Μπαουντολίνο
Συγγραφέας | Ουμπέρτο Έκο |
---|---|
Τίτλος | Baudolino |
Ημερομηνία δημιουργίας | 2000 |
Ημερομηνία δημοσίευσης | 2000 |
Μορφή | Ιστορικό διήγημα |
Dewey Decimal | 853/.914 21 |
LC Class | PQ4865.C6 B3813 2002 |
LC Class | OL14853106W[1] και OL8995682W[2] |
δεδομένα ( ) |
Το βιβλίο με τίτλο Μπαουντολίνο (ιταλικά: Baudolino) είναι ιστορικό μυθιστόρημα φαντασίας του Ουμπέρτο Έκο στο οποίο περιγράφονται οι περιπέτειες του ομώνυμου χαρακτήρα κατά την διάρκεια του 12ου αιώνα στην μεσαιωνική Ευρώπη. Διαδραματίζεται κατά την άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1204 και εντός του περιγράφονται διάφορα μυθικά πλάσματα και περιοχές της Ανατολής όπως σκιάποδες, ακέφαλοι και μονόκεροι και το βασίλειο του Ιωάννη του Πρεσβύτερου. Εκδόθηκε για πρώτη φορά το 2000 στα ιταλικά και αποτελεί το τέταρτο μυθιστόρημα του συγγραφέα.[3][4][5]
Σύνοψη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 1204, ο ταξιδευτής Μπαουντολίνο με καταγωγή από την Αλεσσάντρια στην βόρεια Ιταλία, φτάνει στην Κωνσταντινούπολη μη γνωρίζοντας πως τα στρατεύματα της Δ´ Σταυροφορίας επιτίθενται στην πόλη και έχουν προκαλέσει χάος. Καταφέρνοντας να μπει στην πόλη συναντά τον λόγιο Νικήτα Χωνιάτη, του οποίου σώζει τη ζωή. Κατόπιν συνομιλώντας μαζί του, ο Χωνιάτης ξαφνιάζεται από το πόσες γλώσσες μπορεί να μιλά με ευχέρεια ο Μπαουντολίνο ενώ κάποιες από αυτές δεν τις είχε ακούσει ποτέ πριν. Συνειδητοποιώντας πως ο άνθρωπος αυτός δεν είναι μαζί με τους σταυροφόρους, ζητάει να μάθει το όνομά του και ο Μπαουντολίνο αρχίζει να του διηγείται την ιστορία του.
Ξεκινά πολλά χρόνια πριν, το 1155, όταν ως ένα χωριατόπαιδο την εποχή εκείνη πωλήθηκε στον Φρειδερίκο Μπαρμπαρόσα, αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, ο οποίος τον υιοθέτησε. Τον συνόδευσε τόσο στην βασιλική αυλή όσο και στο πεδίο της μάχης και παράλληλα εκπαιδεύτηκε στην γραφή και ανάγνωση των λατινικών και έμαθε για τα πολιτικά παιχνίδια εξουσίας, που διαδραματίζονταν στην βόρεια Ιταλία την εποχή εκείνη.
Κατόπιν στάλθηκε στο Παρίσι ώστε να λάβει ανώτερη μόρφωση. Εκεί γνωρίσθηκε με διάφορους σημαντικούς ποιητές της εποχής όπως ο Αρχιποιητής, ο Ροβέρτο ντε Μπορόν και ο Κυότ και έμαθε σχετικά με το θρυλικό βασίλειο του Ιωάννη του Πρεσβύτερου. Συνεπαρμένος από το μυθικό αυτό μέρος έκτοτε σχεδίαζε μια μέρα να καταφέρει να φτάσει στην χώρα αυτή. Κατά την Γ´ Σταυροφορία όμως ο Μπαρμπαρόσα πέθανε καθώς πνίγηκε διασχίζοντας κάποιο ποτάμι, όμως κατά τον Μπαουντολίνο ο θάνατος του δεν επήλθε από πνιγμό αλλά δολοφονήθηκε ενώ φιλοξενούνταν στο κάστρο κάποιου Αρμένιου ευγενή, με τους υπόπτους για τον θάνατο του να είναι όσοι βρίσκονταν στο κάστρο την νύχτα εκείνη και οι πιθανές απαντήσεις να βρίσκονται σε ένα μονίμως κλειδωμένο δωμάτιο.
Μετά τον θάνατο του Μπαρμπαρόσα, ο Μπαουντολίνο μαζί με κάποιους από τους φίλους του ξεκίνησαν ένα 15ετές ταξίδι προς αναζήτηση του βασιλείου του Ιωάννη του Πρεσβύτερου. Ταξιδεύοντας όλο και ανατολικότερα συνάντησαν πολλά μυθικά πλάσματα όπως τους μονόκερους, τους ακέφαλους τους σκιάποδες και τους πυγμαίους. Σε κάποια από τις περιοχές που βρέθηκαν συνάντησε ένα πλάσμα το οποίο έμοιαζε με θηλυκό σάτυρο, το οποίο ερωτεύτηκε. Το πλάσμα αυτό του διηγήθηκε τον πλήρη μύθο της δημιουργίας σύμφωνα με την γνωστικιστική εκδοχή του, και ακολούθησαν πολλές άλλες φιλοσοφικές συζητήσεις.
Μετά από πολλές ριψοκίνδυνες περιπέτειες, και με το βασίλειο του Ιωάννη του Πρεσβύτερου να έχει καταστραφεί από τους Λευκούς Ούνους, μετά από μια μακρά περίοδο υποδούλωσης υπό τον Γέροντα του Βουνού, των Ασσασίνων, ο Μπαουντολίνο με τους συνοιδοιπόρους του κατέφυγε στην Κωνσταντινούπολη, που τη βρήκε υπό την πολιορκία των Σταυροφόρων, φτάνοντας στο σημείο όπου γνωρίστηκε με τον Χωνιάτη.
Ο Χωνιάτης έχοντας ακούσει όλη την διήγηση του Μπαουντολίνο, τον βοηθάει να ανακαλύψει την αλήθεια σχετικά με τον θάνατο του Μπαρμπαρόσα, η οποία συντρίβει τον Μπαουντολίνο και τους φίλους του.
Χαρακτήρες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Διάφορες απεικονίσεις μυθικών πλασμάτων στο Χρονικό της Νυρεμβέργης, όπως σκιάποδες, σάτυροι, βλέμμυες, και πανώτοι. |
- Δημιουργίες του συγγραφέα
- Μπαουντολίνο – νέος από την Αλεσσάντρια. Ίδια ονομασία με τον πολιούχο άγιο Μπαουντολίνο της πόλης, καθώς και ο τόπος καταγωγής του Έκο.
- Ο σκιάποδας Γκαβαγκάι, αναφορά προς την θεωρία του Κουίν σχετικά με την απροσδιοριστία της μετάφρασης.
- Οι υποτιθέμενοι διάδοχοι της Υπατίας της Αλεξανδρινής.
- Ο διάκονος Ιωάννης, λεπρός αξιωματούχος της Πνταπετζίμ, παραλληλισμοί με τον Βαλδουίνο Δ´ της Ιερουσαλήμ.
- Μυθικές προσωπικότητες και όντα
- Κυότ, μυθικός Γάλλος ποιητής
- Γκαγκλιαούντο Αουλάρι, θρυλικός σωτήρας της Αλεσσάντρια, πατέρας του Μπαουντολίνο
- Ιωάννης ο Πρεσβύτερος, μυθικός χριστιανός βασιλιάς της Ανατολής
- Βασιλίσκος, ερπετό
- Mαρτιχώρα, πλάσμα παρόμοιο με Χίμαιρα
- Σάτυροι, διασταύρωση μεταξύ ανθρώπου και τράγου
- Οι ακέφαλοι άνθρωποι ή Βλέμμυες
- Πανώτοι, άνθρωποι με πολύ μεγάλα αυτιά
- Μονόκεροι, άλογα με κέρατα
- Κυνοκέφαλοι, άνθρωποι με κεφάλια σκύλων
- Ροκ, γιγαντιαίο αρπακτικό πτηνό
- Ιστορικά πρόσωπα
- Φρειδερίκος Μπαρμπαρόσα, αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας κατά το β´ μισό του 12ου αιώνα
- Νικήτας Χωνιάτης, λόγιος και υψηλόβαθμος αξιωματούχος της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Πολλές από τις φράσεις του Χωνιάτη στο διήγημα προέρχονται από πραγματικές φράσεις στα διασωζόμενα γραπτά του Νικήτα Χωνιάτη.[6]
- Ραϊνάλδος του Ντάσσελ, αρχικαγγελάριος της Ιταλίας
- Γέροντας του Βουνού, επικεφαλής του τάγματος των Ασσασίνων
- Πάπας Αλέξανδρος Γ´
- Βεατρίκη Α΄ της Βουργουνδίας, αυτοκράτειρα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας
- Ο Αρχιποιητής, αγνώστων στοιχείων Γάλλος ποιητής γνωστός μόνο από τα έργα του
- Όθων του Φράιζινγκ, επίσκοπος του Φράιζινγκ και χρονικογράφος
- Ένα από τα μέλη της αρμενικής φυλής των Αρτσρούνι
- Ανδρόνικος Α´ Κομνηνός, αυτοκράτορας της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Η υπόθεση του βασιλείου του Ιωάννη του Πρεσβύτερου ξεκινά με επιστολή του Ιωάννη προς τον Ανδρόνικο.
- Στέφανος Αγιοχριστοφορίτης, σημαντικό μέλος της αυλής του Ανδρόνικου Κομνηνού.
- Ισαάκ Β´ Άγγελος, αυτοκράτορας της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, διάδοχος του Ανδρόνικου Κομνηνού μετά την εκτέλεση του.
- Βέδας, Αγγλοσάξωνας μοναχός και ιστορικός
- Λευκοί Ούνοι, τουρκικό φύλο του Μεσαίωνα
- Ερρίκος Δάνδολος, δόγης της Βενετίας και επικεφαλής της Δ´ Σταυροφορίας
- Ροβέρτος ντε Μπορόν, Γάλλος ποιητής του Μεσαίωνα
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ archive
.org /details /baudolino00ecou. Ανακτήθηκε στις 24 Φεβρουαρίου 2019. - ↑ «Baudolino by Umberto Eco | Open Library». Ανακτήθηκε στις 8 Σεπτεμβρίου 2023.
- ↑ Byatt, A. S. (18 Οκτωβρίου 2002). «Review: Baudolino by Umberto Eco». the Guardian (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2018.
- ↑ «Baudolino, by Umberto Eco, trans. William Weaver» (στα αγγλικά). The Independent. 2002-10-12. https://www.independent.co.uk/arts-entertainment/books/reviews/baudolino-by-umberto-eco-trans-william-weaver-139665.html. Ανακτήθηκε στις 2018-04-29.
- ↑ Bernstein, Richard (2002-10-16). «BOOKS OF THE TIMES; Of Unicorns and Satyrs and Things With No Knees» (στα αγγλικά). The New York Times. ISSN 0362-4331. https://www.nytimes.com/2002/10/16/books/books-of-the-times-of-unicorns-and-satyrs-and-things-with-no-knees.html. Ανακτήθηκε στις 2018-04-29.
- ↑ «Δυο μεταφραστικά στιγμιότυπα από τον Ουμπέρτο Έκο». www.sarantakos.com. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2018.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Σημειωτική ανάλυση κειμένου. Εφαρμογή στο Μπαουντολίνο του Ουμπέρτο Έκο - Ελισσάβετ Ευδωρίδου, 2005, Τμήμα Ιταλικής Γλώσσας και Φιλολογίας / Φιλοσοφική Σχολή / Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.