Χιλδεβέρτος ο Υιοθετημένος
| Χιλδεβέρτος ο Υιοθετημένος | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Hildebert Adoptivus (Λατινικά) και Childebert l'Adopté (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 650 (περίπου)[1] |
| Θάνατος | 662[1] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μονάρχης[2] |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Γκρίμοαλντ ο Πρεσβύτερος |
| Αδέλφια | Vulfetrude |
| Συγγενείς | Γκρίμοαλντ ο Πρεσβύτερος (ίσως είναι πατέρας)[1] και Σιγιβέρτος Γ΄ (ίσως είναι πατέρας)[1] |
| Οικογένεια | Πεπινίδες |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Βασιλέας των Φράγκων |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Χιλδεβέρτος ο Υιοθετημένος, (πέθανε το 662) Βασιλιάς της Αυστρασίας (656 - 661) ήταν γιος του Μαγιορδόμου Γκρίμοαλντ του Πρεσβύτερου και εγγονός του Πιπίνου του Λάντεν.[3] [4] Υιοθετήθηκε από τον βασιλιά της Αυστρασίας Σιγιβέρτο Γ΄ και την σύζυγο του Χίμνεχιλντ της Βουργουνδίας.[5] Όταν πέθανε ο Σιγιβέρτος Γ΄ (656) ο Γκρίμοαλντ κούρεψε τον φυσικό του γιο Δαγοβέρτο Β΄, τον έστειλε εξορία στην Ιρλανδία και τοποθέτησε στον θρόνο της Αυστρασίας τον δικό του γιο Χιλδεβέρτο.[6][7][8]
Ο αδελφός του Σιγιβέρτου Γ΄ Κλόβις Β΄ που ήταν βασιλιάς στην Νευστρία συνέλαβε τον Χιλδεβέρτο, τον πατέρα του Γκρίμοαλντ και τον Ανσέγκιζελ που είχε παντρευτεί την Μπέγγα κόρη του Πιπίνου του Λάντεν και τους εκτέλεσε σαν σφετεριστές.[9] Υπάρχουν δύο λογαριασμοί σχετικά με την δολοφονία του, σύμφωνα με τον πρώτο ο Κλόβις τον συνέλαβε και τον εκτέλεσε (657), σύμφωνα με τον δεύτερο ο Χλωτάριος Γ΄ προσάρτησε την Αυστρασία (661) εκθρόνισε τον νεαρό σφετεριστή και τον εκτέλεσε την επόμενη χρονιά.[10]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. σελ. 106-108. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.
- ↑ Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. σελ. 106_108. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.
- ↑ Liber Histori? Francorum 43, MGH SS rer Merov II, σ. 316
- ↑ Christian Settipani, "Η Προϊστορία των Καπετιδών" (Nouvelle histoire genealogique de l'auguste maison de France, Τόμος. 1), 1993
- ↑ Spiritual Kinship As Social Practice: Godparenthood and Adoption in the Early Middle Ages by Bernhard Jussen
- ↑ R. P. Vincent, Histoire fidelle de st Sigisbert: XII roy d'Austrasie et III du nom; avec un abrege de la vie du roy Dagobert, son fils: le tout tire des antiquites austrasiennes
- ↑ Fredegario, Fredegarii scholastici chronicum, Pars quarta, LXXXVIII
- ↑ J. Hoyaux, "Reges criniti: chevelures, tonsures et scalps chez les Merovingiens", Revue belge de philologie et d'histoire 26 (1948)]; J. M. Wallace-Hadrill, The Long-Haired Kings and Other Essays
- ↑ Les ancetres de Charlemagne, 1989, Christian Settipani
- ↑ Le Jan, Regne. Convents, violence and competition for Power in Francia. In Theuws, France; De Jong, Mayke; van Rhijn, Carine Topographies of power in the Early Middle Ages. Leeiden: Koninkslijke Brill NV, 2001
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Christian Settipani, "Η Προϊστορία των Καπετιδών"
- R. P. Vincent, Histoire fidelle de st Sigisbert: XII roy d'Austrasie et III du nom; avec un abrege de la vie du roy Dagobert, son fils: le tout tire des antiquites austrasiennes
- J. Hoyaux, "Reges criniti: chevelures, tonsures et scalps chez les Merovingiens", Revue belge de philologie et d'histoire 26 (1948)]; J. M. Wallace-Hadrill, The Long-Haired Kings and Other Essays
- Christian Settipani, Les ancetres de Charlemagne, 1989
