Περοβσκίτης
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
 Περοβσκίτης. Προέλευση: Magnet Cove, Αρκάνσας | |
| Γενικά | |
|---|---|
| Κατηγορία | Οξείδια. Ομάδα περοβσκίτη |
| Χημικός τύπος | CaTiO3 |
| Ορυκτολογικά χαρακτηριστικά | |
| Πυκνότητα | 4,2 gr/cm3 |
| Χρώμα | Σιδηρόχρουν, καφέ, καφεκόκκινο έως κίτρινο |
| Σύστημα κρυστάλλωσης | Ρομβικό |
| Κρύσταλλοι | Θυμίζουν παραμορφωμένους κύβους, ενίοτε ψευδοοκταεδρικοί |
| Υφή | Συμπαγής, ενίοτε κοκκώδης, σκελετική, δενδριτική |
| Διδυμία | Πολύπλοκη διεισδύσεως κατά {101} |
| Σκληρότητα | 5,5 |
| Σχισμός | Ατελής {001} |
| Θραύση | Ανώμαλη έως ατελώς κογχοειδής |
| Λάμψη | Μεταλλική έως αδαμάντινη. Ενίοτε αλαμπής |
| Γραμμή κόνεως | Λευκή, γκριζόλευκη |
| Πλεοχρωισμός | Ασθενέστατος |
| Διαφάνεια | Αδιαφανής. Ημιδιαφανής σε μικρά θραύσματα |
Ο περοβσκίτης (αγγλ. perovskite) είναι ορυκτό οξείδιο του ασβεστίου και του τιτανίου. Έλαβε το όνομά του από τον Ρώσο ορυκτολόγο Λεβ Αλεξέγιεβιτς Περόβσκιι (Lev Aleksevich Perovskii), ενώ το ορυκτό ανακαλύφθηκε και περιγράφηκε από τον Γκούσταφ Ρόζε (Gustav Rose) το 1839 σε δείγματα παρμένα από τα Ουράλια όρη.
Εμφάνιση, παραγενέσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Είναι συνηθισμένο συνοδό ορυκτό σε αλκαλικά πυριγενή πετρώματα, όπως νεφελινικούς συηνίτες, κιμπερλίτες, καρμπονατίτες ενώ ως δευτερογενές ορυκτό απαντά σε ασβεστιτικές αποθέσεις. Είναι, επίσης, συχνά συνοδό ορυκτό σε ασβεστιτικούς χονδρίτες.
Σχετίζεται με ακερμανίτη, νεφελίνη, τιτανίτη, ιλμενίτη και μαγνητίτη, χλωρίτη, τάλκη, ανδραδίτη.
Είναι ευρέως διαδεδομένο ορυκτό με αρκετά υψηλή οικονομική σημασία. Όμορφα δείγματά του με μεγάλους κρυστάλλους ανευρίσκονται στα ορυχεία Ακμάτοβσκ κοντά στο Ζλάτουστ στα Ουράλια όρη καθώς και στη χερσόνησο Κόλα (Ρωσία). Υπάρχουν επίσης στη Σουηδία, την Ελβετία, το κρατίδιο της Σαξωνίας στη Γερμανία, στην Ιταλία (επαρχίες Πιεμόντε, Λάτιο και Καμπανία), τη Βραζιλία (περιοχή Γιακουπιράνγκα), τη Γροιλανδία, τον Καναδά (περιοχή Κεμπέκ), τις ΗΠΑ (Καλιφόρνια, Κολοράντο, Αρκάνσας), την Κίνα και το Καμερούν.
Στην Ελλάδα ανευρίσκεται σε μικρές ποσότητες στα μεταλλεία της Αετοράχης και την περιοχή Μότσαλι του Βούρινου όρους (Κοζάνη) και τους μελιλίθους της περιοχής της Μαρώνειας στην Κομοτηνή.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- James Dwight Dana, Manual of Mineralogy and Lithology, Containing the Elements of the Science of Minerals and Rocks, READ BOOKS, 2008 ISBN 1-4437-4224-4
- Frederick H. Pough, Roger Tory Peterson, Jeffrey (PHT) Scovil, A Field Guide to Rocks and Minerals, Houghton Mifflin Harcourt, 1988 ISBN 0-395-91096-X
- Walter Schumann, R. Bradshaw, K. A. G. Mills, Handbook of Rocks, Minerals and Gemstones, Houghton Mifflin Harcourt, 1993 ISBN 0-395-51137-2