Ιωδιούχο αστάτιο
| Ιωδιούχο αστάτιο | |||
|---|---|---|---|
| |||
| Γενικά | |||
| Όνομα IUPAC | Ιωδιούχο αστάτιο | ||
| Άλλες ονομασίες | Αστατιοϊώδιο Ιωδαστατιάνιο | ||
| Χημικά αναγνωριστικά | |||
| Χημικός τύπος | AtBr | ||
| Μοριακή μάζα | 336,904 amu | ||
| SMILES | [At+].[I-] | ||
| ChemSpider ID | 34496389 | ||
| Δομή | |||
| Είδος δεσμού | πολωμένος ομοιοπολικός | ||
| Πόλωση δεσμού | 5,2% (At+-I-) | ||
| Γωνία δεσμού | 0° | ||
| Μοριακή γεωμετρία | γραμμική | ||
| Φυσικές ιδιότητες | |||
| Διαλυτότητα στο νερό |
Υδρολύεται | ||
| Χημικές ιδιότητες | |||
| Επικινδυνότητα | |||
| Εκτός αν σημειώνεται διαφορετικά, τα δεδομένα αφορούν υλικά υπό κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος (25°C, 100 kPa). | |||
Το (μονο)ϊωδιούχο αστάτιο (αγγλικά astatine monoiodine) είναι ανόργανη διατομική χημική ένωση, με μοριακό τύπο AtI. Ανήκει στις «διαλογονιακές ενώσεις», δηλαδή στις χημικές ενώσεις μεταξύ αλογόνων.
Το χημικά καθαρό μονοβρωμιούχο αστάτιο, στις κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος, είναι κρυσταλλικό στερεό. Όπως όλες οι ενώσεις τους αστατίου, το ιωδιούχο αστάτιο είναι ραδιενεργό. Λίγα είναι γνωστά για το ιωδιούχο αστάτιο λόγω της ακραίας αστάθειας που προκαλείται από τα ταχέως διασπώμενα ισότοπα του αστατίου.
Παραγωγή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το ιωδιούχο αστάτιο μπορεί να παραχθεί με ολική σύνθεση, δηλαδή με αντίδραση μεταξύ των στοιχείων που το αποτελούν, δηλαδή αστατίου και ιωδίου:[1]
Αναφορές και σημειώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Zuckerman J. J., Hagen A. P. Inorganic Reactions and Methods, the Formation of Bonds to Halogens (англ.). — John Wiley & Sons, 1989. — ISBN 978-0-471-18656-4.