, δεν δέχτηκε την εκλογή[37]
Ευστάθιος (Κλεόβουλος) 30 Σεπτεμβρίου 1871 – 28 Ιανουαρίου 1876[37]
Μεθόδιος (Αρώνης) 28 Ιανουαρίου 1876 – 12 Μαΐου 1878[37] από Μυτιλήνης, κατόπιν Διδυμοτείχου
Ιωάννης (Αναστασιάδης) 12 Μαΐου 1878 – 28 Απριλίου 1902[37]
Γερβάσιος (Ωρολογάς) 14 Μαΐου 1902 – 16 Μαρτίου 1910 από Κορυτσάς, κατόπιν Ιωαννίνων
Σωφρόνιος (Νηστόπουλος) 27 Μαρτίου 1910 – 25 Απριλίου 1911 από Αγκύρας, αργότερα Κολωνίας
Αμβρόσιος (Σταυρινός) 25 Απριλίου 1911 – 13 Φεβρουαρίου 1914 από Νεοκαισαρείας, επαύθη, κατόπιν πάλι Νεοκαισαρείας
Νικόλαος (Σακκόπουλος) 13 Φεβρουαρίου 1914 – 22 Φεβρουαρίου 1927[37] από Μαρωνείας, κατόπιν Χαλκηδόνος[2]
Καλλίνικος (Δελικάνης) 26 Ιουλίου 1932 – 11 Ιανουαρίου 1934 † από Κυζίκου[38]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 Kiminas 2009, σελ. 100.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Kiminas 2009, σελ. 101.
  3. ↑ 3,0 3,1 (Ιταλικά) Antonio Borrelli, San Leonzio di Cesarea di Cappadocia, en el sitio Santi e Beati.
  4. ↑ v. Agricolaos, στο Dictionnaire d'histoire et de géographie ecclésiastiques, τόμ. I, Παρίσι 1912, σελ. 1027-1028.
  5. ↑ Πολάκης, Παρθένιος (1954). «Ἱστορικαὶ προϋποθέσεις τοῦ πρωτείου τοῦ Ἐπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως (Ζ´)». Θεολογία ΚΕ´ (1): 124. http://www.ecclesia.gr/greek/press/theologia/index.asp. Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2021. 
  6. ↑ Λέων, Πάπας Ρώμης (1846). Sancti Leonis Magni, romani pontificis, Opera omnia. J.-P. Migne. σελ. 1252. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2024. 
  7. ↑ (Γαλλικά) R. Janin, v. 6. Alypius, στο Dictionnaire d'histoire et de géographie ecclésiastiques, τόμ. II, Παρίσι 1914, στ. 904.
  8. ↑ (Γαλλικά) M. Jugie, v. 42. André, στο Dictionnaire d'histoire et de géographie ecclésiastiques, τόμ. II, Παρίσι 1914, σελ. 1612-1613.
  9. ↑ Laurent 1963, σελ. 172.
  10. ↑ Χωνιάτης, Νικήτας (1865). Τα ευρισκόμενα πάντα. σελ. 257. 
  11. ↑ Troianos, Spyros. Ein Synodalakt Michaels III. zum Begnadigungsrecht (PDF). σελ. 205. 
  12. ↑ Laurent 1963, σελ. 173-174.
  13. ↑ Αποστολόπουλος 1987, σελ. 112.
  14. ↑ 14,0 14,1 Ζαχαριάδου 1996, σελ. 143.
  15. ↑ Bekker 1849, σελ. 184.
  16. ↑ Πάρδος, Αντώνης (1998). Ἀθωνικὰ Σύμμεικτα 5. Ἀρχεῖο τῆς Ἱ. Μ. Παντοκράτορος. Ἐπιτομὲς ἐγγράφων. Αθήνα: Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών. σελ. 122. ISBN 960-90911-0-5. 
  17. ↑ Μουστάκας, Κωνσταντίνος. «Παχώμιος Β΄ Κωνσταντινουπόλεως». Εγκυκλοπαίδεια Μείζονος Ελληνισμού, Μ. Ασία. Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού. Ανακτήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 2020. 
  18. ↑ Κουρίλας, σελ. 26.
  19. ↑ 19,0 19,1 Αποστολόπουλος 1987, σελ. 387.
  20. ↑ Αποστολόπουλος 1987, σελ. 391.
  21. ↑ Μητροπολίτης από Μ.Πρωτοσυγκέλλων, Αθηναγόρας (1932). «Ο θεσμός των συγκέλλων εν τω Οικουμενικώ Πατριαρχείω». Επετηρίς Εταιρείας Βυζαντινών Σπουδών: 253. https://ir.lib.uth.gr/xmlui/bitstream/handle/11615/19053/article.pdf?sequence=1&isAllowed=y. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουλίου 2022. 
  22. ↑ Αποστολόπουλος 1987, σελ. 379.
  23. ↑ 23,0 23,1 Αποστολόπουλος 1987, σελ. 201.
  24. ↑ Αποστολόπουλος 1987, σελ. 172.
  25. ↑ Μπρούσκαρη, Έρση (1983). «Πατριαρχικά γράμματα του Μουσείου Κανελλοπούλου». Δελτίον της Χριστιανικής Αρχαιολογικής Εταιρίας 11: 249-266. https://ejournals.epublishing.ekt.gr/index.php/deltion/article/viewFile/4589/4365.pdf. Ανακτήθηκε στις 8 Απριλίου 2021. 
  26. ↑ 26,0 26,1 Αποστολόπουλος 1987, σελ. 369.
  27. ↑ Αποστολόπουλος 1987, σελίδες 317-318.
  28. ↑ Βαλαής, Διονύσιος (16 Ιουλίου 2013). «Πτυχές από την Ιστορία της Μητρόπολης Δρύστρας: Βιογραφικός Αρχιερατικός Κατάλογος του ΙΖ' αιώνα επί τη βάσει Πατριαρχικών εγγράφων». Synthesis-Ηλεκτρονικό περιοδικό Τμήματος Θεολογίας ΑΠΘ 2 (1): 77. doi:https://doi.org/10.26262/syn.v2i1.3652. https://ejournals.lib.auth.gr/synthesis/article/view/3652/3690. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2024. 
  29. ↑ Κτιτορικόν ή προσκυνητήριον της ιεράς και βασιλικής μονής του Μεγάλου Σπηλαίου, σελ. 97
  30. ↑ Κουρίλας, σελ. 187.
  31. ↑ «Πατριαρχικαί πινακίδες». Εκκλησιαστική Αλήθεια Β (ΙΕ): 231. 1882. https://books.google.de/books?id=7EkWAAAAYAAJ&hl=el&pg=PA231#v=onepage&q&f=false. Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2022. 
  32. ↑ Φορόπουλος, Ιωακείμ (Σεπτέμβριος 1900). «Έγγραφα του Πατριαρχικού Αρχειοφυλακείου». Εκκλησιαστική Αλήθεια. Κ (39): 434. https://books.google.de/books?id=sIwXAAAAYAAJ&hl=el&pg=PA434#v=onepage&q&f=false. Ανακτήθηκε στις 6 Μαΐου 2022. 
  33. ↑ «Τα πατριαρχικά σιγίλλια». Ιερά Βασιλική Σταυροπηγιακή Μονή του Κύκκου. Ανακτήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2020. 
  34. ↑ Φορόπουλος, Ιωακείμ (Νοέμβριος 1900). «Έγγραφα του Πατριαρχικού Αρχειοφυλακείου». Εκκλησιαστική Αλήθεια. Κ (44): 479. https://books.google.de/books?id=sIwXAAAAYAAJ&hl=el&pg=PA479#v=onepage&q&f=false. Ανακτήθηκε στις 6 Μαΐου 2022. 
  35. ↑ Κουρίλας, σελ. 191.
  36. ↑ 36,0 36,1 Μελιδώνης, Σταύρος. «Μητροπολίτης Καισαρείας Παΐσιος B' - 150 χρόνια από την εκδημία του». Ανακτήθηκε στις 14 Απριλίου 2021. 
  37. ↑ 37,0 37,1 37,2 37,3 37,4 Φιλιππαίου, Θεοκλήτου (Ιούλιος - Σεπτέμβριος 1960). «Εκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως Επισκοπαί καί Επίσκοποι (1833-1906), Β´». Θεολογία 31 (3): 355. http://www.ecclesia.gr/greek/press/theologia/material/1960_3_1_Filippaios2.pdf. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2021. 
  38. ↑ Kiminas 2009, σελ. 102.

Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ιερά_Μητρόπολις_Καισαρείας_(Καππαδοκίας)&oldid=10694488"