Εικασία Αγκόχ-Γκιούγκα
Στη θεωρία των αριθμών η εικασία Αγκόχ-Γκιούγκα[1][2] για τους αριθμούς Μπερνούλι Bk υποστηρίζει ότι ο p είναι πρώτος αριθμός αν και μόνο αν
Η εικασία πήρε το όνομά της από τους Τακάσι Αγκόχ και Τζουζέπε Γκιούγκα.
Ισοδύναμη διατύπωση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η εικασία όπως διατυπώθηκε παραπάνω οφείλεται στον Τακάσι Αγκόχ (1990)- μια ισοδύναμη διατύπωση οφείλεται στον Τζουζέπε Γκιούγκα, από το 1950, σύμφωνα με την οποία το p είναι πρώτος αριθμός αν και μόνο αν
το οποίο μπορεί επίσης να γραφτεί ως
Είναι τετριμμένο να δείξουμε ότι το να είναι το p πρώτος αριθμός αρκεί για να ισχύει η δεύτερη ισοδυναμία, αφού αν το p είναι πρώτος αριθμός, το μικρό θεώρημα του Φερμά δηλώνει ότι
για , και η ισοδυναμία προκύπτει, αφού
Κατάσταση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η δήλωση εξακολουθεί να αποτελεί εικασία, καθώς δεν αποδείχθηκε ακόμη ότι αν ένας αριθμός n δεν είναι πρώτος (δηλαδή ο n είναι σύνθετος), τότε ο τύπος δεν ισχύει. Έγινε αποδεκτό ότι ένας σύνθετος αριθμός n ικανοποιεί τον τύπο αν και μόνο αν είναι και αριθμός Καρμάικλ[3] και αριθμός Γκιούγκα, και ότι αν υπάρχει τέτοιος αριθμός, έχει τουλάχιστον 13.800 ψηφία (Borwein, Borwein, Borwein, Girgensohn 1996[4]). Ο Λαέρτ Σορίνι, τέλος, σε μια εργασία του 2001 έδειξε ότι ένα πιθανό αντιπαράδειγμα θα πρέπει να είναι ένας αριθμός n μεγαλύτερος από 1036067, ο οποίος αντιπροσωπεύει το όριο που πρότεινε ο Μπεντόκι για την τεχνική επίδειξης που προσδιόρισε ο Γκιούγκα στη δική του εικασία.
Σχέση με το θεώρημα του Γουίλσον
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η εικασία Αγκόχ-Γκιούγκα παρουσιάζει ομοιότητα με το θεώρημα του Γουίλσον[5], το οποίο έχει αποδειχθεί αληθές. Το θεώρημα του Γουίλσον δηλώνει ότι ένας αριθμός p είναι πρώτος αν και μόνο αν
το οποίο μπορεί επίσης να γραφτεί ως
Για έναν περιττό πρώτο αριθμό p έχουμε
και για p=2 έχουμε
Έτσι, η αλήθεια της εικασίας Αγκόχ-Γκιούγκα σε συνδυασμό με το θεώρημα του Γουίλσον θα έδινε: ένας αριθμός p είναι πρώτος αν και μόνο αν
και
Παραδείγματα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παράδειγμα 1:
Έστω
Τότε το dέχει τους πρώτους διαιρέτες και . Ισχύουν τα ακόλουθα::
Επομένως, είναι ένας αριθμός Γκιούγκα.
Παράδειγμα 2:
Οι πρώτοι επτά αριθμοί Γκιούγκα είναι οι εξής:
30, 858, 1722, 66198, 2214408306, 24423128562, 432749205173838 … ((ακολουθία A007850 στην OEIS))
Τα στοιχεία της Γκιούγκα που είναι γνωστά μέχρι σήμερα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- 3 παράγοντες:[6]
- 30 = 2 · 3 · 5
- 4 παράγοντες:
- 858 = 2 · 3 · 11 · 13
- 1722 = 2 · 3 · 7 · 41
- 5 παράγοντες:
- 66.198 = 2 · 3 · 11 · 17 · 59
- 6 παράγοντες:
- 2.214.408.306 = 2 · 3 · 11 · 23 · 31 · 47.057
- 24.423.128.562 = 2 · 3 · 7 · 43 · 3041 · 4447
- 7 παράγοντες:
- 432.749.205.173.838 = 2 · 3 · 7 · 59 · 163 · 1381 · 775.807
- 14.737.133.470.010.574 = 2 · 3 · 7 · 71 · 103 · 67.213 · 713.863
- 550.843.391.309.130.318 = 2 · 3 · 7 · 71 · 103 · 61.559 · 29.133.437
- 8 παράγοντες:
- 244.197.000.982.499.715.087.866.346 = 2 · 3 · 11 · 23 · 31 · 47.137 · 28.282.147 · 3.892.535.183
- 554.079.914.617.070.801.288.578.559.178 = 2 · 3 · 11 · 23 · 31 · 47.059 · 2.259.696.349 · 110.725.121.051
- 1.910.667.181.420.507.984.555.759.916.338.506 = 2 · 3 · 7 · 43 · 1831 · 138.683 · 2.861.051 · 1.456.230.512.169.437
- 10 παράγοντες:
- 4.200.017.949.707.747.062.038.711.509.670.656.632.404.195.753.751.630.609.228.764.416.142.557.211.582.098.432.545.190.323.474.818 = 2 · 3 · 11 · 23 · 31 · 47.059 · 2.217.342.227 · 1.729.101.023.519 · 8.491.659.218.261.819.498.490.029.296.021 · 58.254.480.569.119.734.123.541.298.976.556.403
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- English - Greek Dictionary of Pure and Applied Mathematics Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο
- Αγγλοελληνικό Λεξικό Μαθηματικής Ορολογίας - Πανεπιστήμιο Κύπρου
- Ευκλείδεια Γεωμετρία - Πανελλήνιο Σχολικό Δίκτυο
- Θεωρία ομάδων και Λι αλγεβρών -Εθνικό Αρχείο Διδακτορικών Διατριβών
- Θεωρία Αριθμών και Εφαρμογές
- Υπολογιστική Θεωρία Αριθμών
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Θεωρία αριθμών
- Αλγεβρική θεωρία αριθμών
- Φυσικός λογάριθμος
- Πρώτος αριθμός Μερσέν
- e (μαθηματική σταθερά)
- Πρώτος αριθμός
- Δίδυμοι πρώτοι αριθμοί
- Γενικευμένη υπόθεση Ρίμαν
- Φυσικός αριθμός
- Εικασία του Λεζάντρ
- Θεμελιώδες θεώρημα αριθμητικής
- Αλγεβρική γεωμετρία
- Αριθμητική πρόοδος
- Συνάρτηση Όιλερ
- Ευκλείδειος χώρος
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Brewer, George (13 Ιουνίου 2017). Prime Symmetry and Particle Physics. Troubador Publishing Ltd. ISBN 978-1-78803-645-0.
- Landman, Bruce (18 Ιουνίου 2014). Integers: Annual Volume 2013. Walter de Gruyter GmbH & Co KG. ISBN 978-3-11-029816-1.
- Hong, Hoon· Yap, Chee (1 Αυγούστου 2014). Mathematical Software -- ICMS 2014: 4th International Conference, Seoul, South Korea, August 5-9, 2014, Proceedings. Springer. ISBN 978-3-662-44199-2.
- Vinet, Luc (1 Ιανουαρίου 1997). Advances in Mathematical Sciences--CRM's 25 Years. American Mathematical Soc. ISBN 978-0-8218-7013-6.
- Lignon, Daniel (5 Νοεμβρίου 2024). Dictionnaire de (presque) tous les nombres entiers. Editions Ellipses. ISBN 978-2-340-10019-0.
- Looijen, Maarten (1 Ιανουαρίου 2016). Over getallen gesproken - Talking about numbers. Van Haren. ISBN 978-94-018-0469-1.
- Guy, Richard (9 Μαρτίου 2013). Unsolved Problems in Number Theory. Springer Science & Business Media. ISBN 978-0-387-26677-0.
- Jameson, G. J. O. (17 Απριλίου 2003). The Prime Number Theorem. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-89110-3.
- Hazewinkel, M. (1 Δεκεμβρίου 2013). Encyclopaedia of Mathematics: Monge—Ampère Equation — Rings and Algebras. Springer. ISBN 978-1-4899-3791-9.
- Morrison, Karen· Hamshaw, Nick (12 Ιουλίου 2012). Cambridge IGCSE Mathematics Core and Extended Coursebook with CD-ROM. Cambridge University Press. ISBN 978-1-107-60627-2.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Agoh-Giuga conjecture». planetmath.org. Ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2025.
- ↑ «A Note on Giuga's Conjecture - Cambridge University Press» (PDF).
- ↑ «The Prime Glossary: Carmichael number». t5k.org. Ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2025.
- ↑ Skerritt, Matthew (2014). Hong, Hoon, επιμ. «Computation of an Improved Lower Bound to Giuga’s Primality Conjecture» (στα αγγλικά). Mathematical Software – ICMS 2014 (Berlin, Heidelberg: Springer): 341–345. doi: . ISBN 978-3-662-44199-2. https://link.springer.com/chapter/10.1007/978-3-662-44199-2_53.
- ↑ Dence, Joseph B.· Dence, Thomas P. (20 Ιανουαρίου 1999). Elements of the Theory of Numbers. Academic Press. ISBN 978-0-12-209130-8.
- ↑ «Primzahlen Zahlentheorie - Bekannte Giuga-Zahlen. - σελίδα 83» (PDF).
- Conjectures about prime numbers.
- Borwein, D.· Borwein, J. M. (1996). Conjectura de Agoh–Giuga.
- Giuga, Giuseppe (1951). "Su una presumibile proprietà caratteristica dei numeri primi". Ist.Lombardo Sci. Lett., Rend., Cl. Sci. Mat. Natur. (in Italian). 83: 511–518. ISSN 0375-9164 Zbl 0045.01801.
- Agoh, Takashi (1995). "On Giuga's conjecture". Manuscripta Mathematica. 87 (4): 501–510. doi:10.1007/bf02570490. Zbl 0845.11004.
- Borwein, D.; Borwein, J. M.; Borwein, P. B.; Girgensohn, R. (1996). "Giuga's Conjecture on Primality" (PDF). American Mathematical Monthly. 103 (1): 40–50. CiteSeerX 10.1.1.586.1424. doi:10.2307/2975213. JSTOR 2975213. Zbl 0860.11003. Archived from the original (PDF) on 2005-05-31. Retrieved 2005-05-29.
- Sorini, Laerte (2001). "Un Metodo Euristico per la Soluzione della Congettura di Giuga". Quaderni di Economia, Matematica e Statistica, DESP, Università di Urbino Carlo Bo (in Italian). 68. ISSN 1720-9668
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Apostol, Thomas M. (1976), Introduction to Analytic Number Theory, New York: Springer, ISBN 0-387-90163-9, https://archive.org/details/introductiontoan00apos_0
- Conway, John Horton; Guy, Richard K. (1996), The Book of Numbers, New York: Copernicus, ISBN 978-0-387-97993-9
- Crandall, Richard; Pomerance, Carl (2005), Prime Numbers: A Computational Perspective (2nd έκδοση), Berlin, New York: Springer-Verlag, ISBN 978-0-387-25282-7
- Singer, I. M.· Thorpe, J. A. (28 Μαΐου 2015). Lecture Notes on Elementary Topology and Geometry. Springer. ISBN 978-1-4615-7347-0.
- Apostol, Tom M. (29 Ιουνίου 2013). Introduction to Analytic Number Theory. Springer Science & Business Media. ISBN 978-1-4757-5579-4.
- Miller, P. D. (2006), Applied Asymptotic Analysis, American Mathematical Society, ISBN 9780821840788, https://books.google.com/books?id=KQvqBwAAQBAJ
- Apostol, Thomas M. (1976), Introduction to Analytic Number Theory, New York: Springer, ISBN 0-387-90163-9, https://archive.org/details/introductiontoan00apos_0