Μετάβαση στο περιεχόμενο

Τάσος Κουράκης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
 Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 12/05/2012.
Αναστάσιος (Τάσος) Κουράκης
Α΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων
Περίοδος
4 Οκτωβρίου 2015 – 18 Ιουλίου 2019
ΠρόεδροςΝίκος Βούτσης
ΔιάδοχοςΝικήτας Κακλαμάνης
Αναπληρωτής Υπουργός Παιδείας
Περίοδος
27 Ιανουαρίου 2015 – 28 Αυγούστου 2015
ΠρωθυπουργόςΑλέξης Τσίπρας
Βουλευτής Α΄ Θεσσαλονίκης
Περίοδος
16 Σεπτεμβρίου 2007 – 11 Ιουνίου 2019
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση1948, Θεσσαλονίκη
Θάνατος10  Οκτωβρίου 2021[1]
Εθνότητα Έλληνας
ΥπηκοότηταΕλλάδα
Πολιτικό κόμμαΣΥΡΙΖΑ
ΣπουδέςΑριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
ΕπάγγελμαΙατρός
Ιστοσελίδαkourakis.gr
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Τάσος Κουράκης (Θεσσαλονίκη, 1948 – 10 Οκτωβρίου 2021) ήταν Έλληνας πολιτικός, πανεπιστημιακός και βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ.

Βιογραφικό

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Προσωπική ζωή και επαγγελματική σταδιοδρομία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Αναστάσιος (Τάσος) Κουράκης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1948. Αποφοίτησε από το Ε' Γυμνάσιο Αρρένων Θεσσαλονίκης και ήταν πτυχιούχος και διδάκτωρ της ιατρικής σχολής του ΑΠΘ. Διετέλεσε αναπληρωτής καθηγητής της Ιατρικής σχολής του ΑΠΘ, στο εργαστήριο γενετικής, και είχε την ειδικότητα του παιδιάτρου, χωρίς όμως να ασκήσει την ιατρική ως επάγγελμα. Ασχολήθηκε 27 χρόνια αποκλειστικά με τη διδασκαλία και την έρευνα, μετεκπαιδεύτηκε στην Σκωτία, Αγγλία και Ολλανδία, στην κυτταρογενετική, στην προγεννητική διάγνωση και στη συμβουλευτική γενετική. Στον ερευνητικό τομέα ασχολήθηκε κυρίως με τις επιδράσεις του περιβάλλοντος στο γενετικό υλικό του ανθρώπου. Οι εργασίες του που αφορούν στην επίδραση των φυτοφαρμάκων στο γενετικό υλικό των αγροτών είναι οι πρώτες που έχουν γίνει στην Ελλάδα. Ήταν παντρεμένος με την Κάριν Γραμμενίδου, και είχε τρία παιδιά.

Συγγραφικό έργο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πέρα από τις επιστημονικές εργασίες που έχει δημοσιεύσει σε έγκυρα περιοδικά στην Ελλάδα και το εξωτερικό, έχει εκδώσει έξι ποιητικές συλλογές:

  • «Ιχνηλατώντας το παρόν», εκδ. Παρατηρητής, 1995
  • «Η λίμνη Βικτορία», εκδ. Παρατηρητής, 1997
  • «Λέξεις λάμνουν αεί θάλλουν» εκδ. Ίνδικτος, 2002
  • «Ιερωτικόν» εκδ. IANOS, 2009
  • «67%», εκδ. IANOS, 2012
  • «Επί σωμάτων λέξεων», εκδ. IANOS, 2016
  • «Δεν θέλω να πεθάνω, γιατί πώς θα ζω μετά χωρίς εκείνη;», εκδ. IANOS, 2019
  • «Ποιήματα 1995 - 2020. Συγκεντρωτική έκδοση», εκδ. IANOS, 2021

καθώς και μία συλλογή με δοκίμια:

  • «Τα παρεκκλίνοντα» εκδ. Παρατηρητής, 2002

Επίσης, αρθρογραφούσε σε εφημερίδες και περιοδικά για θέματα που αφορούν στην πολιτική, την παιδεία, την υγεία, τη γενετική, την κλωνοποίηση, τα μεταλλαγμένα τρόφιμα, τα ναρκωτικά κ.ά.

Πολιτική και συνδικαλιστική δράση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εντάχθηκε στο ΚΚΕ ως μέλος από το 1975 έως το 1990. Από το 1990 δραστηριοποιήθηκε στον Συνασπισμό της Αριστεράς και της Προόδου και ήταν μέλος της Πολιτικής Επιτροπής της Θεσσαλονίκης. Επί σειρά ετών υπήρξε πρόεδρος και μέλος νοσοκομειακών επιτροπών, καθώς και μέλος του Δ.Σ. του ιατρικού συλλόγου Θεσσαλονίκης, ενώ διετέλεσε γραμματέας του ίδιου συλλόγου την περίοδο 2000-2003. Το 2002 και 2006 εκλέχθηκε δημοτικός σύμβουλος του δήμου Θεσσαλονίκης ως επικεφαλής της δημοτικής κίνησης «Θεσσαλονίκη των Πολιτών και της Οικολογίας». Στο 4ο Συνέδριο του ΣΥΝ, το 2004, εκλέχθηκε μέλος της κεντρικής πολιτικής επιτροπής (ΚΠΕ).[2] Στις βουλευτικές εκλογές του 2007, του 2009, του Μαΐου 2012 και του Ιουνίου 2012 εκλέχθηκε βουλευτής Α' Θεσσαλονίκης με τον ΣΥΡΙΖΑ.[3] Τον Ιανουάριο του 2015 έγινε αναπληρωτής υπουργός Παιδείας. Από τις 4 Οκτωβρίου 2015 κατείχε το αξίωμα του Α΄ Αντιπροέδρου του Ελληνικού κοινοβουλίου,[4] ενώ ήταν και πρόεδρος των επιτροπών κοινοβουλευτικής δεοντολογίας και ευρωπαϊκών υποθέσεων της Βουλής. Απεβίωσε από καρκίνο σε ηλικία 73 ετών, στις 10 Οκτωβρίου 2021 [5]και κηδεύτηκε στις 11 Οκτωβρίου στα Κοιμητήρια της Θέρμης.[6]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ www.protothema.gr/greece/article/1169695/pethane-o-proin-anaplirotis-upourgos-paideias-tou-suriza-tasos-kourakis/.
  2. ↑ «4ο Συνέδριο Συνασπισμού - Εξελέγη η νέα Κεντρική Πολιτική Επιτροπή του Κόμματος». Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2019. 
  3. ↑ Εφημ. Metro, Πόσους σταυρούς πήραν οι βουλευτές στην Α΄Θεσσαλονίκης[νεκρός σύνδεσμος], [ηλεκτρον. έκδοση], 12/05/2012
  4. ↑ «Βουλή - Αντιπρόεδροι». Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2019. 
  5. ↑ «Πέθανε ο Τάσος Κουράκης, πρώην υπουργός και βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ». NewsIT. 10 Οκτωβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2021. 
  6. ↑ «Σήμερα το απόγευμα η πολιτική κηδεία του Τάσου Κουράκη στα κοιμητήρια Θέρμης». 11 Οκτωβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 2021. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Τάσος_Κουράκης&oldid=10702450"