Πρωτάθλημα Νέων της ΟΥΕΦΑ
 | |
| Διοργανωτής | UEFA |
|---|---|
| Ίδρυση | 2013 |
| Χώρος διεξαγωγής | Ευρώπη |
| Αριθμός ομάδων | 64 |
| Προκρίνει σε | Διηπειρωτικό Κύπελλο Κ–20 |
| Τρέχων κάτοχος |  Ολυμπιακός(1ος τίτλος) (2023–24) |
| Περισ. κατακτήσεις |  Μπαρτσελόνα Τσέλσι(2 τίτλοι) |
| Ιστοσελίδα | uefa.com/uefayouthleague |
 2023–24 | |
Το Πρωτάθλημα Νέων της UEFA ή ΟΥΕΦΑ Γιουθ Λιγκ (αγγλικά: UEFA Youth League) είναι μία ετήσια ποδοσφαιρική διοργάνωση, που οργανώνεται από την Ένωση Ευρωπαϊκών Ποδοσφαιρικών Ομοσπονδιών (UEFA) από το 2013. Στη σημερινή της μορφή, συμμετέχουν οι ομάδες νέων (Κ19) των συλλόγων που αγωνίζονται στη φάση των ομίλων του Τσάμπιονς Λιγκ, συν τους εγχώριους πρωταθλητές νέων των υψηλότερων βαθμολογικά εθνικών ενώσεων.
Οι ημιτελικοί και τελικοί αγώνες διεξάγονται παραδοσιακά στο Κολοβρέ, στη Νιόν της Ελβετίας. Στους νικητές απονέμεται το «τρόπαιο Λέναρτ Γιόχανσον», προς τιμήν του πρώην προέδρου της ΟΥΕΦΑ.
Οι πιο επιτυχημένες ομάδες είναι η Μπαρτσελόνα και η Τσέλσι, με δύο τρόπαια η καθεμία. Η Τσέλσι κέρδισε 2 συνεχόμενους τίτλους το 2015 και το 2016, ενώ η Μπαρτσελόνα κέρδισε την εναρκτήρια σεζόν της διοργάνωσης και κατέκτησε το δεύτερο τρόπαιο το 2018. Πρωταθλητής Ευρώπης για το 2024 είναι ο Ολυμπιακός.[1]
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Μάιο του 2010, η ΟΥΕΦΑ διοργάνωσε έναν αγώνα, που αναφέρεται ως «UEFA Under-18 Challenge», μεταξύ των ομάδων Κ18 της Μπάγερν Μονάχου και της Ίντερ, τρεις ημέρες πριν από τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ 2009–10 μεταξύ των αντίστοιχων αντρικών ομάδων. Η Ίντερ κέρδισε τον αγώνα με 2–0, με δύο γκολ από τον Ντένις Αλιμπέκ. Ο αγώνας ήταν μέρος της «Ημέρας Θεμελίωσης της ΟΥΕΦΑ» και αποτέλεσε έμπνευση για το ΟΥΕΦΑ Γιουθ Λιγκ.[2][3][4]
Οι ομάδες της πρώτης διοργάνωσης (2013–14), αγωνίστηκαν στη φάση ομίλων με την ίδια σύσταση και τις ίδιες ημερομηνίες με το Τσάμπιονς Λιγκ 2013–14 και διεξήχθη σε δοκιμαστική βάση.[4]
Οι οκτώ νικητές των ομίλων και οι οκτώ επιλαχόντες, συμμετείχαν τότε σε μια νοκ άουτ φάση. Σε αντίθεση με το Τσάμπιονς Λιγκ, η νοκ άουτ φάση περιελάμβανε μονούς αγώνες, με τους ημιτελικούς και τον τελικό να παίζονται σε ουδέτερα γήπεδα.[4]
Βρετανικά ΜΜΕ σχολίασαν ότι η διοργάνωση δημιουργήθηκε για να «περιορίσει την αυξανόμενη επιρροή της NextGen Series».[5]
Τον Απρίλιο του 2014, η Μπαρτσελόνα έγινε η πρώτη πρωταθλήτρια, κερδίζοντας τη Μπενφίκα με 3–0, στο φάιναλ φορ που διεξήχθη στη Νιόν.
Μετά από διετή δοκιμαστική περίοδο, το Γιουθ Λιγκ έγινε μόνιμη διοργάνωση της UEFA ξεκινώντας από τη σεζόν 2015–16, με το τουρνουά να επεκτείνεται από 32 σε 64 ομάδες, ώστε να επιτρέψει στους εγχώριους πρωταθλητές νέων των 32 κορυφαίων ενώσεων, σύμφωνα με το συντελεστή της ΟΥΕΦΑ, να συμμετέχουν επίσης. Οι 32 ομάδες νέων του Τσάμπιονς Λιγκ διατηρούν τη μορφή των ομίλων, με τους νικητές των ομίλων να προκρίνονται στο γύρο των 16 και τις επιλαχούσες να προχωρούν στα πλέι οφ. Οι 32 εγχώριοι πρωταθλητές νέων αγωνίζονται σε δύο γύρους των δύο αγώνων, με τους οκτώ νικητές να προκρίνονται στα πλέι οφ, όπου παίζουν έναν εντός έδρας μονό αγώνα, εναντίον της επιλαχούσας από το μονοπάτι του Τσάμπιονς Λιγκ. Από το γύρο των 16 και ύστερα, διατηρείται η ίδια μορφή των μονών αγώνων όπως και πριν.[6]
Τελικοί
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Σεζόν | Νικητές | Αποτέλεσμα | Φιναλίστ | Ηττημένοι των ημιτελικών | Τοποθεσία τελικής φάσης |
|---|---|---|---|---|---|
| 2013–14 | Μπαρτσελόνα
|
3–0 |  Μπενφίκα
|
Ρεάλ Μαδρίτης και  Σάλκε 04
|
 Στάδιο Κολοβρέι, Νιόν, Ελβετία
|
| 2014–15 | Τσέλσι
|
3–2 |  Σαχτάρ Ντονέτσκ
|
 Άντερλεχτ και  Ρόμα
| |
| 2015–16 | Τσέλσι
|
2–1 |  Παρί Σεν Ζερμέν
|
Άντερλεχτ και Ρεάλ Μαδρίτης
| |
| 2016–17 | Ρεντ Μπουλ Σάλτσμπουργκ 
|
2–1 | Μπενφίκα
|
Μπαρτσελόνα και Ρεάλ Μαδρίτης
| |
| 2017–18 | Μπαρτσελόνα
|
3–0 | Τσέλσι
|
Μάντσεστερ Σίτι και Πόρτο
| |
| 2018–19 | Πόρτο
|
3–1 | Τσέλσι
|
Μπαρτσελόνα και Χόφενχαϊμ 1899
| |
| 2019–20 | Ρεάλ Μαδρίτης
|
3–2 | Μπενφίκα
|
 Άγιαξ και Ρεντ Μπουλ Σάλτσμπουργκ
| |
| 2020–21 | Ακυρώθηκε λόγω της πανδημίας COVID-19 στην Ευρώπη | ||||
| 2021–22 | Μπενφίκα
|
6–0 | Ρεντ Μπουλ Σάλτσμπουργκ
|
Ατλέτικο Μαδρίτης και Γιουβέντους
|
Στάδιο Κολοβρέι, Νιόν, Ελβετία
|
| 2022–23 | ΑΖ Άλκμααρ
|
5–0 |  Χάιντουκ Σπλιτ
|
Μίλαν και Σπόρτινγκ Λισαβόνας
|
Σταντ ντε Ζενέβ, Γενεύη, Ελβετία
|
| 2023–24 | Ολυμπιακός
|
3–0 | Μίλαν
|
Πόρτο και Ναντ
|
Στάδιο Κολοβρέι, Νιόν, Ελβετία
|
Νικητές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Ομάδα | Νικητές | Φιναλίστ | Χρονιές ως νικητές | Χρονιές ως φιναλίστ |
|---|---|---|---|---|
| Τσέλσι
|
2 | 2 | 2015, 2016 | 2018, 2019 |
| Μπαρτσελόνα
|
2 | 0 | 2014, 2018 | – |
| Μπενφίκα
|
1 | 3 | 2022 | 2014, 2017, 2020 |
| Ρεντ Μπουλ Σάλτσμπουργκ
|
1 | 1 | 2017 | 2022 |
| Πόρτο
|
1 | 0 | 2019 | – |
| Ρεάλ Μαδρίτης
|
1 | 0 | 2020 | – |
| ΑΖ Άλκμααρ
|
1 | 0 | 2023 | – |
| Ολυμπιακός
|
1 | 0 | 2024 | – |
| Σαχτάρ Ντονέτσκ
|
0 | 1 | – | 2015 |
| Παρί Σεν Ζερμέν
|
0 | 1 | – | 2016 |
| Χάιντουκ Σπλιτ
|
0 | 1 | – | 2023 |
| Μίλαν
|
0 | 1 | – | 2024 |
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ https://www.gazzetta.gr/football/2327401/olympiakos-ranteboy-me-ti-flamengko-gia-diipeirotiko-k20
- ↑ «Young stars take centre stage». UEFA.com. UEFA. 18 Μαΐου 2010. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2016.
- ↑ «Inter take Under-18 honours». UEFA.com. UEFAaccessdate=22 Οκτωβρίου 2016. 19 Μαΐου 2010.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 «UEFA Youth League club competition launched». UEFA.org. UEFA. 7 Δεκεμβρίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Ιανουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 2012.
- ↑ «UEFA to launch U19 shadow Champions League from 2013 to curtail NextGen series». Daily Mail (Λονδίνο). 30 Ιουνίου 2012. http://www.dailymail.co.uk/sport/football/article-2166900/UEFA-launch-U19-shadow-Champions-League-2013-curtail-NextGen-series.html. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουλίου 2012.
- ↑ «UEFA Youth League retained and expanded». UEFA.org. 18 Σεπτεμβρίου 2014.
