Μετάβαση στο περιεχόμενο

Τίμοθι Γκάουερς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τίμοθι Γκάουερς
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Timothy Gowers (Αγγλικά)
Γέννηση20 Νοεμβρίου 1963
Ουίλτσιρ
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένο Βασίλειο
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά
ΣπουδέςΚολέγιο Ήτον
Κολέγιο Τρίνιτι
Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ[1]
King's College School
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμαθηματικός[2]
διδάσκων πανεπιστημίου
ΕργοδότηςΠανεπιστημιακό Κολλέγιο Λονδίνου
Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ
Κολλέγιο της Γαλλίας[3]
Οικογένεια
ΓονείςΠάτρικ Γκάουερς[4] και Caroline Molesworth Maurice[4]
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσειςμετάλλιο Φιλντς (1998)
Εταίρος της Βασιλικής Εταιρίας
βραβείο Γουάιτχεντ (1995)
Knight Bachelor (16  Ιουνίου 2012)
βραβείο βιβλίου Όιλερ (2011)
μετάλλιο Ντε Μόργκαν (2016)
Nature's 10 (2012)[5]
Ιστότοπος
www.dpmms.cam.ac.uk/~wtg10/
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Σερ Γουίλιαμ Τίμοθι Γκάουερς, γεννήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 1963)[6] είναι Βρετανός μαθηματικός, μόνιμος καθηγητής της έδρας Συνδυαστικής στο Κολλέγιο της Γαλλίας, διευθυντής έρευνας στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ και μέλος του Κολέγιο Τρίνιτι του Κέιμπριτζ. Το 1998 τιμήθηκε με το μετάλλιο Φιλντς για την έρευνά του σχετικά με τα πεδία της συναρτησιακής ανάλυσης και της συνδυαστικής[7][8].

Ο Γκάουερς φοίτησε στο King's College School του Κέιμπριτζ, ως χορωδός στη χορωδία του King's College, και στη συνέχεια στο Eton College ως υπότροφος του King's, όπου διδάχθηκε μαθηματικά από τον Νόρμαν Ρούτλετζ.[9] Το 1981, ο Γκάουερς κέρδισε χρυσό μετάλλιο στη Διεθνή Μαθηματική Ολυμπιάδα με άριστη βαθμολογία.[10] Ολοκλήρωσε το διδακτορικό του, με θέμα "Συμμετρικές δομές σε χώρους Μπάναχ"[11], στο Κολέγιο Τρίνιτι του Κέιμπριτζ το 1990, υπό την επίβλεψη του Μπέλα Μπόλομπας[11]

Καριέρα και έρευνα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά τη διδακτορική του διατριβή, ο Γκάουερς εξελέγη σε υποτροφία έρευνας στο Κολέγιο Τρίνιτι. Από το 1991 μέχρι την επιστροφή του στο Κέιμπριτζ το 1995 ήταν λέκτορας στο Πανεπιστημιακό Κολέγιο του Λονδίνου. Το 1998 εξελέγη καθηγητής στην έδρα στο Κέιμπριτζ. Κατά την περίοδο 2000-2 ήταν επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον. Τον Μάιο του 2020 ανακοινώθηκε[12] ότι θα αναλάβει τον τίτλο της έδρας Συνδυαστικής[13] στο Κολλέγιο της Γαλλίας από τον Οκτώβριο του 2020, αν και σκοπεύει[14] να συνεχίσει να διαμένει στο Κέιμπριτζ και να διατηρεί μερική απασχόληση στο Πανεπιστήμιο, καθώς και να απολαμβάνει τα προνόμια της ισόβιας υποτροφίας του στο Κολέγιο Τρίνιτι.

Ο Γκάουερς εργάστηκε αρχικά στους χώρους Μπάναχ. Χρησιμοποίησε συνδυαστικά εργαλεία για να αποδείξει αρκετές από τις εικασίες του Στέφαν Μπάναχ στο θέμα, ιδίως κατασκευάζοντας έναν χώρο Μπάναχ με σχεδόν καθόλου συμμετρία, που χρησίμευσε ως αντιπαράδειγμα για πολλές άλλες εικασίες.[15] Με τον Μπέρναρντ Μόρεϊ έλυσε το 1992 το "πρόβλημα της άνευ όρων βασικής ακολουθίας", δείχνοντας ότι κάθε απειροδιάστατος χώρος Μπάναχ δεν έχει έναν απειροδιάστατο υποχώρο που να δέχεται μια άνευ όρων βάση Σόντερ.[16].

Μετά από αυτό, ο Γκάουερς στράφηκε προς τη συνθετική και τη συνδυαστική θεωρία αριθμών. Το 1997 απέδειξε[17] ότι το λήμμα κανονικότητας του Szemerédi συνοδεύεται απαραίτητα από όρια τύπου πύργου[18].

Το 1998, ο Γκάουερς απέδειξε[19] τα πρώτα αποτελεσματικά όρια για το θεώρημα του Ζεμερέντι, δείχνοντας ότι οποιοδήποτε υποσύνολο ελεύθερο από k διαδοχικών όρων αριθμητικής προόδου έχει Πληθικότητα για να προκύψει ότι . Ένα από τα συστατικά του επιχειρήματος του Γκάουερς είναι ένα εργαλείο που σήμερα είναι γνωστό ως θεώρημα Μπαλόγκ - Ζεμερέντι - Γκάουερς, το οποίο έχει βρει πολλές περαιτέρω εφαρμογές. Επίσης καθιέρωσε τις νόρμες Γκάουερς, ένα εργαλείο της αριθμητικής συνδυαστικής, και παρείχε τις βασικές τεχνικές για την ανάλυσή τους. Η εργασία αυτή αναπτύχθηκε περαιτέρω από τον Μπεν Γκριν και τον Τέρενς Τάο, με αποτέλεσμα το θεώρημα Γκριν-Τάο.

Το 2003, ο Γκάουερς καθιέρωσε ένα λήμμα κανονικότητας για υπεργράφους [20]. ανάλογο με το λήμμα κανονικότητας Ζεμερέντι για Γράφους.

Το 2005, εισήγαγε[21] την έννοια της οιονεί τυχαίας ομάδας.

Πιο πρόσφατα, ο Γκόβερς εργάστηκε πάνω στο Θεώρημα Ράμσεϋ σε τυχαίους γράφους και τυχαία σύνολα με τον Ντέιβιντ Κόνλον και έστρεψε την προσοχή του[22] σε άλλα προβλήματα, όπως το πρόβλημα P έναντι NP. Επίσης εκδήλωσε ενδιαφέρον, σε κοινή εργασία με τον Μοχάν Γκανεσαλινγκάμ[23], για την αυτοματοποιημένη επίλυση προβλημάτων.

Ο αριθμός Έρντος του Γκάουερς είναι το τρία[24].

Το 1996, ο Γκάουερς τιμήθηκε με το Βραβείο της Ευρωπαϊκής Μαθηματικής Εταιρείας και το 1998 με το Μετάλλιο Φιλντς για την έρευνά του στη συναρτησιακή ανάλυση και τη συνδυαστική[25][26].Το 1999 έγινε Μέλος της Βασιλικής Εταιρείας και το 2010 μέλος της Αμερικανικής Φιλοσοφικής Εταιρείας[27].Το 2012 ανακήρυξε Ιππότης του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας για τις υπηρεσίες του στα μαθηματικά[28][29]. Είναι επίσης μέλος της επιτροπής επιλογής για το βραβείο Μαθηματικών, το οποίο απονέμεται στα πλαίσιο του Βραβείου Σο[30]. Συγκαταλέγεται στους 10 ανθρώπους που έπαιξαν σημαντικό ρόλο το 2012 στον κατάλογο Nature's 10[31].

Επιλεγμένες δημοσιεύσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Gowers, W. T.; Maurey, Bernard (6 May 1992). «The unconditional basic sequence problem». . 
  • Gowers, W. T. (2001). «A new proof of Szemerédi's theorem». Geom. Funct. Anal. 11 (3): 465–588. doi:10.1007/s00039-001-0332-9. 
  • Gowers, W. T. (2007). «Hypergraph regularity and the multidimensional Szemerédi theorem». Ann. of Math. 166 (3): 897–946. doi:10.4007/annals.2007.166.897. Bibcode2007arXiv0710.3032G. 
  • Gowers, Timothy, επιμ. (2008). The Princeton Companion to Mathematics. Princeton University Press. ISBN 978-0-691-11880-2. 

Δημοφιλή βιβλία μαθηματικών

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. (Αγγλικά) Mathematics Genealogy Project.
  2. mrr.centre-mersenne.org/page/editorial-team_en/. Ανακτήθηκε στις 13  Ιανουαρίου 2022.
  3. www.college-de-france.fr/site/timothy-gowers/Chaire-Combinatoire.htm.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  5. Elizabeth Iorns, Cynthia E. Rosenzweig, Jo Handelsman, Cédric Blanpain, Ron Fouchier: «366 days: Nature's 10.» (Αγγλικά) 1  Δεκεμβρίου 2012. σελ. 335-343.
  6. «Gowers, Sir (William) Timothy, (born 20 Nov. 1963), Rouse Ball Professor of Mathematics, University of Cambridge, 1998–2020; Fellow of Trinity College, Cambridge, since 1995; Royal Society 2010 Anniversary Research Professor, since 2010». WHO'S WHO & WHO WAS WHO (στα Αγγλικά). doi:10.1093/ww/9780199540884.001.0001/ww-9780199540884-e-17733. Ανακτήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2023. 
  7. Τίμοθι Γκάουερς στο Mathematics Genealogy Project
  8. O'Connor, John J.; Robertson, Edmund F., «Τίμοθι Γκάουερς», MacTutor History of Mathematics archive, University of St Andrews, http://www-history.mcs.st-andrews.ac.uk/Biographies/Gowers.html .
  9. Dalyell, Tam (29 May 2013). «Norman Arthur Routledge: Inspirational teacher and mathematician». The Independent. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 June 2022. https://ghostarchive.org/archive/20220621/https://www.independent.co.uk/news/obituaries/norman-routledge-inspirational-teacher-and-mathematician-8635050.html. Ανακτήθηκε στις 15 April 2020. 
  10. Mohammed Aassila - Olympiades Internationales de Mathématiques. Ed ellipses, Paris 2003 p. 156
  11. 11,0 11,1 Gowers, William T. (1990-02-20) (στα αγγλικά). Symmetric structures in Banach spaces. University of Cambridge. https://www.repository.cam.ac.uk/handle/1810/252814. 
  12. «Décret du 18 mai 2020 portant nomination et titularisation (enseignements supérieurs)». 
  13. «Timothy Gowers - Combinatoire | Collège de France». www.college-de-france.fr (στα Γαλλικά). 11 Απριλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2023. 
  14. «Timothy Gowers twitter feed». 
  15. 1998 Fields Medalist William Timothy Gowers from the American Mathematical Society
  16. Gowers, William Timothy; Maurey, Bernard (1993). «The unconditional basic sequence problem». Journal of the American Mathematical Society 6 (4): 851–874. doi:10.1090/S0894-0347-1993-1201238-0. 
  17. Gowers, W. Timothy (1997). «A lower bound of tower type for Szemeredi's uniformity lemma». Geometric and Functional Analysis 7 (2): 322–337. doi:10.1007/PL00001621. . 
  18. «Tower-type bounds for Roth's theorem with popular differences». math.rutgers.edu (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2023. 
  19. Gowers, W. Timothy (2001). «A new proof of Szemeréi's theorem». Geometric and Functional Analysis 11 (3): 465–588. doi:10.1007/s00039-001-0332-9. . 
  20. Gowers, W. Timothy (2007). «Hypergraph regularity and the multidimensional Szemeredi theorem». Annals of Mathematics 166 (3): 897–946. doi:10.4007/annals.2007.166.897. . 
  21. Gowers, W.Timothy (2008). «Quasirandom groups». Combinatorics, Probability and Computing 17 (3): 363–387. doi:10.1017/S0963548307008826. . 
  22. «What I did in my summer holidays». 24 Οκτωβρίου 2013. 
  23. Ganesalingam, Mohan; Gowers, W. Timothy (2013). «A fully automatic problem solver with human-style output».
     [cs.AI]
    .
     

  24. «Mathematical Reviews: Collaboration Distance». mathscinet.ams.org (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 22 Μαρτίου 2018. 
  25. Lepowsky, James; Lindenstrauss, Joram; Manin, Yuri I.; Milnor, John (January 1999). «The Mathematical Work of the 1998 Fields Medalists». Notices of the AMS 46 (1): 17–26. https://www.ams.org/notices/199901/fields.pdf. 
  26. Gowers, W. T. (1998). «Fourier analysis and Szemerédi's theorem». Doc. Math. (Bielefeld) Extra Vol. ICM Berlin, 1998, vol. I. σελίδες 617–629. 
  27. «APS Member History». search.amphilsoc.org. Ανακτήθηκε στις 19 Απριλίου 2021. 
  28. No. 60173. 16 June 2012, σελ. 1. https://www.thegazette.co.uk/London/issue/60173/supplement/1 
  29. «Queens Birthday Honors list» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 6 Σεπτεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουνίου 2012. 
  30. «The Shaw Prize». www.shawprize.org (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2023. 
  31. «366 days: Nature's 10» (στα αγγλικά). Nature 492 (7429): 335–343. 2012-12-01. doi:10.1038/492335a. ISSN 1476-4687. https://www.nature.com/articles/492335a. 
  32. Gouvêa, Fernando Q. «Review of Mathematics: A Very Short Introduction by Timothy Gowers». MAA Reviews, Mathematical Association of America website. 23 Μαΐου 2003. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Φεβρουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2023. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]