Λίνο Βεντούρα
Λίνο Βεντούρα | |
---|---|
![]() | |
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Lino Ventura (Γαλλικά) |
Γέννηση | 14 Ιουλίου 1919[1][2][3] Πάρμα[4][5] |
Θάνατος | 22 Οκτωβρίου 1987[1][2][3] Σαιν-Κλου[5] |
Αιτία θανάτου | έμφραγμα του μυοκαρδίου |
Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
Τόπος ταφής | Cimetière du Val-Saint-Germain[6] |
Κατοικία | Παρίσι (από 1930) Πάρμα (1919–1927) Μοντρέιγ (1927–1930) Σαιν-Κλου (έως 1987) |
Χώρα πολιτογράφησης | Ιταλία (1946–1987) Βασίλειο της Ιταλίας (1919–1946) Γαλλία[7] |
Ύψος | 1,76 m ![]() |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Μητρική γλώσσα | Ιταλικά Γαλλικά |
Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά[8] Ιταλικά |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | ηθοποιός ταινιών ερασιτέχνης παλαιστής επαγγελματίας παλαιστής ηθοποιός |
Περίοδος ακμής | 1953 - 1987 |
Οικογένεια | |
Τέκνα | Clelia Ventura |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Βραβεύσεις | Silver Shell for Best Actor (1973) David di Donatello Award for Lifetime Achievement |
![]() | |

Ο Αντζιολίνο Τζουζέπε Πασκουάλε Βεντούρα (ιταλικά: Angiolino Giuseppe Pasquale Ventura), (Πάρμα, 14 Ιουλίου 1919 - Σαιν-Κλου, 22 Οκτωβρίου 1987) γνωστός ως Λίνο Βεντούρα ήταν Ιταλός ηθοποιός.[9] Αν και πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της κινηματογραφικής του καριέρας στη Γαλλία, ο Βεντούρα παρέμεινε ιταλός υπήκοος σε όλη του τη ζωή.
Γιος Ιταλών μεταναστών και ο ίδιος Ιταλός μετανάστης, ο Λίνο Βεντούρα ήταν αρχικά επαγγελματίας παλαιστής (Ευρωπαίος πρωταθλητής μεσαίων βαρών το 1950), πριν γίνει κατά λάθος ηθοποιός δίπλα στον Ζαν Γκαμπέν στο Ας με κρίνει η κοινωνία (Touchez pas au grisbi) που γνώρισε μεγάλη επιτυχία όταν κυκλοφόρησε στους κινηματογράφους το 1954.[10] Αρχικά συνηθισμένος σε υποστηρικτικούς ρόλους ως μπράβος ή βιαίος, έγινε σταρ στα τέλη της δεκαετίας του 1950 χάρη σε ταινίες όπως το Γορίλλας, ο υπ' αριθμόν 1 μυστικός πράκτωρ (The Gorilla Salutes You) του 1958. Με συμμετοχή σε επιτυχημένες κωμωδίες, όπως Ο γορίλας εκδικείται (Les Tontons flingueurs, 1963), Το μεγάλο κυνήγι των κατασκόπων (Les Barbouzes, 1964) αλλά και δράματα και αστυνομικές ταινίες όπως Η δεύτερη πνοή (Le Meilleur Souffle, 1966), Η συμμορία των Σικελών (Le Clan des Siciliens, 1969), Η Μεγάλη Στρατιά των Αφανών Ηρώων (L'Armée des ombres, 1969), από τα τέλη της δεκαετίας του 1950 μέχρι τον θάνατό του, έγινε ένας από τους πιο δημοφιλείς ηθοποιούς του γαλλικού κινηματογράφου, αλλά και ένας από τους πιο επιτυχημένους με 130 εκατομμύρια εισιτήρια στο box office. Είχε στο ενεργητικό του μεγάλες επιτυχίες, συμπεριλαμβανομένων των Ένας προδότης μεταξύ μας! (Marie-Octobre, 1959), Προσοχή! Δημόσιος κίνδυνος! (Classe tous risks, 1960) και Οι Άθλιοι (Les Misérables, 1982).
Πατέρας τεσσάρων παιδιών, συμπεριλαμβανομένης μιας κόρης με ειδικές ανάγκες, ίδρυσε το σωματείο Perce-Neige το 1966 με τη σύζυγό του Οντέτ, με σκοπό να βοηθήσει άτομα με νοητικές αναπηρίες.
Πρώτα χρόνια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννημένος στη Πάρμα της Ιταλίας από τους Τζοβάνι Βεντούρα και τη Λουίζα Μπορίνι, μετακόμισε σε πολύ μικρή ηλικία στη Γαλλία μετά την αποβολή του από το σχολείο. Στην αρχή έκανε διάφορες δουλειές μέχρι που ξεκίνησε κάποια στιγμή την πάλη παίρνοντας μέρος σε αγώνες πυγμαχίας. Μέτα από έναν σοβαρό τραυματισμό τη σταμάτησε οριστικά.
Καριέρα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 1953 ένας φίλος του τον γνώρισε τον σκηνοθέτη Ζακ Μπεκέρ, ο όποιος έψαχνε να βρει έναν Ιταλό ηθοποιό για να παίξει δίπλα στον Ζαν Γκαμπέν στην ταινία Ας με κρίνει η κοινωνία. Ο Μπεκέρ του πρότεινε τον ρόλο του Αντζέλο. Ο Βεντούρα στην αρχή αρνήθηκε τον ρόλο αλλά μετά όμως συμφώνησε, κάνοντας έτσι το κινηματογραφικό ντεμπούτο του.
Οι ρόλοι που συνήθως υποδυόταν ήταν ενός γκάνγκστερ ή ενός αστυνομικού. Συνεργάστηκε με αξιόλογους σκηνοθέτες όπως ο Λουί Μαλ, ο Ζακ Μπεκέρ και ο Κλοντ Σοτέ. Μερικοί από τους πιο γνωστούς ρόλους που υποδύθηκε ήταν ο Βίτο Τζενοβέζε στο Φάκελος Βαλάτσι και ο Στρατηγός Κάρλο Αλμπέρτο Ντελα Κιέζα στο Εκατό μέρες στο Παλέρμο.
Προσωπική ζωή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παρά το γεγονός ότι πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στη Γαλλία και μιλούσε ιταλικά με ελαφριά γαλλική προφορά, ο Βεντούρα δεν ήθελε ποτέ να γίνει Γάλλος πολίτης από σεβασμό προς τους γονείς του και, ως εκ τούτου, δεν εγκατέλειψε ποτέ την ιταλική ιθαγένεια. Πατέρας τεσσάρων παιδιών, συμπεριλαμβανομένης της Λίντα, ενός κοριτσιού με αυτισμό, ο ηθοποιός ασχολήθηκε πολύ με την προστασία των ανάπηρων παιδιών: το 1966 ίδρυσε την ένωση Perce-Neige με τη σύζυγό του Οντέτ, η οποία εξακολουθεί να δραστηριοποιείται τα παιδιά με ειδικές ανάγκες και τις οικογένειές τους.
Ο Λίνο Βεντούρα πέθανε ξαφνικά το 1987, σε ηλικία 68 ετών, από καρδιακή προσβολή ενώ επρόκειτο να αρχίσει τα γυρίσματα της νέας του ταινίας με τίτλο Η μέρα του επιθεωρητή Αμπρόσιο (I giorni del commissario Ambrosio), σε σκηνοθεσία του Σέρτζιο Κορμπούτσι. Σε μια δημοσκόπηση που έγινε στη Γαλλία κατατάχθηκε στην 23η θέση ανάμεσα τους 100 μεγαλύτερους Γάλλους όλων των εποχών.
Fιλμογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Έτος | Πρωτότυπος τίτλος | Τίτλος στα ελληνικά | Ρόλος | Σκηνοθεσία | Παρ. |
---|---|---|---|---|---|
1954 | Touchez Pas Au Grisbi | Ας με κρίνει η κοινωνία | Άντζελο | Ζακ Μπεκέρ | [11] |
1955 | Razzia sur la chnouf | Άνθρωποι της νύχτας | Ροζέ, ο Καταλανός | Ανρί Ντεκουέν | [12] |
1956 | La loi des rues | Ο νόμος του δρόμου | Μάριο | Ραλφ Χαμπίμπ | |
Crime et Châtiment | Έγκλημα και τιμωρία | Γκουστάβ | Ζορζ Λαμπίν | [13] | |
1957 | Le feu aux poudres | Τα τσακάλια του υποκόσμου | Λετζεντίλ | Ανρί Ντεκόιν | |
Action immédiate | Άμεσος δράσις | Μπερές | Μορίς Λαμπρό | ||
Le rouge est mis | Η δράσις αρχίζει τα μεσάνυχτα | Πεπίτο | Ζιλ Γκρέιντζερ | ||
L'Étrange Monsieur Steve | Κολασμένοι ερασταί | Ντενίς | Ρειμόντ | ||
Trois jours à vivre | Ο μελλοθάνατος | Λίνο Φεράρι | Ζιλ Γκρέιντζερ | ||
Ces dames préfèrent le mambo | Καπετάν-Δυναμίτης | Πολό | Μπερνάρ Μπορντερί | ||
1958 | Maigret tend un piège | Το κλειδί του μυστηρίου | επιθεωρητής Τοράνς | Ζαν Ντελανό | |
Ascenseur pour l' echafaud | Ασανσέρ για δολοφόνους | επιθεωρητής Σεριέ | Λουί Μαλ | [14] | |
Les Amants de Montparnasse | Οι εραστές του Μοντπαρνάς | Μορέλ | Ζακ Μπεκέρ | [15] | |
Le Gorille vous salue bien | Γορίλλας, ο υπ' αριθμόν 1 μυστικός πράκτωρ | Γκέο Παγιέ / Γορίλλας | Μπερνάρ Μπορντερί | [16] | |
1959 | Le fauve est lâché | Ο 3ος πράκτωρ της αντικατασκοπείας | Πολ Λαμιανί | Μορίς Λαμπρό | |
Marie-Octobre | Ένας προδότης μεταξύ μας! | Κάρλο | Ζυλιέν Ντυβιβιέ | ||
Pensione Edelweiss | Μπορσέ | Βίκτορ Μερέντα | |||
Douze heures d'horloge | 12 ώρες αγωνίας | Αλμπέρ Φουρμπιέ | Γκέζα φον Ραντβανάι | ||
Un témoin dans la ville | Μάρτυς του εγκλήματος | Ανσελίν | Εντουάρντ Μολινάρο | ||
125, rue Montmartre | Οδός Μονμάρτης 125 | Πασκάλ | Ζιλ Γκρέιντζερ | ||
Le Chemin des écoliers | Ο δρόμος της διαφθοράς | κύριος Τισερλίν | Μισέλ Μπουρόν | [17] | |
1960 | Classe Tous Risques | Προσοχή! Δημόσιος κίνδυνος! | Αμπέλ Νταβός | Κλοντ Σοτέ | |
Herrin der Welt | Μπιαμόντ | Γουίλιαμ Ντιτίρλε | |||
1961 | La ragazza in vetrina | Το κορίτσι της βιτρίνας | Φεντερίκο | Λουτσιάνο Έμερ | |
Un taxi pour Tobrouk | Ένα ταξί για το Τομπρούκ | Τεό Ντουμάς | Ντενίς ντε λα Παλετιέρ | ||
Il giudizio universale | Η ώρα της μεγάλης κρίσεως | πατέρας της Τζοβάνα | Βιτόριο ντε Σίκα | ||
Il re di Poggioreale | γκάνγκστερ | Ντούλιο Κολέτι | |||
Les lions sont lâchés | Τα λιοντάρια αφέθηκαν ελεύθερα | δρ Αντρέ Σαλεμπέργκ | Ανρί Βερνέιγ | ||
1962 | Le bateau d'Émile | Εμίλ | Ντενίς ντε λα Παλετιέρ | ||
Les Petits Matins | οδηγός λεωφορείου | Ζακλίν Οντρί | |||
Le diable et les dix commandements | Ο Διάβολος κα οι 10 εντολές | Γκαρινί | Ζιλιέν Ντιβιβιέ | ||
Carmen di Trastevere | Κάρμεν, η τσιγγάνα | Βιντζέντζο | Καρμίνε Γκαλόνε | ||
1963 | Die Dreigroschenoper | Τάιγκερ | Βόλφγκαγκ Στάουντε | ||
Les Tontons flingueurs | Ο γορίλας εκδικείται | Φερνάντ | Ζωρζ Λοτνέρ | ||
1964 | Cent mille dollars au soleil | 100.000 δολάρια στον Ήλιο | Ερβέ Μαρέκ | Ανρί Βερνέιγ | [18] |
Llanto por un bandido | Οι λησταί | Ελ Λούτος | Κάρλος Σάουρα | ||
Le monocle rit jaune | πελάτης | Ζωρζ Λοτνέρ | |||
Le Bardouzes | Το μεγάλο κυνήγι των κατασκόπων | Φρανσίς | |||
1965 | L'Arme à gauche | Οι σφαίρες χορεύουν τα μεσάνυχτα | Ζακ Κουρνό | Κλοντ Σοτέ | |
La Métamorphose des cloportes | Οι μεγαλοφυΐες του υποκόσμου | Αλφόνς | Πιερ Γκρανιέ-Ντεφέρ | ||
Les Grandes Gueules | Οι εξυπνάκηδες | Λορέν | Ρομπέρ Ενρίκο | ||
1966 | Ne nous fâchons pa | Το μεγάλο κόλπο της Κυανής Ακτής | Αντουάν | Ζωρζ Λοτνέρ | |
Avec la peau des autres | 100.000 δολάρια στον πρώτο καταδότη | Πασκάλ Φαμπρ | Ζακ Ντερέ | ||
Le deuxieme souffle | Η δεύτερη πνοή | Γκουστάβ Μιντά | Ζαν-Πιέρ Μελβίλ | [19] | |
1967 | Les aventuriers | Οι τρεις τυχοδιώκτες | Ρολάντ | Ρομπέρ Ενρίκο | |
1968 | Le Rapace | Το αρπακτικό | Ριτάλ | Ζοζέ Ζιοβανί | |
1969 | L'armée des ombres | Η μεγάλη στρατιά των αφανών ηρώων | Φιλίπ Ζερμπιέρ | Ζαν-Πιέρ Μελβίλ | |
Le Clans des Siciliens | Η συμμορία των Σικελών | επιθεωρητής Λε Γκοφ | Ανρί Βερνέιγ | [20] | |
1970 | Dernier domicile connu | Η σπείρα των Παριζιάνων | επιθεωρητής Μαρσό Λεονέτι | Ζοζέ Ζιοβάνι | |
1971 | Fantasia chez les ploucs | Νουνάν | Ζεράρ Πιρές | ||
Boulevard du Rhum | Το σταυροδρόμι των λαθρεμπόρων | Κορνήλιους | Ρομπέρ Ενρίκο | ||
1972 | The Valachi Papers | Φάκελος Βαλάτσι | Βίτο Τζενοβέζε | Τέρενς Γιανγκ | |
L'aventure, c'est l'aventure | Η περιπέτεια είναι περιπέτεια | Λίνο | Κλοντ Λελούς | ||
1973 | Le Silencieux | Το καρνέ των κατασκόπων | Άντον Χαλιάκοφ / Κλεμάν Τιμπέρ | Κλοντ Πινοτό | |
La raison du plus fou | ποδηλάτης | Φρανσουά Ράιχενμπαχ | |||
La bonne année | Η μεγάλη διάρρηξη | Σιμόν | Κλοντ Λελούς | ||
Le Far-West | κρατούμενος | Ζακ Μπρελ | |||
L'emmerdeur | Ο κακός μπελάς | Ραλφ | Εντουάρντ Μολινάρο | ||
1974 | Tough Guys | Τρεις σκληροί άνδρες | πατήρ Τσάρλι | Ντούτσιο Τεσάρι | |
La Gifle | Το χαστούκι | Ζαν | Κλοντ Πινοτό | ||
1975 | La Cage | Το κλουβί | Ζιλιέν | Πιερ Γκρανιέ-Ντεφέρ | |
Adieu poulet | Ο σκληρός τιμωρός του υποκόσμου | επιθεωρητής Βερζό | |||
1976 | Cadaveri eccellenti | Δολοφονίες διακεκριμένων | επιθεωρητής Ροχά | Φραντσέσκο Ρόσι | |
1978 | The Medusa Touch | Το χτύπημα της Μέδουσας | επιθεωρητής Μπρουνέλ | Τζακ Γκολντ | |
Un papillon sur l'épaule | Ενέδρα στη Βαρκελώνη | Ρολάν | Ζακ Ντερέ | ||
1979 | L'Homme en colère | Οργισμένη καταδίωξη | Ρομά Ντιπρέ | Κλοντ Πινοτό | |
1980 | Les Seducteurs | Αποπλάνηση τώρα | Φρανσουά | Εντουάρντ Μολινάρο | |
1981 | Garde a Vue | Το αίνιγμα | επιθεωρητής Γκαλιέν | Κλοντ Μίλερ | [21] |
1982 | Espion, lève-toi | Η επιστροφή του κατασκόπου | Σεμπαστιάν | Ιβ Μπισέ | |
Les misérables | Οι άθλιοι | Γιάννης Αγιάννης | Ρομπέρ Οσέν | ||
1983 | Le ruffian | Άλντο | Ζοζέ Ζιοβανί | ||
1984 | Cento Giorni a Palermo | Εκατό μέρες στο Παλέρμο | στρατηγός Κάρλο Αλμπέρτο Ντέλα Κιέζα | Τζουζέπε Φεράρα | [22] |
La Septième Cible | Επτά φορές στο στόχο | Μπαστιέν | Κλοντ Πινοτό | ||
La jonque chinoise | Κλοντ Μπερνάρ-Ομπέρ | ||||
1986 | Sword of Gideon | Το σπαθί του Γεδδεών | πάπας | Μάικλ Άντερσον | |
1987 | La Rumba | αφεντικό | Ροζέ Χανίν |
Βραβεία & υποψηφιότητες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Οργάνωση | Κατηγορία | Ταινία | Αποτέλεσμα |
---|---|---|---|
Βραβείο Σεζάρ | Καλύτερος ηθοποιός | Οι Άθλιοι | Υποψηφιότητα |
Νταβίντ ντι Ντονατέλο | Καλύτερος ηθοποιός | Μια καλή χρονιά | Υποψηφιότητα |
Φεστιβάλ Σαν Σεμπαστιάν | Καλύτερος ηθοποιός | Μια καλή χρονιά | Νίκη |
Βιβλιογραφικές πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Durant, Philippe (1989): Lino Ventura. Bergisch Gladbach: Lübbe. (ISBN 3-404-61142-X)
- Durieux, Gilles (2001): Lino Ventura. Paris: Flammarion. (ISBN 2-08-068113-3)
- Giovanni, José (2002): Mes Grandes Gueules. Fayard. (ISBN 2-213-61262-5)
- Ventura, Clélia (2003): Lino ou la Gourmandise de la Vie. Paris: Robert Laffont. (ISBN 2-221-09884-6)
- Ventura, Odette (1992): Lino. Paris: Robert Laffont. (ISBN 2-7242-7179-3) (see also: External Links)
- Ventura, Odette (1993): Lino. Weinheim; Berlin: Beltz Quadriga. (ISBN 3-88679-217-X)
- Ventura, Odette (1997): Lino. Paris: Robert Laffont. (ISBN 2-221-08646-5)
- Ventura, Odette (1997): Lino. Guanda "Biblioteca della Pilotta". ISBN
- Zurhorst, Meinolf / Just, Lothar (1984). Lino Ventura: Seine Filme – Sein Leben. München: Heyne. (ISBN 3-453-86065-9)
Παραπομπέ ς
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 13900796x. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 (Αγγλικά) SNAC. w63f7zbz. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 14 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ 5,0 5,1 Fichier des personnes décédées mirror. nNpH5YyUiwEm.
- ↑ 6,0 6,1 actu
.fr /insolite /toussaint-quelles-sont-les-celebrites-enterrees-en-essonne _46091418 .html. - ↑ Ζαν-Νταβίντ Μπλαν: (Γαλλικά) AlloCiné. 400.
- ↑ CONOR.SI. 52776547.
- ↑ «Βιογραφία του Λίνο Βεντούρα». Frenchfilms.org. Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2020. (Αγγλικά)
- ↑ «BOX OFFICE FRANCE 1954» (στα Γαλλικά). boxofficestory.com. Ανακτήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2024.
- ↑ «Ας με κρίνει η κοινωνία» (στα Αγγλικά). criterion.com. Ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2021.
- ↑ «Άνθρωποι της νύχτας» (στα Αγγλικά). frenchfilms.org. Ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2021.
- ↑ «Έγκλημα και τιμωρία» (στα Αγγλικά). frenchfilms.org. Ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2021.
- ↑ «Ασανσέρ για Δολοφόνους» (στα Αγγλικά). frenchfilms.org. Ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2021.
- ↑ «Οι εραστές του Μοντπαρνάς» (στα Αγγλικά). frenchfilms.org. Ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2021.
- ↑ «Ο Γορίλας σας χαιρετά» (στα Αγγλικά). frenchfilms.org. Ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2021.
- ↑ «Le chemin des écoliers» (στα Αγγλικά). frenchfilms.org. Ανακτήθηκε στις 2 Οκτωβρίου 2023.
- ↑ «greed-in-the-sun» (στα Αγγλικά). en.unifrance.org. Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2024.
- ↑ «second-breath». unifrance.org. Ανακτήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 2023.
- ↑ «Η συμμορία των Σικελών» (στα Αγγλικά). frenchfilms.org. Ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2021.
- ↑ «Το Αίνιγμα» (στα Αγγλικά). frenchfilms.org. Ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2021.
- ↑ «Εκατό μέρες στο Παλέρμο» (στα Αγγλικά). frenchfilms.org. Ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2021.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ο Λίνο Βεντούρα στην IMDb