Μετάβαση στο περιεχόμενο

Κυβέρνηση Πέτρου Βούλγαρη Απρίλιος 1945

Προσθήκη συνδέσεων
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πρώτη κυβέρνηση Πέτρου Βούλγαρη
Βασιλευομένη Δημοκρατία
Ημερομηνία σχηματισμού8 Απριλίου 1945
Ημερομηνία διάλυσης11 Αυγούστου 1945
Πρόσωπα και δομές
Αρχηγός ΚράτουςΑρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός αντιβασιλέας
Πρόεδρος ΚυβέρνησηςΠέτρος Βούλγαρης
Αντιπρόεδρος ΚυβέρνησηςΚυριάκος Βαρβαρέσος (από 2 Ιουνίου 1945)
Συνολικός αριθμός Μελών37
Κατάσταση στο νομοθετικό σώμαΥπηρεσιακή κυβέρνηση
Ιστορία
Εκλογέςκυβέρνηση διορισμένη όχι εκλεγμένη
Θητεία νομοθετικού σώματοςδεν υπήρχε
ΠροηγούμενηΚυβέρνηση Νικολάου Πλαστήρα 1945
ΔιάδοχηΚυβέρνηση Πέτρου Βούλγαρη Αύγουστος 1945

Η Κυβέρνηση Πέτρου Βούλγαρη Απριλίου 1945 (Απρίλιος - Αύγουστος 1945) διαδέχτηκε την κυβέρνηση Νικολάου Πλαστήρα, ύστερα από την απόφαση αλλαγής Πρωθυπουργού. Σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση, η νέα κυβέρνηση θα ήταν αυστηρά υπηρεσιακή, με σκοπό τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος για το Πολιτειακό.[1]

Μετά την παραίτηση της κυβέρνησης Πλαστήρα, ο αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός, σε συνεννόηση με τον αγγλικό παράγοντα (πρέσβη Ρέτζιναλντ Λήπερ) και τον βασιλιά Γεώργιο, αποφάσισε την πρωθυπουργοποίηση του μέχρι τότε Αρχηγού του Στόλου, αντιναυάρχου Πέτρου Βούλγαρη. Ο Βούλγαρης ήταν γνωστός στους Βρετανούς από την επιτυχή αντιμετώπιση του αντιστασιακού κινήματος του στόλου στη Μέση Ανατολή, την Άνοιξη του 1943, ήταν πρόσωπο ιδιαίτερα σεβαστό στους στρατιωτικούς κύκλους και επιπλέον βενιζελικός.
Ωστόσο ο Βούλγαρης, αν και έδειξε ενδιαφέρον για την οικονομική ανάπτυξη της χώρας, με τις προσπάθειες για τη σταθεροποίηση του νομίσματος και την πάταξη της κερδοσκοπίας, δε συνέβαλε καθόλου - το αντίθετο μάλιστα - στην απομάκρυνση του ενδεχομένου του εμφυλίου πολέμου. Αν και αρχικά σεβάστηκε τη Συμφωνία της Βάρκιζας, άλλες πολιτικές του, όπως η ανοχή φιλοβασιλικών ταραχοποιών στοιχείων μέσα στο στράτευμα, η εκκαθάριση των δημοσίων υπηρεσιών από αριστερούς ή κεντρώους υπαλλήλους και η ανοχή του σε πράξεις βίας κατά των αριστερών, δείχνουν τον αντικομμουνιστικό χαρακτήρα της κυβέρνησης.[2] Αυτήν την περίοδο εξάλλου, αρχίζει αυτό που έχει μείνει γνωστό στην ιστορία ως «Λευκή τρομοκρατία». «...Κατά το αμέσως επόμενο διάστημα (...μετά τη Συμφωνία της Βάρκιζας), ο αφοπλισμός του ΕΛΑΣ επέτρεψε στην ανασυγκροτούμενη Εθνοφυλακή και στα βρετανικά στρατεύματα να αποκτήσουν τον πλήρη έλεγχο της χώρας, δημιουργώντας τις κατάλληλες συνθήκες για να αρχίσει ένα εκτεταμένο κύμα διώξεων και επιθέσεων εναντίον των οπαδών του ΕΑΜ. Το κρισιμότερο όμως ζήτημα αφορούσε την παράλληλη εξάπλωση της «λευκής τρομοκρατίας», που ασκούσαν, με την ανοχή –και συχνά τη σύμπραξη–της Εθνοφυλακής, διάφορες παραστρατιωτικές φιλοβασιλικές ομάδες.» [3]

Πανηγυρισμοί για την απελευθέρωση της Ρόδου από τα Γερμανικά στρατεύματα, Μάιος 1945

Κατά τη διάρκεια της πρώτης θητείας Βούλγαρη έληξε στην Ευρώπη ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, με τη συνθηκολόγηση της Γερμανίας, στις 9 Μαΐου 1945.

Σύνθεση υπουργικού συμβουλίου

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

[4]

  • «Πρωθυπουργός» - («Πρόεδρος του υπουργικού συμβουλίου»): αντιναύαρχος Πέτρος Βούλγαρης
  • «Αντιπρόεδρος υπουργικού συμβουλίου» ( από 2 Ιουνίου 1945) : Κυριάκος Βαρβαρέσος
- παραιτήθηκε στις 24 Ιουλίου 1945
- αντικαταστάθηκε στις 2 Ιουνίου από τον Ιωάννη Παρασκευόπουλο
Την 1η Ιουνίου 1945 το υπουργείο διαιρέθηκε και πάλι σε δυο ξεχωριστά υπουργεία
«Επί της Υγιεινής υπουργός» : Νικόλαος Σμπαρούνης
«Επί της Κοινωνικής Προνοίας υπουργός» : Γρηγόριος Κασιμάτης, πανεπιστημιακός
- αντικαταστάθηκε στις 2 Ιουνίου 1945 τον Κυριάκο Βαρβαρέσσο
  • «Επί του Εφοδιασμού υφυπουργός» (από 5 Ιουνίου 1945) : Ιερώνυμος Πίντος
  • «Επί της Εργασίας υπουργός» : Ανδρέας Ζάκκας, πρώην διευθυντής του Υπουργείου Εργασίας
  • «Επί των Στρατιωτικών υπουργός»: Πέτρος Βούλγαρης
  • «Επί των Στρατιωτικών Υπηρεσιακός υφυπουργός»: Μάρκος Δράκος
  • «Επί των Ναυτικών υπουργός» : Πέτρος Βούλγαρης
  • «Επί της Εμπορικής Ναυτιλίας υπουργός: υποναύαρχος Σπυρίδων Μάτεσης
  • «Επί της Αεροπορίας υπουργός»: Πέτρος Βούλγαρης
  • «Επί της Αεροπορίας Υπηρεσιακός υφυπουργός» : σμήναρχος, Γεώργιος Αλεξανδρής

- παραιτήθηκε στις 25 Μαΐου 1945

- αντικαταστάθηκε στις 16 Απριλίου 1945 από τον Αλέξανδρο Μερεντίτη
- αντικαταστάθηκε στις 25 Απριλίου 1945 από τον Γεώργιο Οικονομόπουλο
- αντικαταστάθηκε στις 11 Ιουνίου από τον Χριστόφορο Νάλτσα
- αντικαταστάθηκε στις 7 Ιουνίου από τον Επαμεινώνδα Κυπριάδη
- αντικαταστάθηκε στις 7 Ιουνίου 1945 από τον Χαράλαμπο Φραγκίστα
- αντικαταστάθηκε στις 11 Ιουνίου από τον Χαράλαμπο Ρουχωτά

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Εφημερίδα "Ελευθερία", φύλλο της 8ης Απριλίου 1945, σελ.1η
  2. ↑ Γεώργιος - Κωνσταντίνος Π. Καράτσαλης : «Η ανάπλαση του ελληνικού πολιτικού συστήματος, από τη Συμφωνία της Βάρκιζας ως το δημοψήφισμα για την επιστροφή του Γεωργίου Β΄», διδακτορική διατριβή, σελ.57 http://ikee.lib.auth.gr/record/130968/files/?ln=el
  3. ↑ Ηλίας Νικολακόπουλος: «Το μετέωρο βήμα προς την ομαλότητα: Φεβρουάριος 1945 - Μάρτιος 1946», από το ψηφιακό βιβλίο «Ο εμφύλιος πόλεμος 1946 - 1949» https://www.helioskiosk.gr › resource
  4. ↑ «Γενική Γραμματείας της Κυβέρνησης» http://www.ggk.gov.gr/?p=1053
  5. ↑ Το μέχρι πρότινος «Υφυπουργείο Τύπου και Διαφωτίσεως», μετονομάστηκε σε «Υφυπουργείο Τύπου και Πληροφοριών», και υπήχθη στο υπουργείο Εξωτερικών, αναλαμβάνοντας εξ ολοκλήρου τις αρμοδιότητες των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης.
  6. ↑ Ο Κωνσταντίνος Τσάτσος είχε από τις 8 έως τις 11 Απριλίου 1945 αναλάβει προσωρινά και τα Υπουργεία Πρόνοιας και Δικαιοσύνης. ΦΕΚ Α89/ 1945
  7. ↑ Την 1η Ιουνίου 1945 συστάθηκε στο «Υπουργείο Κοινωνικής Προνοίας», η ειδική «Υπηρεσία Παλλινοστήσεως Προσφύγων» η οποία είχε ως σκοπό τη μέριμνα για τους εκτοπισμένους λόγω του πολέμου (βομβαρδισμοί, εξορίες, κ.λ.π.) Έλληνες πολίτες και ιδιαίτερα την παροχή περίθαλψης ή και στέγασης.
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Κυβέρνηση_Πέτρου_Βούλγαρη_Απρίλιος_1945&oldid=10166223"