Λάμοραλ, κόμης του Έχμοντ
| Λάμοραλ, κόμης του Έχμοντ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 18 Νοεμβρίου 1522[1][2][3] Κομητεία του Αινώ |
| Θάνατος | 5 Ιουνίου 1568[1][3][4] Γκραν-Πλας |
| Αιτία θανάτου | αποκεφαλισμός |
| Συνθήκες θανάτου | θανατική ποινή |
| Τόπος ταφής | Egmont crypt |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ισπανική Αποικιακή Αυτοκρατορία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ολλανδικά[5] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | κοντοτιέρος πολιτικός |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Σαβίνα του Παλατινάτου-Ζίμμερν (από 1545)[6] |
| Τέκνα | Φίλιππος του Έχμοντ Μαρία Χριστίνα του Έχμοντ Σαβίνα του Έχμοντ Lamoraal II van Egmont Karel II van Egmont d:Q53673516 Leonore van Egmond[7] |
| Γονείς | Ιωάννης Δ΄ του Έχμοντ και Françoise of Luxemburg[6] |
| Αδέλφια | Charles I of Egmont |
| Οικογένεια | Οίκος του Έχμοντ |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Βαθμός/στρατός | στρατηγός/Army of Flanders |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Πρίγκιπες της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας |
| Βραβεύσεις | Ιππότης του Τάγματος του Χρυσόμαλλου Δέρατος (1546) |
| Συνεργάτης | Philip de Montmorency, Count of Horn |
| Θυρεός | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Λάμοραλ, Κόμης του Έχμοντ, Πρίγκιπας του Γκάβερε (Lamoraal van Egmont, 18 Νοεμβρίου 1522 – 5 Ιουνίου 1568) ήταν στρατηγός και πολιτικός στην Ολλανδία των Αψβούργων, λίγο πριν από την έναρξη του Ογδοηκονταετούς Πολέμου. Η εκτέλεση του κόμη του Έχμοντ συνέβαλε στην εθνική εξέγερση που τελικά οδήγησε στην ανεξαρτησία της Ολλανδίας[8].
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Κόμης του Έχμοντ ήταν επικεφαλής μίας από τις πιο πλούσιες και ισχυρές οικογένειες στις Κάτω Χώρες. Ένα σκέλος του Οίκου των Έχμοντ ήταν μέσω πατριαρχικής διαδοχής οι άρχοντες του ανεξάρτητου Δουκάτου του Γκέλντερς μέχρι το 1538. Ο Λάμοραλ γεννήθηκε στο La Hamaide, που βρίσκεται κοντά στο Ellezelles. Ο πατέρας του ήταν ο Ιωάννης Δ΄ κόμης του Έχμοντ, ιππότης του Τάγματος του Χρυσόμαλλου Δέρατος. Η μητέρα του ήταν απόγονος του Οίκου του Λουξεμβούργου, από τη γενεολογική γραμμή των δευτερότοκων κληρονόμων, και μέσω αυτής κληρονόμησε τον τίτλο Πρίγκιπας του Γκάβερε.[9]. Σε νεαρή ηλικία απέκτησε στρατιωτική εκπαίδευση στην Ισπανία. Το 1542 κληρονόμησε την περιουσία του μεγαλύτερου αδελφού του Κάρολου στην Ολλανδία. Το οικογενειακό του στάτους αυξήθηκε όταν το 1544 παντρεύτηκε στο Spires παρουσία του Αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και του Αρχιδούκα Φερδινάνδου Α΄ την Sabina, Δούκισσα της Βαυαρίας, ο αδελφός της οποίας Φρεδερίκος ΙΙΙ έγινε Εκλέκτορας του Παλατινάτου του Ρήνου[8].
Στην υπηρεσία του στον Ισπανικό στρατό, νίκησε τους Γάλλους στην Μάχη του St. Quentin (1557) και στη Μάχη του Γκραβελίν (1558). Ο Έχμοντ διορίστηκε το 1559 Διοικητής της Φλάνδρας και του Αρτουά, σε ηλικία μόλις 37 ετών.
Ως ευγενής στην Ολλανδία των Αψβούργων, ο Έχμοντ μέλος του Συμβουλίου του Κράτους της Φλάνδρας και Αρτουά του βασιλιά Φίλιππου Β΄. Μαζί με τον Γουλιέλμο Α΄ και τονΦιλίπ του Μονμορανσύ, Κόμητος του Horn, εναντιώθηκε στο να εγκαθιδρυθεί η Ιερά Εξέταση στην Φλάνδρα από τον καρδινάλιο Antoine Perrenot Granvelle, επίσκοπο της πόλης Αράς. Ο Έχμοντ απείλησε μέχρι και να παραιτηθεί, αλλά μετά την αποχώρηση του Granvelle, συμφιλιώθηκε για το ζήτημα με τον βασιλιά. Το 1565 με τα κονδύλιά του να τελειώνουν, καθώς κάλυπτε τη Διοίκηση των Κάτω Χωρών από την περιουσία του, πήγε στη Μαδρίτη για να παρακαλέσει τον βασιλιά της Ισπανίας Φίλιππο Β΄ να αλλάξει την πολιτική του στην Ολλανδία, αλλά αποκόμισε μόνο τυπικές ευγένειες, και όχι την υποστήριξη που ανέμενε[8].
Λίγο καιρό μετά άρχισε στην Ολλανδία το "Beeldenstorm", μεγάλες αναταραχές με καταστροφές σε Καθολικές εκκλησίες, και η αντίσταση ενάντια στην Ισπανική κατοχή της Ολλανδίας αυξήθηκε. Ως πιστός καθολικός, ο Έχμοντ καταδίκασε τις αναταραχές και παρέμεινε πιστός στον Ισπανό βασιλιά.
Όταν ο Φίλιππος Β' έστειλε στην Ολλανδία τον Δούκα της Άλμπα, ο Γουλιέλμος αποφάσισε να φύγει από τις Βρυξέλλες. Ο Έχμοντ, αποφεύγοντας όπως πάντα να κάνει οτιδήποτε μπορούσε να προσβάλει τον βασιλιά, δεν έλαβε υπόψη του την προειδοποίηση του Γουλιέλμου να εγκαταλείψει κι αυτός την πόλη, και έτσι αυτός και ο Κόμης του Horn παρέμειναν. Με το που έφτασε, ο Δούκας της Άλμπα τους συνέλαβε με την κατηγορία της αίρεσης, και τους φυλάκισε στο κάστρο στην Γάνδη, αναγκάζοντας την γυναίκα και τα 11 παιδιά του να αναζητήσουν καταφύγιο σε ένα μοναστήρι. Εκκλήσεις για αμνηστία έφτασαν στον Ισπανό βασιλιά από όλη την Ευρώπη, όπως και από ανεξάρτητα Βασίλεια, από το Τάγμα του Χρυσόμαλλου Δέρατος (καθώς και οι δύο ήταν μέλη και τυπικά είχαν αμνηστία, με δικαίωμα να δικαστούν από κανένα άλλον παρά από μέλη του Τάγματος), και τον συγγενή του βασιλιά, Αυτοκράτορα Μαξιμιλιανό Β', εκκλήσεις οι οποίες δεν είχαν κανένα αποτέλεσμα.
Εκτέλεση και καταστροφή του Κάστρου Έχμοντ
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στις 4 Ιουνίου ο Έχμοντ και ο Horn καταδικάστηκαν σε θάνατο, και εκείνο το βράδυ κρατήθηκαν στο maison du roi. Στις 5 Ιουνίου του 1568 οι δύο άντρες, 46 και 44 ετών αντίστοιχα, αποκεφαλίστηκαν στην Γκραν Πλας, με την στάση αξιοπρέπειας του Έχμοντ ο οποίος δεν διαμαρτυρήθηκε, να τυγχάνει ευρείας προσοχής. Ο θάνατός τους οδήγησε σε διαμαρτυρίες σε όλη την Ολλανδία, και συνέβαλε στην αντίσταση εναντίον των Ισπανών. Ο Έχμοντ είναι θαμμένος στο Zottegem[10]. Το κάστρο του στο Egmond aan den Hoef καταστράφηκε το 1573. Ένα άγαλμα έχει ανεγερθεί στα ερείπια εκεί στη μνήμη του.
Σήμερα υπάρχει άγαλμα των Έχμοντ και Horn στο Petit Sablon / Πλατεία Kleine Zavel στις Βρυξέλλες. Οι δυο τους μνημονεύονται ως οι πρώτοι ηγέτες της Ολλανδικής επανάστασης, που άνοιξαν τον δρόμο στον Γουλιέλμο Α΄, ο οποίος αύξησε την ισχύ του και ανέλαβε την ηγεσία μετά την εκτέλεσή τους. Ο Γουλιέλμος Α΄ δολοφονήθηκε στο Ντελφτ το 1584, αφού πριν είχε επιτύχει να απελευθερώσει μέρη της Ολλανδίας τα πρώτα χρόνια του Ογδοηκονταετούς Πολέμου (1568–1648).
Οι θέσεις και η τεράστια περιουσία που κατείχε ο Έχμοντ πριν την εκτέλεσή του πέρασαν στον Πρίγκιπα-Επίσκοπο της Λιέγης. Οι τίτλοι του περιελάμβαναν αυτούς των Κόμης του Egmont (ή Egmond), Πρίγκιπας του Gavere και van Steenhuysen, Βαρώνος των de Fiennes, Gaesbeke και La Hamaide, Λόρδος των de Purmerent, Hoogwoude, Aertswoude, Beyerland, Sottenghien, Dondes, Auxy και Baer. Ένα μέρος αυτής γης, που αντιστοιχούσε στους παραπάνω τίτλους, τελικά επιστράφηκε στους κληρονόμους του από τον Επίσκοπο, κυρίως το 1600. Ήταν μετά από διορισμό Γενικός Διοικητής των Κάτω Χωρών κατά τη βασιλεία του Καρόλου Ε΄, Ιππότης του Τάγματος του Χρυσόμαλλου Δέρατος από το 1546, και Αυτοκρατορικός Θησαυροφύλακας. Παρόλο το στίγμα της προδοσίας και της πτώχευσης της οικογένειάς του, η ανηψιά του Λουΐζα της Λωρραίνης έγινε η σύζυγος του βασιλιά της Γαλλίας Ερρίκου Γ΄ το 1575.
Αναφορές στην λογοτεχνία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Κόμης του Έχμοντ είναι ο κύριος χαρακτήρας στο θεατρικό έργο του Γκαίτε, με τίτλο Egmont. Το 1810 ο Μπετόβεν συνέθεσε την εισαγωγή και μουσική για το ανέβασμα / αναβίωση του θεατρικού.
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Νυμφεύτηκε το 1544 τη Σαβίνα των Βίττελσμπαχ, κόρη του Ιωάννη Β΄ κόμη του Παλατινάτου-Ζίμερν και είχε τέκνα:
- Φίλιππος 1558-1590, κόμης του Έχμοντ.
- Μαρία-Χριστίνα.
- Σαβίνα.
- Λάμοραλ Β΄.
- Κάρολος Β΄.
Σημειώσεις και παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 «Lamoraal van Egmond» 05634000.
- ↑ 2,0 2,1 (Αγγλικά) SNAC. w6s215bk. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Lamoraal-graaf-count-van-Egmond. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ «Diccionario biográfico español» (Ισπανικά) Royal Academy of History. 2011. 6394/lamoral-de-egmont. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 155506352. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 Pyotr Alekseyevich Konsky: «Эгмонт, Ламораль» (Ρωσικά)
- ↑ Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
- ↑ 8,0 8,1 8,2 «Egmont (Egmond), Lamoral, Count of». Encyclopædia Britannica Eleventh Edition. 1911.
- ↑ The complicated series of inheritances through which Gavre/Gavere in Flanders and its dependencies passed through the heiress Beatrix de Gavre to Guy IX de Laval and was sold in 1515 to Jacques de Luxembourg, is sketched in Arthur Bertrand de Broussillon, Paul de Farcy, Eugène Vallée, La maison de Laval, 1020-1605 (1895-1903), vol. 4 Les Montfort-Laval et leur cadets, 1501-1605, s.v. "Guy XVI" de Laval, pp. 5-7.
- ↑ «Egmont (Egmond), Lamoral, Count of». Encyclopædia Britannica Eleventh Edition. 1911. «"...in the storm of terror and exasperation to which this tragedy gave rise Egmont's failings were forgotten, and he and his fellow-victim to Spanish tyranny were glorified in the popular imagination as martyrs of Flemish freedom. From this memorable event...is usually dated the beginning of the famous revolt of the Netherlands."».