Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν.Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 04/09/2017.
Η ανακατάληψη της Καλλίπολης ήταν η επιτυχής προσπάθεια των Βυζαντινών του Ιωάννη Ε' Παλαιολόγου και του Αμεδαίου ΣΤ' της Σαβοΐας (Amedeo VI di Savoia), γνωστού στη Δύση και ως «Πράσινος Κόμης», να ανακαταλάβουν την Καλλίπολη το 1366. Το 1354, η πόλη είχε καταληφθεί από τους Οθωμανούς μετά από καταστροφικό σεισμό.
Από το 1354, οι Τούρκοι είχαν χρησιμοποιήσει τα Δαρδανέλλια για να περάσουν με μεγάλους αριθμούς. Η δυτική Μικρά Ασία σε μια περίοδο μικρότερη των 100 ετών έγινε ο πυρήνας των οθωμανικών εξορμήσεων. Κατά τη διάρκεια της προώθησης τους στην Ευρώπη, οι Τούρκοι είχαν καταλάβει πόλη αρκετές πόλεις της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, η οποία βρισκόταν σε κατάσταση εμφυλίου μέχρι το 1391, και αντάλλαξε τους ντόπιους Έλληνες με Τούρκους επίορκους δίνοντας στους Τούρκους μια βάση στην περιοχή της Θράκης. Τελικά, η Καλλίπολη δεν ήταν τόσο σημαντική από στρατηγική άποψη το 1366 όπως ήταν το 1354 – η Θράκη βρισκόταν ήδη στα χέρια των Οθωμανών. Ωστόσο, οι Χριστιανοί διατήρησαν ναυτική ισχύ στην περιοχή μέχρι τον 15ο αιώνα.
Ο εμφύλιος πόλεμος ήταν καταστροφικός για το Βυζάντιο και ο Ανδρόνικος Δ' Παλαιολόγος έδωσε τα κλειδιά των Βαλκανίων στον Μουράτ με αντάλλαγμα τη βόηθεια του Σουλτάνου. Μέχρι το 1377, η Καλλίπολη βρέθηκε για ακόμα μια φορά στα χέρια των Τούρκων εποίκων, οι οποίοι διέλυσαν τη μικρή βυζαντινή δύναμη που έμεινε.
