Η Μασσαλιώτιδα
| La Marseillaise | |
| Λα Μαρσεγιέζ Η Μασσαλιώτιδα | |
.jpg)
| |
| Ο Ρουζέ ντε Λιλ τραγουδάει για πρώτη φορά τη «Μασσαλιώτιδα» στο σαλόνι του δημάρχου Ντίτριχ στο Στρασβούργο. | |
| Εθνικός ύμνος |  Γαλλία
|
| Μουσική | Ρουζέ ντε Λιλ , (1792) |
| Στίχοι | Ρουζέ ντε Λιλ , (1792) |
| Υιοθετήθηκε | 1795 |
Η Μασσαλιώτιδα (γαλλικά La Marseillaise - Λα Μαρσεγιέζ) είναι ο εθνικός ύμνος της Γαλλικής Δημοκρατίας[1]. Η σύνθεση του ύμνου ανήκει στον αξιωματικό του γαλλικού στρατού (του μηχανικού) Ρουζέ ντε Λιλ (Claude Joseph Rouget de Lisle) ή, ελληνοποιημένα, Κλαύδιου Ιωσήφ Ρουζέ Ντελίλ.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γράφτηκε στο Στρασβούργο την νύκτα της κήρυξης του πολέμου μεταξύ Γαλλίας και Αυστρίας 17 Απριλίου 1792[2]. Αρχικά τιτλοφορήθηκε Πολεμικό άσμα για τη στρατιά του Ρήνου (Chant de guerre pour l'armée du Rhin) αφού γράφτηκε σαν πολεμικό εμβατήριο. Κατά την επιστροφή του γαλλικού στρατού κάποιοι Μασσαλιώτες εθελοντές άρχισαν να το τραγουδούν στους δρόμους του Παρισιού οπότε και ονομάστηκε στην αρχή «Τραγούδι των Μασσαλιωτών» και αργότερα «Μασσαλιώτιδα». Με τον τίτλο δε αυτόν τραγουδήθηκε στην Όπερα κατά τη κήρυξη της Δημοκρατίας οπότε και συμπεριλήφθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 1792 στη χορογραφία του Γκαρμιέλ ως «Προσφορά εις την Ελευθερία». Διαρκούσης όμως της Αυτοκρατορίας και της Παλινόρθωσης θεωρήθηκε επαναστατικό τραγούδι. Η Γαλλική Εθνοσυνέλευση την αποδέχτηκε ως το γαλλικό εθνικό ύμνο σε διάταγμα που εκδόθηκε στις 14 Ιουλίου 1795, καθιστώντας την τον πρώτο ύμνο της Γαλλίας. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Ναπολέοντα Α' το Veillons au Salut de l'Empire ήταν ο ανεπίσημος ύμνος του καθεστώτος, και επί της βασιλείας του Ναπολέοντα Γ', ήταν Partant pour la Syrie, ενώ τo τραγούδι είχε απαγορευτεί εντελώς από τον Λουδοβίκο τον 18ο και τον Κάρολο τον 10ο. Αποκαταστάθηκε λίγο μετά την Επανάσταση Ιουλίου του 1830. Κατά τη διάρκεια του δέκατου ένατου έως τις αρχές του εικοστού αιώνα, η «Μασσαλιώτιδα» αναγνωρίστηκε ως ύμνος του διεθνούς επαναστατικού κινήματος ως εκ τούτου εγκρίθηκε από την Κομμούνα του Παρισιού το 1871. Οκτώ χρόνια αργότερα, το 1879, αποκαταστάθηκε ως ο εθνικός ύμνος της Γαλλίας και έχει παραμείνει από τότε.
Στίχοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Allons enfants de la Patrie, Le jour de gloire est arrivé ! Aux armes, citoyens ! |
Εμπρός παιδιά της πατρίδας, η ημέρα της δόξας έφθασε! Απέναντί μας υψώθηκε της τυραννίας το ματωμένο λάβαρο, Ακούτε να βρυχώνται στους αγρούς τούτοι οι αιμοβόροι στρατιώτες; Έρχονται ως την αγκαλιά σας να σφάξουν τους γιους και τις γυναίκες σας! Στα όπλα πολίτες! Τα τάγματά σας σχηματίστε! Εμπρός εμπρός! Κι ένα αίμα μολυσμένο ας ποτίσει τους αγρούς μας! |
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Frédéric Robert: La Marseillaise. Nouvelles Éditions du Pavillon, Paris 1989, ISBN 2-11-081031-9.
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Η Μασσαλιώτιδα - Αφιέρωμα[νεκρός σύνδεσμος] (Σαν Σήμερα .gr)
- Η σημαία και ο εθνικός ύμνος της Γαλλίας (1ο Τ.Ε.Ε. Βόλου)
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Η Μασσαλιώτιδα». Ambassade de France en Grèce - Πρεσβεία της Γαλλίας στην Ελλάδα. Ανακτήθηκε στις 10 Ιανουαρίου 2022.
- ↑ Σήμερα .gr, Σαν. «Η Μασσαλιώτιδα». Σαν Σήμερα .gr. Ανακτήθηκε στις 10 Ιανουαρίου 2022.
