Ο Μνησικλής υπήρξε σπουδαίος αρχιτέκτονας της Αρχαίας Ελλάδας ο οποίος έζησε τον καιρό του Περικλή, δηλαδή το δεύτερο μισό του 5ου π.Χ. αιώνα. Υπάρχουν λίγα στοιχεία σχετικά με τον βίο ή τα έργα του και ως πιο φημισμένο έργο του αναφέρεται, από τον Πλούταρχο, τα Προπύλαια της Ακρόπολης[1][2]. Το έργο κατασκευής ξεκίνησε το 437 π.Χ. κατεδαφίζοντας το προϋπάρχον μαρμάρινο αρχαϊκό πρόπυλο και αντικαθιστώντας το από πολύ μεγαλύτερο μνημειώδες κτίσμα[3], αν και τελικά οι προβλεπόμενες εργασίες δεν ολοκληρώθηκαν. Ο Μνησικλής στην κατασκευή του όλου έργου εφάρμοσε "ευφυείς και νεωτεριστικές λύσεις σε προβλήματα που σχετίζονται με τη διαμόρφωση του εδάφους και τη λειτουργία του χώρου"[4]. Μια ακόμη αναφορά για τον Μνησικλή γίνεται από τον Πλούταρχο σχετικά με πολύ σοβαρό ατύχημα που είχε στο διάστημα κατασκευής των Προπυλαίων. Ήταν δε τόσο σοβαρό ώστε ο Περικλής, μετά από όραμα στο οποίο εμφανίστηκε η θεά Αθηνά και με τις υποδείξεις της σε αυτόν, μεσολάβησε και έσωσε τον Μνησικλή από βέβαιο θάνατο[2]. Τέλος, σύμφωνα με κάποιους μελετητές, συνεργάστηκε και στην κατασκευή του Ερεχθείου[5] αν και ορισμένοι το αποκλείουν[6]. Εκείνο όμως που σίγουρα κατατάσσει τον Μνησικλή μεταξύ των επιφανών αρχιτεκτόνων της κλασσικής Ελλάδας είναι ο συνδυασμός του δωρικού ρυθμού του κτιρίου με τις εσωτερικές ιωνικές κιονοστοιχίες, η καλλιτεχνική ποιότητα των Προπυλαίων, ο προσανατολισμός τους με το έδαφος και η λειτουργικότητά τους που τα καθιστούν ένα μνημείο αντάξιο του Παρθενώνα[1].