Μετάβαση στο περιεχόμενο

Tupolev TB-1

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Tupolev TB-1/ANT-4
Το Tupolev TB-1/ANT-4.
Τύποςβομβαρδιστικό αεροσκάφος
Χώρα προέλευσηςΕΣΣΔ
Σχεδιασμόςσχεδιαστικό γραφείο Tupolev (Αντρέι Τουπόλεφ)
Παρθενική πτήση26 Νοεμβρίου 1925
Πρώτη παρουσίαση1929
Κύριος χειριστήςΣοβιετική Πολεμική Αεροπορία
Aeroflot
Παραγωγή1929–1932
Μονάδες που παρήχθησαν216 + 2 πρωτότυπα

Το Tupolev TB-1 ή ANT-4 ήταν σοβιετικό δικινητήριο βομβαρδιστικό το οποίο αναπτύχθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1920. Επρόκειτο για ένα αεροσκάφος ολομεταλλικής κατασκευής, το πρώτο μεγάλων διαστάσεων που εντάχθηκε σε παραγωγή στην ΕΣΣΔ.

Σχεδιασμός και ανάπτυξη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1924 η Σοβιετική Αεροπορία έδωσε εντολή στο Κεντρικό Ινστιτούτο Αεροϋδροδυναμικής να σχεδιάσει ένα βαρύ βομβαρδιστικό. Το Ινστιτούτο ανέθεσε το έργο στο τμήμα υπό τον Αντρέι Τουπόλεφ.[1] Η ομάδα του σχεδίασε ένα δικινητήριο μονοπλάνο ολομεταλλικής κατασκευής με επικάλυψη από φύλλα ντουραλουμινίου.[2] Κατασκευαστικά ήταν βασισμένο στη μελέτη που είχε κάνει ο Τουπόλεφ πάνω στις τεχνικές του πρωτοπόρου Γερμανού αεροναυπηγού Χιούγκο Γιούνκερς (Hugo Junkers) και προωθούνταν από δύο κινητήρες Napier Lion.[2]

Το πρώτο πρωτότυπο ολοκληρώθηκε το 1925 στον δεύτερο όροφο του εργοστασίου του Τουπόλεφ στη Μόσχα. Μάλιστα χρειάστηκε να κατεδαφιστεί ένας τοίχος του ώστε να να μπορέσει να μεταφερθεί το αεροσκάφος έξω σε τμήματα. Συναρμολογήθηκε στο αεροδρόμιο Χοντίνκα της Μόσχας και πραγματοποίησε την πρώτη του πτήση στις 26 Νοεμβρίου 1925.[3]

Οι δοκιμές ήταν επιτυχείς και αποφασίστηκε η ένταξη του τύπου σε παραγωγή, όμως υπήρξαν καθυστέρησε λόγω ελλείψεων σε αλουμίνιο και της ανάγκης να αντικατασταθούν οι ακριβοί εισαγόμενοι κινητήρες Lion, με τους BMW VI (και αργότερα της σοβιετικής εκδοχής τους, δηλαδή τους Mikulin M-17). Η παραγωγή ξεκίνησε τελικά το 1929 σε εργοστάσιο στο [Φίλι (Μόσχα)|Φίλι]] στην περιοχή της Μόσχας. Η συγκεκριμένη μονάδα ανήκε προηγουμένως στη Junkers. Η παραγωγή συνεχίστηκε μέχρι το 1932 και ολοκληρώθηκαν 216 μονάδες συνολικά.[4][5] Παρήχθησαν αεροσκάφη που μπορούσαν να επιχειρούν από αεροδρόμια καθώς και υδροπλάνα.

Επιχειρησιακή ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το ANT-4 που εκτίθεται στο Αεροπορικό Μουσείο του Ουλιάνοφσκ.
Το ANT-4 «Γη των Σοβιέτ» που πραγματοποίησε πτήση από τη Μόσχα στη Νέα Υόρκη.

Το πρώτο αεροσκάφος παραγωγής ολοκληρώθηκε ως άοπλο πολιτικό αεροσκάφος και ονομάστηκε «Γη των Σοβιέτ».[6] Το συγκεκριμένο πραγματοποίησε για προπαγανδιστικούς λόγους πτήση από τη Μόσχα στη Νέα Υόρκη, ακολουθώντας ανατολική πορεία μέσω της Σιβηρίας.[6] Έφθασε στον προορισμό του στις 3 Νοεμβρίου 1929, έχοντας διανύσει 21.242 km σε 137 ώρες πτήσης.[6]

Τα TB-1 ήταν τα πρώτα βαριά βομβαρδιστικά της Σοβιετικής Αεροπορίας, ενώ αρκετά εξοπλίστηκαν με πλωτήρες για χρήση ως τορπιλοπλάνα και για χρήση στην χαρτογράφηση περιοχών. Χρησιμοποιήθηκαν επίσης εκτενώς για πειραματικούς σκοπούς, αποτελώντας τα πρώτα μητρικά αεροσκάφη του προγράμματος Ζβενό, μεταφέροντας δύο μαχητικά Tupolev I-4 πάνω στα φτερά τους ως παρασιτικά αεροσκάφη.[7]

Στον ρόλο του βομβαρδιστικού τα TB-1 αντικαταστάθηκαν σταδιακά από τα παρόμοια αλλά πολύ μεγαλύτερων διαστάσεων τετρακινητήρια TB-3. Πολλά TB-1 μετατράπηκαν σε μεταγωγικά (με την ονομασία G-1) για χρήση από την Aeroflot και την Aviaarktika, τον κλάδο της Aeroflot που είχε αναλάβει τις πτήσεις σε περιοχές βορείως του Αρκτικού Κύκλου. Ένα ANT-4 της Aviaarktika, με χειριστή τον Ανατόλι Λιαπιντέφσκι, διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στη διάσωση του πληρώματος του πλοίου Τσελιούσκιν που βυθίστηκε στις 12 Φεβρουαρίου 1934 αφού παγιδεύτηκε στους πάγους κοντά στον Βερίγγειο πορθμό. Ο Λιαπιντέφσκι τιμήθηκε στη συνέχεια με τον τίτλο του Ήρωα της Σοβιετικής Ένωσης. Τα G-1 παρέμειναν σε χρήση με την Aviaarktika έως το 1948.[7][8]

Εκδόσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
TB-1
Βαρύ βομβαρδιστικό
ANT-4bis
Βελτιωμένο πρωτότυπο.
TB-1P
Υδροπλάνο τορπιλοπλάνο-βομβαρδιστικό.
G-1
Μεταγωγικό.
ANT-19
Επιβατηγό αεροσκάφος. Δεν κατασκευάστηκε.[9]

Διασωζόμενα αεροσκάφη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ένα ANT-4 που ανήκε στην Aviaarktika εκτίθεται σήμερα στο Αεροπορικό Μουσείο του Ουλιάνοφσκ.[8]

Χρήστες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
ΕΣΣΔ

Δείτε επίσης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αεροσκάφη που σχετίζονται με την ανάπτυξη του TB-1

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Gunston 1995, p.381.
  2. ↑ 2,0 2,1 Duffy and Kandalov 1996, p.36.
  3. ↑ Duffy and Kandalov 1996, p.36-7.
  4. ↑ Gunston 1995, pp.381–383.
  5. ↑ Duffy and Kandalov 1996, p.222.
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 Duffy and Kandalov 1996, p.38.
  7. ↑ 7,0 7,1 Gunston 1995, p.383.
  8. ↑ 8,0 8,1 Duffy and Kandalov 1996, p.39.
  9. ↑ Gordon, Yefim; Komissarov, Sergey (2013). Unflown wings: Soviet and Russian unrealized aircraft projects 1925-2010. Birmingham: Ian Allan Publishing Ltd. (ISBN 978-1906537340).

Βιβλιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Duffy, Paul and Andrei Kandalov. Tupolev: The Man and His Aircraft. Shrewsbury, UK:Airlife Publishing, 1996. (ISBN 1-85310-728-X).
  • Gunston, Bill. The Osprey Encyclopedia of Russian Aircraft 1875–1995. London:Osprey, 1995. (ISBN 1-85532-405-9).
  • Lesnitchenko, Vladimir (November–December 1999). «Combat Composites: Soviet Use of 'Mother-ships' to Carry Fighters, 1939–1941». Air Enthusiast (84): 4–21. ISSN 0143-5450. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Tupolev ANT-4 στο Wikimedia Commons


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Tupolev_TB-1&oldid=10957651"