Πέδρο Φερνάνδεθ δε Κάστρο
| Πέδρο Φερνάνδεθ δε Κάστρο | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1290 |
| Θάνατος | 1342 Αλχεθίρας |
| Τόπος ταφής | Sobrado Abbey |
| Χώρα πολιτογράφησης | Στέμμα της Καστίλης |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αριστοκράτης στρατιωτικός |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Βεατρίκη της Πορτογαλίας[1] Isabel Ponce de León |
| Σύντροφος | Aldonça Lourenço de Valadares |
| Τέκνα | Ιωάννα δε Κάστρο Fernando Ruiz de Castro Ινές ντε Κάστρο Álvaro Pires de Castro[2] |
| Γονείς | Fernando Rodríguez de Castro και Βιολάντε Σάντσεθ της Καστίλης |
| Αδέλφια | Juana Fernández de Castro |
| Οικογένεια | House of Castro |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Mayordomo mayor of the King of Castile Adelantado mayor de la frontera de Andalucía Adelantado mayor de Murcia d:Q5397135 |
| Θυρεός | |
 | |
Ο Πέδρο Φερνάνδεθ, ισπαν.: Pedro Fernández de Castro (π. 1290 – Aλγεθίρας, 1342), με το παρωνύμιο "του Πολέμου" (el de la Guerra), ήταν ένας ισχυρός ευγενής της Γαλικίας και στρατιωτική μορφή του Οίκου του Κάστρο, που καταγόταν από νόθους απογόνους των βασιλέων της Καστίλης-Λεόν-Γαλικίας. Ο Πέδρο Φερνάνδεθ δε Κάστρo ήταν κύριος (señor) του Λέμος και της Σάρρια και υπηρέτησε ως μέγας μαγιορδόμος (άρχοντας οικονόμος) του Aλφόνσου ΙΑ΄ της Καστίλης, κυβερνήτης (adelantado de la frontera) της Ανδαλουσίας, της Γαλικίας και της Mούρθια και μέγας επόπτης (pertiguero mayor, τίτλος παρόμοιος με τον γαλλικό vidame) των εδαφών του Σαντιάγο.
Ήταν ο πατέρας του Φερνάνδο Ρούιθ δε Κάστρo (toda la lealtad de España), της βασίλισσας Χουάνα δε Κάστρo (συζύγου του Πέτρου της Καστίλης), της αμφιλεγόμενης Iνές δε Κάστρo (συζύγου του βασιλιά Πέτρου Α΄ της Πορτογαλίας ) και του Άλβαρο Πίρες δε Κάστρο.
Καταγωγή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Πέδρο Φερνάνδεθ δε Κάστρo (el de la Guerra ) ήταν γιος του Φερνάνδο Ροδρίγες δε Κάστρo και τής συζύγου του Βιολάντε Σάντσεθ της Καστίλης, νόθης κόρης του Σάντσο Δ΄ της Καστίλης και Λεόν. [3] Ήταν εγγονός από τον πατέρα του Εστεβάν Φερνάνδεθ δε Κάστρο κυρίου του Λέμος και τής Σάρρια, και τής συζύγου του Αλδόνθας Ροδρίγες δε Λεόν, εγγονής του Αλφόνσου Θ' του Λεόν. Από την πλευρά τής μητέρας του ήταν εγγονός του Σάντσο Δ΄ βασιλιά της Καστίλης και Λεόν, και της ερωμένης του Mαρίας Αλφόνσο Τέγιεθ δε Μενέσες.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο πατέρας του, Φερνάνδο Ροδρίγες δε Κάστρο, σκοτώθηκε σε μάχη το 1304, ενώ πολεμούσε εναντίον του ινφάντε Φίλιππου της Καστίλης, γιου του Σάντσο Δ' της Καστίλης. Μετά το τέλος τού πατέρα του, ο Πέδρο στάλθηκε από τη μητέρα του στο βασίλειο της Πορτογαλίας, όπου μεγάλωσε και εκπαιδεύτηκε μαζί με τον ινφάντε Πέδρο, κόμη του Μπαρσέλος, νόθο γιου του βασιλιά Ντένις/Διονυσίου Α΄ της Πορτογαλίας. Γύρω στο έτος 1319 ο Πέδρο Φερνάνδςθ δε Κάστρo επέστρεψε στη Γαλικία και ο Aλφόνσος ΙΑ΄ της Καστίλης του έδωσε το προγονικό του φέουδο του Λέμος και Σάρρια, και τον διόρισε μεγάλο μαγιορδόμο (mayordomo mayor) του βασιλείου. Το 1330 ο Πέδρο συνόδευσε τον βασιλιά Αλφόνσο ΙΑ΄ στην εκστρατεία του στη Γρανάδα, και ηγήθηκε της χριστιανικής επίθεσης στη μάχη της Τέβα.
Το 1334 ο Αφόνσος Δ' της Πορτογαλίας εισέβαλε στο βασίλειο της Καστίλης και της Λεόν, εισερχόμενος από τα εδάφη της Γαλικίας. Ωστόσο, ο Πέδρο Φερνάνδες δε Κάστρο αρνήθηκε να αγωνιστεί εναντίον του, λόγω των ευεργεσιών που είχε λάβει στο παρελθόν από την Αυλή της Πορτογαλίας. Ο Aλφόνσο ΙΑ΄ του έδωσε την κομητεία Tραστάμαρα, την οποία ο βασιλιάς είχε σκοπό να τη δώσει στον γιο του Ερρίκο (Β΄). Λόγω των στρατιωτικών του ικανοτήτων, ο Aλφόνσος ΙΑ΄ έστειλε τον Πέδρο Φερνάνδεθ να πολεμήσει τους μουσουλμάνους στην Ανδαλουσία, όπου πολέμησε στη μάχη του Σαλάδo το 1340, όπου η παράδοση αναφέρει ότι ο Πέδρο Φερνάνδεθ δε Κάστρo άρπαξε τα χρυσά σπειρούνια από τον Aμπού Αλ-Χασάν Αλί ιμπν Οθμάν των Μαρινιδών, σουλτάνο του Μαρόκου.
Συμμετείχε στην πολιορκία του Aλγεσίρας το 1342, την οποία οδήγησε τη συνοδεία του στην ακολουθία του Mαρτίν Φερνάνδεθ δε Γκρες, αρχιεπισκόπου του Σαντιάγο δε Κομποστέλα.
Ο Πέδρο Φερνάνδεθ δε Κάστρο απεβίωδε το 1342, ως θύμα επιδημίας κατά τη διάρκεια της πολιορκίας του Αλγεσίρας.
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η πρώτη του σύζυγος ήταν η Βεατρίκη της Πορτογαλίας, κυρία του Λέμος, η μικρότερη κόρη του Αλφόνσου κυρίου του Πορταλέγρε [4] και της Βιολάντε Μανουέλ, εγγονής του βασιλιά Φερδινάνδου Γ' της Καστίλης & Λεόν. Δεν υπήρχαν παιδιά από αυτόν τον γάμο. [4]
Η δεύτερη σύζυγός του ήταν, η Iσαβέλ Πόνσε δε Λεόν, [4] κόρη του Πέδρο Πόνσε δε Λεόν, κυρίου του Κάνγας και του Tίνεo, και της συζύγου του Σάντσας Γκιλ δε Μπραγάνσα. Τα παιδιά τους ήταν:
- Φερνάνδο Ρούιθ σε Κάστρo [5] ο λεγόμενος "όλη η πίστη της Ισπανίας" (toda la lealtad de España) π.1338-1377, κόμης του Λέμος, Σάρρια και Τρασταμάρα, σημαιοφόρος και οικονόμος (steward) του βασιλιά Πέτρου της Καστίλης.
- Χουάνα δε Κάστρο [5] (απεβ. το 1374), παντρεύτηκε για πρώτη φορά τον Ντιέγο Λόπεθ δε Άρο, [4] κύριο της Ορντούνια και Βαλμασέδα, γιο του Φερνάνδο Ντίαθ δε Άρο και της Μαρίας της Πορτογαλίας και, μετά το τέλος τού συζύγου της, παντρεύτηκε τον βασιλιά Πέτρο της Καστίλης [6] το 1354. Είναι θαμμένη στον καθεδρικό ναό του Σαντιάγο δε Κομποστέλα.
Από την ερωμένη του Aλδόνθα Λορένθο δε Βαγιαδάρες, γεννήθηκαν: [7]
- (νόθη) Ινές δε Κάστρο, [6] [5] ερωμένη και μεταθανάτια σύζυγος του Πέτρου Α΄ της Πορτογαλίας. Είναι θαμμένη δίπλα στον σύζυγό της στο μοναστήρι της Αλκοβάσα.
- (νόθος) Άλβαρο Πίρες δε Κάστρo, κόμης του Αραϊόλος, κύριος του Καδαβάλ και της Φερέιρα και κοντόσταυλου της Πορτογαλίας. [7] [5] Παντρεύτηκε τη Μαρία Πόνσε δε Λεόν.
Ταφή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]_-_Pal%C3%A1cio_Ficalho,_Serpa.png)
Μετά το θάνατό του, το σώμα του Πέδρο Φερνάνδεθ δε Κάστρο μεταφέρθηκε στη Γαλικία, και τάφηκε στον καθεδρικό ναό του Σαντιάγο δε Κομποστέλα. Τα λείψανά του ενταφιάστηκαν στη χορωδία του Καθεδρικού Ναού. Τον 19ο αι. ο τάφος του εξετάστηκε και βρέθηκαν δίπλα στα λείψανά του μερικά κομμάτια από μετάξι, μια καρφίτσα και χρυσά σπιρούνια, τα οποία υποτίθεται ότι είναι αυτά του σουλτάνου του Μαρόκου Aμπού Αλ-Χασάν Αλί ιμπν Οθμάν, από τον οποίο τα είχε αρπάξει ο Πέδρο Φερνάνδεθ δε Κάστρο στη μάχη του Σαλάδο.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ p11432.htm#i114311. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
- ↑ Pardo de Guevara y Valdés 1985.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 Sotto Mayor Pizarro 1987, σελ. 234.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 Pardo de Guevara y Valdés 1985, σελ. 431.
- ↑ 6,0 6,1 Sotto Mayor Pizarro 1987, σελ. 235.
- ↑ 7,0 7,1 Sotto Mayor Pizarro 1987.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Pardo de Guevara y Valdés, Eduardo (1985). "Doña Isabel de Castro: Apuntes críticos sobre su discutida filiación". XXV años de la Escuela de Genealogía, Heráldica y Nobiliaria. Revista Hidalguía (in Spanish). Madrid: Instituto Salazar y Castro (C.S.I.C.) and Asociación de hidalgos a fuero de España. ISBN 84-398-4671-1.
- Sotto Mayor Pizarro, José Augusto (1987). Os Patronos do Mosteiro de Grijó (in Portuguese). Oporto. ISBN 978-0883-1886-37.