Οι φτωχοί
ο κεντρικός ήρωας του έργου, ο Μακάρ Ντεβούσκιν | |
Συγγραφέας | Φιόντορ Ντοστογιέφσκι |
---|---|
Τίτλος | Бедные люди |
Γλώσσα | Ρωσικά |
Ημερομηνία δημιουργίας | 1844 |
Ημερομηνία δημοσίευσης | 1846 |
Μορφή | μυθιστόρημα |
Χαρακτήρες | Μακάρ Αλεξέγιεβιτς Ντέβουσκιν και Βαρβάρα Αλεκσιέγιεβα Ντομποτσέλοβα |
Τόπος | Ρωσική Αυτοκρατορία |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα ( ) |
Οι φτωχοί είναι το πρώτο μυθιστόρημα, σύντομο στην έκτασή του, του Φιοντόρ Ντοστογιέβσκι το οποίο εκδόθηκε στα τέλη Ιανουαρίου του 1846.
Η υπόθεση και η δομή του έργου
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ήρωας του μυθιστορήματος είναι ένας πάμπτωχος κατώτερος υπάλληλος, καταφρονεμένος, καταπιεσμένος, ενώ κάποιες φορές μεθάει. Δεν του λείπουν όμως και τα αισθήματα, και η συμπόνοια. Η σύντροφός του είναι μια ορφανή, φτωχή που κατοικεί στο απέναντι σπίτι από το δικό του. Βρίσκεται σε κατάσταση εξάρτησης από μια ασυνείδητη γυναίκα η οποία ζει από σκοτεινές δουλείες που δεν προσδιορίζονται πιο συγκεκριμένα. Αυτή κατατυραννάει και εκμεταλλεύεται το κορίτσι επικαλούμενη προηγούμενες ευεργεσίες: την είχε προμηθεύσει σε έναν πλούσιο έμπορο. Ο Ντέβουσκιν, όπως λένε τον πάμπτωχο υπάλληλο, είναι ερωτευμένος με την Βάρια, την ορφανή φτωχή σύντροφό του, ανταλλάσσουν γράμματα και οι δύο, χωρίς όμως ο Ντέβουσκιν να προχωρά σε κάτι περισσότερο. Όμως η Βάρια αποφασίζει να παντρευτεί τον πρώην αποπλανητή της για να μπορέσει να ξεφύγει από τις αφόρητες συνθήκες της ζωής της. Ο Ντέβουσκιν προσπαθεί να την αποτρέψει όμως τελικά της γράφει ένα γράμμα σε μια τελευταία απέλπιδα προσπάθεια.
Η τεχνική του έργου
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ως προς τη μορφή του είναι ένα «επιστολικό μυθιστόρημα»[1]. Το βιβλίο είναι γραμμένο από τα δύο πρόσωπα του μυθιστορήματος. Εξωτερικά τηρείται μια ισορροπία όσον αφορά την ανταλλασσόμενη μεταξύ τους αλληλογραφία: επιστολή προς επιστολή. Ο Ντέβουσκιν όμως είναι το κύριο πρόσωπο του έργου. Η Βάρια δεν κάνει τίποτ' άλλο από το να του δίνει την αφορμή για να παρουσιάζει ο ίδιος τον εαυτό του. Ο βασικός τόνος του μυθιστορήματος είναι συναισθηματικός αγγίζοντας τα όρια του μελοδραματικού.[2]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Φιοντόρ Ντοστογιέφσκη: Φτωχόκοσμος, στο: Άπαντα Ρώσων Κλασικών, μετάφρ. Σ. Σπαθάρη, Κ.Πoρφύρη, εκδ. Χ. Μιχαλακέας & Σία, Αθήνα 1959, σελ. 543-672
- Φ. Ντοστογιέβσκη: Οι φτωχοί, μτφρ. Άρης Αλεξάνδρου, εκδ. «Γκοβόστη», Αθήνα 1990
- Φιοντόρ Ντοστογέφσκι: Φτωχοί άνθρωποι, μτφρ. Αντρέας Σαραντόπουλος, εκδ. Ζαχαρόπουλος, Αθήνα 1990
- Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι: Οι φτωχοί, μτφρ. Αλέξανδρος Κοτζιάς, εκδ. «Ηριδανός», Αθήνα 1977