Κατάλογος βασιλέων των Φράγκων
Οι Φράγκοι κυβερνήθηκαν αρχικά από Δούκα με ρόλο στρατιωτικού αρχηγού και στη συνέχεια από Μονάρχη με ρόλο κληρονομικού βασιλιά. Οι Σάλιοι Μεροβίγγειοι διακρίθηκαν από τους υπόλοιπους Φράγκους, κατέκτησαν τη Ρωμαϊκή Γαλατία και στη συνέχεια το Βασίλειο των Βησιγότθων (507). Οι γιοι του Κλόβις κατέκτησαν τους Βουργούνδιους και τους Αλαμαννούς, διεκδίκησαν την Προβηγκία και έκαναν τους Βουργούνδιους και τους Θουρήγγιους υποτελείς. Οι Μεροβίγγειοι βασιλείς αντικαταστάθηκαν τον 8ο αιώνα με μία νέα δυναστεία που πήρε τον τίτλο του Βασιλιά των Φράγκων. Η Δυναστεία των Καρολιδών διαδέχθηκε στα τέλη του 9ου αιώνα τους Μεροβίγγειους βασιλείς.
Ο τίτλος "Βασιλιάς των Φράγκων" διατηρήθηκε μέχρι τα τέλη του 11ου αιώνα, κατόπιν μετατράπηκε σε "Βασιλιάς της Γαλλίας" με μία άλλη μορφή μοναρχίας όπου ο βασιλιάς ήταν ηγέτης του λαού σε καθορισμένη περιοχή. Το χρονοδιάγραμμα των Φράγκων βασιλέων είναι δύσκολο να ανιχνευτεί, σύμφωνα με τα παλιά Γερμανικά έθιμα το βασίλειο κερματιζόταν με τον θάνατο του βασιλιά, ενωνόταν αργότερα με γαμήλια συμμαχία ή συνθήκη ή κατάκτηση. Οι Φράγκοι βασιλείς κυβερνούσαν διαφορετικές περιοχές, οι διανομές έχουν παραμείνει αδιευκρίνιστες. Η Φραγκία χωρίστηκε στη Δυτική Φραγκία το μετέπειτα Βασίλειο της Γαλλίας, στην Ανατολική Φραγκία το μετέπειτα Βασίλειο της Γερμανίας και στη Μέση Φραγκία τη μετέπειτα Λοθαριγγία που επέζησε λίγο και διανεμήθηκε. Ο Οίκος των Καπετιδών πήρε τον τίτλο του Βασιλιά της Γαλλίας, τον επισημοποίησε ο Φίλιππος Β΄ της Γαλλίας (1190). Η Γερμανία πέρασε σε Φραγκική κυβέρνηση όταν εξελέγη ο Κορράδος Α΄ της Γερμανίας (911).
Βασιλείς όλων των Φράγκων (450 - 511)
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Κλόβις Α΄ ένωσε όλα τα μικρότερα Φραγκικά βασίλεια και τη Ρωμαϊκή Γαλατία υπό την κυριαρχία του, κατέκτησε την περιοχή της Σουασόν από τον Ρωμαίο στρατηγό Συάγριο και το Βασίλειο των Βησιγότθων της Τουλούζης. Μετέφερε την πρωτεύουσα στο Παρίσι με τη Σουασόν, τη Ρενς, τη Μετς και την Ορλεάνη σαν τόπους κατοικίας του, όταν πέθανε μοίρασε το βασίλειο στους γιους του.[1]
Όνομα | Εικόνα | Γέννηση | Σύζυγοι, τέκνα | Τέλος |
---|---|---|---|---|
Μεροβαίος (Merovech) 450 - 458 |
περί το 411 Γιος του Κλοντιόνε |
Ένας γιος | περί το 458 περίπου 47 ετών | |
Χιλδέριχος Α΄ (Childeric Ier) 458 - 481 |
περί το 437 Γιος του Μεροβαίου |
Μπασίνα της Θουριγγίας Ένας γιος και τέσσερις κόρες |
481 περίπου 44 ετών | |
Κλόβις Α΄ (Clovis I) 481 - 511 |
466 Πρώτος γιος του Χιλδέριχου Α΄ και της Μπασίνας της Θουριγγίας |
(1) Άγνωστη σύζυγος Ένας γιος και μία κόρη (2) Κλοτίλδη Τέσσερις γιοι και δύο κόρες |
27 Νοεμβρίου 511 45 ετών |
Βασιλείς της Νευστριακών Φράγκων (511-679)
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Όνομα | Εικόνα | Γέννηση | Σύζυγοι, τέκνα | Τέλος |
---|---|---|---|---|
Χιλδεβέρτος Α΄[1] (Childebert I) 511 - 558 |
497 Τρίτος γιος του Κλόβις Α΄ και της Αγίας Κλοτίλδης |
Ουλτραγκόθα Δύο γιοι |
23 Δεκεμβρίου 558 61 έτους | |
Χλωτάριος Α΄[1] (Childeric Ier) 558 - 561 |
498 Τέταρτος γιος του Κλόβις Α΄ και της Αγίας Κλοτίλδης |
(1)Γκουντέρικ (2)Ραδεγούνδη (3)Ινγούνδη Τέσσερις γιοι και μία κόρη (4)Αρεγούνδη Ένας γιος (5)Χουνσίνα Ένας γιος |
29 Νοεμβρίου 561 63 ετών | |
Χαριβέρτος Α΄[1] (Charibert I) 561 - 567 |
517 Πρώτος γιος του Χλωτάριου Α΄ και της Ινγούνδη |
Ινκομπέργκα Δύο γιοι και δύο κόρες Δύο νόθες κόρες |
567 50 ετών | |
Χιλπέριχος Α΄[1] (Chilperic Ier) 567 - 584 |
περί το 537 Γιός του Χλωτάριου Α΄ και της Αρεγούνδης |
(1) Αουντοβέρα Τρεις γιοι και δύο κόρες (2) Γκαλσβίνθα (3) Φρεδεγόνδη Μία κόρη και πέντε γιοι |
27 Σεπτεμβρίου 584 περίπου 47 ετών Δολοφονήθηκε | |
Χλωτάριος Β΄[1] (Clotaire II) 584 - 629 |
584 Πέμπτος γιος του Χιλπέριχου Α΄ και της Φρεδεγόνδης |
(1) Χαλντέτρουντε Δύο κόρες και ένας γιος (2) Μπέρτρουντ Μία κόρη (3) Σιχίλντε Ένας γιος και μία κόρη |
18 Οκτωβρίου 629 45 ετών | |
Δαγοβέρτος Α΄ (Dagobertus Ι) 629 - 639 |
603/605[2] Γιος του Χλωτάριου Β΄ και της Χαλντέτρουντε |
(1) Γκορματρούντε (2) Νάντιλντ Ένας γιος (2) Ραγκνετρούντε Ένας γιος |
19 Ιανουαρίου 639 34-36 ετών | |
Κλόβις Β΄ (Clovis ΙΙ) 639 - 657 |
634[3] Γιος του Δαγοβέρτου Α΄ και της Νάντιλντ |
Μπάτχιλντ Τρείς γιοι |
27 Νοεμβρίου 657 23 ετών | |
Χλωτάριος Γ΄ (Chlothar) 657 - 673 |
652[4] Πρώτος γιος του Κλόβις Β΄ και της Μπάτχιλντ |
Ένας γιος | 673 21 έτους | |
Χιλδέριχος Β΄ (Childeric ΙΙ) 673 - 675 |
653[4] Δεύτερος γιος του Κλόβις Β΄ και της Μπάτχιλντ |
Μπίλιχιλντ των Μεροβιγγείων Δύο γιοι |
675 23 ετών Δολοφονήθηκε | |
Θευδέριχος Γ΄ (Thierry III) 675 - 691 |
657 Τρίτος γιος του Κλόβις Β΄ και της Μπάτχιλντ |
Ένας νόθος γιος και μία νόθη κόρη (1) Αγία Αμαλαμπέργκα Μία κόρη (2) Κλοτίλντα των Αρνουλφιδών Δύο γιοι |
691 34 ετών |
Βασιλείς των Αυστρασιανών Φράγκων (511-679)
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Όνομα | Εικόνα | Γέννηση | Σύζυγοι, τέκνα | Τέλος |
---|---|---|---|---|
Θευδέριχος Α΄[1][5] (Thierry Ier) 511 - 534 |
487 Πρώτος νόθος γιος του Κλόβις Α΄ |
Σουαβεγκόθα των Βουργουνδών Ένας γιος και μία κόρη |
534 47 ετών | |
Θευδεβέρτος Α΄[1] (Thibert Ier) 534 - 548 |
500 Γιος του Θευδέριχου Α΄ και της Σουαβεγκόθας |
(1)Βισιγκάρδη(2)Δευτέρια Ένας γιος |
548 48 ετών Ατύχημα | |
Θευδεβάλδος[1] (Theudebald) 548 - 555 |
535 Γιος του Θευδεβέρτου Α΄ και της Δευτέριας |
555 20 ετών | ||
Χλωτάριος Α΄[1] (Clotaire Ι le Vieux) 555 - 561 |
498 Τέταρτος γιος του Κλόβις Α΄ και της Αγίας Κλοτίλδης |
(1)Γκουντέρικ (2)Ραδεγούνδη (3)Ινγούνδη Τέσσερις γιοι και μία κόρη (4)Αρεγούνδη Ένας γιος (5)Χουνσίνα Ένας γιος |
29 Νοεμβρίου 561 63 ετών | |
Σιγιβέρτος Α΄[1] (Sigebert Ier) 561 - 575 |
535 Τρίτος γιος του Χλωτάριου Α΄ και της Ινγούνδη |
Μπρουνχίλντα της Αυστρασίας Δύο κόρες και ένας γιος |
575 40 ετών Δολοφονήθηκε | |
Χιλδεβέρτος Β΄ (Childebert II) 575 - 596 |
6 Απριλίου 570 Γιος του Σιγιβέρτου Α΄ και της Μπρουνχίλντας της Αυστρασίας |
Δύο γιοι | 596 26 ετών | |
Θευδεβέρτος Β΄ (Theudebert II) 596 - 612 |
586 Πρώτος γιος του Χιλδεβέρτου Β΄ |
Ένας γιος και μία κόρη | 612 26 ετών Δολοφονήθηκε | |
Θευδέριχος Β΄ (Thierry ΙΙ) 612 - 613 |
587 Δεύτερος γιος του Χιλδεβέρτου Β΄ |
Ερμενμπέργκα Τέσσερις νόθοι γιοι |
613 26 ετών | |
Σιγιβέρτος Β΄ (Sigebert II) 613 |
601 Νόθος γιος του Θευδέριχου Β΄ |
613 12 ετών | ||
Χλωτάριος Β΄[1] (Clotaire II) 613 - 623 |
584 Δεύτερος γιος του Χιλπέριχου Α΄ και της Φρεδεγούνδας |
(1) Χαλντέτρουντε Δύο κόρες και ένας γιος (2) Μπέρτρουντ Μία κόρη (3) Σιχίλντε Ένας γιος και μία κόρη |
18 Οκτωβρίου 629 45 ετών | |
Δαγοβέρτος Α΄ (Dagobertus Ι) 623 - 634 |
603/605 Γιος του Χλωτάριου Β΄ και της Χαλντέτρουντε |
(1) Γκορματρούντε (2) Νάντιλντ Ένας γιος (2) Ραγκνετρούντε Ένας γιος |
19 Ιανουαρίου 639 34-36 ετών | |
Σιγιβέρτος Γ΄ (Sigebert III) 634 - 656 |
630 Γιος του Δαγοβέρτου Α΄ και της Ραγκνετρούντε |
Χίμνεχιλντ Ένας γιος και μία κόρη |
656 26 ετών | |
Χιλδεβέρτος ο Υιοθετημένος (Childebert the Adopted) 656 - 661 |
Γιος του Γκριμόαλντ του Πρεσβύτερου | |||
Χλωτάριος Γ΄ (Chlothar) 661 - 662 |
650 Πρώτος γιος του Κλόβις Β΄ και της Αγίας Μπάτχιλντ |
673 23 ετών | ||
Χιλδέριχος Β΄ (Childeric ΙΙ) 662 - 675 |
653 Δεύτερος γιος του Κλόβις Β΄ και της Αγίας Μπάτχιλντ |
Μπίλιχιλντ των Μεροβιγγείων Δύο γιοι |
675 22 ετών Δολοφονήθηκε | |
Κλόβις Γ΄ (Clovis III) 675 - 676 |
670 Πρώτος γιος του Θευδέριχου Γ΄ |
Χίμνεχιλντ Ένας γιος και μία κόρη |
676 6 ετών | |
Δαγοβέρτος Β΄ (Dagobert II) 676 - 679 |
652 Γιος του Σιγιβέρτου Γ΄ και της Χίμνεχιλντ |
23 Δεκεμβρίου 679 27 ετών Δολοφονήθηκε |
Βασιλείς των Φράγκων (679-840)
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Θευδέριχος Γ΄ αναγνωρίστηκε σαν "Βασιλιάς όλων των Φράγκων", το Βασίλειο των Φράγκων ενώθηκε άλλη μία φορά σε μία ενιαία οντότητα αλλά θα διατηρηθεί πολύ λίγο. Το βασίλειο έμεινε τότε γνωστό σαν η περίοδος που κυβερνούσαν οι "Βασιλείς Σκιές", την πραγματική εξουσία στο βασίλειο είχε ο Μαγιορδόμος.
Όνομα | Εικόνα | Γέννηση | Σύζυγοι, τέκνα | Τέλος |
---|---|---|---|---|
Θευδέριχος Γ΄ (Thierry III) 679 - 691 |
657 Τρίτος γιος του Κλόβις Β΄ και της Μπάτχιλντ |
Ένας νόθος γιος και μία νόθη κόρη (1) Αγία Αμαλαμπέργκα Μία κόρη (2) Κλοτίλντα των Αρνουλφιδών Δύο γιοι |
691 34 ετών | |
Κλόβις Δ΄ (Clovis IV) 691 - 695 |
677 Πρώτος γιος του Θευδέριχου Γ΄ και της Κλοτίλντας των Αρνουλφιδών |
695 18 ετών | ||
Χιλδεβέρτος Γ΄ (Childebert le Juste ) 695 - 711 |
678 Δεύτερος γιος του Θευδέριχου Γ΄ και της Κλοτίλντας των Αρνουλφιδών |
Εντόννε Δύο γιοι |
14 Απριλίου 711 33 ετών | |
Δαγοβέρτος Γ΄ (Dagobert III) 711 - 715 |
699 Πρώτος γιος του Χιλδεβέρτου Γ΄ και της Εντόννε |
Ένας γιος | 715 16 ετών | |
Χιλπέριχος Β΄ (Chilperic II) 715 - 721 |
πέρι το 672 Δεύτερος γιος του Χιλδέριχου Β΄ και της Μπίλιχιλντ των Μεροβιγγείων |
Ένας γιος | 13 Φεβρουαρίου 721 περίπου 49 ετών | |
Θευδέριχος Δ΄ (Theuderic) 721 - 737 |
712 Γιος του Δαγοβέρτου Γ΄ |
737 25 ετών | ||
Χιλδέριχος Γ΄ (Childeric III) 741 - 751 |
614 Άγνωστης καταγωγής |
Μπάτχιλντ Τρείς γιοι |
περί το 755 περίπου 41 ετών |
Οι Καρολίδες ξεκίνησαν τη σταδιοδρομία αρχικά σαν Μαγιόδρομοι στα ανάκτορα των Μεροβίγγειων βασιλέων, αρχικά στην Αυστρασία, κατόπιν στη Νευστρία και τη Βουργουνδία. Ο Πεπίνος του Χέρσταλ πήρε τον τίτλο "Δούκας και Πρίγκιπας των Φράγκων" μετά την κατάκτηση της Νευστρίας στη "μάχη του Τερτρύ" (687), σύμφωνα με μερικούς χρονικογράφους ήταν η αρχή της βασιλείας του. Την περίοδο 715 - 716 οι απόγονοι του Πεπίνου διεκδίκησαν τη διαδοχή. Τον Μάρτιο του 752 ο Πιπίνος ο Βραχύς έγινε επίσημα βασιλιάς των Φράγκων και το αξίωμα του Μαγιόδρομου εξαφανίστηκε, οι Καρολίδες εκτόπισαν τους Μεροβίγγιους σαν βασιλική δυναστεία.[6][7]
Όνομα | Εικόνα | Γέννηση | Σύζυγοι, τέκνα | Τέλος |
---|---|---|---|---|
Πιπίνος ο Βραχύς (Pepin le Bref?) 751 - 768 |
714 Δεύτερος γιος του Κάρολου Μαρτέλου και της Ροτρούδης του Τρεβ |
Μπερτράντα του Λον Δύο γιοι και μία κόρη |
24 Σεπτεμβρίου 768 54 ετών | |
Καρλομάνος Α΄ (Carloman Ier) 768 - 771 |
751 Δεύτερος γιος του Πιπίνου του Βραχύ και της Μπερτράντας του Λον |
Γερβέργκα Δύο γιοι |
4 Δεκεμβρίου 771 20 ετών | |
Καρλομάγνος (Charlemagne) 768 - 814 |
2 Απριλίου 747 Πρώτος γιος του Πιπίνου του Βραχύ και της Μπερτράντας του Λον |
(1) Δεζιδεράτα (2) Χίλντεγκαρντ του Φίντσγκαου Τρεις γιοι και τέσσερεις κόρες (3) Φαστράντα Δύο κόρες (4) Λούιτγκαρντ Ένας νόθος γιος |
28 Ιανουαρίου 814 67 ετών | |
Λουδοβίκος ο Ευσεβής (Louis Ι le Pieux) 814 - 840 |
778 Τρίτος γιος του Καρλομάγνου και της Χίλντεγκαρντ του Φίντσγκαου |
(1) Ερμενγάνδη του Εζμπαί Τρείς γιοι και δύο κόρες (2) Ιουδήθ της Βαυαρίας Ένας γιος και μία κόρη |
20 Ιουνίου 840 62 ετών |
Ο Λουδοβίκος ο Ευσεβής έκανε πολλές διανομές της απέραντης αυτοκρατορίας στους γιους του αλλά η τελική διανομή έγινε στο Βορμς (838). Ο μικρότερος γιος από τον δεύτερο γάμο του Κάρολος ο Φαλακρός πήρε την Ακουιτανία, ο μεγαλύτερος Λοθάριος Α΄ τον διαδέχθηκε στα ανατολικά και την Ιταλία, τη Βαυαρία παρέλαβε ο Λουδοβίκος ο Γερμανικός. Με τον θάνατο του αυτοκράτορα (840) ξέσπασαν πολλές συγκρούσεις ανάμεσα στους γιους του που διατηρήθηκαν τρία χρόνια, το Φραγκικό βασίλειο διαιρέθηκε οριστικά με τη Συνθήκη του Βερντέν (843). Ο μεγαλύτερος αδελφός Λοθάριος διατήρησε τον αυτοκρατορικό τίτλο, το βασίλειο της Ιταλίας και ολόκληρη τη Μέση Φραγκία μια περιοχή που έφτανε μέχρι τη Βόρεια Θάλασσα, περιείχε τις Κάτω Χώρες, τη Ρηνανία με το Άαχεν, τη Βουργουνδία και την Προβηγκία. Ο Κάρολος ο Φαλακρός πήρε την Ακουιτανία, ο γιος του Πεπίνου Α΄ Πεπίνος Β΄ της Ακουιτανίας που πήρε τη Δυτική Φραγκία, τα εδάφη δυτικά από το βασίλειο του Λοθάριου τη σημερινή Γαλλία συγκρούστηκε σκληρά με τον Κάρολο για την Ακουιτανία. Ο Λουδοβίκος ο Γερμανικός πήρε τα εδάφη ανατολικά από το βασίλειο του Λοθάριου, την Ανατολική Φραγκία, σημερινή Γερμανία.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 William Deans; Frederick Martin (1882). A History Of France: From The Earliest Times To The Present Day. 1. Edinburgh & London: A. Fullarton & Co. σσ. 6-9, 420, 1792, Table Of Sovereigns Of France.
- ↑ Paul Oldfield, Sanctity and Pilgrimage in Medieval Southern Italy, 1000–1200, (Cambridge University Press, 2014), σ. 218
- ↑ McConville 2018, σ. 362
- ↑ 4,0 4,1 Bachrach, Bachrach & Leese 2018
- ↑ Contested by Munderic, 533, rival king in the Auvergne
- ↑ Charles Knight, The English Cyclopaedia: Volume IV, (London : 1867); σ. 733
- ↑ Claudio Rendina & Paul McCusker, The Popes: Histories and Secrets, (New York : 2002), σ. 145
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Charles Knight, The English Cyclopaedia: Volume IV, (London : 1867)
- Claudio Rendina & Paul McCusker, The Popes: Histories and Secrets, (New York : 2002)
- Paul Oldfield, Sanctity and Pilgrimage in Medieval Southern Italy, 1000–1200, (Cambridge University Press, 2014)
- William Deans; Frederick Martin (1882). A History Of France: From The Earliest Times To The Present Day.
- The history of France as recounted in the "Grandes Chroniques de France", and particularly in the personal copy produced for King Charles V between 1370 and 1380 that is the saga of the three great dynasties, the Merovingians, Carolingians, and the Capetians, that shaped the institutions and the frontiers of the realm. This document was produced and likely commissioned during the Hundred Years' War, a dynastic struggle between the rulers of France and England with rival claims to the French throne. It should therefore be read and considered carefully as a source, due to the inherent bias in the context of its origins.
- The Cambridge Illustrated History of France – Cambridge University Press
- The Origins of France: Clovis to the Capetians 500–1000 by Edward James
- Late Merovingian France: History and Hagiography, 640–720 (Manchester Medieval Sources); Paul Fouracre (Editor), Richard A. Gerberding (Editor)
- Medieval France: An Encyclopedia, eds. W. Kibler and G. Zinn. New York: Garland Publishing, 1995.