Lancia
 | |
 | |
| Νομική μορφή | società per azioni |
|---|---|
| Κλάδος | Αυτοκινητοβιομηχανία |
| Ίδρυση | 1906 |
| Ιδρυτής | Βιντσέντζο Λάντσια |
| Έδρα | Τορίνο, Ιταλία, Ιταλία |
| Περιοχές δραστηρ. | Ιταλία |
| Προϊόντα | αυτοκίνητο |
| Ιδιοκτήτης | FCA Italy |
| Υπάλληλοι | 43.076 (2020) |
| Μητρική | Όμιλος Stellantis |
| Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος |
| Μέσα κοινωνικής δικτύωσης | |
    | |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Η Lancia (προφέρεται: [ˈlantʃa]) είναι ιταλική αυτοκινητοβιομηχανία, που ανήκει στον όμιλο Stellantis (προηγουμένως στην Fiat Chrysler Automobiles, η οποία συνενώθηκε με τον όμιλο Groupe PSA σε αναλογία 50 / 50, δημιουργώντας την Stellantis). [1]
Στο παρελθόν υπήρξε η επίσημη πολυτελής θυγατρική εταιρεία του ομίλου της Fiat.
Από το 2009 άρχισε συνεργασία και με την Chrysler, με την οποία μοιραζόταν τα μοντέλα της για λίγα χρόνια, με διαφορετικό μόνο το σήμα. Επί του παρόντος η εταιρεία δεν εξάγεται, καθώς τον Ιανουάριο του 2017 ανακοινώθηκε η τότε απόφαση της Fiat να περιορίσει την Lancia σε ένα μόνο μοντέλο, την Ypsilon, και αποκλειστικά στην αγορά της Ιταλίας, όπως και έγινε.
Ωστόσο, από τον Ιανουάριο του 2021 ανήκει στον πολυεθνικό όμιλο Stellantis που δημιουργήθηκε τότε, ο οποίος τον ίδιο μήνα ανακοίνωσε και αμέσως ξεκίνησε την εξέλιξη μιας νέας γενιάς μοντέλων για την εταιρεία, που θα κυκλοφορήσουν στην αγορά αρχίζοντας από το 2024. Μέσα στο ίδιο έτος, η εταιρεία θα αρχίσει εκ νέου τις εξαγωγές σε άλλα κράτη της Ευρώπης.[2]
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Lancia ιδρύθηκε στις 29 Νοεμβρίου 1906 από τον Ιταλό μηχανικό και οδηγό Βιντσέντζο Λάντσια (Vincenzo Lancia), ενώ έγινε τμήμα του ομίλου της Fiat το 1969.[3]
Διαχρονικά, η Lancia έγινε γνωστή για πολλές καινοτομίες που αφορούν στον τομέα της αυτοκίνησης, συμπεριλαμβανομένου και του πρώτου κινητήρα διάταξης V6, στη Lancia Aurelia (Αουρέλια) του 1950, αλλά και προγενέστερες προσπάθειες για τη δημιουργία κινητήρων V8 και V12. Ήταν η πρώτη εταιρεία που δημιούργησε και προχώρησε στην παραγωγή κινητήρων V6 και V4.
Στην δεκαετία του 1980, η εταιρεία συνεργάστηκε με την αυτοκινητοβιομηχανία SAAB, με αποτέλεσμα τη διάθεση του μοντέλου της Lancia Delta στη Σουηδία με το σήμα της SAAB και την ονομασία Saab 600. Το 1984, η Lancia Thema δημιουργήθηκε σε κοινή πλατφόρμα με τα Saab 9000, Fiat Croma και Alfa Romeo 164. Παραδοσιακά, η εταιρεία διατηρούσε και φιλικές σχέσεις με την τότε ομόσταυλη Ferrari (που από το 1963 ανήκε επίσης στον όμιλο της Fiat, αλλά στις 3 Ιανουαρίου 2016 έγινε ανεξάρτητη). Ένα μοντέλο της Lancia, το Thema 8.32, κατασκευαζόταν με βενζινοκινητήρα 3.2 λίτρων V8 της Ferrari, στα πλαίσια αυτής της συνεργασίας.
Μετά την προσθήκη των Lancia Delta, Lancia Prisma και Lancia Thema, το 1985 μια ακόμη καινοτομία προστέθηκε στην παλέτα, η οποία κυκλοφόρησε λίγο μετά την παρουσίαση στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Γενεύης τον Μάρτιο του 1985, το Y10. Ένα μικρό και πρακτικό 3-πορτο, που εκτιμήθηκε πολύ ιδίως από το γυναικείο κοινό, με το οποίο η Lancia εισήλθε στον τομέα των αυτοκινήτων πόλης για πρώτη φορά στην ιστορία της. Το μοντέλο εισήχθη ως διάδοχος του μακροχρόνιου μπεστ σέλερ A112, ανοίγοντας το δρόμο για μια νέα κατηγορία πολυτελών, υψηλής ποιότητας μικρών αυτοκινήτων. Ωστόσο, το Y10 πωλήθηκε στην Ιταλία, στη Γαλλία και στην Ιαπωνία με το σήμα της μάρκας Autobianchi.
Τον Σεπτέμβριο του 1994 παρουσιάστηκε ο διάδοχος της Thema, το Kappa Sedan και Station Wagon, και ακολούθησε το Kappa Coupe στα τέλη του 1997.
Το 2009, μέσα στον Όμιλο Fiat, η Lancia συνενώθηκε με την Chrysler. Στα επόμενα λίγα χρόνια, όλα τα αυτοκίνητα Lancia και Chrysler διατέθηκαν στα δεξιοτίμονα κράτη (κυρίως στο Ηνωμένο Βασίλειο και στην Ιρλανδία, και σε περιορισμένα αντίτυπα στην Ιαπωνία) ως Chrysler και στα άλλα κράτη ως Lancia. Το 2011 παρουσιάστηκε η νέα παλέτα των μοντέλων της. Στα υπάρχοντα Lancia Musa και Lancia Delta, προστέθηκαν η νέα γενιά του Lancia Ypsilon και τα Thema, Voyager και Flavia Cabriolet.
Ωστόσο, η συγχώνευση αυτή εισέπραξε άκρως αρνητικά έως και καταστροφικά σχόλια από τον Τύπο και το κοινό, διότι όλα τα μοντέλα της Lancia έγιναν τότε rebadged μοντέλα της Chrysler, χωρίς να υπάρξει σχεδόν καμία διαφοροποίηση, έστω και στην αισθητική τους, από τα αντίστοιχα της Chrysler και η αγορά αντέδρασε με φρίκη. Συνέπεια αυτής της τακτικής και των συνεπακόλουθων σχολίων, ήταν μια τεράστια πτώση των πωλήσεων το 2013, με την συνολική παραγωγή της εταιρείας, κατά συνέπεια, να πέφτει από τα 100.007 αντίτυπα το 2011 και τα 98.733 το 2012, στα 71.223 το 2013, όταν η παραγωγή το έτος 1990 είχε φτάσει τα 300.087 αντίτυπα. Ως αποτέλεσμα, τον Ιανουάριο του 2014 ανακοινώθηκε η οριστική απόφαση της Fiat να μειώσει σταδιακά την παραγωγή της Lancia. Τον Μάρτιο του 2015, η διοίκηση της εταιρείας ανακοίνωσε ότι η Lancia αποσύρεται στην εγχώρια αγορά της Ιταλίας, και οι εξαγωγές σταμάτησαν τελικά στα τέλη Απριλίου του 2017. Το μοναδικό μοντέλο που της απέμεινε, είναι η Ypsilon, που για αρκετά χρόνια μάλιστα διατέθηκε αποκλειστικά στην αγορά της Ιταλίας.[4] Μάλιστα το 2018 η ετήσια παραγωγή της εταιρείας έπεσε στα μόλις 48.555 αντίτυπα.
Η κατάσταση, ωστόσο, στη συνέχεια αντιστράφηκε, καθώς από τον Ιανουάριο του 2021, η Lancia ανήκει στον νέο όμιλο Stellantis, ο οποίος τον ίδιο μήνα ανακοίνωσε ότι θα εξελίξει μια νέα γενιά μοντέλων για την εταιρεία. Ήδη από τις αρχές Φεβρουαρίου του 2021 ξεκίνησε την κοινή ανάπτυξη των μοντέλων της Alfa Romeo, της DS Automobiles και της Lancia, που θα φτάσουν στην αγορά το 2024, με την Stellantis να χαρακτηρίζει τα τρία αυτά brands ως premium εταιρείες. Από το ίδιο έτος, όπως ανακοίνωσε ο Διευθύνων Σύμβουλος της Lancia, Luca Napolitano, στις αρχές Νοεμβρίου 2021, η εταιρεία θα ξεκινήσει να πουλάει εκ νέου αυτοκίνητα και σε άλλες αγορές της Ευρώπης.
Η νέα στιλιστική κατεύθυνση της μάρκας, βασίζεται στο πρωτότυπο Lancia Pu+Ra HPE Concept του 2023. Για την ακρίβεια, η Lancia άρχισε τότε να ετοιμάζει 3 εντελώς νέα μοντέλα, τη νέα Ypsilon (η τέταρτη γενιά της), ένα συμπαγές σεντάν που θα αναβιώσει το ιστορικό όνομα Delta (και θα είναι η τέταρτη γενιά της), και ένα συμπαγές crossover που θα έχει μήκος 4,70 μέτρα και θα ονομάζεται Gamma. Η νέα Ypsilon εισήχθη το 2024, βασίζεται σε μια πλατφόρμα της Stellantis και θα είναι το πρώτο αυτοκίνητο της μάρκας που θα είναι επίσης διαθέσιμο με ηλεκτρική πρόωση και, ταυτόχρονα, το τελευταίο μοντέλο της Lancia που θα προσφέρεται (μόνο τα πρώτα χρόνια παραγωγής του) με μηχανή εσωτερικής καύσης. Η νέα Delta και η νέα Gamma θα είναι εξ αρχής αμιγώς ηλεκτρικά και θα κυκλοφορήσουν το 2026. Η ιταλική αυτοκινητοβιομηχανία έχει ανακοινώσει ότι από το 2028 θα πουλά μόνο αμιγώς ηλεκτρικά οχήματα και θα απευθύνεται σε πελάτες με υψηλότερο μέσο όρο ηλικίας.
Οι πρώτες εξαγωγικές αγορές που θα εμπλακούν, στα μέσα του 2024, θα είναι το Βέλγιο και η Ολλανδία, ακολουθούμενες από τη Γαλλία και την Ισπανία. Στη Γερμανία θα επανέλθει εμπορικά στα μέσα του 2025 και για τον σκοπό αυτό, αρχικά σχεδιάζεται μια αμιγώς ηλεκτρική έκδοση του νέου μοντέλου Ypsilon, η οποία θα είναι διαθέσιμη σε 25 αντιπροσώπους σε πρώτη φάση.
Χαρακτηριστικά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μέχρι τη δεκαετία του 1960 και ειδικά στην μεσοπολεμική περίοδο, τα αυτοκίνητα της Lancia οδηγήθηκαν από αρκετούς διάσημους. Ιδίως το Lancia Aurelia B24 Spider και το Lancia Stratos αποτελούν δυο από τα ακριβότερα συλλεκτικά αυτοκίνητα σήμερα.
Από πλευράς αριθμού νικών στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλλυ, η Lancia παραμένει η εταιρεία με τις περισσότερες και μάλιστα παρά το γεγονός ότι μετά το 1992, τη χρονιά του τελευταίου τίτλου της στο παγκόσμιο πρωτάθλημα κατασκευαστών, δεν έχει συμμετάσχει από τότε. Το αποκορύφωμα των επιτυχιών της σημειώθηκε κυρίως στη δεκαετία του 1980 και στις αρχές της δεκαετίας του 1990, με την ιστορική Lancia Delta πρώτης γενιάς του 1979 - 1993, η οποία μάλιστα κατέκτησε 6 συνεχόμενα πρωταθλήματα, στο διάστημα μεταξύ του 1987 και του 1992.
Γενικότερα στο παρελθόν, η Lancia είχε εμφανείς σπορ προσανατολισμούς και αυτό δημιούργησε για ένα διάστημα, στον Όμιλο Fiat, εσωτερικό ανταγωνισμό με την επίσης σπορ αδελφή της Alfa Romeo, που το 1986 εξαγοράστηκε και αυτή από τον Όμιλο Fiat. Από το 1992 - 1993, η μητρική Fiat επαναπροσδιόρισε το ρόλο της Lancia μέσα στον Όμιλο Fiat. Αποφάσισε τότε ότι η Lancia θα διαθέτει μια παλέτα από μοντέλα που το κύριο χαρακτηριστικό τους θα είναι η πολυτέλεια, η κομψότητα και η άνεση, ενώ παράλληλα δεν θα υστερούν σε επιδόσεις.
Παραδοσιακά, ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά της εταιρείας είναι η χρήση ελληνικών λέξεων και γραμμάτων της ελληνικής αλφαβήτου για την ονομασία των μοντέλων της, όπως για παράδειγμα η Lancia Ypsilon (από το ελληνικό γράμμα ύψιλον) και η Lancia Thesis (από την ελληνική λέξη «θέσις»). Όμως, το μόνο γράμμα που δεν χρησιμοποιεί η εταιρεία είναι το «Άλφα», για να μην συγχέεται με την αδερφή εταιρεία Alfa Romeo.
Αγορές εξωτερικού
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στη δεκαετία του 1970, η Lancia υπέφερε από προβλήματα που έπλητταν το κύρος και την αξιοπιστία της, κυρίως λόγω της τάσης σύντομης εμφάνισης σκουριάς στη Lancia Beta, ένα ζήτημα που είχε λάβει έντονα αρνητική δημοσιότητα και ιδίως στο Ηνωμένο Βασίλειο, όπου το ζήτημα έλαβε μεγάλη δημοσιότητα από το 1980 (το σκάνδαλο ξεκίνησε από ένα σχετικό δημοσίευμα της Daily Mirror στις 9 Απριλίου 1980 και στη συνέχεια υπήρξαν ακόμα και σχετικά τηλεοπτικά ρεπορτάζ σε εκπομπές του BBC) και μετά. Μάλιστα είχε κυκλοφορήσει τότε σε αρκετές χώρες μια έντονη φήμη ότι αυτό συνέβη λόγω χρήσης, από την μητρική Fiat, χαμηλότερης ποιότητας ατσαλιού από τη Ρωσία, επειδή ήταν φθηνότερο, που υποτίθεται ότι τους προσέφερε τότε σε χαμηλή τιμή η Σοβιετική Ένωση ως αντάλλαγμα για την κοινοπραξία της Fiat που οδήγησε στην ίδρυση της AvtoVAZ / Lada. Ωστόσο, δεν αποδείχτηκε ποτέ ιστορικά ότι συνέβη κάτι τέτοιο.
Η εταιρεία σταμάτησε να παράγει δεξιοτίμονες εκδοχές των μοντέλων της το 1994, όταν και αποσύρθηκε από τη βρετανική αγορά, λόγω της μεγάλης ζημιάς στο πρεστίζ της και της πτώσης των πωλήσεων, που μετά προκάλεσαν μια μεγάλη τιμολογιακή απαξίωση των μοντέλων της ως μεταχειρισμένα, με αποτέλεσμα να γίνουν αντιεμπορικά και ως καινούρια. Επίσης αποσύρθηκε και γενικότερα από όλα τα δεξιοτίμονα κράτη τον Φεβρουάριο του 1994.
Ειδικότερα στις Ηνωμένες Πολιτείες, τα οχήματα της εταιρείας ήταν διαθέσιμα μέχρι τη δεκαετία του 1960, ως μοντέλα πολυτελείας, καθώς και από το 1975 έως το 1984, όταν και διακόπηκαν οριστικά. Από τα τέλη του 2011 και για λίγα χρόνια, τα αυτοκίνητά της διατέθηκαν στο Ηνωμένο Βασίλειο (έως το 2017), στην Ιρλανδία (έως το 2017) και στην Ιαπωνία (σε περιορισμένα αντίτυπα και έως το 2014) με το σήμα της Chrysler.
Για την Ελλάδα στη δεκαετία του 1980, κατασκεύαζε αποκλειστικά και έναν βενζινοκινητήρα 1.100 κυβικών εκατοστών, για ευνοϊκότερη φορολογική αντιμετώπιση.
Ιστορικά μοντέλα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Lancia Fulvia (1963 - 1976)
- Lancia Beta (1972 - 1984)
- Lancia Delta (1979 - 1994), (1993 - 1999), (2008 - 2014)
- Lancia Thema (1984 - 1994)
- Lancia Kappa (1994 - 2000)
- Lancia Thesis (2002 - 2009)
- Thema, (2011 - 2014). Τα 4 τελευταία μοντέλα ήταν οι «ναυαρχίδες» της εταιρείας και ανήκαν στην κατηγορία των μεσαίων πολυτελών αυτοκινήτων.
- Lancia Lybra (1999 - 2005), ο πρώτος εκπρόσωπός της που προσδιόριζε τον νέο ρόλο της εταιρείας μέσα στον όμιλο.
- Lancia Phedra (2002 - 2011), μεγάλο πολυμορφικό
- Musa (2004 - 2012), μικρό πολυμορφικό
- Voyager, (2011 - 2015) μεγάλο πολυμορφικό
- Flavia (2012 - 2013), μεσαίο καμπριολέ
Σημερινά μοντέλα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα].jpg)
Επί του παρόντος, η Lancia παράγει μόνο το εξής μοντέλο:
- Ypsilon, πολυτελές αυτοκίνητο πόλης, τον Φεβρουάριο του 2024 εισήχθη η τέταρτη γενιά του.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Stellantis».
- ↑ «Official Lancia Link».
- ↑ «Heritage».
- ↑ «Lancia Ypsilon, το τέλος είναι κοντά». Αutoblog.gr. 20 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2016.
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Cole, Lance (2017). «Chapter 2: Lancia Lamentation». The Classic Car Adventure: Driving Through History on the Road to Nostalgia. Barnsley, England: Pen & Sword. ISBN 9781473896413.
- Jonassen, Niels (2007). «Lancia Aurelia in Detail: GT, Spyder & Saloon». Goodreads (Herridge & Sons). ISBN 978-0954998141.
- Fred Steininger: Lancia. 100 Jahre Automobilgeschichte, Podszun, Brilon 2008, ISBN 978-3-86133-420-0.
- Lancia. Motorbuch Verlag, Stuttgart 1992, ISBN 3-613-01503-X.
- Lancia Personenwagen nach 1945. Typenkompass. Motorbuch Verlag, Stuttgart 2006, ISBN 3-613-02593-0.
- Un secolo di auto italiana. Lancia. Tutti i modelli del Novecento. Quattroruote ruoteclassiche, Milan, Editoriale Domus Libri, 2012, 597 p., broché, ISBN 978-88-7212-742-1.
- Buckley, Martin; Rees, Chris (1998). World Encyclopedia of Cars. Londres, Inglaterra: Anness Publishing. ISBN 1-84038-083-7.
