Μετάβαση στο περιεχόμενο

Σαρλ ντε Λα Φος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σαρλ ντε Λα Φος
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Charles de La Fosse (Γαλλικά)
Γέννηση15  Ιουνίου 1636[1][2][3]
Παρίσι[4][5]
Θάνατος13  Δεκεμβρίου 1716[6][7][8]
Παρίσι[5]
Χώρα πολιτογράφησηςΒασίλειο της Γαλλίας[9][5]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[10]
ΣπουδέςΣχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταζωγράφος[11][12][13]
σκιτσογράφος[5]
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Σαρλ ντε Λα Φος (γαλλικά: Charles de La Fosse), γεννήθηκε στις 15 Ιουνίου 1636 στο Παρίσι, όπου πέθανε στις 13 Δεκεμβρίου 1716, ήταν Γάλλος ζωγράφος.

Οι πίνακες και οι διακοσμητικές ιστορικές και αλληγορικές τοιχογραφίες του έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην ιστορία της γαλλικής τέχνης, καθορίζοντας τη μετάβαση από τον κλασικισμό του στυλ Λουδοβίκου ΙΔ΄ προς ένα πιο ελαφρύ και χαριτωμένο ρυθμό που προήγγειλε τη ζωγραφική του ροκοκό του 18ου αιώνα.[14]

Βιογραφικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Κλυτία μεταμορφώνεται σε άνθος, 1688, Βερσαλλίες

Ο Σαρλ ντε Λα Φος γεννήθηκε στο Παρίσι σε οικογένεια χρυσοχόων. Γιος κοσμηματοπώλη που του έδωσε γεύση στη ζωγραφική, μαθήτευσε στο εργαστήριο του Σαρλ Λε Μπρεν το 1654-1655. Έμεινε εκεί για τρία χρόνια και εξοικειώθηκε με τους κανόνες που επέβαλε η πολυτελής διακόσμηση. Επηρεάστηκε από τον κλασικισμό του Λε Μπρεν και έγινε ένας από τους πιο αξιόλογους μαθητές του.[15]

Υπό τη διεύθυνση του Λε Μπρεν, συμμετείχε στη δημιουργία των μεγάλων διακοσμητικών έργων που έγιναν κατά τη βασιλεία του Λουδοβίκου ΙΔ΄. Φεύγοντας από τη Γαλλία το 1662, πέρασε δύο χρόνια στη Ρώμη όπου μελέτησε τα έργα του Ραφαήλ και τρία στη Βενετία, όπου μελέτησε και επηρεάστηκε από τους μεγάλους Βενετούς ζωγράφους του 16ου αιώνα, ιδιαίτερα τα έργα των Τζορτζόνε, Τιτσιάνο, Βερονέζε, Τιντορέττο και Κορρέτζο και εκπαιδεύτηκε στην τεχνική της νωπογραφίας.

Ο Ιάσονας και οι Αργοναύτες αποβιβάζονται στην Κολχίδα, Βερσαλλίες

Η επιρροή των παρατεταμένων σπουδών του στα έργα του Βερονέζε είναι εμφανής στους πίνακες Η διάσωση του Μωυσή και Η αρπαγή της Προσερπίνας[16] (και οι δύο στο Λούβρο), το τελευταίο το παρουσίασε στη Βασιλική Ακαδημία Ζωγραφικής και Γλυπτικής για το δίπλωμά του το 1673. Ζωγράφισε μυθολογικές και βιβλικές σκηνές στο παλάτι του Λούβρου και το παλάτι του Κεραμεικού και πέρασε εννέα χρόνια ζωγραφίζοντας στις Βερσαλλίες. Το 1673 ονομάστηκε επίκουρος καθηγητής της Βασιλικής Ακαδημίας, αλλά η εργασία του δεν τον εμπόδισε να δεχτεί το 1689 την πρόσκληση του Λόρδου Μόνταγκιου να διακοσμήσει την κατοικία του στο Λονδίνο.[17]

Ο τρούλος του μεγάρου των Απομάχων

Επισκέφτηκε το Λονδίνο δύο φορές, παραμένοντας τη δεύτερη φορά για περισσότερα από δύο χρόνια. Ο Γουλιέλμος Γ΄ της Αγγλίας μάταια προσπάθησε να τον κρατήσει στην Αγγλία με την πρόταση να διακοσμήσει το Χάμπτον Κορτ, καθώς ο επιθεωρητής των Βασιλικών Κτηρίων Ζυλ Αρντουάν-Μανσάρ τον κάλεσε να επιστρέψει στο Παρίσι για να αναλάβει τον τρούλο του μεγάρου των Απομάχων. Οι διακοσμήσεις του Οίκου Μόνταγκιου καταστράφηκαν, αυτές των Βερσαλλιών και ο τρούλος των Απομάχων, πέραν των πινάκων του, δίνουν μια εικόνα του ταλέντου του.[18]

Το 1699 έγινε διευθυντής της Βασιλικής Ακαδημίας. Κατά τα επόμενα χρόνια, ο Λα Φος εκτέλεσε πολλές άλλες σημαντικές διακοσμήσεις σε δημόσια κτήρια και ιδιωτικά μέγαρα. Από το 1709 έως το 1715 δημιούργησε πίνακες για τον καθεδρικό ναό της Παναγίας των Παρισίων.

Πέθανε σε ηλικία 80 ετών, εργαζόμενος ακόμη, στο Παρίσι στις 13 Δεκεμβρίου 1716.

Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους Γάλλους ζωγράφους γύρω στο 1700, με τους Αντουάν Κουαπέλ και Ζαν Ζουβενέ διασφάλισαν τη μετάβαση από τον κλασικισμό του 17ου στο ροκοκό του 18ου αιώνα. [19]

Επιλογή έργων

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 (Ολλανδικά) RKDartists. 47388. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. ↑ 2,0 2,1 (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. la-fosse-charles. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ 3,0 3,1 Roglo. p=charles;n=delafosse;oc=1.
  4. ↑ (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 2  Νοεμβρίου 2017. 500032738. Ανακτήθηκε στις 11  Οκτωβρίου 2018.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 13165647h. Ανακτήθηκε στις 5  Απριλίου 2023.
  6. ↑ «Charles de Lafosse». (Ολλανδικά) RKDartists. 47388.
  7. ↑ «Charles de Lafosse». (Αγγλικά) Benezit Dictionary of Artists. Oxford University Press. 2006. B00102930. ISBN-13 978-0-19-977378-7.
  8. ↑ «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Charles-de-La-Fosse. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  9. ↑ (Αγγλικά, Μποκμάλ, Σουηδικά, Φινλανδικά, Δανικά, Εσθονικά) KulturNav. 12  Φεβρουαρίου 2016. e8fa800a-9914-41d4-a87a-c8246cc9f4fb. Ανακτήθηκε στις 25  Φεβρουαρίου 2016.
  10. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb13165647h. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  11. ↑ (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 2  Νοεμβρίου 2017. 500032738. Ανακτήθηκε στις 14  Μαΐου 2019.
  12. ↑ The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/168256. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  13. ↑ The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/146867. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  14. ↑ . «en.chateauversailles.fr//charles-fosse». 
  15. ↑ . «getty.edu/art/collection/artists/charles-de-la-fosse-french-1636-1716/». 
  16. ↑ . «wga.hu/html_m/l/la_fosse/proserpina». 
  17. ↑ . «1911 Encyclopædia Britannica/Lafosse, Charles de». 
  18. ↑ . «artsy.net/artwork/charles-de-la-fosse-lenlevement-de-proserpine-the-abduction-of-persephone». 
  19. ↑ . «britannica.com/biography/Charles-de-La-Fosse». 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Σαρλ_ντε_Λα_Φος&oldid=9626849"