Χλωτάριος Γ΄
| Χλωτάριος Γ΄ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 650 (περίπου)[1] |
| Θάνατος | 673[2][3][4] |
| Αιτία θανάτου | πανώλη |
| Τόπος ταφής | Βασιλική Σαιν-Ντενί |
| Χώρα πολιτογράφησης | Φραγκία |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μονάρχης[1] |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Κλόβις Γ΄ |
| Γονείς | Κλόβις Β΄[1] και Balthild[1] |
| Αδέλφια | Θευδέριχος Γ΄[1] Χιλδέριχος Β΄[1] |
| Οικογένεια | Μεροβίγγειοι[1] |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Βασιλέας των Φράγκων |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Χλωτάριος Γ΄, (Chlothar, Chlotar, Clothar, Clotaire, Chlotochar, Hlothar, 652 - 673) μέλος του Οίκου των Μεροβιγγείων ήταν Βασιλιάς της Νευστρίας (657 - 673) και Βασιλιάς όλων των Φράγκων (661 - 662).[5] Ήταν ο πρωτότοκος γιος τού Κλόβις Β΄ της Νευστρίας και της Βουργουνδίας και της Αγίας Μπάλτχιλντ, ίσως συγγενή του Ρίμπερτ της Ανατολικής Αγγλίας. Ο πατέρας του πέθανε πρόωρα (658) και ο Χλωτάριος Γ΄ τον διαδέχθηκε υπό την κηδεμονία της μητέρας του.[6] Ένα μήνα πριν όπως φαίνεται στο έργο "Η ζωή του Ελιγίου" ο Άγιος Ελίγιος είχε προφητεύσει τον θάνατο του πατέρα του, την πτώση της μητέρας του και την σύντομη βασιλεία του.[7]
Βασιλιάς της Νευστρίας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Δεν υπάρχουν πολλές πηγές για την βασιλεία του, το έργο "Ιστορία των Λογγοβάρδων" γράφει ότι στις αρχές της δεκαετίας του 660 ένας Φραγκικός στρατός επιτέθηκε στην Προβηγκία και κατόπιν στην Λομβαρδία (βιβλ. Ε΄ 5) .[8] Η δύναμη αυτή έφτασε στο Ριβολί πλησίον της Άστα όπου βρισκόταν ο στρατός του Γκρίμοαλντ Α΄ του Μπενεβέντο. Ο Γκρίμοαλντ Α΄ υποκρίθηκε πως διέφευγε, οι Φράγκοι λεηλάτησαν το στρατόπεδο και εόρταζαν. Μετά τα μεσάνυχτα όμως ο βασιλιάς των Λομβαρδών επιτέθηκε και τους απώθησε πίσω στη Νευστρία.
Η "Ζωή του Ελιγίου" γράφει ότι μετά τον θάνατο του Αγίου Ελιγίου (661) η πανώλη λεηλάτησε όλες τις πόλεις των Φράγκων, ο Βέδας καταγράφει μεγάλη επιδημία πανώλης στα Βρετανικά Νησιά (664).[9][10] Κατά την περίοδο της αντιβασιλείας οι ευγενείς της Αυστρασίας ζήτησαν δικό τους βασιλιά και η κυβέρνηση τού Χλωτάριου Γ΄ έδωσε στον Χιλδέριχο Β΄ (άλλο γιο τού Κλόβι Β΄) την Αυστρασία.[11] Στην διάρκεια της βασιλείας του πέθανε ο Μαγιορδόμος της Νευστρίας Ερτσινόαλντ και τον διαδέχθηκε ο Εμπροίν, ο Βέδας γράφει ότι ο Θεόδωρος Ταρσού στο ταξίδι του από την Ρώμη για την Αγγλία πέρασε μέσα από τα Φραγκικά βασίλεια με την άδεια του Μαγιορδόμου (668).[12] Ο Χλωτάριος Γ΄ έγινε έντονα πολιτικά ενεργός όταν ενηλικιώθηκε, το "Χρονικό της Ιστορίας των Φράγκων" (727) γράφει ότι κυβέρνησε τέσσερα χρόνια και στην συνέχεια πέθανε, προφανώς εννοούσε την τετραετία 669 - 673. Η ημερομηνία επιβεβαιώνεται με έναν Βικτωριανό πίνακα που καταγράφει τον 16ο χρόνο της βασιλείας του (673).[13] Τον διαδέχθηκε αργότερα την ίδια χρονιά ο μικρότερος αδελφός του Θευδέριχος Γ΄. Ο Χλωτάριος Γ΄ θεωρείται ο πρώτος Μεροβίγγειος διακοσμητικός βασιλιάς χωρίς εξουσίες.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. σελ. 112-113. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 137341148. Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ British Museum person-institution thesaurus. 105815. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003. I00199479.
- ↑ Bachrach, Bachrach & Leese 2018.
- ↑ Liber historiae Francorum, c. 44, in Fouracre & Gerberding
- ↑ Audoin, Life of Eligius, c. 32
- ↑ Paul the Deacon, History of the Lombards, V. 5
- ↑ Audoin, Life of Eligius, c. 43
- ↑ Βέδας, "Εκκλησιαστική ιστορία της Αγγλίας", Κεφ. Γ΄, 27
- ↑ Life of Balthild, c. 5
- ↑ Βέδας, "Εκκλησιαστική ιστορία της Αγγλίας", Κεφ Δ΄, 1
- ↑ B. Krusch, ‘Die Einfuhrung des griechischen Paschalritus im Abendlande’, Neues Archiv der Gesellschaft fur altere deutsche Geschichteskunde 9 (1884), 99-169 at 132
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Βέδας, "Εκκλησιαστική ιστορία της Αγγλίας"
- Bachrach, Bernard S.; Bachrach, David S.; Leese, Michael (2018). Deeds of the Bishops of Cambrai, Translation and Commentary
- Fouracre, P., & R. Gerberding, Late Merovingian France: History and Hagiography 640-720 (Manchester, 1996).
- Geary, Patrick, Before France and Germany: The Creation and Transformation of the Merovingian World (Oxford, 1988).
- Gerberding, Richard, The Liber Historiae Francorum and the Rise of the Carolingians (Oxford, 1987).
- Platts, John (1825). A New Universal Biography. London. p. 2.2.468.
- Wood, Ian, The Merovingian Kingdoms 450-751 (Harlow, 1994).
