Σεμπιτκού
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Σεμπιτκού | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 8ος αιώνας π.Χ. |
Θάνατος | 7ος αιώνας π.Χ. |
Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο του Κους Αρχαία Αίγυπτος |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | κυβερνητικός υπάλληλος |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Arty |
Τέκνα | Τανταμανί |
Γονείς | Πιανκί |
Οικογένεια | εικοστή πέμπτη δυναστεία Φαραώ |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Φαραώ |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Σεμπιτκού ή Σαμπατκά ήταν ο τρίτος Φαραώ της 25ης δυναστείας της Αιγύπτου ή δυναστείας των Χουσιτών από το 706 π.Χ. ως το 690 π.Χ.. Ήταν γιος του Πιανκί ιδρυτή της 25ης δυναστεία της Αιγύπτου Πιανκί και διάδοχος του θείου του Σαμπακά. Το όνομα του μεταφράζεται ως "η διάρκεια είναι η ψυχή του Ρά". Το 1999 μια μεγάλη Ασσυριο - Αιγυπτιακή αρχαιολογική ομάδα ανακάλυψε την μεγάλη επιγραφή του βασιλιά της Ασσυρίας Σαργών Β΄ που χρονολογείται την περίοδο 707 π.Χ./706 π.Χ. την περίοδο που ο Σεμπιτκού διαδεχόταν τον θείο του Σαμπακά. Σύμφωνα με την επιγραφή ο Σεμπιτκού παρέδωσε από το Σουδάν στα χέρια του ίδιου του Ασσύριου βασιλιά τον επαναστάτη υποτελή βασιλιά του Ιαμαννί του Ασδώδ. Πιθανότατα να μην είχε διαδεχθεί τότε ακόμα τον θείο του και να είχε τοποθετηθεί από αυτόν κυβερνήτης της Νουβίας. Την τρίτη χρονιά της βασιλείας του επιβεβαιώνεται μια μεγάλη γιορτή που έγινε στην Αίγυπτο λόγω πλημμύρας του Νείλου. Την ίδια χρονιά απο καταρρακτώδεις βροχές, την εποχή που ήταν ακόμα κυβερνήτης της Νουβίας άνοιξε η Αίγυπτος φιλικές σχέσεις διπλωματίας με τον Σαργών Β΄. Οι σχέσεις της χώρας του με τους Ασσύριους ήταν πολύ καλές στην αρχή της βασιλείας του μέχρι την δολοφονία του Σαργών Β΄ το 705 π.Χ., αλλά στη συνέχεια με τον γιο και διάδοχο του Σενναχειρείμ άλλαξαν δραματικά προς το χειρότερο. Σύμφωνα με μια στήλη στην Κάβα ο στρατό του βάδισε από τη Νουβία βόρεια στη Θήβα για να αντιμετωπίσει τους Ασσυρίους στη μάχη του Ελτέκη το 701 π.Χ.. Σύμφωνα με άλλη στήλη την ίδια χρονιά το βασίλειο του Ιούδα ζήτησε τη βοήθεια του για να αντιμετωπίσει την σχεδιαζόμενη επίθεση του Σενναχειρείμ στα Ιεροσόλυμα. Ο Σεμπιτκού έστειλε στρατό υπό την ηγεσία του μικρότερου αδελφού του Τιρχάκα. Η απόκρουση των Ασσυρίων με τη βοήθεια του Τιρχάκα ήταν επιτυχής, τα Ιεροσόλυμα σώθηκαν την ίδια εποχή που το βασίλειο του Ισραήλ καταστράφηκε οριστικά από τον Σεναχειρίμπ με εκτενείς αναφορές από την βίβλο και τους Έλληνες ιστορικούς που περιγράφουν με την δική τους σκοπιά εκτεταμένα το ιστορικό γεγονός. Ο Σεμπιτκού επισκεύασε τον ναό του Οσίρη στην Θήβα, πέθανε το 690 π.Χ. και τον διαδέχθηκε ο ίδιος ο μικρότερος αδελφός του Τιρχάκα.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- R. Krauss and D.A. Warburton, "Chronological Table for the Dynastic Period" in Erik Hornung, Rolf Krauss & David Warburton (editors), Ancient Egyptian Chronology (Handbook of Oriental Studies), Brill, 2006. p.494
- Clayton, Peter A. Chronicle of the Pharaohs: The Reign-by-Reign Record of the Rulers and Dynasties of Ancient Egypt. Thames & Hudson. p.190. 2006. ISBN 0-500-28628-0
- Grant Frame, "The Inscription of Sargon II at Tang-i Var," Orientalia Vol.68 (1999), pp.31-57 and pls. I-XVIII
- Robin Lane Fox, Travelling Heroes in the Epic Age of Homer, 2008:30, makes a case for Iamani to be simply "the Ionian Greek": "Ionian Greeks were sometimes written in cuneiform script as ia-am-na-a: could this usurping Iamani be a Greek? ...would Assyrian scribes be exact about the name of a lowly rebel?"
- Karl Jansen-Winkeln, "The Third Intermediate Period" in Erik Hornung, Rolf Krauss & David Warburton (editors), Ancient Egyptian Chronology (Handbook of Oriental Studies), Brill, 2006. pp.258-259
- R. Morkot and S. Quirke, "Inventing the 25th Dynasty: Turin stela 1467 and the construction of history", Begegnungen — Antike Kulturen im Niltal Festgabe für Erika Endesfelder, Karl-Heinz Priese, Walter Friedrich Reineke, Steffen Wenig (Leipzig 2001), pp.349–363
- L. Török, The Royal Crowns of Kush: A Study in Middle Nile Valley Regalia and Iconography in the 1st Millennia B. C. and A.D., Cambridge Monographs in African Archaeology 18 (Oxford 1987), p.4