Μετάβαση στο περιεχόμενο

Aπεικονίσεις του Ιουλίου Καίσαρα στον πολιτισμό

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Δηνάριο του 44 π.Χ.

Ο Γάιος Ιούλιος Καίσαρας (100 π.Χ. – 44 π.Χ.), ένας από τους ανθρώπους με τη μεγαλύτερη επιρροή στην παγκόσμια ιστορία, έχει συχνά εμφανιστεί στην τέχνη και σε διάφορες πτυχές της λαϊκής κουλούρας από την αρχαιότητα μέχρι τη σύγχρονη εποχή.

Οι αρχαίες ρωμαϊκές προτομές του Ιουλίου Καίσαρα και της Κλεοπάτρας στο Άλτες Μουζέουμ του Βερολίνου
  • Αγορά του Καίσαρα (Λατινικά: Forum Caesaris vel Forum Julium, 46 π.Χ.), αγορά που κτίστηκε από τον Ιούλιο Καίσαρα στα βόρεια της Ρωμαϊκής Αγοράς. [1]
  • Ιουλία βασιλική (Λατινικά: Basilica Julia, 46 π.Χ.), δημόσιο κτήριο που κάποτε ορθωνόταν στη Ρωμαϊκή Αγορά. [2]
  • Κώδικας του Καίσαρα (Λατινικά: Notae Caesarianae), κώδικας κρυπτογράφησης στον οποίο κάθε γράμμα του αρχικού κειμένου αντικαθίσταται από άλλο με σταθερή απόσταση από το αρχικό στο αλφάβητο. Πήρε το όνομα του Ιουλίου Καίσαρα, ο οποίος τον χρησιμοποιούσε σε μηνύματα στρατιωτικής σημασίας. [3]
  • Ιουλιανό Ημερολόγιο ή Παλαιό Ημερολόγιο, σύστημα μέτρησης του χρόνου που εισήχθη από τον Ιούλιο Καίσαρα το 46 π.Χ. και αποτελούσε μεταρρύθμιση του ρωμαϊκού ημερολογίου. [4] Άρχισε να ισχύει στην Ευρώπη το 45 π.Χ., ενώ η Ελλάδα ήταν η τελευταία ευρωπαϊκή χώρα που το εγκατέλειψε, το 1923. [5]
  • Καίσαρας, τίτλος Ρωμαίων αυτοκρατόρων που καθιερώθηκε το 44 π.Χ. μετά τη δολοφονία του Ιουλίου Καίσαρα. [6] [7]
  • Ιούλιος, ο έβδομος μήνας του έτους, που ονομάστηκε έτσι το 44 π.Χ. από τον Οκταβιανό Αύγουστο προς τιμήν του Ιουλίου Καίσαρα. [8]
  • Κομήτης του Καίσαρα, κομήτης της αρχαιότητας, του οποίου η επταήμερη εμφάνιση (44 π.Χ.) ερμηνεύθηκε από τους Ρωμαίους ως σημάδι ότι ο δολοφονημένος Ιούλιος Καίσαρ είχε αποθεωθεί. [9]

Μεσαίωνας και Αναγέννηση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Καίσαρας και ο Ιησούς του Ναυή, δύο από τους Εννέα Αριστείς (16ος αι.)
Τα άπαντα του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ
Ο Μολιέρος στον ρόλο του Ιουλίου Καίσαρα, πίνακας του Νικολά Μινιάρ, 1656
Σιντριβάνι στο Όλομουτς της Τσεχίας

Μια σειρά από πίνακες περιγράφουν τη δολοφονία του Καίσαρα στο Θέατρο του Πομπηίου κατά τους ειδούς του Μαρτίου:

Ο Τζόζεφ Χόλαντ ως Ιούλιος Καίσαρας στην παράσταση Καίσαρας (1937) στο Mercury Theatre του Μπρόντγουεϊ
Ο Ρεξ Χάρισον ως Ιούλιος Καίσαρας στην ταινία Κλεοπάτρα (1963)

Ο χαρακτήρας του Ιουλίου Καίσαρα εμφανίζεται σε πολλές κινηματογραφικές παραγωγές, ανάμεσα στις οποίες είναι και οι παρακάτω:

  • Κλεοπάτρα (Αγγλικά: Cleopatra, 1934) αμερικανική ταινία του Σέσιλ Ντε Μιλ με τον Γουόρεν Γουίλιαμ στον ρόλο του Καίσαρα.
  • Καίσαρ και Κλεοπάτρα (Αγγλικά: Caesar and Cleopatra, 1945), αμερικανική ταινία του Γκαμπριέλ Πασκάλ με τον Κλοντ Ρέινς να ενσαρκώνει τον Καίσαρα. [33]
  • Ιούλιος Καίσαρ (Αγγλικά: Julius Caesar, 1950), αμερικανική μεταφορά της σαιξπηρικής τραγωδίας από τον Ντέιβιντ Μπράντλεϊ με τον Χάρολντ Τάσκερ στον ρόλο του Καίσαρα. [34]
  • Ιούλιος Καίσαρ (Αγγλικά: Julius Caesar, 1953), μία ακόμη μεταφορά της τραγωδίας του Σαίξπηρ από τον Τζόζεφ Λ. Μάνκιεβιτς και τον Λούις Κάλχερν στον ρόλο του τίτλου. [35]
  • Σπάρτακος (Αγγλικά: Spartacus, 1960), ταινία χλαμύδας του Στάνλεϊ Κιούμπρικ με θέμα τον επαναστάτη σκλάβο Σπάρτακο και τον Τζον Γκάβιν να ερμηνεύει τον ρόλο του Καίσαρα. [36]
  • Ο Ιούλιος Καίσαρ εναντίον των πειρατών (Ιταλικά: Giulio Cesare contro i pirati, 1962), ιταλική ταινία στη μεγάλη παράδοση της χλαμύδας σε σκηνοθεσία του Σέρτζιο Γκριέκο με τον Γκουστάβο Ρότζο να πρωταγωνιστεί.
  • Κλεοπάτρα (Αγγλικά: Cleopatra,1963), η πανάκριβη θρυλική παραγωγή που σκηνοθέτησε ο Τζόζεφ Λ. Μάνκιεβιτς, όπου τον Καίσαρα ενσαρκώνει η Ρεξ Χάρισον. [37]
  • Ηρωικά κορόιδα στη χώρα των Φαραώ (Αγγλικά: Carry on Cleo, 1964), βρετανική παρωδία της Κλεοπάτρας (1963) του Τζέραλντ Τόμας ο πρωταγωνιστής της οποίας μπαίνει κατά λάθος στη φρουρά του Καίσαρα, τον ρόλο του οποίου παίζει ο Κένεθ Γουίλιαμς. [38]
  • Ιούλιος Καίσαρ ( Αγγλικά: Julius Caesar, 1970), βρετανική διασκευή της σαιξπηρικής τραγωδίας από τον Στιούαρτ Μπερτζ με τον Τζον Γκίλγκουντ στον ρόλο του τίτλου. [39]
  • Αστερίξ και Οβελίξ εναντίον Καίσαρα (Γαλλικά: Astérix & Obélix contre César, 1999), ταινία του Κλοντ Ζιντί στην οποία οι Γαλάτες ήρωες Αστερίξ και Οβελίξ βρίσκονται αντιμέτωποι με τον Ιούλιο Καίσαρα, ερμηνευμένο από τον Γκότφριντ Τζον. [40]
  • Αστερίξ και Οβελίξ: Επιχείρηση Κλεοπάτρα (Γαλλικά: Astérix et Obélix : Mission Cléopâtre, 2002), η συνέχεια της προηγούμενης ταινίας, σκηνοθετημένη από τον Αλέν Σαμπά με τον ίδιο ως Καίσαρα. [41]
  • Ο Αστερίξ στους Ολυμπιακούς Αγώνες (Γαλλικά: Astérix aux jeux olympiques, 2008), μία ακόμη συνέχεια των παραπάνω ταινιών σε σκηνοθεσία Φρεντερίκ Φορεστιέ και Τομά Λανγκμάν και Καίσαρα τον Γάλλο σταρ Αλέν Ντελόν. [42]
  • Αστερίξ και Οβελίξ στη Βρετανία (Γαλλικά: Astérix & Obélix : Au service de sa Majesté, 2012), στην ίδια σειρά, η ταινία αυτή σκηνοθετείται από τον Λοράν Τιράρ, ενώ τον Καίσαρα ενσαρκώνει ο Φαμπρίς Λουκινί. [43]
  • Αστερίξ: Η κατοικία των θεών (Γαλλικά: Astérix: Le domaine des dieux, 2014), ταινία animation με τη φωνή του Καίσαρα από τον Φιλίπ Μοριέ-Ζενού και από τον Κωνσταντίνο Κακκανά στην ελληνική μεταγλώττιση. [44]
  • Monty Python's Flying Circus (2969-1974), σσειρά της βρετανικής κωμικής ομάδας Monty Python όπου ο Ιούλιος Καίσαρας ενσαρκώνεται από τον Γκρέιχαμ Τσάπμαν στα σκετς "The Mouse Problem" και "Julius Caesar on an Aldis lamp" και από τον Έρικ Άιντλ στο σκετς "Historical Impersonations".
  • Ηρακλής (Αγγλικά: Hercules: The Legendary Journeys, 1995-1999) και Ζήνα: Η πριγκίπισσα του πολέμου (Xena: Warrior Princess, 1995-2001), δύο αμερικανικές σειρές δράσης και φαντασίας, στις οποίες ενίοτε εμφανίζεται ο Καίσαρας ως κακός ερμηνευόμενος από τον Καρλ Ούρμπαν. [45]
  • Κλεοπάτρα (Αγγλικά: Cleopatra, 1999), αισθηματικό δράμα στο οποίο πρωταγωνιστούσε ο Τίμοθι Ντάλτον ως Καίσαρας.
  • Η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία (Αγγλικά: Roman Empire, 2016-2019) σειρά δραματοποιημένου ντοκιμαντέρ του Netflix, που αφιερώνει τον 2ο κύκλο της στη ζωή του Καίσαρα, τον οποίο υποδύεται ο Ντιτς Ντέιβι. [46]
  • Legends of Tomorrow (2016-2022), αμερικανική σειρά φαντασίας. Στο επεισόδιο "Aruba-Con" του τρίτου κύκλου, εμφανίζεται ο Καίσαρας (Σάιμον Μέρελς) να εκτοπίζεται στον χρόνο φτάνοντας στην Αρούμπα του 2018. [47]
Αμανίτης ο καισαρικός
Το αντιτορπιλικό HMS Caesar
  • Αμανίτης ο καισαρικός (Amanita caesarea) ή καισαρικό ή αυγουλομουλάτκο ή κοκκινούσκα ή αυγό, εδώδιμο μανιτάρι με χαρακτηριστικό πορτοκαλί καπέλο. [52] Ονομάστηκε έτσι επειδή αποτελούσε αγαπημένο έδεσμα των Ρωμαίων αυτοκρατόρων. [53]
Τοκετός με καισαρική τομή
  • 18458 Caesar, μικρός πλανήτης τον οποίο ανακάλυψε το 1995 ο Γερμανός Φράιμουτ Μπέρνγκεν. [55] [56]
  • Ιούλιος Καίσαρ, κρατήρας της Σελήνης εύρους 85 χλμ. [57] [58]

Πολιτική επιστήμη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Καισαρισμός, όρος που εισήχθη το 1846 από τον Γερμανό ιστορικό Γιόχαν Φρίντριχ Μπέμερ για να περιγράψει την πολιτική υποταγή του κράτους στην εξουσία της Καθολικής Εκκλησίας. [59] Χρησιμοποιείται για κάθε πολιτικό καθεστώς που θυμίζει τον μοναρχικό τύπο διακυβέρνησης που επιθυμούσε να επιβάλει ο Ιούλιος Καίσαρ στη Ρώμη. [60] [61]
  • Καισαροπαπισμός, συνδυασμός της πολιτειακής κοσμικής διακυβέρνησης με τη θρησκευτική εξουσία της χριστιανικής εκκλησίας. Αν και ο όρος είχε εισαχθεί νωρίτερα, καθιερώθηκε από τον κοινωνιολόγο Μαξ Βέμπερ (1864–1920). [62]
Σαλάτα του Καίσαρα
  • Καισαρική τομή ή καισαρική: χειρουργική επέμβαση στην οποία μία ή περισσότερες τομές στην κοιλιά της μητέρας και στην μήτρα βοηθούν να πραγματοποιηθεί ο τοκετός. Αν και υπάρχουν πολλές θεωρίες για τη χρονολογία της πρώτης επιτυχημένης καισαρικής, η μέθοδος καθιερώθηκε στην ιατρική στις αρχές του 20ού αι. [63]
  1. Simon Hornblower, Antony Spawforth (1999). The Oxford Classical Dictionary Third Edition. Oxford University Press. σελ. 607. ISBN 978-0195216936. 
  2. Platner, Samuel Ball· Ashby, Thomas (1929). A Topographical Dictionary of Ancient Rome. London: Oxford University Press. σελίδες 78–79. 
  3. «Cracking the Code». Central Intelligence Agency. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Δεκεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2017. 
  4. Urban, Sean· Seidelmann, P. Kenneth (15 Νοεμβρίου 2012). Explanatory Supplement to the Astronomical Almanac. University Science Books. σελ. 14. ISBN 978-1-891389-85-6. 
  5. «Κοινό Πάσχα κάθε χρόνο για Ορθόδοξους και Καθολικούς, κοντά σε συμφωνία οι δύο Εκκλησίες». www.protothema.gr. Ανακτήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 2025. 
  6. Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, vol. I, p. 537.
  7. Smith, William (1870). «1. Sex. Julius Caesar». Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology. 1. Little, Brown and Company. σελ. 537. 
  8. Coolman, Robert (16 Μαΐου 2014). «Keeping Time: Months and the Modern Calendar». livescience.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 2025. 
  9. Grant, Michael: The Roman Forum, φωτογραφίες Werner Forman, εκδ. Weidenfeld & Nicolson, Λονδίνο 1970, σελ. 94.
  10. Fishwick, Duncan (1992). «The Statue of Julius Caesar in the Pantheon». Latomus 51 (2): 329–336. ISSN 0023-8856. https://www.jstor.org/stable/41541299. 
  11. Lucanus, Marcus Annaeus (1683). M. Annaei Lucani Pharsalia siue De bello ciuili Caesaris et Pompeii lib. 10. Ex emendatione UC. Hug. Grotii cum eiusdem notis. apud Nicolaum Pezzana. 
  12. Pelling, C. B. R. (27 Οκτωβρίου 2011). Plutarch Caesar: Translated with an Introduction and Commentary. OUP Oxford. ISBN 978-0-19-814904-0. 
  13. Geoffrey of Monmouth (1842). The British History of of Geoffrey of Monmouth in Twelve Books. J. Bohn. 
  14. Schanzer, Ernest (1955). «Dante and Julius Cæsar». Medium Ævum 24 (1): 20–22. doi:10.2307/43626565. ISSN 0025-8385. https://www.jstor.org/stable/43626565. 
  15. «The Monk's Tale, from Geoffrey Chaucer's Canterbury Tales». reflection.eleusinianm.co.uk. Ανακτήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 2025. 
  16. «Julius Caesar». Shakespeare Birthplace Trust. Ανακτήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 2025. 
  17. «William Shakespeare - Playwright, Poet, Julius Caesar». Encyclopaedia Britannica (στα Αγγλικά). 23 Ιανουαρίου 2025. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Δεκεμβρίου 2024. Ανακτήθηκε στις 30 Ιανουαρίου 2025. 
  18. Chambers, E. K. (Edmund Kerchever) (21 Φεβρουαρίου 2022). The Elizabethan Stage, Vol. 3. σελ. 259. 
  19. Maria Palacas (2016). The Ben Jonson Encyclopedia. σελίδες 67–70. 
  20. «Η δολοφονία του Ιουλίου Καίσαρα και τα Μαθήματα Ηγεσίας από τον Καβάφη». Intronews.gr | Intro News. 16 Μαρτίου 2023. Ανακτήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 2025. 
  21. «The Death of Caesar». The Walters Art Museum (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 2025. 
  22. University of California Libraries· Virtue, George (1851). The Art journal illustrated catalogue : the industry of all nations, 1851. London: : Published for the proprietors, by George Virtue. σελ. 208. 
  23. «Giulio Cesare - Handel House Museum». web.archive.org. 6 Φεβρουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 2025. 
  24. «La Mort de Pompée - Livre de Pierre Corneille». booknode.com. Ανακτήθηκε στις 24 Φεβρουαρίου 2025. 
  25. Evans, Judith (2003). The Politics and Plays of Bernard Shaw. McFarland, Incorporated, Publishers. σελ. 42. ISBN 978-0-7864-1323-2. 
  26. «Caesar and Cleopatra». Encyclopaedia Britannica (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Απριλίου 2024. Ανακτήθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 2024. 
  27. Fippin, Carol (27 Φεβρουαρίου 2009). «Jean Rosenthal». Jewish Women's Archive (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Οκτωβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου 2024. 
  28. «Mercury Theater's Vital Productions Win Praise». The Pittsburgh Press. Feb 22, 1938. https://news.google.com/newspapers?nid=1144&dat=19380222&id=4OQdAAAAIBAJ&sjid=DkwEAAAAIBAJ&pg=3251,6338315&hl=en. Ανακτήθηκε στις 2 February 2025. 
  29. Eastlake, Laura, Ancient Rome and Victorian Masculinity. Oxford, United Kingdom : Oxford University Press, 2019. (pgs. 162-163)
  30. Fuller, Edmund. “Thornton Wilder: The Notation of the Heart.” pp. 39–43. In Critical Essays on Thornton Wilder. Edited by Martin Blank. New York: G.K. Hall, 1996. (p. 42)
  31. «The Cicero Trilogy (Cicero, #1-3)». Goodreads (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 2025. 
  32. «Imperium». biblionet.gr. Ανακτήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 2025. 
  33. «ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ». Ριζοσπάστης. 28 Ιουλίου 1999. Ανακτήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 2025. 
  34. «Tαινιάρες στο Ταινιόραμα! - Εβδομάδα 1η». www.moveitmag.gr. Ανακτήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 2025. 
  35. Simoglou, Elena (2024-03-31). ««Μια ταινία, μια συζήτηση» στο Πολιτιστικό Κέντρο Μπενετάτου - «Ιούλιος Καίσαρ» - Δήμος Φιλοθέης - Ψυχικού» (στα αγγλικά). Δήμος Φιλοθέης - Ψυχικού. https://philothei-psychiko.gov.gr/%CE%BC%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B1%CE%B9%CE%BD%CE%AF%CE%B1-%CE%BC%CE%B9%CE%B1-%CF%83%CF%85%CE%B6%CE%AE%CF%84%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B9%CF%83-8/. Ανακτήθηκε στις 2025-02-23. 
  36. «Σαν σήμερα: Ο Στάνλεϊ Κιούμπρικ και οι επιδραστικές ταινίες του». Athens Voice. 7 Μαρτίου 2024. Ανακτήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 2025. 
  37. «Η Ρώμη και ο κόσμος της». www.greek-language.gr. Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας. Ανακτήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 2025. 
  38. «Ο Ιούλιος Καίσαρας στον Κινηματογράφο». Retromaniax. 20 Μαρτίου 2013. Ανακτήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 2025. 
  39. «Non-Review Review: Julius Caesar (1970)». the m0vie blog (στα Αγγλικά). 8 Αυγούστου 2012. Ανακτήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 2025. 
  40. «Gottfried John in Asterix and Obelix Take On Caesar (1999)». www.peterburnett.info. Ανακτήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 2025. 
  41. Βασιλείου, Γιάννης. «Τρέιλερ: Οι Γαλάτες επιστρέφουν στο «Αsterix and Obelix: The Middle Kingdom»». cinemagazine.gr. Ανακτήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 2025. 
  42. Κουτσογιαννόπουλος, Θοδωρής (31 Ιανουαρίου 2008). «Ο ΑΣΤΕΡΙΞ ΣΤΟΥΣ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ (ASTERIX AUX JEUX OLYMPICS)». LiFO. Ανακτήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 2025. 
  43. Κρασσακόπουλος, Γιώργος (11 Οκτωβρίου 2012). «Αστερίξ και Οβελίξ στη Βρετανία». flix.gr. Ανακτήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 2025. 
  44. «Ο Αστερίξ και η Κατοικία των Θεών (Astérix: Le Domaine des Dieux)». www.greekdubdb.com. Ανακτήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 2025. 
  45. «Βάζουμε σε σειρά τους χαρακτήρες από την «Ζήνα» | clickatlife». www.clickatlife.gr. Ανακτήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 2025. 
  46. «Ditch Davey tackles the rise and fall of Julius Caesar in Netflix's 'Roman Empire'». Yahoo News (στα Αγγλικά). 26 Ιουλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 2025. 
  47. Dandeneau, Jim (11 Οκτωβρίου 2017). «Legends of Tomorrow Season 3 Episode 1 Review: Aruba-con». Den of Geek (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 2025. 
  48. Ανδριάνα, Κώτση (2018). «Η εικόνα της Αρχαιότητας μέσα από τα κόμικς. Τα κόμικς ως είδος της μαζικής κουλτούρας και η διαχείριση της ιστορικής μνήμης». Pergamos - Library and Information Center of National and Kapodistrian University of Athens (στα Αγγλικά). σελ. 307. Ανακτήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 2025. 
  49. «Gaius Julius Caesar». Assassin's Creed Wiki (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 2025. 
  50. «Caesar in Gaul Campaign Pack - Total War Wiki». wiki.totalwar.com. Ανακτήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 2025. 
  51. Snoj, Marko (2009). Etimološki slovar slovenskih zemljepisnih imen. Modrijan. σελίδες 44–45. ISBN 978-961-241-360-6. 
  52. M., Nikolas (2011-09-27). «Αμανίτης ο καισαρικός». βότανα, μανιτάρια & φυσική διατροφή. http://www.alekati.gr/amanita_caesarea. Ανακτήθηκε στις 2025-02-23. 
  53. Marley, Greg A. (2010). Chanterelle dreams, amanita nightmares : the love, lore, and mystique of mushrooms. White River Junction, Vt.: Chelsea Green Pub. σελ. 112. ISBN 978-1-60358-214-8. 
  54. «HMS Caesar, destroyer». www.naval-history.net. Ανακτήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 2025. 
  55. «IAU Minor Planet Center». Minor Planet Center. Ανακτήθηκε στις 14 Δεκεμβρίου 2024. 
  56. «18458 Caesar (1995 EY8)». Small-Body Database Lookup. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Φεβρουαρίου 2025. Ανακτήθηκε στις 14 Δεκεμβρίου 2024. 
  57. «MOON – Julius Caesar». Gazetteer of Planetary Nomenclature. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Φεβρουαρίου 2025. Ανακτήθηκε στις 21 Ιανουαρίου 2025. 
  58. D. Bart, Gwendolyn; D. Nickerson, Ryan; T. Lawder, Matthew (March 2011). «Geologic Unit Differences Are Reflected by Lunar Regolith Depths». 42nd Lunar and Planetary Science Conference. https://www.lpi.usra.edu/meetings/lpsc2011/pdf/2597.pdf. 
  59. Baehr, Peter (2009). Caesarism, Charisma and Fate: Historical Sources and Modern Resonances in the Work of Max Weber. Transaction Publishers. σελίδες 32–35. ISBN 978-1-4128-0813-2. 
  60. Baehr, Peter (2009). Caesarism, Charisma and Fate: Historical Sources and Modern Resonances in the Work of Max Weber. Transaction Publishers. σελίδες 32–35. ISBN 978-1-4128-0813-2. 
  61. «καισαρισμός». Χρηστικό Λεξικό της Νεοελληνικής Γλώσσας. Ακαδημία Αθηνών. Ανακτήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 2025. 
  62. Swedberg, Richard· Agevall, Ola (2005). The Max Weber Dictionary: Key Words and Central Concepts. Stanford Social Sciences Series. Stanford, California: Stanford University Press. σελ. 22. ISBN 9780804750950. Ανακτήθηκε στις 2 Φεβρουαρίου 2017. Weber's formal definition of caesaropapism in Economy and Society reads as follows: 'a secular, caesaropapist ruler... exercises supreme authority in ecclesiastic matters by virtue of his autonomous legitimacy. 
  63. Meehan, F. P. (January 1988). «Caesarean section-past, present and what of the future?». Journal of Obstetrics and Gynaecology 8 (3): 201–205. doi:10.3109/01443618809012284. ISSN 0144-3615. http://dx.doi.org/10.3109/01443618809012284. 
  64. Burke, David· Choate, Judith (2009). «Caesar salad». David Burke's New American Classics. Knopf Doubleday Publishing Group. σελ. 67. ISBN 978-0-307-51943-6. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Ιουλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουλίου 2016. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]