Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ζωοδόχος Πηγή Πλατανούσσης Ιωαννίνων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 39°25′4.40″N 20°59′39.23″E / 39.4178889°N 20.9942306°E / 39.4178889; 20.9942306 Για οικισμό με το ίδιο όνομα στο νομό Ιωαννίνων δείτε το λήμμα: Ζωοδόχος Πηγή Αγίας Αναστασίας Ιωαννίνων
Για οικισμούς με το ίδιο όνομα στην Ελλάδα δείτε το λήμμα: Ζωοδόχος Πηγή (αποσαφήνιση)

Ζωοδόχος Πηγή
Ζωοδόχος Πηγή is located in Greece
Ζωοδόχος Πηγή
Ζωοδόχος Πηγή
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
ΠεριφέρειαΗπείρου
Περιφερειακή ΕνότηταΙωαννίνων
ΔήμοςΒορείων Τζουμέρκων
Δημοτική ΕνότηταΚατσανοχωρίων
Γεωγραφία
ΝομόςΙωαννίνων
Πληθυσμός
Μόνιμος29
Έτος απογραφής2021
Πληροφορίες
Παλαιά ονομασίαΜπουκόρι
Ταχ. κώδικας440 13
Τηλ. κωδικός26590

Η Ζωοδόχος Πηγή Πλατανούσσης είναι ορεινό χωριό των Τζουμέρκων στο νομό Ιωαννίνων της Ηπείρου[1].

Γεωγραφικά - ιστορικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Ζωοδόχος Πηγή είναι κτισμένη στους πρόποδες και υψώματα του όρους Ξηροβούνι. Βρίσκεται δυτικά από τον Άραχθο ποταμό και στα νοτιοδυτικά όρια του εθνικού πάρκου Τζουμέρκων, Περιστερίου και χαράδρας Αράχθου. Απέχει 48 χλμ. Ν.-ΝΑ. της πόλης των Ιωανίννων, 40 χλμ. Β. της Άρτας και 2 χλμ. Δ. της Πλατανούσσας[2]. Αξιοθέατα του χωριού είναι οι εκκλησίες της Zωοδόχου Πηγής με τοιχογραφίες του 1757 και της Αγίας Παρασκευής με τοιχογραφίες του 1734, οι οποίες από το 1972 έχουν κηρυχθεί ιστορικά διατηρητέα μνημεία[3].

Η παλιά ονομασία του οικισμού ήταν Μπουκόρι και με το όνομα αυτό αναγνωρίστηκε το 1940 και προσαρτήθηκε στην τότε κοινότητα Πλατανούσσης. Το 1971 μετονομάστηκε σε Ζωοδόχο Πηγή[4]. Σύμφωνα με το σχέδιο Καλλικράτης, μαζί με τη Πλατανούσσα και τη Δάφνη αποτελούν τη τοπική κοινότητα Πλατανούσσης που ανήκει στη δημοτική ενότητα Κατσανοχωρίων του Δήμου Βορείων Τζουμέρκων και σύμφωνα με την απογραφή 2011 έχει πληθυσμό 28 κατοίκους[5].

  1. Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. Αθήνα: Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 166, τομ.28. 
  2. «Οδηγικές χιλιομετρικές αποστάσεις μεταξύ πόλεων, χωριών - apostaseis.gr». www.apostaseis.gr. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουνίου 2018. 
  3. Nikos, Kapetanakos E. «ΔΙΑΡΚΗΣ ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΚΗΡΥΓΜΕΝΩΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΧΩΡΩΝ ΚΑΙ ΜΝΗΜΕΙΩΝ». listedmonuments.culture.gr. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουλίου 2018. [νεκρός σύνδεσμος]
  4. «Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών». ΕΕΤΑΑ. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουλίου 2018. 
  5. «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού Αρχειοθετήθηκε 2020-05-20 στο Wayback Machine.», σελ. 10561 (σελ. 87 του pdf)